医治盲人

耶稣在路上看见一个生来失明的人。 门徒问耶稣:“老师,这个人生下来便双目失明,是因为他犯了罪呢,还是他父母犯了罪呢?”

耶稣说:“不是他犯了罪,也不是他父母犯了罪,而是要在他身上彰显上帝的作为。 趁着白天,我们必须做差我来者的工作,黑夜一到,就没有人能工作了。 我在世上的时候,是世界的光。”

耶稣讲完后,便吐唾沫在地上,用唾沫和泥抹在那盲人的眼睛上, 对他说:“到西罗亚池去洗洗!”西罗亚是“奉差遣”的意思。那盲人照着去做,回来的时候已经能看见了。

他的邻居和从前见他讨饭的人说:“他不是那个常在这里讨饭的人吗?”

有人说:“是他。”有人说:“不是他,只是长得像他。”

他自己说:“我就是那个人。”

10 他们问:“你的眼睛是怎么好的?”

11 他回答说:“有一位叫耶稣的人和泥抹我的眼睛,叫我到西罗亚池子去洗。我照着去做,眼睛就能看见了。”

12 他们问:“那个人现在在哪里?”他说:“我不知道。”

盘问复明的盲人

13 他们就把这个从前失明的人带到法利赛人那里。 14 耶稣和泥开他眼睛的那天是安息日。 15 法利赛人也查问他的眼睛是怎么复明的。盲人便对他们说:“祂把泥抹在我的眼睛上,我去一洗,眼睛就看见了。”

16 有些法利赛人说:“那个人不是从上帝那里来的,因为祂不守安息日。”有些人却说:“如果祂是个罪人,又怎能行这样的神迹呢?”他们就争论起来。

17 于是,他们又问那个盲人:“既然祂开了你的眼睛,你认为祂是什么人?”

他说:“祂是先知。”

18 犹太人不相信他以前是瞎眼的,现在能看见了,便叫来他的父母, 19 问他们:“这是你们的儿子吗?你们不是说他生来就瞎眼吗?怎么现在能看见了?”

20 他父母回答说:“我们知道他是我们的儿子,生来双目失明。 21 至于他现在怎么能看见了,我们就不知道了。是谁医好了他,我们也不知道。他现在已经长大成人,你们可以去问他,他自己可以回答。”

22 他父母因为害怕那些犹太人,所以才这样说,因为那些犹太人早就商量好了,谁承认耶稣是基督,就把他赶出会堂。 23 因此他父母才说他已经长大成人,叫他们去问他。

24 法利赛人又把那个从前失明的人叫来,对他说:“你应该把荣耀归给上帝[a]!我们知道那个人是罪人。”

25 他说:“祂是不是罪人,我不知道;我只知道从前我是瞎眼的,现在能看见了。”

26 他们就问他:“祂向你做了些什么?祂是怎样医好你眼睛的?”

27 他回答说:“我已经告诉过你们了,你们不听,现在又问,难道你们也想做祂的门徒吗?”

28 他们就骂他:“你才是祂的门徒!我们是摩西的门徒。 29 我们知道上帝曾对摩西讲话,至于这个人,我们不知道祂是从哪里来的。”

30 那人说:“祂开了我的眼睛,你们竟不知道祂从哪里来,真是奇怪。 31 我们知道上帝不听罪人的祷告,只听那些敬拜祂、遵行祂旨意者的祷告。 32 从创世以来,从未听过有人能把天生失明的人医好。 33 如果这个人不是从上帝那里来的,就什么也不能做。”

34 法利赛人斥责他:“你这生来就深陷罪中的家伙,居然敢教导我们!”于是把他赶了出去。

35 耶稣听说了这事,后来祂找到这个人,对他说:“你信上帝的儿子吗?”

36 他说:“先生,谁是上帝的儿子?我要信祂。”

37 耶稣说:“你已经看见祂了,现在跟你说话的就是祂。”

38 他说:“主啊!我信!”他就敬拜耶稣。

39 耶稣说:“我为了审判来到这世界,使瞎眼的可以看见,使看得见的反成了瞎眼的。”

40 有些跟祂在一起的法利赛人听了这句话,就问:“难道我们也瞎了眼吗?”

