亚伯拉罕因信称义

那么,我们说我们肉体上的先祖亚伯拉罕得到了什么呢? 事实上,如果亚伯拉罕本于行为被称为义,他就有可夸耀的;然而在神面前他并没有可夸耀的。 经上到底是怎么说的呢?

亚伯拉罕信神,
这就被算为他的义。”[a]

做工的人得工钱,不算是恩典,而是应得的; 但是,一个人虽没有做工,却信靠那称不敬虔之人为义的神,这人的信就被算为义。

大卫的话

正如大卫也论到神所算为义之人的福份,这义与行为无关;他说:

“罪恶[b]被赦免、
罪孽被遮盖的人,
这人是蒙福的。
主绝不算为有罪的,
这人是蒙福的。”[c]

亚伯拉罕在受割礼前被称为义

既然如此,这福份到底是只赐给那些受割礼的人,还是也赐给那些没有受割礼的人呢?我们说:“亚伯拉罕因着信,就被算为义了。”[d] 10 那么,是怎么被算为义的呢?到底是在他受割礼之后,还是在他没有受割礼的时候呢?不是在受割礼之后,而是在没有受割礼的时候。 11 并且他领受了割礼的标记,做为他没有受割礼时因信称义的印证,使他成为所有不凭着割礼而信之人的父,也使他们被算为义; 12 而且他也成为受割礼之人的父,不仅为那些受了割礼的人,还为那些顺着我们的先祖亚伯拉罕信心之脚踪行走的人;亚伯拉罕的信心在他没有受割礼的时候就已经有了。

因信承受应许

13 原来,赐给亚伯拉罕和他后裔继承世界的应许,不是藉着律法,而是藉着因信而得的义。 14 这是因为,如果本于律法的才是继承人,信就落了空,应许也就无效了。 15 事实上,律法带来了震怒,所以哪里没有律法,哪里也就没有过犯。

16 为此,这应许是本于信,好使这应许照着恩典,能确保给所有的后裔——不仅是给属律法的,也是给属亚伯拉罕信心的。亚伯拉罕在神面前是我们每个人的父, 17 正如经上所记:“我已经指派你为众多民族的父。”[e]亚伯拉罕所信的那一位,就是叫死人得生命、使无变为有的神。 18 亚伯拉罕在没有盼望的时候,仍然怀着盼望去相信,因而成为众多民族的父,[f]正如先前所说:“你的后裔将要如此众多[g]。”[h] 19 他快到一百岁的时候,想到自己的身体如同[i]已经死了,又想到撒拉也已经不能生育,但是他的信仰却没有软弱。 20 他也没有因着不信去怀疑神的应许,反而因着信得以刚强,把荣耀归给神, 21 并且确信不疑:神所应许的,神也能成就。 22 因此,这就被算为他的义了。[j] 23 不但如此,“被算为他的义”这句话不仅是为亚伯拉罕写的, 24 也是为我们写的;我们信靠使我们的主耶稣从死人中复活的那一位,就将被算为义。 25 主耶稣被交出去,是为了我们的过犯;复活,是为了我们称义。

Footnotes

  1. 罗马书 4:3 《创世记》15:6。
  2. 罗马书 4:7 罪恶——原文直译“不法”。
  3. 罗马书 4:8 《诗篇》32:1-2。
  4. 罗马书 4:9 《创世记》15:6。
  5. 罗马书 4:17 《创世记》17:5。
  6. 罗马书 4:18 《创世记》17:5。
  7. 罗马书 4:18 众多——辅助词语。
  8. 罗马书 4:18 《创世记》15:5。
  9. 罗马书 4:19 如同——辅助词语。
  10. 罗马书 4:22 《创世记》15:6。

Abraham Justified by Faith

What then shall we say was gained by Abraham, (A)our forefather according to the flesh? For if Abraham was justified by works, he has something to boast about, but (B)not before God. For what does the Scripture say? (C)“Abraham believed God, and it was counted to him as righteousness.” Now (D)to the one who works, his wages are not counted as a gift but as his due. And to the one who does not work but (E)believes in[a] him who justifies the ungodly, his faith is counted as righteousness, just as David also speaks of the blessing of the one to whom God counts righteousness apart from works:

(F)“Blessed are those whose lawless deeds are forgiven,
    and whose sins are covered;
blessed is the man against whom the Lord will not (G)count his sin.”

Is this blessing then only for (H)the circumcised, or also for the uncircumcised? (I)For we say that faith was counted to Abraham as righteousness. 10 How then was it counted to him? Was it before or after he had been circumcised? It was not after, but before he was circumcised. 11 (J)He received the sign of circumcision as a seal of the righteousness that he had by faith while he was still uncircumcised. The purpose was (K)to make him the father of all who believe without being circumcised, so that righteousness would be counted to them as well, 12 and to make him the father of the circumcised who are not merely circumcised but who also walk in the footsteps of the faith that our father Abraham had before he was circumcised.

The Promise Realized Through Faith

13 For (L)the promise to Abraham and his offspring (M)that he would be heir of the world did not come through the law but through the righteousness of faith. 14 (N)For if it is the adherents of the law who are to be the heirs, faith is null and the promise is void. 15 For (O)the law brings wrath, but (P)where there is no law (Q)there is no transgression.

