耶利米书 51
Chinese Union Version Modern Punctuation (Simplified)
耶和华必降重灾于巴比伦以复其虐待以色列人之仇
51 耶和华如此说：“我必使毁灭的风刮起，攻击巴比伦和住在立加米的人。 2 我要打发外邦人来到巴比伦，簸扬她，使她的地空虚，在她遭祸的日子他们要周围攻击她。 3 拉弓的要向拉弓的和贯甲挺身的射箭，不要怜惜她的少年人，要灭尽她的全军。 4 他们必在迦勒底人之地被杀仆倒，在巴比伦的街上被刺透。”
5 以色列和犹大虽然境内充满违背以色列圣者的罪，却没有被他的神万军之耶和华丢弃。 6 你们要从巴比伦中逃奔，各救自己的性命！不要陷在她的罪孽中一同灭亡，因为这是耶和华报仇的时候，他必向巴比伦施行报应。 7 巴比伦素来是耶和华手中的金杯，使天下沉醉，万国喝了她的酒就颠狂了。 8 巴比伦忽然倾覆毁坏，要为她哀号，为止她的疼痛，拿乳香或者可以治好。 9 我们想医治巴比伦，她却没有治好。离开她吧！我们各人归回本国，因为她受的审判通于上天，达到穹苍。 10 耶和华已经彰显我们的公义，来吧，我们可以在锡安报告耶和华我们神的作为。
11 你们要磨尖了箭头，抓住盾牌。耶和华定意攻击巴比伦，将她毁灭，所以激动了玛代君王的心，因这是耶和华报仇，就是为自己的殿报仇。 12 你们要竖立大旗攻击巴比伦的城墙，要坚固瞭望台，派定守望的设下埋伏。因为耶和华指着巴比伦居民所说的话、所定的意，他已经做成。 13 住在众水之上多有财宝的啊，你的结局到了，你贪婪之量满了！ 14 万军之耶和华指着自己起誓说：“我必使敌人充满你，像蚂蚱一样，他们必呐喊攻击你。”
偶像虚无必被毁灭
15 耶和华用能力创造大地，用智慧建立世界，用聪明铺张穹苍。 16 他一发声，空中便有多水激动，他使云雾从地极上腾。他造电随雨而闪，从他府库中带出风来。 17 各人都成了畜类，毫无知识，各银匠都因他的偶像羞愧。他所铸的偶像本是虚假的，其中并无气息， 18 都是虚无的，是迷惑人的工作，到追讨的时候，必被除灭。 19 雅各的份不像这些，因他是造做万有的主，以色列也是他产业的支派，万军之耶和华是他的名。
20 “你是我争战的斧子和打仗的兵器。我要用你打碎列国，用你毁灭列邦， 21 用你打碎马和骑马的，用你打碎战车和坐在其上的， 22 用你打碎男人和女人，用你打碎老年人和少年人，用你打碎壮丁和处女， 23 用你打碎牧人和他的群畜，用你打碎农夫和他一对牛，用你打碎省长和副省长。” 24 耶和华说：“我必在你们眼前，报复巴比伦人和迦勒底居民在锡安所行的诸恶。”
25 耶和华说：“你这行毁灭的山哪，就是毁灭天下的山，我与你反对。我必向你伸手，将你从山岩滚下去，使你成为烧毁的山。 26 人必不从你那里取石头为房角石，也不取石头为根基石，你必永远荒凉。”这是耶和华说的。
27 要在境内竖立大旗，在各国中吹角，使列国预备攻击巴比伦，将亚拉腊、米尼、亚实基拿各国招来攻击她。又派军长来攻击她，使马匹上来如蚂蚱。 28 使列国和玛代君王，与省长和副省长，并他们所管全地之人都预备攻击她。 29 地必震动而瘠苦，因耶和华向巴比伦所定的旨意成立了，使巴比伦之地荒凉，无人居住。 30 巴比伦的勇士止息争战，藏在坚垒之中，他们的勇力衰尽，好像妇女一样。巴比伦的住处有火着起，门闩都折断了。 31 跑报的要彼此相遇，送信的要互相迎接，报告巴比伦王说：“城的四方被攻取了， 32 渡口被占据了，苇塘被火烧了，兵丁也惊慌了。”
33 万军之耶和华以色列的神如此说：“巴比伦城[a]好像踹谷的禾场，再过片时，收割她的时候就到了。” 34 以色列人说：“巴比伦王尼布甲尼撒吞灭我，压碎我，使我成为空虚的器皿。他像大鱼将我吞下，用我的美物充满他的肚腹，又将我赶出去。” 35 锡安的居民要说：“巴比伦以强暴待我，损害我的身体，愿这罪归给她！”耶路撒冷人要说：“愿流我们血的罪归到迦勒底的居民！” 36 所以，耶和华如此说：“我必为你申冤，为你报仇。我必使巴比伦的海枯竭，使她的泉源干涸。 37 巴比伦必成为乱堆，为野狗的住处，令人惊骇、嗤笑，并且无人居住。 38 他们要像少壮狮子咆哮，像小狮子吼叫。 39 他们火热的时候，我必为他们设摆酒席，使他们沉醉，好叫他们快乐，睡了长觉永不醒起。”这是耶和华说的。 40 “我必使他们像羊羔，像公绵羊和公山羊下到宰杀之地。
