John 10
Modern English Version
The Parable of the Shepherd
10 “Truly, truly I say to you, he who does not enter by the door into the sheepfold, but climbs up some other way, is a thief and a robber. 2 But he who enters by the door is the shepherd of the sheep. 3 To him the doorkeeper opens, and the sheep hear his voice. He calls his own sheep by name, and he leads them out. 4 When he brings out his own sheep, he goes before them. And the sheep follow him, for they know his voice. 5 Yet they will never follow a stranger, but will run away from him. For they do not know the voice of strangers.” 6 Jesus told them this parable, but they did not understand what He was telling them.
Jesus the Good Shepherd
7 Then Jesus said to them again, “Truly, truly I say to you, I am the door of the sheep. 8 All who came before Me are thieves and robbers, but the sheep did not listen to them. 9 I am the door. If anyone enters through Me, he will be saved and will go in and out and find pasture. 10 The thief does not come, except to steal and kill and destroy. I came that they may have life, and that they may have it more abundantly.
11 “I am the good shepherd. The good shepherd lays down His life for the sheep. 12 But he who is a hired hand, and not a shepherd, who does not own the sheep, sees the wolf coming, and leaves the sheep, and runs away. So the wolf catches the sheep and scatters them. 13 The hired hand runs away because he is a hired hand and does not care about the sheep.
14 “I am the good shepherd. I know My sheep and am known by My own. 15 Even as the Father knows Me, so I know the Father. And I lay down My life for the sheep. 16 I have other sheep who are not of this fold. I must also bring them, and they will hear My voice. There will be one flock and one shepherd. 17 Therefore My Father loves Me, because I lay down My life that I may take it up again. 18 No one takes it from Me, but I lay it down Myself. I have power to lay it down, and I have power to take it up again. I received this command from My Father.”
19 Therefore there was a division again among the Jews because of these sayings. 20 Many of them said, “He has a demon and is insane. Why do you listen to Him?”
21 Others said, “These are not the words of one who has a demon. Can a demon open the eyes of the blind?”
Jesus Rejected by the Jews
22 The Feast of the Dedication[a] was at Jerusalem, and it was winter. 23 Jesus walked in the temple in Solomon’s Porch. 24 Then the Jews surrounded Him, saying, “How long will You keep us in suspense? If You are the Christ, tell us plainly.”
25 Jesus answered them, “I told you, and you did not believe. The works that I do in My Father’s name bear witness of Me. 26 But you do not believe, because you are not of My sheep, as I said to you. 27 My sheep hear My voice, and I know them, and they follow Me. 28 I give them eternal life. They shall never perish, nor shall anyone snatch them from My hand. 29 My Father, who has given them to Me, is greater than all. No one is able to snatch them from My Father’s hand. 30 My Father and I are one.”
31 Again the Jews took up stones to stone Him. 32 Jesus answered them, “I have shown you many good works from My Father. For which of those works do you stone Me?”
33 The Jews answered Him, “We are not stoning You for a good work, but for blasphemy, and because You, being a Man, claim to be God.”
34 Jesus answered them, “Is it not written in your law, ‘I said, “You are gods”[b]’? 35 If He called them ‘gods,’ to whom the word of God came, and the Scripture cannot be broken, 36 do you say of Him, whom the Father has sanctified and sent into the world, ‘You blaspheme,’ because I said, ‘I am the Son of God’? 37 If I am not doing the works of My Father, do not believe Me. 38 But if I do them, though you do not believe Me, believe the works, that you may know and believe that the Father is in Me, and I in Him.” 39 Again they tried to seize Him, but He escaped from their hands.
40 Then He went away again beyond the Jordan into the place where John was baptizing at first, and He remained there. 41 Many came to Him and said, “John did no sign. But everything that John said about this Man was true.” 42 And many believed in Him there.
Footnotes
- John 10:22 Or Hanukkah.
- John 10:34 Ps 82:6.
Gjoni 10
Albanian Bible
10 “Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: Ai që nuk hyn nëpër derë të vathës së deleve, por ngjitet nga një anë tjetër, ai është vjedhës dhe kusar;
2 kurse kush hyn nëpër derë është bariu i deleve.
3 Atij ia hap portieri; delet e dëgjojnë zërin e tij, dhe ai i thërret delet e tij me emër dhe i prin jashtë.
4 Dhe, pasi i ka nxjerrë delet e tij, shkon para tyre; dhe delet e ndjekin, sepse njohin zërin e tij.
5 Por nuk ndjekin asnjë të huaj, por do të ikin larg tij, sepse nuk e njohin zërin e të huajve.”
6 Jezusi u tha atyre këtë shëmbëlltyrë, por ata nuk morën vesh për çfarë po u fliste.
7 Prandaj Jezusi u tha atyre përsëri: “Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: unë jam dera e deleve.
8 Të gjithë ata që erdhën para meje janë vjedhës e kusarë; por delet nuk i kanë dëgjuar.
9 Unë jam dera; nëse dikush hyn nëpërmjet meje, do të shpëtohet; do të hyjë, do të dalë dhe do të gjejë kullotë.
10 Vjedhësi nuk vjen veçse për të vjedhur, për të vrarë e për të shkatërruar; por unë kam ardhur që të kenë jetë e ta kenë me bollëk.