16 That is why it depends on faith, (R)in order that the promise may rest on grace and (S)be guaranteed to all his offspring—not only to the adherent of the law but also to the one who shares the faith of Abraham, (T)who is the father of us all, 17 as it is written, (U)“I have made you the father of many nations”—in the presence of the God in whom he believed, (V)who gives life to the dead and calls into existence (W)the things that do not exist. 18 In hope he believed against hope, that he should become the father of many nations, as he had been told, (X)“So shall your offspring be.” 19 He did not weaken in faith when he considered his own body, which was (Y)as good as dead ((Z)since he was about a hundred years old), or when he considered (AA)the barrenness[b] of Sarah's womb. 20 No unbelief made him waver concerning the promise of God, but he grew strong in his faith as he gave glory to God, 21 fully convinced that (AB)God was able to do what he had promised. 22 That is why his faith was “counted to him as righteousness.” 23 But (AC)the words “it was counted to him” were not written for his sake alone, 24 but for ours also. It will be counted to us (AD)who believe in (AE)him who raised from the dead Jesus our Lord, 25 (AF)who was delivered up for our trespasses and raised (AG)for our justification.

Footnotes

  1. Romans 4:5 Or but trusts; compare verse 24
  2. Romans 4:19 Greek deadness

Ano nga ang ating sasabihin, na nasumpungan ni Abraham na ating magulang ayon sa laman?

Sapagka't kung si Abraham ay inaring-ganap sa pamamagitan ng mga gawa, ay mayroon sana siyang ipagmamapuri; datapuwa't hindi sa Dios.

Sapagka't ano ang sinasabi ng kasulatan? At sumampalataya si Abraham sa Dios, at sa kaniya'y ibinilang na katuwiran.

Ngayon sa kaniya na gumagawa'y, hindi ibinibilang na biyaya ang ganti, kundi utang.

Datapuwa't sa kaniya na hindi gumagawa, nguni't sumasampalataya sa kaniya na umaaring ganap sa masama, ang kaniyang pananampalataya ay ibibilang na katuwiran.

Gaya naman ng sinasambit ni David na kapalaran ng tao, na sa kaniya'y ibinibilang ng Dios ang katuwiran nang walang mga gawa,

Na sinasabi, Mapapalad yaong ang kanilang mga pagsalangsang ay ipinatawad, At ang kanilang mga kasalanan ay nangatakpan.

Mapalad ang tao na sa kaniya'y hindi ibibilang ng Panginoon ang kasalanan.

Sinambit nga baga ang kapalarang ito tungkol sa pagtutuli, o tungkol din naman sa di-pagtutuli? sapagka't sinasabi natin, Kay Abraham ay ibinilang na katuwiran ang kaniyang pananampalataya.

10 Paano ngang ito'y ibinilang? nang siya baga'y nasa pagtutuli, o sa di-pagtutuli? Hindi sa pagtutuli, kundi sa di-pagtutuli:

11 At tinanggap niya ang tanda ng pagtutuli, na isang tatak ng katuwiran ng pananampalataya na nasa kaniya samantalang siya'y nasa di-pagtutuli: upang siya'y maging ama ng lahat ng mga nagsisisampalataya, bagaman sila'y nasa di-pagtutuli, upang ang katuwiran ay maibilang sa kanila;

12 At ang ama ng pagtutuli nila na hindi lamang sa pagtutuli, kundi pati naman sa mga nagsisilakad sa mga bakas niyaong pananampalataya ng ating amang si Abraham na nasa kaniya nang siya'y nasa di-pagtutuli.

13 Sapagka't hindi sa pamamagitan ng kautusan ginawa ang pangako kay Abraham o sa kaniyang binhi na siyang magmamana ng sanglibutan, kundi sa pamamagitan ng katuwiran ng pananampalataya.

14 Sapagka't kung silang nangasa kautusan ay siyang mga tagapagmana, ay walang kabuluhan ang pananampalataya, at nawawalang kabuluhan ang pangako:

15 Sapagka't ang kautusan ay gumagawa ng galit; datapuwa't kung saan walang kautusan ay wala ring pagsalangsang.

16 Dahil dito'y sa pananampalataya, upang maging ayon sa biyaya; upang ang pangako ay lumagi sa lahat ng binhi; hindi lamang sa nasa kautusan, kundi pati naman sa nasa pananampalataya ni Abraham, na ama nating lahat.

17 (Gaya ng nasusulat, Ginawa kitang ama ng maraming bansa) sa harapan niyaong kaniyang pinanampalatayanan, sa makatuwid baga'y ang Dios, na nagbibigay ng buhay sa mga patay, at tumatawag sa mga bagay na hindi pa hayag na tila hayag na.

18 Siya na sumampalataya na nasa pagasa laban sa pagasa, upang maging ama ng maraming bansa ayon sa sabi, Magiging gayon ang iyong binhi.

19 At hindi humina sa pananampalataya na ipinalagay man ang kaniyang katawang tulad sa patay na (gayon siya'y may mga isang daang taon na), at ang pagkabaog ng bahay-bata ni Sara;

20 Kundi, sa pagtingin niya sa pangako ng Dios, ay hindi nagalinlangan sa pamamagitan ng di pananampalataya, kundi lumakas ng lumakas sa pamamagitan ng pananampalataya, na niluluwalhati ang Dios,

21 At lubos nanalig na ang Dios na nangako ay may kapangyarihang makagawa noon.

22 Dahil dito'y ibinilang naman na katuwiran sa kaniya.

23 Ngayo'y hindi lamang dahil sa kaniya isinulat, na sa kaniya'y ibinilang;

24 Kundi dahil din naman sa atin, na ibibilang sa ating mga nagsisisampalataya sa kaniya na bumuhay na maguli sa mga patay, kay Jesus na ating Panginoon,

25 Na ibinigay dahil sa ating mga kasuwayan, at binuhay na maguli sa ikaaaring-ganap natin.