41 “示沙克[b]何竟被攻取！天下所称赞的何竟被占据！巴比伦在列国中何竟变为荒场！ 42 海水涨起漫过巴比伦，她被许多海浪遮盖。 43 她的城邑变为荒场、旱地、沙漠，无人居住、无人经过之地。 44 我必刑罚巴比伦的彼勒，使他吐出所吞的。万民必不再流归他那里，巴比伦的城墙也必坍塌了。
45 “我的民哪，你们要从其中出去，各人拯救自己，躲避耶和华的烈怒。 46 你们不要心惊胆怯，也不要因境内所听见的风声惧怕。因为这年有风声传来，那年也有风声传来，境内有强暴的事，官长攻击官长。 47 日子将到，我必刑罚巴比伦雕刻的偶像，她全地必然抱愧，她被杀的人必在其中仆倒。 48 那时天地和其中所有的必因巴比伦欢呼，因为行毁灭的要从北方来到她那里。”这是耶和华说的。 49 巴比伦怎样使以色列被杀的人仆倒，照样，她全地被杀的人也必在巴比伦仆倒。
50 你们躲避刀剑的要快走，不要站住。要在远方记念耶和华，心中追想耶路撒冷。 51 我们听见辱骂就蒙羞，满面惭愧，因为外邦人进入耶和华殿的圣所。 52 耶和华说：“日子将到，我必刑罚巴比伦雕刻的偶像，通国受伤的人必唉哼。 53 巴比伦虽升到天上，虽使她坚固的高处更坚固，还有行毁灭的从我这里到她那里。”这是耶和华说的。
54 有哀号的声音从巴比伦出来，有大毁灭的响声从迦勒底人之地发出。 55 因耶和华使巴比伦变为荒场，使其中的大声灭绝。仇敌仿佛众水，波浪砰訇，响声已经发出。 56 这是行毁灭的临到巴比伦，巴比伦的勇士被捉住，他们的弓折断了，因为耶和华是施行报应的神，必定施行报应。 57 君王，名为万军之耶和华的说：“我必使巴比伦的首领、智慧人、省长、副省长和勇士都沉醉，使他们睡了长觉永不醒起。” 58 万军之耶和华如此说：“巴比伦宽阔的城墙必全然倾倒，她高大的城门必被火焚烧。众民所劳碌的必致虚空，列国所劳碌的被火焚烧，他们都必困乏。”
耶利米录巴比伦将遭之灾于书
59 犹大王西底家在位第四年上巴比伦去的时候，玛西雅的孙子、尼利亚的儿子西莱雅与王同去，西莱雅是王宫的大臣，先知耶利米有话吩咐他。 60 耶利米将一切要临到巴比伦的灾祸，就是论到巴比伦的一切话，写在书上。 61 耶利米对西莱雅说：“你到了巴比伦，务要念这书上的话。 62 又说：‘耶和华啊，你曾论到这地方说要剪除，甚至连人带牲畜没有在这里居住的，必永远荒凉。’
命投于幼发拉底河以示巴比伦必沉沦
63 “你念完了这书，就把一块石头拴在书上，扔在幼发拉底河中， 64 说：‘巴比伦因耶和华所要降于她的灾祸必如此沉下去，不再兴起，人民也必困乏。’”
耶利米的话到此为止。
Footnotes
- 耶利米书 51:33 “城”原文作“女子”。
- 耶利米书 51:41 就是巴比伦。
Jeremias 51
Ang Dating Biblia (1905)
51 Ganito ang sabi ng Panginoon, Narito, ako'y magbabangon laban sa Babilonia, at laban sa nagsisitahan sa Lebcamai, ng manggigibang hangin.
2 At ako'y magsusugo sa Babilonia ng mga taga ibang lupa na papalisin siya; at kanilang wawalaan ang kaniyang lupain: sapagka't sa kaarawan ng kabagabagan ay magiging laban sila sa kaniya sa palibot.
3 Laban sa kaniya na umaakma ay iakma ng mangbubusog ang kaniyang busog, at sa kaniya na nagmamataas sa kaniyang sapyaw: at huwag ninyong patawarin ang kaniyang mga binata; inyong lipuling lubos ang buo niyang hukbo.
