约翰福音 5
Chinese New Version (Simplified)
治好病了三十八年的人
5 这些事以后，到了犹太人的一个节期，耶稣就上耶路撒冷去。 2 在耶路撒冷靠近羊门有一个水池，希伯来话叫作毕士大，池边有五条走廊。 3 在那里躺着许多病人，有瞎眼的、瘸腿的和瘫痪的。（有些抄本有以下一段：“他们等候水动，4因为有主的使者按时下去搅动池水，水动之后，谁先下去，无论甚么病，必得痊愈。”） 5 那里有一个人，病了三十八年。 6 耶稣看见他躺着，知道他病了很久，就问他：“你要痊愈吗？” 7 病人回答：“先生，水动的时候，没有人把我放在池里；自己想去的时候，总是给别人抢先。” 8 耶稣对他说：“起来，拿着你的褥子走吧。” 9 那人立刻痊愈，就拿起褥子走了。
那天正是安息日。 10 因此犹太人对那医好了的人说：“今天是安息日，你拿着褥子是不可以的。” 11 他却回答：“那使我痊愈的对我说：‘拿起你的褥子走吧’。” 12 他们就问：“那对你说‘拿起来走吧’的是谁？” 13 那医好了的人不知道他是谁，因为那里人很多，耶稣已经避开了。 14 后来，耶稣在殿里遇见那人，对他说：“你已经痊愈了，不可再犯罪，免得招来更大的祸患。” 15 那人就去告诉犹太人，使他痊愈的就是耶稣。 16 从此犹太人就迫害耶稣，因为他常常在安息日作这些事。 17 耶稣却对他们说：“我父作工直到现在，我也作工。” 18 因此犹太人就更想杀耶稣，因为他不但破坏安息日，而且称 神为自己的父，把自己与 神当作平等。
人子的权柄
19 耶稣又对他们说：“我实实在在告诉你们，子靠着自己不能作甚么，只能作他看见父所作的；因为父所作的事，子也照样作。 20 父爱子，把自己所作的一切指示给他看，还要把比这些更大的事指示给他看，使你们惊奇。 21 父怎样叫死人复活，使他们得生命，子也照样随自己的意思使人得生命。 22 父不审判人，却已经把审判的权柄完全交给子， 23 使所有的人尊敬子好象尊敬父一样。不尊敬子的，就是不尊敬那差他来的父。 24 我实实在在告诉你们，那听见我的话又信那差我来的，就有永生，不被定罪，而是已经出死入生了。 25 我实实在在告诉你们，时候将到，现在就是了，死人要听见 神儿子的声音，听见的人就要活了。 26 就如父是生命的源头，照样他也使子成为生命的源头， 27 并且把执行审判的权柄赐给他，因为他是人子。 28 你们不要把这事看作希奇，因为时候将到，那时所有在坟墓里的都要听见他的声音， 29 并且都要出来；行善的复活得生命，作恶的复活被定罪。
给耶稣作见证的
30 “我靠着自己不能作甚么，我怎样听见，就怎样审判。我的审判是公义的，因为我不寻求自己的意思，只求那差我来者的旨意。 31 我若为自己作证，我的见证就不真。 32 然而另有一位为我作证的，我知道他为我作的见证是真的。 33 你们曾经派人到约翰那里，他为真理作过见证。 34 我不接受从人而来的见证，但我说这些事，是要你们得救。 35 约翰是一盏点亮的灯，你们情愿暂时在他的光中欢乐。 36 但我有比约翰更大的见证，因为父赐给我要我完成的工作，就是我所要作的，证明我是父所差来的。 37 差我来的父亲自为我作了见证。他的声音，你们从没有听过；他的容貌，你们从没有见过； 38 他的道，你们也不放在心里，因为你们不信他所差来的那一位。 39 你们研究圣经，因为你们认为圣经中有永生，其实为我作证的就是这圣经， 40 然而你们却不肯到我这里来得生命。
41 “我不接受从人而来的称赞； 42 我知道你们心里没有 神的爱。 43 我奉我父的名而来，你们不接待我；如果有别人以自己的名义而来，你们倒接待他。 44 你们彼此接受称赞，却不寻求从独一的 神而来的称赞，怎么能信呢？ 45 不要以为我要向父控告你们，有一位控告你们的，就是你们所仰赖的摩西。 46 你们若信摩西，也必信我，因为他所写的书曾论及我。 47 你们若不信他所写的，怎能信我的话呢？”
