104 Purihin mo ang Panginoon, ^(A)Oh kaluluwa ko.
Oh Panginoon kong Dios ikaw ay totoong dakila;
^(B)Ikaw ay nabibihisan ng karangalan at kamahalan.
² Na siyang nagbabalot sa iyo ng liwanag na parang bihisan;
Na siyang naguunat ng mga langit na ^(C)parang tabing:
^3 (D)Na siyang naglalagay ng mga tahilan ng kaniyang mga silid sa tubig;
^(E)Na siyang gumagawa sa mga alapaap na kaniyang karro;
^(F)Na siyang lumalakad sa mga pakpak ng hangin:
^4 (G)Na siyang gumagawa sa mga hangin na mga sugo niya;
^(H)Ang kaniyang mga tagapangasiwa ay alab ng apoy:
⁵ Na siyang naglagay ng mga patibayan ng lupa,
Upang huwag makilos magpakailan man,
⁶ Iyong tinakpan ng kalaliman na tila isang bihisan;
Ang tubig ay tumatayo ^(I)sa itaas ng mga bundok.
^7 (J)Sa iyong pagsaway sila'y nagsitakas;
Sa hugong ng iyong kulog ay nagmadaling nagsialis sila;
⁸ Sila'y nagsiahon sa mga bundok, sila'y nagsilusong sa mga libis,
^(K)Sa dako mong itinatag ukol sa kanila.
⁹ Ikaw ay naglagay ng hangganan ^(L)upang sila'y huwag makaraan;
^(M)Upang sila'y huwag magsibalik na tumakip sa lupa.
¹⁰ Siya'y nagsusugo ng mga bukal sa mga libis;
Nagsisiagos sa gitna ng mga bundok:
¹¹ Sila'y nagpapainom sa bawa't hayop sa parang;
Nangagpapatid-uhaw ang mga mailap na asno.
¹² Sa tabi nila ay nagkaroon ng kanilang tahanan ang mga ibon sa himpapawid,
Sila'y nagsisiawit sa mga sanga.
¹³ Kaniyang dinidilig ang mga bundok mula sa kaniyang mga silid:
Ang lupa'y busog sa bunga ng iyong mga gawa.
^14 (N)Kaniyang pinatutubo ang damo para sa mga hayop,
At ang gugulayin sa paglilingkod sa tao:
Upang siya'y maglabas ^(O)ng pagkain sa lupa:
^15 (P)At ng alak na nagpapasaya sa puso ng tao,
At ng langis upang pasilangin ang kaniyang mukha,
At ng tinapay na nagpapalakas ng puso ng tao.
¹⁶ Ang mga punong kahoy ng Panginoon ay busog;
Ang mga ^(Q)sedro sa Libano, ^(R)na kaniyang itinanim;
¹⁷ Na pinamumugaran ng mga ibon:
Tungkol sa tagak, ang mga puno ng abeto ay kaniyang bahay.
¹⁸ Ang mga mataas na bundok ay para sa mga mailap na kambing;
Ang mga malalaking bato ay kanlungan ^(S)ng mga coneho.
^19 (T)Kaniyang itinakda ang buwan sa mga panahon:
Nalalaman ng araw ang kaniyang paglubog.
²⁰ Iyong ginagawa ang kadiliman at nagiging gabi;
Na iginagalaw ng lahat na hayop sa gubat.
^21 (U)Umuungal ang mga batang leon sa pagsunod sa mahuhuli nila,
At hinahanap sa Dios ang kanilang pagkain.
²² Ang araw ay sumisikat sila'y nagsisialis,
At nangahihiga sa kanilang mga yungib.
²³ Lumalabas ang tao sa ^(V)kaniyang gawain,
At sa kaniyang gawa hanggang sa kinahapunan.
^24 (W)Oh Panginoon, pagka sarisari ng iyong mga gawa!
Sa karunungan ay ginawa mo silang lahat:
Ang lupa ay puno ng iyong kayamanan.
²⁵ Nandoon ang dagat, na malaki at maluwang,
Na ginagalawan ng di mabilang na mga bagay,
Ng mga munti at ng mga malaking hayop din naman.
²⁶ Doo'y nagsisiyaon ang mga sasakyan:
Nandoon ^(X)ang buwaya na iyong nilikha upang maglibang doon.
^27 (Y)Lahat ng ito ay nangaghihintay sa iyo,
Upang iyong mabigyan sila ng kanilang pagkain sa ukol na kapanahunan.
²⁸ Ang iyong ibinibigay sa kanila ay pinipisan nila;
Iyong ibinubukas ang iyong kamay, sila'y nangabubusog ng kabutihan.
^29 (Z)Iyong ikinukubli ang iyong mukha, sila'y nangababagabag;
^(AA)Iyong inaalis ang kanilang hininga, sila'y nangamamatay,
^(AB)At nagsisibalik sa kanilang pagkaalabok.
³⁰ Iyong sinusugo ang iyong Espiritu, sila'y nangalalalang;
At iyong binabago ang balat ng lupa.
³¹ Manatili nawa ang kaluwalhatian ng Panginoon kailan man;
^(AC)Magalak nawa ang Panginoon sa kaniyang mga gawa:
³² Na siyang tumitingin sa lupa at nayayanig:
^(AD)Kaniyang hinihipo ang mga bundok at nagsisiusok.
^33 (AE)Aawit ako sa Panginoon habang ako'y nabubuhay:
Ako'y aawit ng pagpuri sa aking Dios, samantalang mayroon akong kabuhayan.
³⁴ Matamisin nawa niya ang aking pagbubulay:
Ako'y magagalak sa Panginoon.
^35 (AF)Malipol nawa ang mga makasalanan sa lupa,
At mawala nawa ang masama.
Purihin mo ang Panginoon, Oh kaluluwa ko.
Purihin ninyo ang Panginoon.