4 At sila'y mangabubuwal na patay sa lupain ng mga Caldeo, at napalagpasan sa kaniyang mga lansangan.
5 Sapagka't ang Israel ay hindi pinababayaan, o ang Juda man, ng kaniyang Dios, ng Panginoon ng mga hukbo; bagaman ang kanilang lupain ay puno ng sala laban sa Banal ng Israel.
6 Tumakas ka na mula sa gitna ng Babilonia, at iligtas ng bawa't tao ang kaniyang buhay; huwag kayong mangahiwalay ng dahil sa kaniyang kasamaan: sapagka't panahon ng panghihiganti ng Panginoon; siya'y maglalapat sa kaniya ng kagantihan.
7 Ang Babilonia ay naging gintong tasa sa kamay ng Panginoon, na lumango sa buong lupa: ang mga bansa ay nagsiinom ng kaniyang alak; kaya't ang mga bansa ay nangaulol.
8 Ang Babilonia ay biglang nabuwal at napahamak: inyong tangisan siya, ikuha ninyo ng balsamo ang kaniyang sakit, baka sakaling siya'y mapagaling.
9 Ibig sana nating mapagaling ang Babilonia, nguni't siya'y hindi napagaling: pabayaan siya, at yumaon bawa't isa sa atin sa kanikaniyang sariling lupain; sapagka't ang kaniyang kahatulan ay umaabot hanggang sa langit, at nataas hanggang sa mga alapaap.
10 Inilabas ng Panginoon ang ating katuwiran: magsiparito kayo, at ating ipahayag sa Sion, ang gawa ng Panginoon nating Dios.
11 Inyong patalasin ang mga pana, inyong hawakang mahigpit ang mga kalasag; pinukaw ng Panginoon ang kalooban ng mga hari ng mga Medo; sapagka't ang kaniyang lalang ay laban sa Babilonia, upang sirain: sapagka't siyang panghihiganti ng Panginoon, panghihiganti ng kaniyang templo.
12 Mangagtaas kayo ng watawat laban sa mga kuta ng Babilonia, inyong patibayin ang bantayan, inyong lagyan ng mga bantay, kayo'y mangaghanda ng mga pangbakay: sapagka't ang Panginoon ay nagpanukala at gumawa rin naman ng kaniyang sinalita tungkol sa mga nananahan sa Babilonia.
13 Oh ikaw na tumatahan sa ibabaw ng maraming tubig, sagana sa mga kayamanan, ang iyong wakas ay dumating, ang sukat ng iyong kasakiman.
14 Ang Panginoon ng mga hukbo ay sumumpa sa pamamagitan ng kaniyang sarili, na sinasabi, Tunay na pupunuin kita ng mga tao, na parang balang; at sila'y mangaglalakas ng hiyaw laban sa iyo.
15 Kaniyang ginawa ang lupa sa pamamagitan ng kaniyang kapangyarihan, kaniyang itinatag ang sanglibutan sa pamamagitan ng kaniyang karunungan, at sa pamamagitan ng kaniyang kaalaman ay iniladlad niya ang langit.
16 Paglalakas niya ng kaniyang tinig, nagkaroon ng kagulo ng tubig sa langit, at kaniyang pinailanglang ang mga singaw mula sa mga wakas ng lupa: kaniyang iginawa ng mga kidlat ang ulan, at inilabas ang hangin mula sa kaniyang mga imbakan.
17 Bawa't tao ay naging tampalasan at walang kaalaman; bawa't panday ginto ay nalagay sa kahihiyan dahil sa kaniyang larawang inanyuan; sapagka't ang kaniyang larawang binubo ay kasinungalingan, at walang hinga sa mga yaon.
18 Ang mga yaon ay walang kabuluhan, isang gawa ng karayaan: sa panahon ng pagdalaw sa mga yaon ay mangalilipol.
19 Ang bahagi ng Jacob ay hindi gaya ng mga ito; sapagka't siya ang naganyo sa lahat ng bagay; at ang Israel ay lipi ng kaniyang mana: ang Panginoon ng mga hukbo ay kaniyang pangalan.
20 Ikaw ay aking pangbakang palakol at mga almas na pangdigma: at sa pamamagitan mo ay pagwawaraywarayin ko ang mga bansa; at sa pamamagitan mo ay sisira ako ng mga kaharian;
21 At sa pamamagitan mo ay pagwawaraywarayin ko ang kabayo at ang kaniyang sakay;
22 At sa pamamagitan mo ay pagwawaraywarayin ko ang karo at ang nakasakay roon; at sa pamamagitan mo ay pagwawaraywarayin ko ang lalake at ang babae; at sa pamamagitan mo ay pagwawaraywarayin ko ang matanda at ang bata: at sa pamamagitan mo ay pagwawaraywarayin ko ang binata at ang dalaga;
23 At sa pamamagitan mo ay pagwawaraywarayin ko ang pastor at ang kaniyang kawan; at sa pamamagitan mo ay pagwawaraywarayin ko ang mangbubukid at ang kaniyang tuwang na mga baka; at sa pamamagitan mo ay pagwawaraywarayin ko ang mga tagapamahala at ang mga kinatawan.
