罗马书 9
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
上帝的选民
9 我在基督里说真话，绝无谎言。我被圣灵感动的良心可以作证， 2 我心里极为忧愁，痛苦不止！ 3 为了我的弟兄——我的同胞以色列人，即使我自己被咒诅、与基督隔绝，我也愿意！ 4 身为以色列人，他们拥有上帝儿子的名分、上帝的荣耀、诸约、律法、圣殿敬拜和各种应许。 5 蒙拣选的族长是他们的先祖，基督降世为人也是做以色列人。祂是至大至尊，永远当受称颂的上帝。阿们！
6 当然，这并不表示上帝的话落了空，因为从以色列生的，不一定都是以色列人， 7 亚伯拉罕的后裔不一定都是亚伯拉罕的儿女，圣经上说：“以撒生的才可算为你的后裔。” 8 这话的意思是：亚伯拉罕凭血气所生的儿女并不是上帝的儿女，只有凭应许所生的才算是他的后裔。 9 因为上帝曾这样应许他：“明年这时候，我会再来，撒拉必生一个儿子。”
10 后来，利百加和我们的先祖以撒结婚，怀了双胞胎。 11 在这对孩子还未出生，还没有显出谁善谁恶之前，上帝为了显明自己拣选人并不是按人的行为，而是按祂自己的旨意， 12 便对利百加说：“将来大的要服侍小的。” 13 正如圣经上说：“我爱雅各，厌恶以扫。”
14 这样看来，我们该怎么下结论呢？难道上帝不公平吗？当然不是！ 15 祂曾对摩西说：
“我要怜悯谁就怜悯谁，
要恩待谁就恩待谁。”
16 可见这并不在于人的意志和努力，而在于祂的怜悯。 17 圣经记载着上帝对法老说的话：“我使你兴起是为了在你身上彰显我的权能，使我的名传遍天下。” 18 总之，上帝要怜悯谁，就怜悯谁；要叫谁顽固，就叫谁顽固。
上帝的烈怒和怜悯
19 这样，你肯定会对我说：“为什么上帝还指责人呢？谁能抗拒祂的旨意呢？” 20 你这个人啊！你是谁啊？竟敢顶撞上帝！受造之物怎能对造物主说：“你为什么把我造成这样？” 21 陶匠难道不可以从一团泥中拿一部分造贵重的器皿，又拿一部分造平凡的器皿吗？
22 倘若上帝要显示祂的烈怒和权能，就尽量容忍那些祂预备要毁灭的器皿， 23 以便在那些祂怜悯并预备赐予荣耀的器皿上彰显祂丰盛的荣耀，这难道不可以吗？ 24 那些蒙怜悯的器皿就是我们这些从犹太人和外族人中被上帝呼召的人。 25 正如上帝在《何西阿书》上说：
“本来不是我子民的，
我要称他们为‘我的子民’；
本来不是我所爱的，
我要称他们为‘我所爱的’。
26 从前我在什么地方对他们说，
‘你们不是我的子民。’
将来也要在那里对他们说，
‘你们是永活上帝的儿女。’”
27 关于以色列人，以赛亚先知曾疾呼：
“以色列人虽多如海沙，
但得救的只是剩余的人，
28 因为上帝要在世上迅速、
彻底地执行祂的判决。”
29 以赛亚又说：
“若不是万军之主给我们存留后裔，
我们早就像所多玛和蛾摩拉一样灭亡了。”
以色列人和福音
30 这样看来，我们该说什么呢？本来不追求义的外族人却因信而得到了义。 31 以色列人靠遵行律法追求义，却徒劳无功。 32 为什么会这样呢？因为他们不凭信心，只靠自己的行为去追求义，结果就在那块“绊脚石”上跌倒了。 33 正如圣经上说：
“看啊！我在锡安放了一块绊脚石，
一块使人跌倒的磐石。
但信靠祂的人必不致蒙羞。”
ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 9
1894 Scrivener New Testament
9 αληθειαν λεγω εν χριστω ου ψευδομαι συμμαρτυρουσης μοι της συνειδησεως μου εν πνευματι αγιω
2 οτι λυπη μοι εστιν μεγαλη και αδιαλειπτος οδυνη τη καρδια μου
3 ηυχομην γαρ αυτος εγω αναθεμα ειναι απο του χριστου υπερ των αδελφων μου των συγγενων μου κατα σαρκα
4 οιτινες εισιν ισραηλιται ων η υιοθεσια και η δοξα και αι διαθηκαι και η νομοθεσια και η λατρεια και αι επαγγελιαι
5 ων οι πατερες και εξ ων ο χριστος το κατα σαρκα ο ων επι παντων θεος ευλογητος εις τους αιωνας αμην
6 ουχ οιον δε οτι εκπεπτωκεν ο λογος του θεου ου γαρ παντες οι εξ ισραηλ ουτοι ισραηλ
7 ουδ οτι εισιν σπερμα αβρααμ παντες τεκνα αλλ εν ισαακ κληθησεται σοι σπερμα
8 τουτεστιν ου τα τεκνα της σαρκος ταυτα τεκνα του θεου αλλα τα τεκνα της επαγγελιας λογιζεται εις σπερμα
9 επαγγελιας γαρ ο λογος ουτος κατα τον καιρον τουτον ελευσομαι και εσται τη σαρρα υιος
10 ου μονον δε αλλα και ρεβεκκα εξ ενος κοιτην εχουσα ισαακ του πατρος ημων
11 μηπω γαρ γεννηθεντων μηδε πραξαντων τι αγαθον η κακον ινα η κατ εκλογην του θεου προθεσις μενη ουκ εξ εργων αλλ εκ του καλουντος
12 ερρηθη αυτη οτι ο μειζων δουλευσει τω ελασσονι
13 καθως γεγραπται τον ιακωβ ηγαπησα τον δε ησαυ εμισησα
