Add parallel Print Page Options

哀诉诡诈恶人的迫害

大卫的训诲诗,交给诗班长,用丝弦的乐器伴奏。

55  神啊!求你倾听我的祷告,

不要隐藏起来不听我的恳求。

求你留心听我,应允我;

我在苦恼中必不安宁,唉哼难过;

这都是由于仇敌的声音,

和恶人的欺压;

因为他们使祸患临到我的身上,

怒气冲冲地迫害我。

我的心在我里面绞痛,

死亡的恐怖落在我身上。

惧怕和战兢临到我,

惊恐笼罩着我。

我说:“但愿我有鸽子一般的翅膀,

我就飞走,得以安居。

看哪!我必逃往远处,

在旷野里住宿。(细拉)

我要赶快到我避难的地方去,

逃避狂风暴雨。”

主啊!扰乱恶人的计谋,

使他们的意见(“意见”原文作“舌头”)分歧,

因为我在城中看见了强暴和争竞的事。

10 恶人日夜在城墙上绕行,

在城里尽是邪恶与祸害;

11 城中也有毁灭人的事,

欺压和诡诈不离城里的街道。

12 原来不是仇敌辱骂我,

如果是仇敌,我还可以忍受;

也不是恨我的人向我狂妄自大,

如果是恨我的人,我还可以躲避他。

13 但你是和我同等地位的人,

是我的良友,我的知己。

14 我们常在一起密谈,

我们在 神的殿中与群众同行。

15 愿死亡忽然临到他们身上,

愿他们活活下到阴间去,

因为在他们中间,就是在他们的住所里,尽是邪恶。

16 至于我,我却要求告 神,

耶和华就必拯救我。

17 无论在晚上、早晨或中午,

我都哀诉唉哼;

他必听我的声音。

18 他救赎我的性命脱离攻击我的人,

使我得着平安,

尽管攻击我的人的确很多。

19  神必听见,

那从亘古坐着为王的必使他们受苦,(细拉)

因他们不肯改变,

也不敬畏 神。

20 他违背了自己的约,

伸手攻击那些与他和好的人。

21 他的口比奶油光滑,

他的心却怀着争战的意图;

他的话比油还柔和,

其实却是拔了出来的刀。

22 你要把你的重担卸给耶和华,

他必扶持你;

他永远不会让义人动摇。

23  神啊!你必使恶人堕入灭亡的深坑里;

流人血和行诡诈的人必活不到半世;

至于我,我必倚靠你。

Kanu waa gabay Maskiil ah oo Daa'uud u tiriyey madaxdii muusikaystayaasha, oo waxaa lagu qaadaa alaab xadhko leh oo muusiko ah.

55 Ilaahow, tukashadayda dhegta u dhig,
Oo baryootankaygana ha iska qarin.
I maqal, oo ii jawaab,
Waxaan la nasan waayaa calaacalkayga, waanan la taahaa,
Sababtuna waxaa weeye codka cadowga daraaddiis,
Iyo kan sharka leh cadaadintiisa daraaddeed,
Waayo, iyagu xumaan bay igu tuuraan,
Maxaa yeelay, cadho ayay igu silciyaan.
Wadnuhu aad buu ii xanuunayaa,
Oo waxaa igu dhacday cabsida dhimashada.
Baqdin iyo gariir ayaa igu soo degay,
Oo naxdin baa i dabooshay.
Oo anna waxaan is-idhi, Waxaan jeclaan lahaa inaan baalal yeesho sida qoolley oo kale!
Markaasaan iska duuli lahaa oo nasan lahaa.
Bal eeg, markaasaan iska warwareegi lahaa meel fog,
Oo waxaan degganaan lahaa cidlada. (Selaah)
Waxaan gabbaad kaga carari lahaa
Dabaysha hufada ah iyo duufaanka.
Sayidow, iyaga baabbi'i, oo afafkoodana kala duw
Waayo, waxaan magaalada ku arkay dulmi iyo dirir.
10 Maalin iyo habeenba derbiyadeeday ku dul wareegaan,
Oo weliba waxaa ku dhex jira xumaan iyo belaayo.
11 Dhexdeedana waxaa ku jira shar,
Dulmi iyo khiyaanona kama tagaan jidadkeeda.
12 Waayo, kii i caayay cadaawe ma ahayn,
Maxaa yeelay, waan u adkaysan kari lahaa,
Mana ahayn kii i necbaa oo iska kay weyneeyey,
Maxaa yeelay, waan ka dhuuman lahaa isaga,
13 Laakiinse wuxuu ahaa adiga oo ah nin ila mid ah,
Iyo jaalkay iyo saaxiibkay.
14 Si wanaagsan baynu u wada sheekaysan jirnay,
Oo waxaynu ku dhex socon jirnay guriga Ilaah, innagoo guuto badan la soconna.
15 Dhimasho ha ku soo kediso iyaga,
Oo iyagoo noolnool She'ool ha ku dhaceen,
Waayo, xumaan baa ku jirta hoygooda iyo dhexdooda.
16 Laakiinse anigu Ilaah baan baryi doonaa,
Oo Rabbigaa i badbaadin doona.
17 Fiidka, iyo subaxda, iyo duhurkaba, anigu waan cataabi doonaa, oo waan taahi doonaa,
Oo isna codkayguu maqli doonaa.
18 Naftayda nabadduu kaga samatabbixiyey dagaalkii iga geesta ahaa,
Waayo, kuwii ila diriray way badnaayeen.
19 Ilaah oo ah kan weligiis waara,
Wuu maqli doonaa oo u jawaabi doonaa iyaga,
Kuwaas oo aan beddelmin, (Selaah)
Oo aan Ilaah ka cabsan.
20 Isagu wuxuu u gacan qaaday kii isaga heshiiska la ahaa,
Oo axdigiisiina wuu buriyey.
21 Afkiisu wuxuu u nuglaa sidii subag oo kale,
Laakiinse qalbigiisu wuxuu ahaa dagaal,
Erayadiisu saliid way ka jilicsanaayeen,
Laakiinse waxay ahaayeen seefo galkii laga siibay.
22 Culaabtaada Rabbiga saar, oo isna wuu ku xanaanayn doonaa,
Waayo, isagu kan xaqa ah marnaba u dayn maayo in la dhaqaajiyo.
23 Laakiinse, Ilaahow, iyaga waxaad ku dhaadhicin doontaa yamayska halligaadda,
Dhiigyocabyada iyo dadka khaa'innada ahu cimrigooda nus ma kadban doonaan,
Laakiinse anigu waan isku kaa hallayn doonaa.