Juan 5
Ang Salita ng Diyos
Pinagaling ni Jesus ang Lalaki sa may Dako ng Paliguan
5 Pagkatapos ng mga bagay na ito ay may kapistahan ang mga Judio. Si Jesus ay umahon sa Jerusalem.
2 May malaking dakong paliguan sa Jerusalem na nasa tabi ng Tarangkahan ng mga Tupa. Ito ay tinatawag na Betesda sa wikang Hebreo. Ito ay mayroong limang portiko. 3 Dito ay may napakaraming nakahiga na maysakit. May mga bulag, pilay at nanunuyot, na naghihintay ng paggalaw ng tubig. 4 Ito ay sapagkat may mga panahon na lumulusong ang isang anghel sa dakong paliguan at hinahalo ang tubig. Ang unang makalusong pagkatapos haluin ang tubig ay gumagaling sa anumang sakit na mayroon siya. 5 Naroroon ang isang lalaki na tatlumpu’t walong taon nang maysakit. 6 Siya ay nakita ni Jesus na nakahiga. At alam niya na matagal nang panahon na siya ay may sakit. Sinabi niya sa kaniya: Nais mo bang gumaling?
7 Sumagot sa kaniya ang maysakit: Ginoo, wala akong kasama na maglagay sa akin sa dakong paliguan pagkahalo sa tubig. Sa pagpunta ko roon ay may nauuna nang lumusong sa akin.
8 Sinabi ni Jesus sa kaniya: Bumangon ka, buhatin mo ang iyong higaan at lumakad ka. 9 Kaagad na gumaling ang lalaki at binuhat niya ang kaniyang higaan at lumakad.
Noon ay araw ng Sabat.
10 Sinabi nga ng mga Judio sa kaniya na pinagaling: Ngayon ay araw ng Sabat, labag sa kautusan na magbuhat ka ng higaan.
11 Sumagot siya sa kanila: Ang nagpagaling sa akin ay siya ring nagsabi sa akin: Buhatin mo ang iyong higaan at lumakad ka.
12 Tinanong nga nila siya: Sino ang lalaking nagsabi sa iyong buhatin mo ang iyong higaan at lumakad ka?
13 Hindi nakilala ng pinagaling kung sino siya sapagkat si Jesus ay nakaalis na at maraming mga tao sa pook na iyon.
14 Pagkatapos nito, natagpuan siya ni Jesus sa templo. Sinabi sa kaniya: Narito, ikaw ay magaling na. Huwag ka nang magkasala upang hindi mangyari sa iyo ang malubhang bagay. 15 Umalis ang lalaki at sinabi sa mga Judio na si Jesus ang nagpagaling sa kaniya.
Ang Buhay sa Pamamagitan ng Anak
16 Dahil dito, inusig ng mga Judio si Jesus. Humanap sila ng pagkakataon upang patayin siya sapagkat ginawa niya ang mga bagay na ito sa araw ng Sabat.
17 Sinabi sa kanila ni Jesus: Ang aking Ama ay gumagawa hanggang ngayon at ako ay gumagawa. 18 Dahil dito ay lalo ngang naghanap ng pagkakataon ang mga Judio na patayin siya. Ito ay sapagkat hindi lamang niya nilabag ang araw ng Sabat kundi tinawag pa niyang sariling Ama ang Diyos, na ipinapantay ang kaniyang sarili sa Diyos.
