Add parallel Print Page Options

Tell His Wonders for Israel

Psalm 105

Praise Adonai, call upon His Name.
Make known His deeds among the peoples.
Sing to Him, sing praises to Him—
tell about all His wonders!
Glory in His holy Name.
Let the heart of those who seek Adonai rejoice.
Seek Adonai and His strength,
seek His face always.
Remember His wonders that He has done,
His miracles and the judgments of His mouth,
O seed of Abraham, His servant,
O children of Jacob, His chosen ones.

He is Adonai our God.
His judgments are in all the earth.
He remembers His covenant forever—
the word He commanded for a thousand generations—
which He made with Abraham,
    and swore to Isaac,
10 and confirmed to Jacob as a decree,
to Israel as an everlasting covenant,
11 saying, “To you I give the land of Canaan,
the portion of your inheritance.”
12 When they were but few in number,
    few indeed, and foreigners in it,[a]
13 wandering from nation to nation,
    from one kingdom to another people,
14 He allowed no one to oppress them—
    for their sake He rebuked kings:
15 “Touch not My anointed ones,
    and do My prophets no harm.”

16 He called down a famine on the land.
He broke the whole supply of bread.
17 He sent a man before them—
    Joseph, sold as a slave.
18 They hurt His feet with shackles,
he was put in irons—
19 till the time that his word came true—
    the word of Adonai proved him true!
20 The king sent and released him.
The ruler of the peoples set him free.
21 He made him lord of his house,
ruler over all his possessions,
22 to discipline his princes at his will,
and teach his elders wisdom.
23 Then Israel came into Egypt,
Jacob sojourned in the land of Ham.
24 He made His people very fruitful,
and made them more numerous than their foes.
25 He turned their hearts to hate His people,
to deal shrewdly with His servants.
26 He sent Moses His servant,
and Aaron, whom He had chosen.
27 They performed His signs among them
—miracles in the land of Ham.
28 He sent darkness, and it was dark,
so they did not rebel against His words.
29 He turned their waters into blood,
causing their fish to die.
30 Their land swarmed with frogs,
even in their royal chambers.
31 He spoke, and a swarm of gnats came
within all their borders.
32 He gave them a rain of hail,
flames of fire throughout their land.
33 He struck their vines and their fig trees
and shattered the trees of their country.
34 He spoke, and the locust came
—young locusts without number—
35 to eat up every green thing in their land
and eat up the fruit of their ground.
36 Then He struck all the firstborn in their land,
the firstfruits of all their vigor.

37 Then He brought them out with silver and gold,
and no one among His tribes faltered.
38 Egypt was glad when they left—
for dread of them had fallen on them.
39 He spread a cloud as a covering
and fire to give light at night.
40 They asked, and He brought quail,
and satisfied them with the bread of heaven.[b]
41 He opened a rock, and waters gushed out,
flowed as a river in dry places.
42 For He remembered His holy word
to Abraham His servant.
43 So He brought forth His people with joy,
His chosen ones with singing.
44 He gave them the lands of the nations,
so they inherited the labor of the peoples
45 so that they might keep His statutes
and observe His laws.
Halleluyah!

Ang kahangahangang gawa ng Panginoon ng dahil sa Israel.