11 Unë jam bariu i mirë; bariu i mirë jep jetën e vet për delet.
12 Kurse rrogëtari, që nuk është bari, dhe delet nuk janë të vetat, sheh ujkun që po vjen, i braktis delet dhe ikën; dhe ujku i rrëmben dhe i shpërndan delet.
13 Rrogëtari ikën, sepse është rrogëtar dhe nuk do t’ia dijë për delet.
14 Unë jam bariu i mirë, dhe i njoh delet e mia dhe ato më njohin mua,
15 ashtu siç më njeh Ati mua dhe unë e njoh Atin dhe lë jetën time për delet.
16 Unë kam edhe dele të tjera që nuk janë të kësaj vathe; duhet t’i mbledh edhe ato, dhe ato do ta dëgjojnë zërin tim, dhe do të jetë një tufë e vetme dhe një Bari i vetëm.
17 Prandaj Ati më do, sepse unë e lë jetën time që ta marr përsëri.
18 Askush nuk mund të ma heqë, por e lë nga vetja; unë kam pushtet ta lë e pushtet ta marr përsëri; ky është urdhri që kam marrë nga Ati im.”
19 Atëherë lindi përsëri një përçarje midis Judenjve për shkak të këtyre fjalëve.
20 Dhe shumë nga ata thoshnin: “Ai ka një demon dhe nuk është në vete; përse e dëgjoni?.”
21 Të tjerë thoshnin: “Këto nuk janë fjalë të një të demonizuari; a mundet një demon t’ua hap sytë të verbërve?.”
22 U kremtua festa e Kushtimit në Jeruzalem, dhe ishte dimër.
23 Dhe Jezusi po ecte në tempull, nën portikun e Salomonit.
24 E rrethuan, pra, Judenjtë dhe i thanë: “Deri kur do të na mbash pezull? Nëse je Krishti, na e thuaj haptas.”
25 Jezusi u përgjigj atyre: “Unë jua kam thënë, por ju nuk besoni; veprat që bëj në emër të Atit tim, janë ato që dëshmojnë për mua.
26 Por ju nuk besoni, sepse nuk jeni nga delet e mia, siç jua kam thënë.
27 Delet e mia e dëgjojnë zërin tim, unë i njoh dhe ato më ndjekin;
28 dhe unë u jap atyre jetën e përjetshme dhe nuk do të humbasin kurrë, e askush nuk do t’i rrëmbejë nga dora ime.
29 Ati im, që m’i dha, është më i madh se të gjithë; dhe askush nuk mund t’i rrëmbejë nga dora e Atit tim.
30 Unë dhe Ati jemi një.”
31 Prandaj Judenjtë morën përsëri gurë për ta vrarë me gurë.
32 Jezusi u përgjigj atyre: “Ju tregova shumë vepra të mira nga Ati im; për cilën nga këto më vrisni me gurë?.”
33 Judenjtë u përgjigjën duke thënë: “Ne nuk të vrasim me gurë për asnjë vepër të mirë, po për blasfemi, dhe sepse ti, duke qenë njeri, e bën veten Perëndi.”
34 Jezusi u përgjigj atyre: “A nuk është shkruar në ligjin tuaj: "Unë thashë: Ju jeni perëndi"?
35 Nëse ai i quan perëndi ata, të cilëve u qe drejtuar fjala e Perëndisë (dhe Shkrimi nuk mund të bjerë poshtë),
36 ju thoni se ai, që Ati e ka shenjtëruar dhe e ka dërguar në botë, blasfemon, sepse ka thënë: "Unë jam Biri i Perëndisë"?
37 Nëse unë nuk bëj veprat e Atit tim, mos më besoni,
38 por nëse i bëj, edhe po të mos më besoni mua, u besoni të paktën veprave, që të njihni e të besoni se Ati është në mua dhe unë në atë.”
39 Për këtë arsye ata kërkonin përsëri ta kapnin, por ai ikte nga duart e tyre.
40 Dhe shkoi përsëri përtej Jordanit, në vendin ku më parë Gjoni pagëzonte; dhe ndaloi aty.
41 Dhe shumë veta erdhën tek ai dhe thoshnin: “Gjoni vërtet nuk bëri asnjë shenjë, por gjithçka që Gjoni tha për këtë ishte e vërtetë.”
42 Dhe atje shumë veta besuan në të.
The Holy Bible, Modern English Version. Copyright © 2014 by Military Bible Association. Published and distributed by Charisma House.