14 τι ουν ερουμεν μη αδικια παρα τω θεω μη γενοιτο
15 τω γαρ μωση λεγει ελεησω ον αν ελεω και οικτειρησω ον αν οικτειρω
16 αρα ουν ου του θελοντος ουδε του τρεχοντος αλλα του ελεουντος θεου
17 λεγει γαρ η γραφη τω φαραω οτι εις αυτο τουτο εξηγειρα σε οπως ενδειξωμαι εν σοι την δυναμιν μου και οπως διαγγελη το ονομα μου εν παση τη γη
18 αρα ουν ον θελει ελεει ον δε θελει σκληρυνει
19 ερεις ουν μοι τι ετι μεμφεται τω γαρ βουληματι αυτου τις ανθεστηκεν
20 μενουνγε ω ανθρωπε συ τις ει ο ανταποκρινομενος τω θεω μη ερει το πλασμα τω πλασαντι τι με εποιησας ουτως
21 η ουκ εχει εξουσιαν ο κεραμευς του πηλου εκ του αυτου φυραματος ποιησαι ο μεν εις τιμην σκευος ο δε εις ατιμιαν
22 ει δε θελων ο θεος ενδειξασθαι την οργην και γνωρισαι το δυνατον αυτου ηνεγκεν εν πολλη μακροθυμια σκευη οργης κατηρτισμενα εις απωλειαν
23 και ινα γνωριση τον πλουτον της δοξης αυτου επι σκευη ελεους α προητοιμασεν εις δοξαν
24 ους και εκαλεσεν ημας ου μονον εξ ιουδαιων αλλα και εξ εθνων
25 ως και εν τω ωσηε λεγει καλεσω τον ου λαον μου λαον μου και την ουκ ηγαπημενην ηγαπημενην
26 και εσται εν τω τοπω ου ερρηθη αυτοις ου λαος μου υμεις εκει κληθησονται υιοι θεου ζωντος
27 ησαιας δε κραζει υπερ του ισραηλ εαν η ο αριθμος των υιων ισραηλ ως η αμμος της θαλασσης το καταλειμμα σωθησεται
28 λογον γαρ συντελων και συντεμνων εν δικαιοσυνη οτι λογον συντετμημενον ποιησει κυριος επι της γης
29 και καθως προειρηκεν ησαιας ει μη κυριος σαβαωθ εγκατελιπεν ημιν σπερμα ως σοδομα αν εγενηθημεν και ως γομορρα αν ωμοιωθημεν
30 τι ουν ερουμεν οτι εθνη τα μη διωκοντα δικαιοσυνην κατελαβεν δικαιοσυνην δικαιοσυνην δε την εκ πιστεως
31 ισραηλ δε διωκων νομον δικαιοσυνης εις νομον δικαιοσυνης ουκ εφθασεν
32 διατι οτι ουκ εκ πιστεως αλλ ως εξ εργων νομου προσεκοψαν γαρ τω λιθω του προσκομματος
33 καθως γεγραπται ιδου τιθημι εν σιων λιθον προσκομματος και πετραν σκανδαλου και πας ο πιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται
Romans 9
Legacy Standard Bible
God’s Chosen People, Israel
9 (A)I am telling the truth in Christ, I am not lying, my conscience testifies with me in the Holy Spirit, 2 that I have great sorrow and unceasing grief in my heart. 3 For (B)I could [a]wish that I myself were (C)accursed, separated from Christ for the sake of my brothers, my kinsmen (D)according to the flesh, 4 who are (E)Israelites, to whom belongs (F)the adoption as sons, and (G)the glory and (H)the covenants and (I)the giving of the Law and (J)the temple service and (K)the promises, 5 whose are (L)the fathers, and (M)from whom is the [b]Christ according to the flesh, (N)who is (O)God over all, (P)blessed [c]forever. Amen.