19 Tumugon nga si Jesus at sinabi sa kanila: Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo: Hindi makakagawa ng anuman ang Anak sa kaniyang sarili malibang makita niya ang ginagawa ng Ama sapagkat anumang mga bagay na ginagawa ng Ama ay siya ring ginagawa ng Anak. 20 Ito ay sapagkat mahal ng Ama ang Anak at ipinapakita niya sa kaniya ang lahat ng mga bagay na kaniyang ginagawa. At higit na dakilang mga gawa kaysa sa mga ito ang ipapakita niya sa kaniya upang kayo ay mamangha. 21 Ito ay sapagkat kung papaanong ibinabangon ng Ama ang mga patay at binubuhay sila, gayundin binubuhay ng Anak ang nais niyang buhayin. 22 Ito ay sapagkat ang Ama ay hindi humahatol sa sinuman ngunit ibinigay niya ang lahat ng paghatol sa Anak. 23 Ito ay upang parangalan ng lahat ang Anak kung papaano nila pinarangalan ang Ama. Ang hindi nagpaparangal sa Anak ay hindi nagpaparangal sa Ama na nagsugo sa kaniya.
24 Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo: Ang dumirinig sa aking salita at sumasampalataya sa nagsugo sa akin ay may buhay na walang hanggan. Siya ay hindi na hahatulan kundi lumipat na mula sa kamatayan patungo sa buhay. 25 Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo: Ang oras ay darating at ito ay ngayon na. Sa oras na iyon ay maririnig ng mga patay ang tinig ng Anak ng Diyos. Sila na nakarinig ay mabubuhay. 26 Ito ay sapagkat kung papaanong ang Ama ay mayroong buhay sa kaniyang sarili ay gayundin pinagkalooban niya ang Anak na magkaroon ng buhay sa kaniyang sarili. 27 Ang kapamahalaan ay ibinigay rin sa kaniya upang magsagawa ng paghatol sapagkat siya ay Anak ng Tao.
28 Huwag kayong mamangha sa bagay na ito sapagkat darating ang oras na ang lahat ng nasa mga libingan ay makakarinig ng kaniyang tinig. 29 Sila na gumawa ng mabuti ay lalabas mula sa libingan patungo sa buhay. Ang mga gumawa ng masama ay lalabas mula sa mga libingan patungo sa kahatulan. 30 Hindi ako makakagawa ng anuman na mula sa aking sarili. Ako ay humahatol ayon sa naririnig ko. Ang aking hatol ay matuwid sapagkat hindi ko hinahanap ang aking kalooban kundi ang kalooban ng Ama na nagsugo sa akin.
Mga Patotoo Patungkol kay Jesus
31 Kung ako ay magpapatotoo patungkol sa aking sarili, ang aking patotoo ay hindi totoo.
32 Iba ang nagpapatotoo patungkol sa akin at alam ko na ang patotoong pinatotohanan niya patungkol sa akin ay totoo.
33 May sinugo kayong mga Judio kay Juan at siya ay nagpatotoo sa katotohanan. 34 Hindi ako tumatanggap ng patotoo mula sa tao datapuwat sinasabi ko ang mga bagay na ito upang kayo ay maligtas. 35 Siya ang nagniningas at nagliliwanag na ilawan. Kayo ay pumayag na magalak ng maikling panahon sa kaniyang liwanag.
36 Ako ay may patotoong mas higit kaysa sa patotoo ni Juan. Ang mga gawain na ipinagkaloob sa akin ng Ama upang tapusin ay nagpapatotoo patungkol sa akin. Ang mga gawaing ginagawa ko ay nagpapatotoong ang Ama ang nagsugo sa akin. 37 Ang Ama na nagsugo sa akin ay siyang nagpatotoo patungkol sa akin. Kailanman ay hindi ninyo narinig ang kaniyang tinig o nakita man ang kaniyang anyo. 38 Walang nanatiling salita niya sa inyo dahil hindi kayo sumampalataya sa sinugo niya. 39 Sinasaliksik ninyo ang mga kasulatan sapagkat sa palagay ninyo na sa mga ito ay may buhay na walang hanggan. Ang mga kasulatang ito ang nagpapatotoo patungkol sa akin. 40 Ayaw ninyong lumapit sa akin upang kayo ay magkaroon ng buhay.