41 耶稣说:“如果你们是瞎眼的,就没有罪了。但现在你们自称看得见,所以你们的罪还在。”

Footnotes

  1. 9:24 这是古时叫人在上帝面前起誓说实话的惯用语,参见约书亚记7:19

Jesus Heals a Man Born Blind

As Jesus was walking along, he saw a man who had been born blind. His disciples asked him, “Teacher, whose sin caused him to be born blind? Was it his own or his parents' sin?”

Jesus answered, “His blindness has nothing to do with his sins or his parents' sins. He is blind so that God's power might be seen at work in him. As long as it is day, we must do the work of him who sent me; night is coming when no one can work. (A)While I am in the world, I am the light for the world.”

After he said this, Jesus spat on the ground and made some mud with the spittle; he rubbed the mud on the man's eyes and told him, “Go and wash your face in the Pool of Siloam.” (This name means “Sent.”) So the man went, washed his face, and came back seeing.

His neighbors, then, and the people who had seen him begging before this, asked, “Isn't this the man who used to sit and beg?”

Some said, “He is the one,” but others said, “No he isn't; he just looks like him.”

So the man himself said, “I am the man.”

10 “How is it that you can now see?” they asked him.

11 He answered, “The man called Jesus made some mud, rubbed it on my eyes, and told me to go to Siloam and wash my face. So I went, and as soon as I washed, I could see.”

12 “Where is he?” they asked.

“I don't know,” he answered.

The Pharisees Investigate the Healing

13 Then they took to the Pharisees the man who had been blind. 14 The day that Jesus made the mud and cured him of his blindness was a Sabbath. 15 The Pharisees, then, asked the man again how he had received his sight. He told them, “He put some mud on my eyes; I washed my face, and now I can see.”

16 Some of the Pharisees said, “The man who did this cannot be from God, for he does not obey the Sabbath law.”

Others, however, said, “How could a man who is a sinner perform such miracles as these?” And there was a division among them.

17 So the Pharisees asked the man once more, “You say he cured you of your blindness—well, what do you say about him?”

“He is a prophet,” the man answered.

18 The Jewish authorities, however, were not willing to believe that he had been blind and could now see, until they called his parents 19 and asked them, “Is this your son? You say that he was born blind; how is it, then, that he can now see?”

20 His parents answered, “We know that he is our son, and we know that he was born blind. 21 But we do not know how it is that he is now able to see, nor do we know who cured him of his blindness. Ask him; he is old enough, and he can answer for himself!” 22 His parents said this because they were afraid of the Jewish authorities, who had already agreed that anyone who said he believed that Jesus was the Messiah would be expelled from the synagogue. 23 That is why his parents said, “He is old enough; ask him!”

24 A second time they called back the man who had been born blind, and said to him, “Promise before God that you will tell the truth! We know that this man who cured you is a sinner.”

25 “I do not know if he is a sinner or not,” the man replied. “One thing I do know: I was blind, and now I see.”

26 “What did he do to you?” they asked. “How did he cure you of your blindness?”

27 “I have already told you,” he answered, “and you would not listen. Why do you want to hear it again? Maybe you, too, would like to be his disciples?”

28 They insulted him and said, “You are that fellow's disciple; but we are Moses' disciples. 29 We know that God spoke to Moses; as for that fellow, however, we do not even know where he comes from!”

30 The man answered, “What a strange thing that is! You do not know where he comes from, but he cured me of my blindness! 31 We know that God does not listen to sinners; he does listen to people who respect him and do what he wants them to do. 32 Since the beginning of the world nobody has ever heard of anyone giving sight to a person born blind. 33 Unless this man came from God, he would not be able to do a thing.”

34 They answered, “You were born and brought up in sin—and you are trying to teach us?” And they expelled him from the synagogue.

Spiritual Blindness

35 When Jesus heard what had happened, he found the man and asked him, “Do you believe in the Son of Man?”

36 The man answered, “Tell me who he is, sir, so that I can believe in him!”

37 Jesus said to him, “You have already seen him, and he is the one who is talking with you now.”

38 “I believe, Lord!” the man said, and knelt down before Jesus.

