约翰福音 10
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
好牧人
10 耶稣说：“我实实在在地告诉你们，不从门进羊圈而从别处爬进去的人就是贼，是强盗。 2 从门进去的才是羊的牧人， 3 看门的会给他开门，羊也听他的声音。他按名字叫自己的羊，把它们领出来。 4 领出来之后，自己便走在前面，羊群也跟着他，因为羊认得他的声音。 5 羊从不跟随陌生人，见了陌生人就逃跑，因为它们不认得陌生人的声音。”
6 耶稣讲了这个比喻，但听的人都不明白祂的意思。 7 于是祂又说：“我实实在在地告诉你们，我就是羊的门。 8 在我以前来的，都是贼，是强盗，羊不听从他们。 9 我就是门，从我进来的必定得救，并且会安然出入，找到草吃。 10 盗贼来，无非是要偷窃、杀害、毁坏。但我来是要羊得生命，并且得到丰盛的生命。
11 “我是好牧人，好牧人为羊舍命。 12 如果是雇工，不是牧人，羊也不是他的，狼一来，他必撇下羊逃命。狼就会抓住羊，把羊群驱散。 13 他逃走，因为他是雇工，并不在乎羊。 14 我是好牧人，我认识我的羊，我的羊也认识我， 15 正如父认识我，我也认识父，并且我为羊舍命。 16 我还有别的羊不在这羊圈里，我必须领他们回来，他们也必听我的声音。这样，我所有的羊将要合成一群，由一个牧人来带领。 17 父爱我，因为我舍弃自己的生命，为了再得回生命。 18 没有人能夺走我的生命，我是甘心舍弃的。我有权舍弃，也有权得回，这是我从父那里得到的命令。”
19 犹太人因这番话又起了纷争。 20 他们当中好些人说：“祂被鬼附身了！祂疯了！何必听祂的？”
21 又有些人说：“被鬼附身的人不会说这种话的，鬼能医好瞎眼的人吗？”
被犹太人弃绝
22 耶路撒冷庆祝修殿节的时候到了，是在冬天。 23 当耶稣走过圣殿的所罗门廊时， 24 一群犹太人围着祂说：“你让我们困惑、猜疑要到什么时候呢？如果你是基督，就清楚地告诉我们吧！”
25 耶稣回答说：“我已经告诉你们了，你们却不信。我奉我父的名所行的神迹也为我做见证， 26 只是你们不肯相信，因为你们不是我的羊。 27 我的羊听我的声音，我也认识他们，他们也跟随我。 28 我要赐他们永生，他们永不灭亡。没有人能从我的手里把他们抢走。 29 我父把羊赐给我，祂比万物都大，没有人能从祂手中把羊抢走。 30 我和父本为一。”
31 于是犹太人又拿起石头要打祂。 32 耶稣就问他们：“我将许多从父而来的美善之事显给你们看，你们为了哪一件事拿石头打我呢？”
33 犹太人回答说：“我们不是因为你做的善事打你，而是因为你说了亵渎的话，你是人，却把自己当作上帝。”
34 耶稣说：“你们的律法书上不是写着‘我曾说你们都是神’吗？ 35 圣经上的话是不能废的，既然上帝称那些承受祂道的人为神， 36 那么我是父分别出来又差到世上来的，我说自己是上帝的儿子，难道是亵渎吗？ 37 如果我不做我父的事，你们不必信我。 38 但如果我做了，你们纵然不信我，也应该相信我所做的事，这样你们就会知道、领悟父在我里面，我也在父里面。”
39 他们又要抓耶稣，但祂从他们手中逃脱了。
40 后来，耶稣到了约旦河东岸约翰从前施洗的地方，在那里住下来。 41 许多人来到祂那里。他们说：“虽然约翰没有行过神迹，可是约翰所说关于这人的事全是真的。” 42 在那里许多人信了耶稣。
Juan 10
Ang Pulong Sa Dios
Ang Tinuod nga Magbalantay sa mga Karnero
10 Misaysay si Jesus kanila pinaagi sa sambingay, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga kon ang tawo mosulod sa toril sa mga karnero apan dili moagi sa pultahan kondili didto hinuon siya mokatkat sa koral, kanang tawhana kawatan ug tulisan. 2 Apan ang tawo nga mosulod agi sa pultahan mao ang tinuod nga magbalantay sa mga karnero. 3 Pasudlon siya sa tigbantay sa pultahan ug ang iyang tingog mailhan sa mga karnero. Tawgon niya ang iyang mga karnero sa ilang mga ngalan, ug giyahan niya pagawas. 4 Kon tua na sila sa gawas, mouna siya sa panon sa mga karnero ug sila mosunod kaniya tungod kay nakaila sila sa iyang tingog. 5 Dili mosunod ang mga karnero sa tawo nga wala nila mailhi; magpalayo hinuon sila tungod kay wala sila makaila sa iyang tingog.”
