Add parallel Print Page Options

137 Waxaannu ag fadhiisannay webiyaashii Baabuloon,
Oo waannu ooynay markii aannu Siyoon soo xusuusannay.
Oo waxaannu kataaradahayagii sudhannay geedaha safsaafkaa.
Waayo, kuwii maxaabiis ahaanta noo watay ayaa halkaas gabayo nagu weyddiistay,
Oo kuwii na silciyey ayaa farxad na weyddiistay, oo waxay nagu yidhaahdeen,
Noogu gabya gabayadii Siyoon midkood.
Bal sidee baannu gabaygii Rabbiga ugu gabaynaa
Dal qalaad dhexdiis?
Yeruusaalemay, haddaan ku illoobo,
Gacantayda midig ha illowdo sancadeedii.
Carrabkayguna ha ku dhego dhanxanagga afkayga,
Haddaanan ku xusuusan,
Iyo haddaanan Yeruusaalem ka sii jeclaan
Farxaddayda ugu weyn.
Rabbiyow, soo xusuuso reer Edom,
Kuwaasoo maalintii Yeruusaalem yidhi,
Dumiya, dumiya, tan iyo aasaaskeeda.
Gabadha Baabuloonay, waa lagu baabbi'in doonaa,
Waxaa faraxsanaan doona kii kaa abaalmariya
Sidii aad nagu samaysay.
Waxaa faraxsanaan doona kii dhallaankaaga qabsada
Oo dhagaxa weyn ku dul tuura.

'詩 篇 137 ' not found for the version: Chinese New Testament: Easy-to-Read Version.

被擄者的哀歌

137 我們坐在巴比倫河畔,
想起錫安禁不住淒然淚下。
我們把琴掛在柳樹上。
俘虜我們的人要我們唱歌,
擄掠我們的人要我們歌唱,說:
「給我們唱一首錫安的歌。」
我們流落異邦,
怎能唱頌讚耶和華的歌呢?
耶路撒冷啊,倘若我忘了你,
情願我的右手無法再撥弄琴弦;
倘若我忘了你,
不以你為我的至愛,
情願我的舌頭不能再歌唱。

耶和華啊,
求你記住耶路撒冷淪陷時以東人的行徑。
他們喊道:
「拆毀這城,把它夷為平地!」
巴比倫城啊,
你快要滅亡了,
那向你以牙還牙為我們復仇的人有福了!
那抓住你的嬰孩摔在石頭上的人有福了!