41 Hindi ako tumatanggap ng kaluwalhatian mula sa mga tao. 42 Subalit kilala ko kayo, na sa inyong sarili ay wala kayong pag-ibig sa Diyos. 43 Pumarito ako sa pangalan ng aking Ama at hindi ninyo ako tinanggap. Kapag may ibang pumarito sa kaniyang sariling pangalan ay siya ninyong tatanggapin. 44 Papaano kayo makakasampalataya, kayo na tumatanggap ng kaluwalhatian sa isa’t isa? At hindi ninyo hinahanap ang parangal na nagmumula sa iisang Diyos.
45 Huwag ninyong isiping pararatangan ko kayo sa Ama. Si Moises na inyong inasahan ang siyang magpaparatang sa inyo. 46 Yamang sumampalataya kayo kay Moises ay sasampalataya rin kayo sa akin. Ito ay sapagkat siya ay sumulat patungkol sa akin. 47 Yamang hindi ninyo sinasampalatayanan ang kaniyang mga sinulat papaano ninyo sasampalatayanan ang aking mga salita?
Ин 5
Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»
Исцеление больного у пруда
5 Немного позже Иса пошёл на иудейский праздник в Иерусалим. 2 В Иерусалиме, недалеко от Овечьих ворот, есть пруд, называемый на арамейском языке Вифезда, окружённый пятью крытыми колоннадами. 3-4 Там лежало много инвалидов: слепых, хромых и парализованных.[a] 5 Среди них был человек, больной уже тридцать восемь лет. 6 Когда Иса увидел его лежащим там и узнал, что тот уже давно в таком состоянии, Он спросил его:
– Ты хочешь выздороветь?
7 Больной ответил:
– Господин, да ведь нет никого, кто бы помог мне войти в воду, когда вода бурлит. А когда я стараюсь сам дойти до воды, кто-нибудь меня уже опережает.
8 Тогда Иса сказал ему:
– Встань! Возьми свою постель и иди.
9 И этот человек в тот же миг стал здоров. Он взял свою постель и пошёл.
Это произошло в субботу[b]. 10 Предводители иудеев поэтому сказали исцелённому:
– Сегодня суббота, и тебе нельзя нести постель.
11 Но он ответил:
– Тот, Кто исцелил меня, Тот и сказал мне: «Возьми свою постель и иди».
12 Они спросили:
– Кто Он такой, Тот, Кто сказал тебе взять постель и идти?
13 Исцелённый и сам не знал, кто Это был, потому что Иса скрылся в толпе, которая была там. 14 Позже Иса нашёл его в храме и сказал:
– Ну вот ты и здоров. Не греши больше, чтобы не случилось с тобой ещё худшего.
15 Человек этот тогда пошёл и сказал предводителям иудеев, что его исцелил Иса.
Вечная жизнь через Сына
16 Предводители иудеев стали преследовать Ису, потому что Он сделал это в субботу. 17 Иса же сказал им:
– Мой Отец совершает работу всегда, и Я тоже это делаю.
18 Тогда предводители иудеев ещё более усердно стали искать возможности убить Ису, ведь Он не только нарушал закон о субботе, но к тому же называл Всевышнего Своим Отцом, приравнивая Себя к Всевышнему.
19 На это Иса ответил им так:
– Говорю вам истину: Сын ничего не может делать Сам от Себя, пока не увидит Отца делающим. То, что делает Отец, делает и Сын. 20 Ведь Отец любит Сына и показывает Ему всё, что делает Сам, и вы удивитесь, потому что Он покажет Ему более великие дела. 21 Точно так, как Отец воскрешает мёртвых и даёт им жизнь, так и Сын даёт жизнь тем, кому хочет. 22 Более того, Отец никого не судит, Он доверил весь суд Сыну, 23 чтобы все почитали Сына, как чтят Отца. Тот, кто не чтит Сына, не чтит и Отца, пославшего Сына.
24 Говорю вам истину: всякий, кто слышит Моё слово и верит Пославшему Меня, имеет жизнь вечную, и ему не придётся приходить на Суд, он уже перешёл из смерти в жизнь. 25 Говорю вам истину, наступает время, и уже наступило, когда мёртвые услышат голос (вечного) Сына Всевышнего, и те, кто услышит, оживут. 26 Потому что, как Отец имеет жизнь в Самом Себе, так Он дал иметь жизнь в Самом Себе и Сыну. 27 Он дал Ему власть судить, потому что Он – Ниспосланный как Человек.