6 Gisulti ni Jesus kanila kini nga sambingay, apan wala gayod sila makasabot sa kahulogan niini.
Si Jesus ang Maayo nga Magbalantay
7 Busa miingon pag-usab si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ako mao ang pultahan sa mga karnero.[a] 8 May mga magtutudlo nga nauna kanako ug sama sila sa mga kawatan ug mga tulisan. Apan ang akong mga karnero wala motuo kanila. 9 Ako mao ang pultahan. Ang mosulod agi kanako maluwas. Sama siya sa karnero nga mosulod ug mogawas, ug makakita siya ug sabsabanan. 10 Ang katuyoan sa kawatan mao ang pagpangawat, ang pagpatay, ug ang pagpangguba. Apan mianhi ako dinhi sa kalibotan aron mahatagan ko ang mga tawo sa kinabuhi nga madagayaon.
11 “Ako mao ang maayo nga magbalantay sa mga karnero. Ang maayo nga magbalantay andam nga magpakamatay alang sa iyang mga karnero. 12 Dili siya sama sa tawo nga sinuholan lang nga magbantay. Kay ang sinuholan lang modagan kon may makita siyang nagaabot nga ihalas nga iro, ug biyaan lang niya ang mga karnero. Busa atakihon sa ihalas nga iro ang mga karnero ug magkatibulaag kini. 13 Ang sinuholan mopalayo, tungod kay sinuholan man lang siya ug bale-wala lang kaniya kon unsa ang mahitabo sa mga karnero. 14-15 Apan ako mao ang maayo nga magbalantay sa mga karnero. Ingon nga ako nailhan sa Amahan ug ako nakaila kaniya, nakaila usab ako sa akong mga karnero ug nakaila sila kanako. Ug ihatag ko ang akong kinabuhi alang kanila. 16 May uban pa akong mga karnero nga wala dinhi sa inyong grupo nga mga Judio. Kinahanglan pasudlon ko usab sila. Maminaw sila kanako, ug ang tanan nga maminaw kanako mahimong usa lang ka panon nga may usa lang ka magbalantay.
17 “Gihigugma ako sa Amahan tungod kay ginahatag ko ang akong kinabuhi alang kanila, ug pagkahuman mabuhi ako pag-usab. 18 Walay makapatay kanako kon dili ko kini itugot. Apan kabubut-on ko nga ihatag ang akong kinabuhi. Akong pagbuot ang paghatag niini, ug pagbuot ko usab ang pagbawi niini. Mao kini ang giingon kanako sa Amahan.”
19 Tungod niadtong gisulti ni Jesus nagkasumpaki pag-usab ang mga Judio. 20 Daghan kanila ang nagaingon, “Kini nga tawo gisudlan sa daotang espiritu ug buang-buang. Nganong nagpunay kamo ug paminaw kaniya?” 21 Apan nagaingon ang uban, “Ang tawo nga gigamhan sa daotang espiritu dili makatudlo ug sama niana. Ug usa pa, unsaon man pag-ayo sa usa ka tawo nga gigamhan sa daotan nga espiritu ang usa ka buta?”
