Font Size
耶利米哀歌 1
Chinese Union Version Modern Punctuation (Simplified)
耶利米哀歌 1
Chinese Union Version Modern Punctuation (Simplified)
哀叹锡安居民被掳
1 先前满有人民的城，现在何竟独坐！先前在列国中为大的，现在竟如寡妇！先前在诸省中为王后的，现在成为进贡的！ 2 她夜间痛哭，泪流满腮。在一切所亲爱的中间，没有一个安慰她的。她的朋友都以诡诈待她，成为她的仇敌。 3 犹大因遭遇苦难，又因多服劳苦，就迁到外邦。她住在列国中，寻不着安息，追逼她的都在狭窄之地将她追上。 4 锡安的路径因无人来守圣节就悲伤，她的城门凄凉，她的祭司叹息，她的处女受艰难，自己也愁苦。 5 她的敌人为首，她的仇敌亨通，因耶和华为她许多的罪过使她受苦。她的孩童被敌人掳去。 6 锡安城[a]的威荣全都失去，她的首领像找不着草场的鹿，在追赶的人前无力行走。 7 耶路撒冷在困苦窘迫之时，就追想古时一切的乐境。她百姓落在敌人手中，无人救济。敌人看见，就因她的荒凉嗤笑。 8 耶路撒冷大大犯罪，所以成为不洁之物。素来尊敬她的，见她赤露就都藐视她，她自己也叹息退后。 9 她的污秽是在衣襟上，她不思想自己的结局，所以非常地败落，无人安慰她。她说：“耶和华啊，求你看我的苦难！因为仇敌夸大。” 10 敌人伸手夺取她的美物，她眼见外邦人进入她的圣所，论这外邦人，你曾吩咐不可入你的会中。 11 她的民都叹息，寻求食物，他们用美物换粮食，要救性命。他们说：“耶和华啊，求你观看！因为我甚是卑贱。”
耶路撒冷自述艰苦
12 “你们一切过路的人哪，这事你们不介意吗？你们要观看，有像这临到我的痛苦没有，就是耶和华在他发烈怒的日子使我所受的苦。 13 他从高天使火进入我的骨头，克制了我。他铺下网罗绊我的脚，使我转回。他使我终日凄凉发昏。 14 我罪过的轭是他手所绑的，犹如轭绳缚在我颈项上，他使我的力量衰败。主将我交在我所不能抵挡的人手中。 15 主轻弃我中间的一切勇士，招聚多人[b]攻击我，要压碎我的少年人。主将犹大居民踹下，像在酒榨中一样。 16 我因这些事哭泣，我眼泪汪汪，因为那当安慰我、救我性命的，离我甚远。我的儿女孤苦，因为仇敌得了胜。” 17 锡安举手，无人安慰。耶和华论雅各已经出令，使四围的人做他仇敌，耶路撒冷在他们中间像不洁之物。
申诉神的公义
18 “耶和华是公义的，他这样待我，是因我违背他的命令。众民哪，请听我的话，看我的痛苦！我的处女和少年人都被掳去。 19 我招呼我所亲爱的，他们却愚弄我。我的祭司和长老正寻求食物救性命的时候，就在城中绝气。
20 “耶和华啊，求你观看，因为我在急难中。我心肠扰乱，我心在我里面翻转，因我大大悖逆。在外刀剑使人丧子，在家犹如死亡。 21 听见我叹息的有人，安慰我的却无人。我的仇敌都听见我所遭的患难，因你做这事他们都喜乐。你必使你报告的日子来到，他们就像我一样。 22 愿他们的恶行都呈在你面前，你怎样因我的一切罪过待我，求你照样待他们。因我叹息甚多，心中发昏。”
Footnotes
- 耶利米哀歌 1:6 “城”原文作“女子”，下同。
- 耶利米哀歌 1:15 原文作：大会。
Panaghoy 1
Ang Dating Biblia (1905)
Panaghoy 1
Ang Dating Biblia (1905)
1 Ano't nakaupong magisa ang bayan na puno ng mga tao! Siya'y naging parang isang bao, na naging dakila sa gitna ng mga bansa! Siya na naging prinsesa sa gitna ng mga lalawigan, ay naging mamumuwis!
2 Siya'y umiiyak na lubha sa gabi, at ang mga luha niya ay dumadaloy sa kaniyang mga pisngi; sa lahat ng mangingibig sa kaniya ay walang umaliw sa kaniya: ginawan siya ng kataksilan ng lahat ng kaniyang mga kaibigan; sila'y naging kaniyang mga kaaway.
3 Ang Juda ay pumasok sa pagkabihag dahil sa pagdadalamhati, at sa kabigatan ng paglilingkod; siya'y tumatahan sa gitna ng mga bansa, siya'y walang masumpungang kapahingahan; inabot siya ng lahat na manghahabol sa kaniya sa mga gipit.
4 Ang mga daan ng Sion ay nangagluluksa, sapagka't walang pumaparoon sa takdang kapulungan; lahat niyang pintuang-bayan ay giba, ang mga saserdote niya'y nangagbubuntong-hininga: ang mga dalaga niya ay nangagdadalamhati, at siya'y nasa kahapisan.