24 At aking ilalapat sa Babilonia at sa lahat na nananahan sa Caldea ang buo nilang kasamaan na kanilang ginawa sa Sion sa inyong paningin, sabi ng Panginoon.
25 Narito, ako'y laban sa iyo, Oh mapangpahamak na bundok, sabi ng Panginoon, na gumigiba ng buong lupa; at aking iuunat ang aking kamay sa iyo, at pagugulungin kita mula sa malaking bato, at gagawin kitang bundok na sunog.
26 At hindi ka nila kukunan ng bato na panulok, o ng bato man na mga patibayan; kundi ikaw ay magiging sira magpakailan man, sabi ng Panginoon.
27 Mangagtaas kayo ng watawat sa lupain, inyong hipan ang pakakak sa gitna ng mga bansa, magsihanda ang mga bansa laban sa kaniya, pisanin laban sa kaniya ang mga kaharian ng Ararat, ng Minmi, at ng Aschenaz: mangaghalal ng puno laban sa kaniya; pasampahin ang mga kabayo ng parang mga uod.
28 Magsihanda laban sa kaniya ang mga bansa, ang mga hari ng mga Medo, ang mga gobernador niyaon, at ang lahat na kinatawan niyaon, at ang buong lupain na kaniyang sakop.
29 At ang lupain ay manginginig at nasa paghihirap; sapagka't ang mga pasiya ng Panginoon laban sa Babilonia ay nananayo, upang sirain ang lupain ng Babilonia, na nawalan ng mananahan.
30 Ang mga makapangyarihan ng Babilonia ay nagsisiurong sa pakikipaglaban, sila'y nanatili sa kanilang mga katibayan; ang kanilang kapangyarihan ay nanglulupaypay; sila'y naging parang mga babae: ang kaniyang mga tahanang dako ay sinilaban; ang kaniyang mga halang ay nabali.
31 Ang isang utusan ay tatakbo upang sumalubong sa iba, at isang sugo upang sumalubong sa iba, upang ibalita sa hari sa Babilonia, na ang kaniyang bayan ay nasakop sa lahat ng sulok:
32 At ang mga tawiran ay nangasapol, at ang mga tambo ay nangasunog ng apoy, at ang mga lalaking mangdidigma ay nangatakot.
33 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, ng Dios ng Israel, Ang anak na babae ng Babilonia ay parang giikan ng panahong yaon ng niyayapakan; sangdali na lamang, at ang panahon ng pagaani ay darating sa kaniya.
34 Nilamon ako ni Nabucodonosor na hari sa Babilonia, kaniyang pinisa ako, kaniyang ginawa akong sisidlan na walang laman, ako'y sinakmal niyang parang buwaya, kaniyang binusog ang kaniyang tiyan ng aking mga masarap na pagkain; kaniyang itinakuwil ako.
35 Ang karahasang ginawa sa akin at sa aking laman ay mahulog nawa sa Babilonia, sasabihin ng taga Sion; at, Ang dugo ko ay mahulog nawa sa mga nananahan sa Caldea, sasabihin ng Jerusalem.
36 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoon, Narito, aking ipakikipaglaban ang iyong usap, at igaganti kita; at aking tutuyuin ang kaniyang dagat, at gagawin ko siyang bukal na tuyo.
37 At ang Babilonia ay magiging mga bunton, tahanang dako sa mga chakal, katigilan, at kasutsutan, na mawawalan ng mananahan.
38 Sila'y magsisiangal na magkakasama na parang mga batang leon; sila'y magsisiangal na parang mga anak ng leon.
39 Pagka sila'y nag-init, aking gagawin ang kanilang kapistahan, at akin silang lalanguhin, upang sila'y mangagalak, at patutulugin ng walang hanggang pagtulog, at huwag mangagising, sabi ng Panginoon.
40 Aking ibababa sila na parang mga kordero sa patayan, mga lalaking tupa na kasama ng mga kambing na lalake.
41 Ano't nasakop ang Sesach! at ang kapurihan ng buong lupa ay nagitla! ano't ang Babilonia ay naging kagibaan sa gitna ng mga bansa!
42 Ang dagat ay umapaw sa Babilonia; siya'y natakpan ng karamihan ng mga alon niyaon.
43 Ang kaniyang mga bayan ay nasira, tuyong lupain at ilang, lupain na walang taong tumatahan, o dinaraanan man ng sinomang anak ng tao.