39 Jesus said, “I came to this world to judge, so that the blind should see and those who see should become blind.”

40 Some Pharisees who were there with him heard him say this and asked him, “Surely you don't mean that we are blind, too?”

41 Jesus answered, “If you were blind, then you would not be guilty; but since you claim that you can see, this means that you are still guilty.”

και παραγων ειδεν ανθρωπον τυφλον εκ γενετης

και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη

απεκριθη ο ιησους ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εν αυτω

εμε δει εργαζεσθαι τα εργα του πεμψαντος με εως ημερα εστιν ερχεται νυξ οτε ουδεις δυναται εργαζεσθαι

οταν εν τω κοσμω ω φως ειμι του κοσμου

ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και επεχρισεν τον πηλον επι τους οφθαλμους του τυφλου

και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων

οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι τυφλος ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων

αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι δε οτι ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι

10 ελεγον ουν αυτω πως ανεωχθησαν σου οι οφθαλμοι

11 απεκριθη εκεινος και ειπεν ανθρωπος λεγομενος ιησους πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι υπαγε εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ και νιψαι απελθων δε και νιψαμενος ανεβλεψα

12 ειπον ουν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα

13 αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον

14 ην δε σαββατον οτε τον πηλον εποιησεν ο ιησους και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους

15 παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν επι τους οφθαλμους μου και ενιψαμην και βλεπω

16 ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουτος ο ανθρωπος ουκ εστιν παρα του θεου οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι ελεγον πως δυναται ανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις

17 λεγουσιν τω τυφλω παλιν συ τι λεγεις περι αυτου οτι ηνοιξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν

18 ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι τυφλος ην και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος

19 και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν αρτι βλεπει

20 απεκριθησαν αυτοις οι γονεις αυτου και ειπον οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη

21 πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτος ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε αυτος περι αυτου λαλησει

22 ταυτα ειπον οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χριστον αποσυναγωγος γενηται

23 δια τουτο οι γονεις αυτου ειπον οτι ηλικιαν εχει αυτον ερωτησατε

24 εφωνησαν ουν εκ δευτερου τον ανθρωπον ος ην τυφλος και ειπον αυτω δος δοξαν τω θεω ημεις οιδαμεν οτι ο ανθρωπος ουτος αμαρτωλος εστιν

25 απεκριθη ουν εκεινος και ειπεν ει αμαρτωλος εστιν ουκ οιδα εν οιδα οτι τυφλος ων αρτι βλεπω

26 ειπον δε αυτω παλιν τι εποιησεν σοι πως ηνοιξεν σου τους οφθαλμους

27 απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι

28 ελοιδορησαν ουν αυτον και ειπον συ ει μαθητης εκεινου ημεις δε του μωσεως εσμεν μαθηται

29 ημεις οιδαμεν οτι μωση λελαληκεν ο θεος τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν

30 απεκριθη ο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν γαρ τουτω θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ανεωξεν μου τους οφθαλμους

31 οιδαμεν δε οτι αμαρτωλων ο θεος ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει

32 εκ του αιωνος ουκ ηκουσθη οτι ηνοιξεν τις οφθαλμους τυφλου γεγεννημενου

33 ει μη ην ουτος παρα θεου ουκ ηδυνατο ποιειν ουδεν

34 απεκριθησαν και ειπον αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω

35 ηκουσεν ο ιησους οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν αυτω συ πιστευεις εις τον υιον του θεου

36 απεκριθη εκεινος και ειπεν τις εστιν κυριε ινα πιστευσω εις αυτον

37 ειπεν δε αυτω ο ιησους και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν

38 ο δε εφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεν αυτω

39 και ειπεν ο ιησους εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται

40 και ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι οντες μετ αυτου και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν

41 ειπεν αυτοις ο ιησους ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η ουν αμαρτια υμων μενει