5 Ang kaniyang mga kalaban ay naging pangulo, ang kaniyang mga kaaway ay nagsiginhawa; sapagka't pinagdalamhati siya ng Panginoon dahil sa karamihan ng kaniyang mga pagsalangsang: ang kaniyang mga batang anak ay pumasok sa pagkabihag sa harap ng kalaban.
6 At nawala ang buong kamahalan ng anak na babae ng Sion: ang kaniyang mga prinsipe ay naging parang mga usa na hindi makasumpong ng pastulan, at nagsiyaong walang lakas sa harap ng manghahabol.
7 Naaalaala ng Jerusalem sa kaarawan ng kaniyang pagdadalamhati at ng kaniyang mga karalitaan ang lahat niyang naging maligayang bagay ng mga kaarawan nang una: nang mahulog ang kaniyang bayan sa kamay ng kalaban, at walang sumaklolo sa kaniya, nakita siya ng mga kalaban, tinuya nila ang kaniyang mga pagkasira.
8 Ang Jerusalem ay lubhang nagkasala; kaya't siya'y naging parang maruming bagay; lahat ng nangagparangal sa kaniya ay humahamak sa kaniya, sapagka't kanilang nakita ang kaniyang kahubaran: Oo, siya'y nagbubuntong-hininga, at tumatalikod.
9 Ang kaniyang karumihan ay nasa kaniyang mga laylayan; hindi niya naalaala ang kaniyang huling wakas; kaya't siya'y nababa ng katakataka; siya'y walang mangaaliw; masdan mo, Oh Panginoon, ang aking pagdadalamhati; sapagka't ang kaaway ay nagmalaki.
10 Iginawad ng kalaban ang kaniyang kamay sa lahat niyang maligayang bagay; sapagka't nakita niya na ang mga bansa ay pumasok sa kaniyang santuario, yaong mga inutusan mo na huwag magsipasok sa iyong kapisanan.
11 Buong bayan niya ay nagbubuntong-hininga, sila'y nagsisihanap ng tinapay; ibinigay nila ang kanilang mga maligayang bagay na kapalit ng pagkain upang paginhawahin ang kaluluwa. Iyong tingnan, Oh Panginoon, at masdan mo; sapagka't ako'y naging hamak.
12 Wala bagang anoman sa inyo, sa inyong lahat na nagsisipagdaan? Inyong masdan, at inyong tingnan kung may anomang kapanglawan na gaya ng aking kapanglawan, na nagawa sa akin, na idinalamhati sa akin ng Panginoon sa kaarawan ng kaniyang mabangis na galit.
13 Mula sa itaas ay nagsugo siya ng apoy sa aking mga buto, at mga pinananaigan; kaniyang ipinagladlad ng silo ang aking mga paa, kaniyang ibinalik ako: kaniyang ipinahamak ako at pinapanglupaypay buong araw.
14 Pamatok ng aking mga pagsalangsang ay hinigpit ng kaniyang kamay; mga nagkalakiplakip, nagsiabot sa aking leeg; kaniyang pinanglupaypay ang aking kalakasan: ibinigay ako ng Panginoon sa kanilang mga kamay, laban sa mga hindi ko matatayuan.
15 Iniuwi ng Panginoon sa wala ang lahat na aking mga makapangyarihang lalake sa gitna ko; siya'y tumawag ng isang takdang kapulungan laban sa akin upang pagwaraywarayin ang aking mga binata: niyapakan ng Panginoon na parang pisaan ng ubas ang anak na dalaga ng Juda.
16 Dahil sa mga bagay na ito ay umiiyak ako; ang mata ko, ang mata ko ay dinadaluyan ng luha; sapagka't ang mangaaliw na marapat magpaginhawa ng aking kaluluwa ay malayo sa akin: ang mga anak ko ay napahamak, sapagka't nanaig ang kaaway.
17 Iginawad ng Sion ang kaniyang mga kamay; walang umaliw sa kaniya; nagutos ang Panginoon tungkol sa Jacob, na silang nangasa palibot niya ay magiging kaniyang mga kalaban: ang Jerusalem ay parang maruming bagay sa gitna nila.
18 Ang Panginoon ay matuwid; sapagka't ako'y nanghimagsik laban sa kaniyang utos: inyong pakinggan, isinasamo ko sa inyo, ninyong lahat na bayan, at inyong masdan ang aking kapanglawan: ang aking mga dalaga at ang aking mga binata ay pumasok sa pagkabihag.
19 Aking tinawagan ang mga mangingibig sa akin, nguni't dinaya nila: nalagot ang hininga ng aking mga saserdote at ng aking mga matanda sa bayan, habang nagsisihanap sila ng pagkain upang paginhawahin ang kanilang kaluluwa.
20 Masdan mo, Oh Panginoon; sapagka't ako'y nasa kapanglawan; ang aking puso ay namamanglaw; ang aking puso ay nagugulumihanan; sapagka't ako'y lubhang nanghimagsik: sa labas ay tabak ang lumalansag, sa loob ay may parang kamatayan.