6 But it is not as though (Q)the word of God has failed. (R)For they are not all Israel who are descended from Israel; 7 nor are they all children (S)because they are Abraham’s seed, but: “[d](T)through Isaac your seed will be named.” 8 That is, the children of the flesh are not the (U)children of God, but the (V)children of the promise are considered as seed. 9 For this is the word of promise: “(W)At this time I will come, and Sarah shall have a son.” 10 (X)And not only this, but there was (Y)Rebekah also, when she had conceived twins by one man, our father Isaac; 11 for though the twins were not yet born and had not done anything good or bad, so that the (Z)purpose of God according to His choice would [e]stand, not [f]because of works but [g]because of Him who calls, 12 it was said to her, “(AA)The older shall serve the younger.” 13 Just as it is written, “(AB)Jacob I loved, but Esau I hated.”
14 (AC)What shall we say then? (AD)Is there any unrighteousness with God? (AE)May it never be! 15 For He says to Moses, “(AF)I will have mercy on whom I have mercy, and I will have compassion on whom I have compassion.” 16 So then it does not depend on the one who wills or the one who (AG)runs, but on (AH)God who has mercy. 17 For the Scripture says to Pharaoh, “(AI)For this very purpose I raised you up, in order to demonstrate My power in you, and in order that My name might be proclaimed [h]throughout the whole earth.” 18 So then He has mercy on whom He desires, and He (AJ)hardens whom He desires.
19 (AK)You will say to me then, “(AL)Why does He still find fault? For (AM)who resists His will?” 20 On the contrary, who are you, (AN)O man, who (AO)answers back to God? (AP)Will the thing molded say to the molder, “Why did you make me like this”? 21 Or does not the potter have authority over the clay, to make from the same lump one vessel [i]for honorable use and another [j]for dishonorable use? 22 And [k]what if God, wanting to demonstrate His wrath and to make His power known, endured with much (AQ)patience vessels of wrath (AR)having been prepared for destruction, 23 and in order that He might make known (AS)the riches of His glory upon (AT)vessels of mercy, which He (AU)prepared beforehand for glory— 24 even us, whom He also (AV)called, (AW)not from among Jews only, but also from among Gentiles? 25 As He says also in Hosea,
“(AX)I will call those who were not My people, ‘My people,’
And her who was not beloved, ‘beloved.’”
26 “(AY)And it shall be that in the place where it was said to them, ‘you are not My people,’
There they shall be called sons of (AZ)the living God.”
27 And Isaiah cries out concerning Israel, “(BA)Though the number of the sons of Israel be (BB)like the sand of the sea, it is (BC)the remnant that will be saved; 28 (BD)for the Lord will execute His word on the land, [l]thoroughly and [m]quickly.” 29 And just as Isaiah foretold,
“(BE)Unless (BF)the Lord of [n]Sabaoth had left to us a seed,
(BG)We would have become like Sodom, and would have [o]resembled Gomorrah.”
30 (BH)What shall we say then? That Gentiles, who did not pursue righteousness, laid hold of righteousness, even (BI)the righteousness which is [p]by faith; 31 but Israel, (BJ)pursuing a law of righteousness, did not (BK)attain that law. 32 Why? Because they did not pursue it [q]by faith, but as though it were [r]by works. They stumbled over (BL)the stumbling stone, 33 just as it is written,
“(BM)Behold, I am laying in Zion (BN)a stone of stumbling and a rock of offense,
(BO)And the one who believes upon Him (BP)will not be put to shame.”
Footnotes
- Romans 9:3 Lit pray
- Romans 9:5 Messiah
- Romans 9:5 Lit to the ages
- Romans 9:7 Lit in
- Romans 9:11 Lit remain
- Romans 9:11 Lit from
- Romans 9:11 Lit from
- Romans 9:17 Lit in
- Romans 9:21 Lit for honor
- Romans 9:21 Lit for dishonor
- Romans 9:22 Lit But
- Romans 9:28 Lit finishing it
- Romans 9:28 Lit cutting it short
- Romans 9:29 Hosts
- Romans 9:29 Lit been made like
- Romans 9:30 Lit out of
- Romans 9:32 Lit out of
- Romans 9:32 Lit out of
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Legacy Standard Bible Copyright ©2021 by The Lockman Foundation. All rights reserved. Managed in partnership with Three Sixteen Publishing Inc. LSBible.org For Permission to Quote Information visit https://www.LSBible.org.