Gisalikway si Jesus sa mga Judio
22 Miabot ang panahon sa pagsaulog sa Jerusalem sa Pista sa Pagdedikar sa Templo. Tingtugnaw kadto, 23 ug naglakaw-lakaw si Jesus didto sa templo, sa gitawag nga Balkon ni Solomon. 24 Mialirong ang mga Judio kaniya ug miingon sila, “Nganong dili mo pa man itug-an kanamo kon kinsa gayod ikaw? Diretsoha kamig sulti kon ikaw mao ang Cristo.” 25 Miingon si Jesus kanila, “Gisultihan ko na kamo kon kinsa gayod ako, apan dili kamo motuo kanako. Ang mga milagro nga gipabuhat sa Amahan kanako nagapamatuod usab kon kinsa gayod ako. 26 Apan dili kamo motuo kanako tungod kay dili kamo kauban sa akong mga karnero. 27 Ang akong mga karnero maminaw kanako. Nakaila ako kanila ug nagasunod sila kanako. 28 Gihatagan ko silag kinabuhi nga walay kataposan, ug dili gayod sila mawala. Walay makaagaw kanila gikan sa akong mga kamot. 29 Gihatag sila kanako sa akong Amahan nga gamhanan sa tanan, ug wala gayoy makaagaw kanila gikan sa kamot sa Amahan. 30 Ako ug ang Amahan usa lang.”
31 Pagkadungog niadto sa mga Judio mipunit sila pag-usab ug mga bato aron batohon siya. 32 Apan miingon si Jesus kanila, “Daghan ang gibuhat ko nga maayo nga kamo mismo nakakita. Ug gipabuhat kini kanako sa Amahan. Asa ba niining akong mga gipangbuhat ang nahimong hinungdan nga inyo akong batohon?” 33 Gitubag siya sa mga Judio, “Dili kami mobato kanimo tungod sa maayo nga buhat, kondili tungod sa imong gisulti batok sa Dios! Kay ikaw tawo man lang, apan nagaingon ka nga ikaw Dios.” 34 Miingon si Jesus kanila, “Dili ba nahisulat man sa inyong Kasugoan nga miingon ang Dios nga kamo mga dios?[b] 35-36 Ug nahibaloan nato nga tinuod kanunay ang nahisulat sa Kasulatan. Busa kon miingon ang Dios nga mga dios ang mga tawo nga gihatagan sa iyang mensahe, nganong nagaingon man kamo nga nagsulti ako batok sa Dios tungod kay miingon ako nga ako Anak sa Dios? Siya mismo ang nagpili ug nagpadala kanako dinhi sa kalibotan. 37 Kon wala ako maghimo sa gipabuhat sa Amahan kanako, dili kamo angay nga motuo kanako. 38 Apan kon gibuhat ko kini bisan dili ninyo gusto nga motuo sa akonggisulti, angay ninyong tuohan ang akong mga gipangbuhat, aron nga masayran gayod ninyo nga ang Amahan ania kanako ug ako anaa kaniya.”
39 Nagtinguha sila pag-usab sa pagdakop kang Jesus, apan nakalikay siya kanila.
40 Mitabok pag-usab si Jesus sa Suba sa Jordan ug miadto sa dapit diin nagbautismo si Juan. Ug didto siya nagpuyo. 41 Daghang mga tawo ang miadto kaniya ug miingon, “Wala tinuod makahimog mga milagro si Juan, apan ang tanan nga iyang gisulti mahitungod niini nga tawo tinuod.” 42 Busa daghan sa mga tawo didto ang mituo kang Jesus.
Footnotes
- 10:7 mga karnero: mao ang mga tawo nga nagasunod kang Cristo.
- 10:34
Tan-awa usab ang Salmo 82:6.
