Add parallel Print Page Options

Remembering God’s Help

For the director of music. For Jeduthun. A song of Asaph.

77 I cry out loud to God.
    I call to God, and he will hear me.
I looked for the Lord on the day of trouble.
    All night long I reached out my hands.
    I cannot be comforted.
When I remember God, I become upset.
    When I think, I become afraid. Selah

You keep my eyes from closing.
    I am too upset to say anything.
I keep thinking about the old days,
    the years of long ago.
At night I remember my songs.
    I think, and I ask myself:
“Will the Lord reject us forever?
    Will he never be kind to us again?
Is his love gone forever?
    Has he stopped speaking for all time?
Has God forgotten mercy?
    Is he too angry to pity us?” Selah
10 Then I said, “This is what makes me sad:
    For years the power of God Most High was with us.”

11 I remember what the Lord did.
    I remember the miracles you did long ago.
12 I think about all the things you did.
    I think about what you have done.

13 God, your ways are holy.
    No god is as great as our God.
14 You are the God who did miracles.
    You showed people your power.
15 By your power you have saved your people,
    the descendants of Jacob and Joseph. Selah

16 God, the waters saw you.
    They saw you and became afraid.
    The deep waters shook with fear.
17 The clouds poured down their rain.
    The sky thundered.
    Your lightning flashed back and forth.
18 Your thunder sounded in the whirlwind.
    Lightning lit up the world.
    The earth trembled and shook.
19 You made a way through the sea
    and paths through the deep waters.
    But your footprints were not seen.
20 You led your people like a flock of sheep.
    You led them by using Moses and Aaron.

Kalipay sa Panahon sa Kalisod

77 Misinggit ako sa pagpakitabang sa Dios aron madunggan niya ako.
Sa panahon sa kalisod nagaampo ako sa Ginoo.
Sa panahon sa kagabhion wala ako ginakapoy sa pagbayaw sa akong mga kamot sa pag-ampo,
apan wala gihapon ako malipay.
Kon mamalandong ako sa Dios,
makapanghupaw ako ug mawad-an ug paglaom.
Wala niya ako pakatulga;
dili ako makasulti tungod kay nahasol ako.
Gihunahuna ko ang mga adlaw nga nanglabay ug ang dugay nang mga katuigan.
Kon gabii, lawom kaayo ang akong gihunahuna.[a]
Namalandong ako ug mao kini ang gipangutana ko sa akong kaugalingon:
“Isalikway na lang ba ako sa Ginoo sa hingpit?
Dili na ba gayod siya malipay kanako?
Nawala na ba gayod ang iyang paghigugma kanako?
Dili na ba gayod niya tumanon ang iyang saad?
Nalimot na ba siya sa pagpakita ug kalooy?
Wala na ba siyay kalooy tungod sa iyang kasuko?”
10 Unya miingon ako, “Ang gikasakit sa akong buot mao nga ang Labing Halangdong Dios wala na nagatabang.”

11 Ginoo, hinumdoman ko ang imong mga buhat.
Oo, hinumdoman ko ang mga milagro nga gipanghimo mo kaniadto.
12 Hunahunaon ko ug pamalandongan ang tanan mong gamhanang mga buhat.
13 O Dios, ang imong pamaagi lahi kaysa uban.
Walay dios nga sama kanimo kagamhanan.
14 Ikaw ang Dios nga nagahimo ug mga milagro.
Gipakita mo ang imong gahom sa mga katawhan.
15 Pinaagi sa imong gahom giluwas mo ang imong katawhan nga mga kaliwat ni Jacob ug ni Jose.
16 Ang katubigan, O Dios, daw sama sa tawo nga sa dihang nakakita kanimo nahadlok ug nangurog.
17 Mihatag ug ulan ang langit;
nagdalogdog ug nagpangilat sa bisan asang dapit.
18 Madungog ang dinahunog sa dalogdog diha sa bagyo;
ang mga kilat mipadan-ag sa kalibotan;
ug natay-og ang kalibotan.
19 Gilatas mo ang dagkong mga balod sa dagat,
apan wala makita kon asa ka miagi.[b]
20 Gigiyahan mo ang imong katawhan nga daw panon sa mga karnero, pinaagi kang Moises ug kang Aaron.

Footnotes

  1. 77:6 lawom kaayo ang akong gihunahuna: Mao kini sa Septuagint ug sa Syriac, apan sa Hebreo, ginahinumdoman ko ang akong awit, o ginahinumdoman ko ang awit nga bahin kanako.
  2. 77:19 wala makita kon asa ka miagi: sa literal, wala makita ang imong mga tunob.