28 Не удивляйтесь этому, потому что настанет время, когда все, кто находится сейчас в могилах, услышат Его голос 29 и выйдут из могил. Те, кто делал добро, воскреснут, чтобы жить, и те, кто делал зло, поднимутся, чтобы получить осуждение. 30 Я не могу ничего делать Сам от Себя. Я сужу так, как Мне сказано, и Мой суд справедлив, потому что Я стремлюсь исполнить не Свою волю, а волю Пославшего Меня.
Иса Масих подтверждает истинность Своих слов
31 – Если бы Я свидетельствовал Сам о Себе, то свидетельство Моё было бы недействительно,[c] 32 но обо Мне свидетельствует ещё один свидетель, и Я знаю, что Его свидетельство обо Мне истинно. 33 Вы посылали к Яхии, и он свидетельствовал об истине. 34 Я не нуждаюсь в свидетельстве людей, но говорю об этом, чтобы вы были спасены. 35 Яхия был горящим и сияющим светильником, и вы хотели хоть некоторое время порадоваться при его свете.
36 Но у Меня есть свидетельство сильнее свидетельства Яхии. Дела, которые Отец поручил Мне совершить и которые Я совершаю, свидетельствуют о том, что Отец послал Меня. 37 Обо Мне свидетельствует и Сам Отец, пославший Меня. Вы никогда не слышали Его голоса и не видели Его облика. 38 Его слово не живёт в вас, потому что вы не верите Мне – Тому, Кого Он послал. 39 Вы старательно исследуете Писание, надеясь через него получить жизнь вечную. А ведь это Писание свидетельствует обо Мне! 40 Однако вы отказываетесь прийти ко Мне, чтобы получить жизнь.
41 Мне не нужна слава от людей, 42 но Я знаю вас: в ваших сердцах нет любви к Аллаху. 43 Я пришёл во имя Моего Отца, и вы Меня не принимаете, но когда кто-либо другой придёт во имя самого себя – его вы примете. 44 Как вы можете поверить, когда вы ищете похвалы друг от друга, но не прилагаете никаких усилий, чтобы получить похвалу от единого Бога? 45 Не думайте, однако, что Я буду обвинять вас перед Отцом. Ваш обвинитель – Муса, на которого вы возлагаете ваши надежды. 46 Если бы вы верили Мусе, то верили бы и Мне, потому что Муса писал обо Мне.[d] 47 Но если вы не верите тому, что он написал, то как вы можете поверить тому, что Я говорю?
Footnotes
- 5:3-4 В некоторых рукописях присутствуют слова: «Они ожидали движения воды. 4 Иногда ангел от Вечного сходил и возмущал воду, и тогда первый, кто входил в пруд, исцелялся от любой болезни».
- 5:9 Суббота – седьмой день недели у иудеев, который был религиозным днём отдыха. См. пояснительный словарь.
- 5:31 По законам Таурата требовалось свидетельство двух или трёх человек (см. Втор. 19:15). Здесь мы видим пять свидетельств об Исе: Яхия (ст. 33), дела Исы (ст. 36), Отец Небесный (ст. 37), Священное Писание (ст. 39) и пророк Муса (ст. 46).
- 5:46 Во всех частях Таурата Муса пророчески писал о Масихе. См., напр., Нач. 49:10; Исх. 12:21; Лев. 17:11; Чис. 24:17; Втор. 18:15.
John 5
King James Version
5 After this there was a feast of the Jews; and Jesus went up to Jerusalem.
2 Now there is at Jerusalem by the sheep market a pool, which is called in the Hebrew tongue Bethesda, having five porches.
3 In these lay a great multitude of impotent folk, of blind, halt, withered, waiting for the moving of the water.
4 For an angel went down at a certain season into the pool, and troubled the water: whosoever then first after the troubling of the water stepped in was made whole of whatsoever disease he had.
5 And a certain man was there, which had an infirmity thirty and eight years.
6 When Jesus saw him lie, and knew that he had been now a long time in that case, he saith unto him, Wilt thou be made whole?