John 10
King James Version
10 Verily, verily, I say unto you, He that entereth not by the door into the sheepfold, but climbeth up some other way, the same is a thief and a robber.
2 But he that entereth in by the door is the shepherd of the sheep.
3 To him the porter openeth; and the sheep hear his voice: and he calleth his own sheep by name, and leadeth them out.
4 And when he putteth forth his own sheep, he goeth before them, and the sheep follow him: for they know his voice.
5 And a stranger will they not follow, but will flee from him: for they know not the voice of strangers.
6 This parable spake Jesus unto them: but they understood not what things they were which he spake unto them.
7 Then said Jesus unto them again, Verily, verily, I say unto you, I am the door of the sheep.
8 All that ever came before me are thieves and robbers: but the sheep did not hear them.
9 I am the door: by me if any man enter in, he shall be saved, and shall go in and out, and find pasture.
10 The thief cometh not, but for to steal, and to kill, and to destroy: I am come that they might have life, and that they might have it more abundantly.
11 I am the good shepherd: the good shepherd giveth his life for the sheep.
12 But he that is an hireling, and not the shepherd, whose own the sheep are not, seeth the wolf coming, and leaveth the sheep, and fleeth: and the wolf catcheth them, and scattereth the sheep.
13 The hireling fleeth, because he is an hireling, and careth not for the sheep.
14 I am the good shepherd, and know my sheep, and am known of mine.
15 As the Father knoweth me, even so know I the Father: and I lay down my life for the sheep.
16 And other sheep I have, which are not of this fold: them also I must bring, and they shall hear my voice; and there shall be one fold, and one shepherd.
17 Therefore doth my Father love me, because I lay down my life, that I might take it again.
18 No man taketh it from me, but I lay it down of myself. I have power to lay it down, and I have power to take it again. This commandment have I received of my Father.
19 There was a division therefore again among the Jews for these sayings.
20 And many of them said, He hath a devil, and is mad; why hear ye him?
21 Others said, These are not the words of him that hath a devil. Can a devil open the eyes of the blind?
22 And it was at Jerusalem the feast of the dedication, and it was winter.
23 And Jesus walked in the temple in Solomon's porch.
24 Then came the Jews round about him, and said unto him, How long dost thou make us to doubt? If thou be the Christ, tell us plainly.
25 Jesus answered them, I told you, and ye believed not: the works that I do in my Father's name, they bear witness of me.
26 But ye believe not, because ye are not of my sheep, as I said unto you.
27 My sheep hear my voice, and I know them, and they follow me:
28 And I give unto them eternal life; and they shall never perish, neither shall any man pluck them out of my hand.
29 My Father, which gave them me, is greater than all; and no man is able to pluck them out of my Father's hand.
30 I and my Father are one.
31 Then the Jews took up stones again to stone him.
32 Jesus answered them, Many good works have I shewed you from my Father; for which of those works do ye stone me?
33 The Jews answered him, saying, For a good work we stone thee not; but for blasphemy; and because that thou, being a man, makest thyself God.
34 Jesus answered them, Is it not written in your law, I said, Ye are gods?
35 If he called them gods, unto whom the word of God came, and the scripture cannot be broken;
36 Say ye of him, whom the Father hath sanctified, and sent into the world, Thou blasphemest; because I said, I am the Son of God?
37 If I do not the works of my Father, believe me not.
38 But if I do, though ye believe not me, believe the works: that ye may know, and believe, that the Father is in me, and I in him.
39 Therefore they sought again to take him: but he escaped out of their hand,
40 And went away again beyond Jordan into the place where John at first baptized; and there he abode.
41 And many resorted unto him, and said, John did no miracle: but all things that John spake of this man were true.
42 And many believed on him there.
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Ang Pulong Sa Dios (Cebuano New Testament) Copyright © 1988, 2001 by International Bible Society® Used by Permission. All rights reserved worldwide.