21 Nabalitaan nila na ako'y nagbubuntong-hininga; walang umaliw sa akin; Lahat ng aking mga kaaway ay nangakarinig ng aking kabagabagan; sila'y nangatuwa na iyong ginawa: iyong pararatingin ang araw na iyong itinanyag, at sila'y magiging gaya ko.
22 Magsidating nawa ang lahat nilang kasamaan sa harap mo; at gawin mo sa kanila, ang gaya ng ginawa mo sa akin dahil sa lahat kong mga pagsalangsang: sapagka't ang aking mga buntong-hininga ay marami, at ang aking puso ay nanglulupaypay.
Lamentations 1
New International Version
Lamentations 1
New International Version
1 [a]How deserted(A) lies the city,
once so full of people!(B)
How like a widow(C) is she,
who once was great(D) among the nations!
She who was queen among the provinces
has now become a slave.(E)
2 Bitterly she weeps(F) at night,
tears are on her cheeks.
Among all her lovers(G)
there is no one to comfort her.
All her friends have betrayed(H) her;
they have become her enemies.(I)
3 After affliction and harsh labor,
Judah has gone into exile.(J)
She dwells among the nations;
she finds no resting place.(K)
All who pursue her have overtaken her(L)
in the midst of her distress.
4 The roads to Zion mourn,(M)
for no one comes to her appointed festivals.
All her gateways are desolate,(N)
her priests groan,
her young women grieve,
and she is in bitter anguish.(O)
5 Her foes have become her masters;
her enemies are at ease.
The Lord has brought her grief(P)
because of her many sins.(Q)
Her children have gone into exile,(R)
captive before the foe.(S)
6 All the splendor has departed
from Daughter Zion.(T)
Her princes are like deer
that find no pasture;
in weakness they have fled(U)
before the pursuer.
7 In the days of her affliction and wandering
Jerusalem remembers all the treasures
that were hers in days of old.
When her people fell into enemy hands,
there was no one to help her.(V)
Her enemies looked at her
and laughed(W) at her destruction.
8 Jerusalem has sinned(X) greatly
and so has become unclean.(Y)
All who honored her despise her,
for they have all seen her naked;(Z)
she herself groans(AA)
and turns away.
9 Her filthiness clung to her skirts;
she did not consider her future.(AB)
Her fall(AC) was astounding;
there was none to comfort(AD) her.
“Look, Lord, on my affliction,(AE)
for the enemy has triumphed.”
10 The enemy laid hands
on all her treasures;(AF)
she saw pagan nations
enter her sanctuary(AG)—
those you had forbidden(AH)
to enter your assembly.
11 All her people groan(AI)
as they search for bread;(AJ)
they barter their treasures for food
to keep themselves alive.
“Look, Lord, and consider,
for I am despised.”
12 “Is it nothing to you, all you who pass by?(AK)
Look around and see.
Is any suffering like my suffering(AL)
that was inflicted on me,
that the Lord brought on me
in the day of his fierce anger?(AM)
13 “From on high he sent fire,
sent it down into my bones.(AN)
He spread a net(AO) for my feet
and turned me back.
He made me desolate,(AP)
faint(AQ) all the day long.
14 “My sins have been bound into a yoke[b];(AR)
by his hands they were woven together.
They have been hung on my neck,
and the Lord has sapped my strength.
He has given me into the hands(AS)
of those I cannot withstand.
15 “The Lord has rejected
all the warriors in my midst;(AT)
he has summoned an army(AU) against me
to[c] crush my young men.(AV)
In his winepress(AW) the Lord has trampled(AX)
Virgin Daughter(AY) Judah.
16 “This is why I weep
and my eyes overflow with tears.(AZ)
No one is near to comfort(BA) me,
no one to restore my spirit.
My children are destitute
because the enemy has prevailed.”(BB)
17 Zion stretches out her hands,(BC)
but there is no one to comfort her.
The Lord has decreed for Jacob
that his neighbors become his foes;(BD)
Jerusalem has become
an unclean(BE) thing(BF) among them.
18 “The Lord is righteous,(BG)
yet I rebelled(BH) against his command.
Listen, all you peoples;
look on my suffering.(BI)
My young men and young women
have gone into exile.(BJ)
19 “I called to my allies(BK)
but they betrayed me.
My priests and my elders
perished(BL) in the city
while they searched for food
to keep themselves alive.
20 “See, Lord, how distressed(BM) I am!
I am in torment(BN) within,
and in my heart I am disturbed,(BO)
for I have been most rebellious.(BP)
Outside, the sword bereaves;
inside, there is only death.(BQ)
Footnotes
- Lamentations 1:1 This chapter is an acrostic poem, the verses of which begin with the successive letters of the Hebrew alphabet.
- Lamentations 1:14 Most Hebrew manuscripts; many Hebrew manuscripts and Septuagint He kept watch over my sins
- Lamentations 1:15 Or has set a time for me / when he will
Chinese Union Version Modern Punctuation (Simplified) (CUVMPS)
Copyright © 2011 by Global Bible Initiative
Ang Dating Biblia (1905) (ADB1905)
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.