Add parallel Print Page Options
'約 伯 記 39 ' not found for the version: Chinese New Testament: Easy-to-Read Version.

39 “你知道野山羊何时生产吗?
你看过母鹿产仔吗?
你能算出它们怀胎的月数吗?
你知道它们分娩的日期吗?
它们几时屈身产仔,
结束分娩之痛?
幼仔健壮,在荒野长大,
离群而去,不再回来。

“谁让野驴逍遥自在?
谁解开了它的缰绳?
我使它以旷野为家,
以盐地作居所。
它嗤笑城邑的喧闹,
不听赶牲口的吆喝。
它以群山作草场,
寻找青翠之物。

“野牛岂肯为你效劳,
在你的槽旁过夜?
10 你岂能用缰绳把野牛牵到犁沟?
它岂肯跟着你在山谷耕地?
11 你岂能倚靠它的大力,
把你的重活交给它?
12 岂能靠它运回粮食,
替你堆聚到麦场?

13 “鸵鸟欢然拍动翅膀,
它岂有白鹳的翎羽?
14 它将蛋产在地上,
使蛋得到沙土的温暖,
15 却不知蛋会被踩碎,
或遭野兽践踏。
16 它苛待雏鸟,好像它们并非己出,
就算徒劳一场,它也不怕。
17 因为上帝未赐它智慧,
没有给它悟性。
18 然而,一旦它展翅奔跑,
必嗤笑马儿和骑士。

19 “马的力量岂是你赐的?
它颈上的鬃毛岂是你披的?
20 岂是你使它跳跃如蝗虫,
发出令人胆寒的长嘶?
21 它在谷中刨地,
炫耀力量,奋力冲向敌军。
22 它嘲笑恐惧,毫不害怕,
不因刀剑而退缩。
23 它背上的箭袋铮铮作响,
长矛和投枪闪闪发光。
24 角声一响,它便无法静立,
狂烈地颤抖,急于驰骋大地。
25 听到角声,它就发出长嘶,
它老远便嗅到战争的气味,
并听见吶喊和将领的号令。

26 “鹰隼展翅翱翔,飞往南方,
岂是靠你的智慧?
27 秃鹰腾飞,在高处搭窝,
岂是奉你的命令?
28 它居住在悬崖上,
盘踞在山岩峭壁,
29 它从那里搜寻猎物,
它的目光直达远方。
30 它的幼雏噬血,
哪里有尸体,它就在哪里。”

39 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

13 Krahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

14 Ai në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

15 duke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

17 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

18 Por kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

21 Çukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

22 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

23 Mbi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

24 Me zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

25 Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

26 Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

27 Éshtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

28 Banon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

29 Nga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

30 Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".