7 Eftir þetta fór Jesús um Galíleu. Hann vildi ekki fara um Júdeu, sökum þess að Gyðingar sátu um líf hans.

² Nú fór að hátíð Gyðinga, laufskálahátíðin.

³ Þá sögðu bræður hans við hann: "Flyt þig héðan og farðu til Júdeu, til þess að lærisveinar þínir sjái líka verkin þín, sem þú gjörir.

⁴ Því enginn starfar í leynum, ef hann vill verða alkunnur. Fyrst þú vinnur slík verk, þá opinbera sjálfan þig heiminum."

⁵ Því jafnvel bræður hans trúðu ekki á hann.

⁶ Jesús sagði við þá: "Minn tími er ekki enn kominn, en yður hentar allur tími.

⁷ Heimurinn getur ekki hatað yður. Mig hatar hann, af því ég vitna um hann, að verk hans eru vond.

⁸ Þér skuluð fara upp eftir á hátíðina. Ég fer ekki til þessarar hátíðar, því minn tími er ekki enn kominn."

⁹ Þetta sagði hann þeim og var kyrr í Galíleu.

¹⁰ Þegar bræður hans voru farnir upp eftir til hátíðarinnar, fór hann samt líka upp eftir, ekki svo menn vissu, heldur nánast á laun.

¹¹ Gyðingar voru að leita að honum á hátíðinni og spurðu, hvar hann væri.

¹² Manna á meðal var margt um hann talað. Sumir sögðu: "Hann er góður," en aðrir sögðu: "Nei, hann leiðir fjöldann í villu."

¹³ Þó talaði enginn opinskátt um hann af ótta við Gyðinga.

¹⁴ Er hátíðin var þegar hálfnuð, fór Jesús upp í helgidóminn og tók að kenna.

¹⁵ Gyðingar urðu forviða og sögðu: "Hvernig hefur þessi maður orðið lærður og hefur þó ekki fræðslu notið?"

¹⁶ Jesús svaraði þeim: "Kenning mín er ekki mín, heldur hans, er sendi mig.

¹⁷ Sá sem vill gjöra vilja hans, mun komast að raun um, hvort kenningin er frá Guði eða ég tala af sjálfum mér.

¹⁸ Sá sem talar af sjálfum sér, leitar eigin heiðurs, en sá sem leitar heiðurs þess, er sendi hann, er sannorður og í honum ekkert ranglæti.

¹⁹ Gaf Móse yður ekki lögmálið? Samt heldur enginn yðar lögmálið. Hví sitjið þér um líf mitt?"

²⁰ Fólkið ansaði: "Þú ert haldinn illum anda. Hver situr um líf þitt?"

²¹ Jesús svaraði þeim: "Eitt verk gjörði ég, og þér undrist það allir.

²² Móse gaf yður umskurnina _ hún er að vísu ekki frá Móse, heldur feðrunum _ og þér umskerið mann jafnvel á hvíldardegi.

²³ Fyrst maður er umskorinn á hvíldardegi, til þess að lögmál Móse verði ekki brotið, hví reiðist þér mér, að ég gjörði manninn allan heilan á hvíldardegi?

²⁴ Dæmið ekki eftir útliti, dæmið réttlátan dóm."

²⁵ Þá sögðu nokkrir Jerúsalembúar: "Er þetta ekki sá, sem þeir sitja um að lífláta?

²⁶ Og nú er hann að tala á almannafæri, og þeir segja ekkert við hann. Skyldu nú höfðingjarnir hafa komist að raun um, að hann sé Kristur?

²⁷ Nei, vér vitum, hvaðan þessi maður er. Þegar Kristur kemur, veit enginn, hvaðan hann er."

²⁸ Jesús var að kenna í helgidóminum, og nú kallaði hann: "Bæði þekkið þér mig og vitið hvaðan ég er. Þó er ég ekki kominn af sjálfum mér. En sá er sannur, sem sendi mig, og hann þekkið þér ekki.

²⁹ Ég þekki hann, því ég er frá honum og hann sendi mig."

³⁰ Nú ætluðu þeir að grípa hann, en enginn lagði hendur á hann, því stund hans var enn ekki komin.

³¹ En af alþýðu manna tóku margir að trúa á hann og sögðu: "Mun Kristur gjöra fleiri tákn, þegar hann kemur, en þessi maður hefur gjört?"

³² Farísear heyrðu, að fólk var að skrafa þetta um hann, og æðstu prestar og farísear sendu þjóna að taka hann höndum.

³³ Þá sagði Jesús: "Enn verð ég hjá yður skamma stund, og þá fer ég aftur til þess, sem sendi mig.

³⁴ Þér munuð leita mín og eigi finna. Þér getið ekki komist þangað sem ég er."

³⁵ Þá sögðu Gyðingar sín á milli: "Hvert skyldi hann ætla að fara, svo að vér finnum hann ekki? Hann ætlar þó ekki að fara til Gyðinga, sem dreifðir eru meðal Grikkja og kenna Grikkjum?

³⁶ Hvað var hann að segja: ,Þér munuð leita mín og eigi finna, og þér getið ekki komist þangað sem ég er`?"

³⁷ Síðasta daginn, hátíðardaginn mikla, stóð Jesús þar og kallaði: "Ef nokkurn þyrstir, þá komi hann til mín og drekki.

³⁸ Sá sem trúir á mig, _ frá hjarta hans munu renna lækir lifandi vatns, eins og ritningin segir."

³⁹ Þarna átti hann við andann, er þeir skyldu hljóta, sem á hann trúa. Því enn var andinn ekki gefinn, þar eð Jesús var ekki enn dýrlegur orðinn.

⁴⁰ Þá sögðu nokkrir úr mannfjöldanum, sem hlýddu á þessi orð: "Þessi er sannarlega spámaðurinn."

⁴¹ Aðrir mæltu: "Hann er Kristur." En sumir sögðu: "Mundi Kristur þá koma frá Galíleu?

⁴² Hefur ekki ritningin sagt, að Kristur komi af kyni Davíðs og frá Betlehem, þorpinu þar sem Davíð var?"

⁴³ Þannig greindi menn á um hann.

⁴⁴ Nokkrir þeirra vildu grípa hann, en þó lagði enginn hendur á hann.

⁴⁵ Nú komu þjónarnir til æðstu prestanna og faríseanna, sem sögðu við þá: "Hvers vegna komuð þér ekki með hann?"

⁴⁶ Þjónarnir svöruðu: "Aldrei hefur nokkur maður talað þannig."

⁴⁷ Þá sögðu farísearnir: "Létuð þér þá einnig leiðast afvega?

⁴⁸ Ætli nokkur af höfðingjunum hafi farið að trúa á hann, eða þá af faríseum?

⁴⁹ Þessi almúgi, sem veit ekkert í lögmálinu, hann er bölvaður!"

⁵⁰ Nikódemus, sem kom til hans fyrrum og var einn af þeim, segir við þá:

⁵¹ "Mundi lögmál vort dæma mann, nema hann sé yfirheyrður áður og að því komist, hvað hann hefur aðhafst?"

⁵² Þeir svöruðu honum: "Ert þú nú líka frá Galíleu? Gáðu að og sjáðu, að enginn spámaður kemur úr Galíleu."

⁵³ [Nú fór hver heim til sín.