44 At ako'y maglalapat ng kahatulan kay Bel sa Babilonia, at aking ilalabas sa kaniyang bibig ang kaniyang nasakmal; at ang mga bansa ay hindi na bubugsong magkakasama pa sa kaniya: oo, ang kuta ng Babilonia ay mababagsak.
45 Bayan ko, magsilabas kayo sa kaniya, at lumigtas bawa't isa sa mabangis na galit ng Panginoon.
46 At huwag manganglupaypay ang inyong puso, o mangatakot man kayo sa balita na maririnig sa lupain; sapagka't ang balita ay darating na isang taon, at pagkatapos niyaon ay darating sa ibang taon ang isang balita, at ang pangdadahas sa lupain, pinuno laban sa pinuno.
47 Kaya't narito, ang mga araw ay dumarating, na ako'y maglalapat ng kahatulan sa mga larawang inanyuan sa Babilonia; at ang kaniyang buong lupain ay mapapahiya; at ang lahat ng mapapatay sa kaniya ay mangabubulagta sa gitna niya.
48 Kung magkagayo'y ang langit at ang lupa, at lahat na nandoon, magsisiawit dahil sa Babilonia sa kagalakan; sapagka't ang mga manglilipol ay darating sa kaniya mula sa hilagaan, sabi ng Panginoon.
49 Kung paanong ibinuwal ng Babilonia ang namatay sa Israel, gayon mabubuwal sa Babilonia ang namatay sa buong lupain.
50 Kayong nangakatanan sa tabak, magsiyaon kayo, huwag kayong magsitigil; inyong alalahanin ang Panginoon sa malayo, at pasukin ang inyong pagiisip ng Jerusalem.
51 Kami ay nangapahiya, sapagka't kami ay nangakarinig ng kakutyaan; kalituhan ay tumakip sa aming mga mukha: sapagka't ang mga taga ibang lupa ay pumasok sa mga santuario ng bahay ng Panginoon.
52 Kaya't narito, ang mga kaarawan ay dumarating, sabi ng Panginoon, na ako'y maglalapat ng kahatulan sa kaniyang mga larawang inanyuan; at sa buong lupain niya ay dadaing ang nasugatan.
53 Bagaman ang Babilonia ay umilanglang hanggang sa langit, at bagaman kaniyang patibayin ang kataasan ng kaniyang kalakasan, gayon ma'y darating sa kaniya ang mga manglilipol na mula sa akin, sabi ng Panginoon.
54 Ang ingay ng hiyaw na mula sa Babilonia, at ng malaking paglipol na mula sa lupain ng mga Caldeo!
55 Sapagka't ang Panginoon ay nananamsam sa Babilonia, at nanglilipol doon ang dakilang tinig; at ang mga alon ng mga yaon ay nagsisihugong na parang maraming tubig; ang hugong ng kanilang kaingay ay lumabas:
56 Sapagka't ang manglilipol ay dumating doon, sa Babilonia, at ang mga makapangyarihang lalake niyaon ay nangahuli, ang kanilang mga busog ay nagkaputolputol: sapagka't ang Panginoon ay Dios ng mga kagantihan, siya'y tunay na magbabayad.
57 At aking lalanguhin ang kaniyang mga prinsipe at ang kaniyang mga pantas, ang kaniyang mga gobernador at ang kaniyang mga kinatawan, at ang kaniyang mga makapangyarihan; at siya'y matutulog ng walang hanggang pagtulog, at hindi magigising, sabi ng Hari, na ang pangalan ay ang Panginoon ng mga hukbo.
58 Ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, Ang makapal na kuta ng Babilonia ay lubos na magigiba, at ang kaniyang mga mataas na pintuang-bayan ay masusunog ng apoy; at ang mga tao ay magpapagal sa walang kabuluhan, at ang mga bansa sa apoy; at sila'y mangapapagod.
59 Ang salita na iniutos ni Jeremias na propeta kay Seraias na anak ni Nerias, na anak ni Maasias, ng siya'y pumaroon sa Babilonia na kasama ni Sedechias na hari sa Juda, nang ikaapat na taon ng kaniyang paghahari. Si Seraias nga ay punong bating.
60 At sinulat ni Jeremias sa isang aklat ang lahat na kasamaan na darating sa Babilonia, ang lahat na salitang ito na nasusulat tungkol sa Babilonia.
61 At sinabi ni Jeremias kay Seraias, Pagdating mo sa Babilonia, iyo ngang tingnan na iyong basahin ang lahat na mga salitang ito,
62 At iyong sabihin, Oh Panginoon, ikaw ay nagsalita tungkol sa dakong ito, upang iyong ihiwalay, upang walang tumahan doon, maging tao o hayop man, kundi masisira magpakailan man.