Trahi

55 Au chef de chœur. Une méditation[a] de David, à chanter avec accompagnement d’instruments à cordes.

O Dieu, ╵écoute ma prière !
Ne te dérobe pas ╵lorsque je te supplie !
Prête-moi attention ╵et réponds-moi !
Abattu[b], je gémis ; ╵le trouble m’envahit.
Je suis troublé ╵quand j’entends les propos ╵de l’ennemi,
quand je vois l’oppression ╵qu’imposent les méchants.
Les gens m’accablent ╵de leurs méfaits ;
avec colère, ╵ils me pourchassent.
Mon cœur se serre ╵dans ma poitrine,
la terreur de la mort ╵vient m’assaillir.
Des craintes et des tremblements ╵m’ont envahi,
je suis saisi d’horreur.
Alors je dis : ╵« Ah ! si j’avais les ailes ╵de la colombe !
Je prendrais mon envol ╵pour trouver un refuge.
Je m’enfuirais ╵bien loin d’ici,
pour demeurer ╵dans le désert.
            Pause
Je gagnerais en hâte ╵un sûr abri
contre le vent impétueux ╵de la tempête. »
10 O Seigneur, réduis à néant ╵et brouille leur langage,
car je ne vois ╵dans la cité ╵que violences ╵et dissensions
11 qui rôdent, nuit et jour, ╵sur ses remparts[c].
Des malheurs, des misères ╵sont dans son sein ;
12 des forces destructrices ╵agissent dans ses murs,
l’oppression et la tromperie ╵ne quittent pas ses grandes places.
13 Si c’était l’ennemi[d] ╵qui venait m’insulter,
je le supporterais.
Si celui qui me hait[e] ╵s’élevait contre moi,
je pourrais me cacher de lui.
14 Mais c’est toi, toi qui es ╵un homme de mon rang,
toi mon intime ╵qui m’es si familier,
15 avec qui je prenais plaisir ╵à échanger des confidences,
quand nous allions ensemble ╵avec la foule[f] ╵dans la maison de Dieu…
16 Que la mort les surprenne !
Que, vivants, ils descendent ╵dans le séjour des morts !
Car la méchanceté ╵habite leur demeure, ╵jusqu’au fond de leur cœur !
17 Moi, j’en appelle à Dieu,
et l’Eternel me sauvera.
18 Le soir, le matin, à midi[g], ╵je me répands en plaintes ╵et en gémissements.
Il m’entendra,
19 et me rendra la paix, ╵il me délivrera
du combat qu’on me livre.
Car ils sont très nombreux ╵à s’opposer à moi.
20 Oui, Dieu entend, ╵il les humiliera[h].
Depuis toujours, il règne.
            Pause
Eux ne s’amendent pas ;
ils ne craignent pas Dieu.
21 Cet homme, lui, ╵s’en prend à ses alliés,
il viole ses engagements ╵scellés par une alliance.
22 Sa bouche est pleine de douceur, ╵plus onctueuse que la crème,
mais la guerre est tapie ╵tout au fond de son cœur !
Ses propos sont plus doux que l’huile,
pourtant, ce sont des épées nues !

23 Rejette ton fardeau ╵sur l’Eternel : ╵il prendra soin de toi,
il ne laissera pas le juste ╵s’écrouler pour toujours.

24 Et toi, ô Dieu, ╵tu les feras descendre ╵dans le puits de la destruction.
Ces hommes fourbes ╵et sanguinaires
n’atteindront pas ╵la moitié de leurs jours.
Mais moi, je me confie en toi.

Footnotes

  1. 55.1 Signification incertaine.
  2. 55.3 Sens incertain. Autre traduction : j’erre çà et là.
  3. 55.11 Le sujet du verbe n’est pas précisé en hébreu. Ce pourrait être les ennemis, mais, plus probablement, ce sont les violences et dissensions qui, au lieu de protéger la ville de Jérusalem, y imposent un règne de malheur et de destruction.
  4. 55.13 Autre traduction (selon la ponctuation en hébreu) : ce n’est pas un ennemi.
  5. 55.13 Autre traduction (selon la ponctuation en hébreu) : ce n’est pas celui qui me hait qui…
  6. 55.15 D’autres comprennent : d’un commun accord.
  7. 55.18 Voir Dn 6.11. La journée israélite commençait le soir, au coucher du soleil.
  8. 55.20 D’après l’ancienne version grecque et la syriaque. Texte hébreu traditionnel : et il leur répondra.