Add parallel Print Page Options

 神揀選以色列人

我在基督裡說的是實話,並沒有撒謊,因為我的良心在聖靈裡一同為我作證; 我大大憂愁,心裡常常傷痛。 為我的同胞,就是我骨肉之親,就算自己受咒詛,與基督隔絕,我也甘心。 他們是以色列人:嗣子的名分、榮耀、眾約、律法、敬拜的禮儀和各樣的應許,都是他們的。 蒙揀選的列祖也是他們的祖宗;按肉身來說,基督也是出自他們這一族。其實,他是在萬有之上,永遠受稱頌的 神。阿們。

當然,這不是說 神的話落了空,因為出自以色列的,不都是以色列人; 也不因為他們是亞伯拉罕的後裔,就都成為他的兒女,只有“以撒生的,才可以稱為你的後裔”, 這就是說,肉身生的兒女並不是 神的兒女,只有憑著應許生的兒女才算是後裔。 因為所應許的話是這樣:“明年這個時候我要來,撒拉必定生一個兒子。” 10 不但如此,利百加也是這樣:既然從一個人,就是從我們的祖宗以撒懷了孕, 11 雙生子還沒有生下來,善惡也沒有行出來(為要堅定 神揀選人的旨意,不是由於行為,而是由於那呼召者), 12  神就對她說:“將來大的要服事小的。” 13 正如經上所記的:

“我愛雅各,

卻惡以掃。”

14 既是這樣,我們可以說甚麼呢? 神不公平嗎?絕對不會! 15 因為他對摩西說:

“我要憐憫誰,就憐憫誰;

我要恩待誰,就恩待誰。”

16 這樣看來,既不是出於人意,也不是由於人為(“人為”原文作“奔走”或“奔跑”),只在於那憐憫人的 神。 17 經上有話對法老說:“我把你興起來,是要藉著你顯出我的大能,並且使我的名傳遍全地。” 18 這樣看來,他願意憐憫誰就憐憫誰,願意誰剛硬就使誰剛硬。

 神顯出忿怒又施行憐憫

19 這樣,你會對我說:“那麼他為甚麼責怪人呢?有誰抗拒他的旨意呢?” 20 你這個人哪,你是誰,竟敢跟 神頂嘴呢?被造的怎麼可以對造他的說:“你為甚麼把我做成這個樣子呢?” 21 陶匠難道沒有權用同一團的泥,又做貴重的、又做卑賤的器皿嗎? 22 如果 神有意要顯明他的忿怒,彰顯他的大能,而多多容忍那可怒、預備遭毀滅的器皿, 23 為了要使他豐盛的榮耀,彰顯在那蒙恩、早已預備要得榮耀的器皿上,這又有甚麼不可呢? 24 這器皿就是我們這些不但從猶太人中,也從外族人中蒙召的人。 25 就如 神在何西阿書上說的:

“我要稱那不是我子民的為我的子民,

那不蒙愛的為蒙愛的;

26 從前在甚麼地方對他們說:

你們不是我的子民,

將來就在那裡稱他們為永活 神的兒子。”

27 以賽亞指著以色列人大聲說:“以色列子孫的數目雖然多如海沙,得救的不過是剩下的餘數; 28 因為主必在地上迅速而徹底地成就他的話。” 29 又如以賽亞早已說過的:

“如果不是萬軍之主給我們存留後裔,

我們早就像所多瑪

和蛾摩拉一樣了。”

以色列人因為不信而絆倒

30 既是這樣,我們還有甚麼可說的呢?那不追求義的外族人卻得了義,就是因信而得的義。 31 但以色列人追求律法的義(“律法的義”原文作“義的律法”),卻達不到律法的要求。 32 這是甚麼緣故呢?因為他們不憑信心,只靠行為。他們絆倒在那絆腳石上, 33 正如經上所記:

“看哪,我在錫安放了一塊絆腳石,

是絆倒人的磐石;

信靠他的人,

必不致失望。”

Ἀλήθειαν λέγω ἐν χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, συνμαρτυρούσης μοι τῆς συνειδήσεώς μου ἐν πνεύματι ἁγίῳ, ὅτι λύπη μοί ἐστιν μεγάλη καὶ ἀδιάλειπτος ὀδύνη τῇ καρδίᾳ μου. ηὐχόμην γὰρ ἀνάθεμα εἶναι αὐτὸς ἐγὼ ἀπὸ τοῦ χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου τῶν συγγενῶν μου κατὰ σάρκα· οἵτινές εἰσιν Ἰσραηλεῖται, ὧν ἡ υἱοθεσία καὶ ἡ δόξα καὶ [a]αἱ διαθῆκαι καὶ ἡ νομοθεσία καὶ ἡ λατρεία καὶ αἱ ἐπαγγελίαι, ὧν οἱ πατέρες καὶ ἐξ ὧν ὁ χριστὸς τὸ κατὰ σάρκα, ὁ ὢν ἐπὶ πάντων θεὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν.

Οὐχ οἷον δὲ ὅτι ἐκπέπτωκεν ὁ λόγος τοῦ θεοῦ. οὐ γὰρ πάντες οἱ ἐξ Ἰσραὴλ οὗτοι Ἰσραήλ· οὐδ᾽ ὅτι εἰσὶν σπέρμα Ἁβραὰμ πάντες τέκνα, ἀλλ᾽ ἐν Ἰσαὰκ κληθήσεταί σοι σπέρμα. τουτέστιν, οὐ τὰ τέκνα τῆς σαρκὸς ταῦτα τέκνα τοῦ θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐπαγγελίας λογίζεται εἰς σπέρμα. ἐπαγγελίας γὰρ ὁ λόγος οὗτος· κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον ἐλεύσομαι καὶ ἔσται τῇ Σάρρᾳ υἱός.