7 The impotent man answered him, Sir, I have no man, when the water is troubled, to put me into the pool: but while I am coming, another steppeth down before me.
8 Jesus saith unto him, Rise, take up thy bed, and walk.
9 And immediately the man was made whole, and took up his bed, and walked: and on the same day was the sabbath.
10 The Jews therefore said unto him that was cured, It is the sabbath day: it is not lawful for thee to carry thy bed.
11 He answered them, He that made me whole, the same said unto me, Take up thy bed, and walk.
12 Then asked they him, What man is that which said unto thee, Take up thy bed, and walk?
13 And he that was healed wist not who it was: for Jesus had conveyed himself away, a multitude being in that place.
14 Afterward Jesus findeth him in the temple, and said unto him, Behold, thou art made whole: sin no more, lest a worse thing come unto thee.
15 The man departed, and told the Jews that it was Jesus, which had made him whole.
16 And therefore did the Jews persecute Jesus, and sought to slay him, because he had done these things on the sabbath day.
17 But Jesus answered them, My Father worketh hitherto, and I work.
18 Therefore the Jews sought the more to kill him, because he not only had broken the sabbath, but said also that God was his Father, making himself equal with God.
19 Then answered Jesus and said unto them, Verily, verily, I say unto you, The Son can do nothing of himself, but what he seeth the Father do: for what things soever he doeth, these also doeth the Son likewise.
20 For the Father loveth the Son, and sheweth him all things that himself doeth: and he will shew him greater works than these, that ye may marvel.
21 For as the Father raiseth up the dead, and quickeneth them; even so the Son quickeneth whom he will.
22 For the Father judgeth no man, but hath committed all judgment unto the Son:
23 That all men should honour the Son, even as they honour the Father. He that honoureth not the Son honoureth not the Father which hath sent him.
24 Verily, verily, I say unto you, He that heareth my word, and believeth on him that sent me, hath everlasting life, and shall not come into condemnation; but is passed from death unto life.
25 Verily, verily, I say unto you, The hour is coming, and now is, when the dead shall hear the voice of the Son of God: and they that hear shall live.
26 For as the Father hath life in himself; so hath he given to the Son to have life in himself;
27 And hath given him authority to execute judgment also, because he is the Son of man.
28 Marvel not at this: for the hour is coming, in the which all that are in the graves shall hear his voice,
29 And shall come forth; they that have done good, unto the resurrection of life; and they that have done evil, unto the resurrection of damnation.
30 I can of mine own self do nothing: as I hear, I judge: and my judgment is just; because I seek not mine own will, but the will of the Father which hath sent me.
31 If I bear witness of myself, my witness is not true.
32 There is another that beareth witness of me; and I know that the witness which he witnesseth of me is true.
33 Ye sent unto John, and he bare witness unto the truth.
34 But I receive not testimony from man: but these things I say, that ye might be saved.
35 He was a burning and a shining light: and ye were willing for a season to rejoice in his light.
36 But I have greater witness than that of John: for the works which the Father hath given me to finish, the same works that I do, bear witness of me, that the Father hath sent me.
37 And the Father himself, which hath sent me, hath borne witness of me. Ye have neither heard his voice at any time, nor seen his shape.
38 And ye have not his word abiding in you: for whom he hath sent, him ye believe not.
39 Search the scriptures; for in them ye think ye have eternal life: and they are they which testify of me.
40 And ye will not come to me, that ye might have life.
41 I receive not honour from men.
42 But I know you, that ye have not the love of God in you.
43 I am come in my Father's name, and ye receive me not: if another shall come in his own name, him ye will receive.
44 How can ye believe, which receive honour one of another, and seek not the honour that cometh from God only?
45 Do not think that I will accuse you to the Father: there is one that accuseth you, even Moses, in whom ye trust.
46 For had ye believed Moses, ye would have believed me; for he wrote of me.
47 But if ye believe not his writings, how shall ye believe my words?
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
Copyright © 1998 by Bibles International
Central Asian Russian Scriptures (CARSA)
Священное Писание, Восточный Перевод
Copyright © 2003, 2009, 2013 by IMB-ERTP and Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.