63 At mangyayari, pagkatapos mong bumasa ng aklat na ito, na iyong tatalian ng bato, at ihahagis mo sa gitna ng Eufrates:
64 At iyong sasabihin, Ganito lulubog ang Babilonia, at hindi lilitaw uli dahil sa kasamaan na aking dadalhin sa kaniya; at sila'y mapapagod. Hanggang dito ang mga salita ni Jeremias.
Jeremiah 51
Expanded Bible
51 This is what the Lord says:
“I will soon ·cause [arouse; stir up] a destroying ·wind [or spirit]
against Babylon and the ·Babylonian people [L inhabitants of Leb Qemai; C a coded reference to Chaldea (Babylon)].
2 I will send ·foreign people [strangers; or winnowers] to ·destroy [L winnow] Babylon.
They will ·destroy [L empty] the land.
Armies will surround the city
when the day of ·disaster [evil; trouble] comes upon her.
3 Don’t let the archers [C of Babylon] ·prepare [draw] their bows to shoot.
Don’t even let them put on their ·armor [coat of mail].
Don’t ·feel sorry for [pity] the young men of Babylon,
but ·completely destroy [annihilate] her army.
4 ·They will be killed [L Corpses will fall] in the land of the ·Babylonians [L Chaldeans]
and ·will die [L the wounded] in her streets.
5 The Lord God ·All-Powerful [Almighty; of Heaven’s Armies; T of hosts]
did not ·leave [L widow] Israel and Judah,
even though ·they were completely guilty [L their land was full of guilt]
in the presence of the Holy One of Israel.
6 “·Run away [Flee] from Babylon
and ·save your lives [rescue yourselves]!
Don’t stay and be killed because of Babylon’s sins.
It is time for the Lord to ·punish Babylon [L avenge himself];
he will give Babylon the punishment she deserves.
7 Babylon was like a gold cup in the Lord’s hand
that made the whole earth drunk [C God used Babylon to administer his cup of wrath].
The nations drank Babylon’s wine,
so they went ·crazy [mad].
8 Babylon has suddenly fallen and been broken.
·Cry [Wail] for her!
Get balm [8:22; 46:11] for her pain,
and maybe she can be healed.
9 “Foreigners in Babylon say, ‘We tried to heal Babylon,
but she cannot be healed.
So let us leave her and each go to his own country [C after the fall of Babylon, the Persians allowed the exiled people to return to their own lands; Ezra 1].
Babylon’s ·punishment [judgment] ·is as high as [reaches; touches] the ·sky [heavens];
it ·reaches [L lifts up] to the ·clouds [or skies].’
10 “The people of Judah say, ‘The Lord has ·shown us to be right [brought about/forth our vindication].
Come, let us ·tell [recount] in ·Jerusalem [L Zion; C the location of the Temple]
what the Lord our God has done.’
11 “Sharpen the arrows!
·Pick up your shields [or Fill the quivers]!
The Lord has stirred up the kings of the Medes,
because he ·wants [L purposes] to destroy Babylon.
The Lord will punish them as they deserve
for destroying his Temple.
12 Lift up a banner [C a battle standard] against the walls of Babylon!
·Bring more [L Strengthen the] guards.
Put the watchmen in their places,
and ·get ready for a secret attack [prepare an ambush]!
The Lord will certainly do what he has planned
and what he said he would do against the people of Babylon.
13 You [C Babylon] live near ·much [mighty] water [C the Euphrates]
and are rich with many treasures,
but your end as a nation has come.
·It is time to stop you from robbing other nations [or Your destiny is fixed].
14 The Lord ·All-Powerful [Almighty; of Heaven’s Armies; T of hosts] has promised ·in his own name [L by himself]:
‘I will surely fill you [C Babylon] with so many men [C enemy soldiers] they will be like locusts [46:23; Judg. 6:5; 7:12; Nah. 3:15–17; Rev. 9:7].
They will ·stand [raise] over you and shout their victory.’
15 “The Lord made the earth by his power.
He used his wisdom to ·build [L establish] the world
and his understanding to stretch out the ·skies [heavens; Prov. 3:19–20; 8:22–31].
16 When he ·thunders [L gives forth his voice], the waters in the skies roar.
He makes ·clouds [mist] rise ·all over [L from the ends of] the earth.
He sends lightning with the rain
and brings out the wind from his storehouses.
17 “People are so stupid and know so little.
Goldsmiths are ·made ashamed [humiliated] by their idols,
because those statues are ·only false gods [L deceptive].
They have no breath in them.
18 They are worth nothing; ·people make fun of them [or works of delusion].
·When they are judged [L At the time of their punishment], they will be destroyed.