10 Οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ Ῥεβέκκα ἐξ ἑνὸς κοίτην ἔχουσα Ἰσαὰκ τοῦ πατρὸς ἡμῶν· 11 μήπω γὰρ γεννηθέντων μηδὲ πραξάντων τί ἀγαθὸν ἢ [b]φαῦλον, ἵνα ἡ κατ᾽ ἐκλογὴν πρόθεσις τοῦ θεοῦ μένῃ, 12 οὐκ ἐξ ἔργων ἀλλ᾽ ἐκ τοῦ καλοῦντος, ἐρρέθη αὐτῇ ὅτι ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι· 13 καθὼς γέγραπται· τὸν Ἰακὼβ ἠγάπησα, τὸν δὲ Ἡσαῦ ἐμείσησα.

14 Τί οὖν ἐροῦμεν; μὴ ἀδικία παρὰ τῷ θεῷ; μὴ γένοιτο. 15 τῷ Μωϋσεῖ γὰρ λέγει· ἐλεήσω ὃν ἂν ἐλεῶ καὶ οἰκτειρήσω ὃν ἂν οἰκτείρω. 16 ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος οὐδὲ τοῦ τρέχοντος ἀλλὰ τοῦ ἐλεῶντος θεοῦ. 17 λέγει γὰρ ἡ γραφὴ τῷ Φαραὼ ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο ἐξήγειρά σε ὅπως ἐνδείξωμαι ἐν σοὶ τὴν δύναμίν μου καὶ ὅπως διαγγελῇ τὸ ὄνομά μου ἐν πάσῃ τῇ γῇ. 18 ἄρα οὖν ὃν θέλει ἐλεεῖ, ὃν δὲ θέλει σκληρύνει.

19 Ἐρεῖς μοι οὖν· τί ἔτι μέμφεται; τῷ γὰρ βουλήματι αὐτοῦ τίς ἀνθέστηκεν; 20 ὦ ἄνθρωπε, μενοῦνγε, σὺ τίς εἶ ὁ ἀνταποκρινόμενος τῷ θεῷ; μὴ ἐρεῖ τὸ πλάσμα τῷ πλάσαντι· τί με ἐποίησας οὕτως; 21 ἢ οὐκ ἔχει ἐξουσίαν ὁ κεραμεὺς τοῦ πηλοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ φυράματος ποιῆσαι ὃ μὲν εἰς τιμὴν σκεῦος ὃ δὲ εἰς ἀτιμίαν;

22 Εἰ δὲ θέλων ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι τὴν ὀργὴν καὶ γνωρίσαι τὸ δυνατὸν αὐτοῦ ἤνεγκεν ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ σκεύη ὀργῆς κατηρτισμένα εἰς ἀπώλειαν, 23 καὶ ἵνα γνωρίσῃ τὸν πλοῦτον τῆς δόξης αὐτοῦ ἐπὶ σκεύη ἐλέους ἃ προητοίμασεν εἰς δόξαν; 24 οὓς καὶ ἐκάλεσεν ἡμᾶς οὐ μόνον ἐξ Ἰουδαίων ἀλλὰ καὶ ἐξ ἐθνῶν, 25 ὡς καὶ ἐν τῷ Ὡσηὲ λέγει· καλέσω τὸν οὐ λαόν μου λαόν μου καὶ τὴν οὐκ ἠγαπημένην ἠγαπημένην. 26 καὶ ἔσται ἐν τῷ τόπῳ οὗ ἐρρέθη αὐτοῖς· οὐ λαός μου ὑμεῖς, ἐκεῖ κληθήσονται υἱοὶ θεοῦ ζῶντος. 27 Ἡσαΐας δὲ κράζει ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ· ἐὰν ᾖ ὁ ἀριθμὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης, τὸ ὑπόλειμμα σωθήσεται· 28 λόγον γὰρ συντελῶν καὶ [c]συντέμνων ποιήσει κύριος ἐπὶ τῆς γῆς. 29 καὶ καθὼς προείρηκεν Ἡσαΐας· εἰ μὴ κύριος σαβαὼθ ἐγκατέλιπεν ἡμῖν σπέρμα, ὡς Σόδομα ἂν ἐγενήθημεν καὶ ὡς Γόμορρα ἂν ὡμοιώθημεν.

30 Τί οὖν ἐροῦμεν; ὅτι ἔθνη τὰ μὴ διώκοντα δικαιοσύνην κατέλαβεν δικαιοσύνην, δικαιοσύνην δὲ τὴν ἐκ πίστεως· 31 Ἰσραὴλ δὲ διώκων νόμον δικαιοσύνης εἰς [d]νόμον οὐκ ἔφθασεν. 32 διὰ τί; ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως ἀλλ᾽ ὡς ἐξ ἔργων· προσέκοψαν τῷ λίθῳ τοῦ προσκόμματος 33 καθὼς γέγραπται· ἰδοὺ τίθημι ἐν Σιὼν λίθον προσκόμματος καὶ πέτραν σκανδάλου, καὶ ὁ πιστεύων ἐπ᾽ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται.

Footnotes

  1. ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 9:4 αἱ διαθῆκαι א C K Ψ 69 1424; η διαθηκη P46 B D
  2. ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 9:11 φαῦλον א A B 69; κακον P46 D K L Ψ 1424
  3. ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 9:28 συντέμνων P46 א* A B; add εν δικαιοσυνη οτι λογον συντετμημενον א2 D K L P Ψ 69 1424
  4. ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 9:31 νόμον‌2 P46 א* A B D; add δικαιοσυνης א2 K L P Ψ 69 1424