105 Oh magpasalamat kayo (A)sa Panginoon, kayo'y magsitawag sa kaniyang pangalan;
(B)Ipabatid ninyo ang kaniyang mga gawain sa mga bayan.
Magsiawit kayo sa kaniya, magsiawit kayo sa kaniya ng mga pagpuri;
(C)Salitain ninyo ang lahat niyang kagilagilalas na mga gawa.
Lumuwalhati kayo sa kaniyang banal na pangalan:
Mangagalak ang puso nila na nagsisihanap sa Panginoon.
Hanapin ninyo ang Panginoon at ang kaniyang kalakasan;
(D)Hanapin ninyo ang kaniyang mukha magpakailan man.
Alalahanin ninyo ang kaniyang kagilagilalas na mga gawa na kaniyang ginawa:
Ang kaniyang mga kababalaghan at ang mga kahatulan ng kaniyang bibig;
Oh ninyong binhi ni Abraham na kaniyang lingkod,
Ninyong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga hirang.
Siya ang Panginoon nating Dios: Ang kaniyang mga kahatulan ay nangasa buong lupa.
Kaniyang inalaala ang kaniyang tipan magpakailan man,
Ang salita na kaniyang iniutos sa libong sali't saling lahi;
(E)Ang tipan na kaniyang ginawa kay Abraham,
At ang kaniyang sumpa kay Isaac;
10 At pinagtibay yaon kay Jacob na pinakapalatuntunan,
Sa Israel na pinakawalang hanggang tipan:
11 Na sinasabi, Sa iyo'y ibibigay ko ang lupain ng Canaan,
Ang kapalaran na iyong mana;
12 Nang sila'y kaunti lamang tao sa bilang;
Oo, totoong kaunti, at nangakikipamayan doon;
13 At sila'y nagsiyaon sa bansa at bansa,
Mula sa isang kaharian hanggang sa ibang bayan.
14 Hindi niya tiniis ang sinomang tao na gawan sila ng kamalian;
Oo, kaniyang sinaway ang mga hari dahil sa kanila;
15 Na sinasabi, (F)Huwag ninyong galawin ang mga pinahiran ko ng langis.
At huwag ninyong gawan ng masama ang mga propeta ko.
16 (G)At siya'y nagdala ng kagutom sa lupain;
Kaniyang binali ang buong (H)tukod ng tinapay.
17 (I)Siya'y nagsugo ng isang lalake sa unahan nila;
(J)Si Jose ay naipagbiling pinakaalipin:
18 Ang kaniyang mga paa (K)ay sinaktan nila ng mga pangpangaw;
Siya'y nalagay sa mga tanikalang bakal:
19 Hanggang sa panahon na nangyari ang (L)kaniyang salita;
Tinikman siya ng salita ng Panginoon.
20 (M)Ang hari ay nagsugo, at pinawalan siya;
Sa makatuwid baga'y ang pinuno ng mga bayan, at pinalaya niya siya.
21 (N)Ginawa niya siyang panginoon sa kaniyang bahay,
At pinuno sa lahat niyang pagaari:
22 (O)Upang talian ang kaniyang mga pangulo sa kaniyang kaligayahan,
At turuan ang kaniyang mga kasangguni ng karunungan.
23 (P)Si Israel naman ay nasok sa Egipto;
At si Jacob ay nakipamayan sa (Q)lupain ng Cham.
24 (R)At kaniyang pinalagong mainam ang kaniyang bayan,
At pinalakas sila kay sa kanilang mga kaaway.
25 (S)Kaniyang pinapanumbalik ang kanilang puso upang mangagtanim sa kaniyang bayan,
Upang magsigawang may katusuhan sa kaniyang mga lingkod.
26 (T)Kaniyang sinugo si Moises na kaniyang lingkod,
At si Aaron na kaniyang hirang.
27 (U)Kanilang inilagay sa gitna nila ang kaniyang mga tanda,
At mga kababalaghan sa lupain ng Cham.
28 Siya'y nagsugo ng mga kadiliman, at nagpadilim;
At sila'y hindi nagsipanghimagsik laban sa kaniyang mga salita.
29 Kaniyang pinapaging dugo ang kanilang tubig,
At pinatay ang kanilang mga isda.
30 Ang kanilang lupain ay binukalan ng mga palaka,
Sa mga silid ng kanilang mga hari.
31 Siya'y nagsalita, at dumating ang mga pulutong na mga langaw,
At kuto sa lahat ng kanilang mga hangganan.
32 (V)Ibinigay niya sa kanila na pinakaulan ay graniso,
At liyab ng apoy sa kanilang lupain.
33 Sinaktan naman niya ang kanilang mga puno ng ubas, at ang kanilang mga puno ng higos;
At binali ang mga punong kahoy ng kanilang mga hangganan.
34 (W)Siya'y nagsalita at ang mga balang ay nagsidating,
At ang mga higad, ay yao'y walang bilang,
35 At kinain ang lahat na gugulayin sa kanilang lupain,
At kinain ang bunga ng kanilang lupa.
36 (X)Sinaktan din niya ang lahat na panganay sa kanilang lupain,
Ang puno ng lahat nilang kalakasan.
37 (Y)At kaniyang inilabas sila na may pilak at ginto:
At hindi nagkaroon ng mahinang tao sa kaniyang mga lipi.
38 Natuwa ang Egipto nang sila'y magsialis;
(Z)Sapagka't ang takot sa kanila ay nahulog sa kanila.
39 (AA)Kaniyang inilatag ang ulap na pinakakubong;
At apoy upang magbigay liwanag sa gabi,
40 (AB)Sila'y nagsihingi, at dinalhan niya ng mga pugo,
At binusog niya sila ng (AC)pagkain na mula sa langit.
41 (AD)Kaniyang ibinuka ang bato at binukalan ng tubig;
Nagsiagos sa tuyong mga dako na parang ilog.
42 Sapagka't kaniyang naalaala ang kaniyang banal na salita,
(AE)At si Abraham na kaniyang lingkod.
43 At kaniyang inilabas ang kaniyang bayan na may kagalakan,
At ang kaniyang hirang na may awitan.
44 (AF)At ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa;
At kinuha nila ang gawa ng mga bayan na pinakaari:
45 (AG)Upang kanilang maingatan ang kaniyang mga palatuntunan,
At sundin ang kaniyang mga kautusan.
Purihin ninyo ang Panginoon.