19 But Jacob’s Portion [C God] is not like the idols.
He ·made [formed; shaped] everything,
and ·he chose Israel to be his special people [Israel is the tribe of his inheritance].
The Lord ·All-Powerful [Almighty; of Heaven’s Armies; T of hosts] is his name.
20 “You are my war club,
my battle weapon.
I use you to ·smash [shatter; C and so throughout this passage] nations.
I use you to destroy kingdoms.
21 I use you to smash horses and riders.
I use you to smash chariots and drivers.
22 I use you to smash men and women.
I use you to smash old people and young people.
I use you to smash young men and young women.
23 I use you to smash shepherds and flocks.
I use you to smash farmers and oxen.
I use you to smash governors and ·officers [officials; leaders].
24 “But I will pay back Babylon and all the ·Babylonians [L Chaldeans] for all the ·evil things [disasters; troubles] they did to ·Jerusalem [L Zion; C the location of the Temple] in your ·sight [L eyes],” says the Lord.
25 The Lord says,
“Babylon, you are a destroying mountain,
and I am against you.
You have destroyed the whole land.
I will ·put [reach; stretch] my hand out against you.
I will roll you off the ·cliffs [rocks; crags],
and I will make you a burned-out mountain.
26 People will not ·find any rocks in Babylon big enough for [L take from you] cornerstones.
People will not take any rocks from you for a foundation [C of a building],
because your city will be ·just a pile of ruins [a desolation] forever,” says the Lord.
27 “Lift up a banner [C a battle standard] in the land!
Blow the ·trumpet [ram’s horn] among the nations!
·Get the nations ready for battle against Babylon [L Consecrate the nations against it].
Call these kingdoms of Ararat, Minni, and Ashkenaz [C near Lake Urmia and Lake Van to the northwest of Babylon, and part of the coalition against it] against her [C to fight].
Choose a commander ·to lead the army against Babylon [L against it].
·Send [L Bring up] so many horses that they are like a swarm of locusts.
28 ·Get the nations ready for battle against Babylon [L Consecrate the nations against it]—
the kings of the Medes,
their governors and all their officers,
and all the countries they rule.
29 The land shakes and ·moves in pain [writhes],
because the Lord will do what he has planned to Babylon.
He will make Babylon an ·empty desert [desolation],
where no one will live.
30 Babylon’s warriors have stopped fighting.
They stay in their ·protected cities [strongholds].
Their strength is gone,
and they have become like women [C frightened].
Babylon’s houses are burning.
The bars [C of its gates] are broken.
31 One runner meets another runner;
messenger meets messenger.
They announce to the king of Babylon
that his whole city has been captured.
32 The river crossings have been ·captured [seized],
and the swamplands are burning with fire.
All of the soldiers [C of Babylon] are terribly afraid.”
33 This is what the Lord ·All-Powerful [Almighty; of Heaven’s Armies; T of hosts], the God of Israel, says:
“The ·city [L daughter] of Babylon is like a threshing floor,
where people trod [C on grain at harvest time].
The time to harvest [C Babylon] is coming soon.”
34 “Nebuchadnezzar king of Babylon has ·defeated [L devoured; consumed] and ·destroyed [crushed] us.
We became like an empty jar [C probably a reference to the exile].
He was like a ·giant snake [monster; dragon; Is. 27:1; 51:9; Ezek. 29:3; 32:2; Job 7:1; Ps. 74:13] that swallowed us.
He filled his stomach with our ·best things [delicacies].
Then he spit us out.
35 ·Babylon did terrible things to hurt us.
Now let those things happen to Babylon [L May the violence done to me and my flesh be on Babylon],”
say the people of ·Jerusalem [L Zion; C the location of the Temple].
“·The people of Babylon killed our people.
Now let them be punished for what they did [L May my blood be on the Chaldeans],” says Jerusalem.
36 So this is what the Lord says:
“I will ·soon defend you [L present your case; C addressed to Judah],
and make sure that Babylon is punished.
I will dry up Babylon’s sea
and make her springs become dry [Is. 24:4; Nah. 1:4].
37 Babylon will become a pile of ruins,
a ·home [den; haunt] for wild dogs [jackals; 9:11; 10:22; 49:33; Lam. 5:18].
People will be shocked and hiss at what happened there.
No one will live there anymore.
38 Babylon’s people roar like young lions;
they growl like baby lions.
39 While they are ·stirred [heated] up,
I will give ·a feast for [drinks to] them
and make them drunk.
They will shout and laugh.
And they will sleep forever and never wake up!” says the Lord.
40 “I will take them [C people of Babylon] to be ·killed [slaughtered].
They will be like lambs,
like sheep and goats [11:19; 12:3].
41 “How ·Babylon [L Sheshach; C an alternate name for Babylon; 25:26] has been ·defeated [captured]!
The pride of the whole earth has been ·taken captive [seized].
·People from other nations are shocked at what happened to Babylon,
and the things they see make them afraid [L How Babylon has become a horror among the nations].
42 The sea has risen over Babylon;
its ·roaring [tumultuous] waves cover her.
43 ·Babylon’s [L Its] towns are ·ruined and empty [desolate].
It has become a dry, desert land,
a land where no one lives.
People do not even travel through it .
44 I will punish the god Bel [C another name for Marduk, the chief god of Babylon] in Babylon.
I will make him spit out what he has swallowed.
Nations will no longer ·come [L stream] to Babylon;
even the wall around the city will fall.
45 “Come out of it [C Babylon], my people!
·Run for [Escape with] your lives!
·Run [Escape] from the Lord’s great anger.
46 Don’t lose ·courage [heart];
rumors will spread through the land, but don’t be afraid.
One rumor comes this year, and another comes the next year.
There will be rumors of ·terrible fighting [violence] in the country,
of rulers fighting against rulers.
47 The ·time will surely come [L days are coming]
when I will punish the idols of Babylon,
and the whole land will be disgraced.
There will be many ·dead people [corpses] ·lying all around [L falling in its midst].
48 Then heaven and earth and all that is in them
will shout for joy about Babylon.
They will shout because the army comes from the north [C Persia and its allies]
to destroy Babylon,” says the Lord.
49 “Babylon must fall, because ·she killed people from [L of the corpses of] Israel.
·She killed people from everywhere on [L …and the corpses of all the] earth.
50 You who have escaped being killed with swords,
·leave Babylon [go; flee; depart]! Don’t wait!
Remember the Lord in the faraway land
and ·think about Jerusalem [L let Jerusalem come up in your heart/mind].”
51 “We people of Judah are disgraced,
because we have been ·insulted [reproached].
·We have been shamed [L Shame/Humiliation covers our face],
because strangers have gone into
the holy places of the Lord’s Temple [L house]!”
52 So the Lord says, “The ·time is [L days are] coming soon
when I will punish the idols of Babylon.
Wounded people will ·cry with pain [groan]
all over that land.
53 Even if Babylon grows until she touches the ·sky [heavens],
and even if she ·makes her highest cities strong [fortifies her lofty stronghold],
I will send people to destroy her,” says the Lord.
54 “Sounds of people crying are heard in Babylon.
Sounds of ·people destroying things [great destruction]
are heard in the land of the Babylonians.
55 The Lord is destroying Babylon
and making the loud sounds of the city become silent.
Enemies come roaring in like ocean waves.
The roar of their voices is heard all around.
56 ·The army has come to destroy [L Destroyers have come to] Babylon.
Her soldiers have been captured,
and their bows are broken,
because the Lord is a God who punishes people for the evil they do.
He ·gives them the full punishment they deserve [repays them in full].
57 I will make Babylon’s rulers and wise men drunk [C with the cup of God’s wrath; 25:15–38],
and her governors, officers, and soldiers, too.
Then they will sleep forever and never wake up [v. 39],” says the King,
whose name is the Lord ·All-Powerful [Almighty; of Heaven’s Armies; T of hosts].
58 This is what the Lord ·All-Powerful [Almighty; of Heaven’s Armies; T of hosts] says:
“Babylon’s ·thick [broad] wall will be completely ·pulled down [leveled]
and her high gates burned with fire.
The people will ·work hard [weary themselves], but it won’t help;
their work will only become fuel for the flames!”
A Message to Babylon
59 This is the message that Jeremiah the prophet gave to the officer Seraiah son of Neriah, who was the son of Mahseiah [C probably Baruch’s brother; 32:12]. Seraiah went to Babylon with Zedekiah king of Judah in the fourth year Zedekiah was king of Judah [C 593 bc]. ·His duty was to arrange the king’s food and housing on the trip [L He was the quartermaster]. 60 Jeremiah had written on a scroll all the ·terrible [disastrous; evil] things that would happen to Babylon, all these words about Babylon. 61 Jeremiah said to Seraiah, “As soon as you come to Babylon, be sure to read this message so all the people can hear you. 62 Then say, ‘Lord, you have said that you will ·destroy [L cut off] this place so that no people or animals will live in it. It will be an ·empty ruin [desolation] forever.’ 63 After you finish reading this scroll, tie a stone to it and throw it into the Euphrates River. 64 Then say, ‘In the same way Babylon will sink and will not rise again because of the ·terrible [disastrous; evil] things I will make happen here. Her people will fall.’”
·The words of Jeremiah end here [Thus far are the words of Jeremiah].
Copyright © 2011 by Global Bible Initiative
The Expanded Bible, Copyright © 2011 Thomas Nelson Inc. All rights reserved.