Font Size
約翰福音 6
Chinese Standard Bible (Traditional)
約翰福音 6
Chinese Standard Bible (Traditional)
五餅二魚
6 這些事以後，耶穌渡過加利利湖[a]，也就是太巴列湖，到對岸去。 2 有一大群人，因為看到他在病人身上所行的神蹟，就跟隨他。
3 耶穌上了山，與他的門徒們在那裡坐下。 4 那時猶太人的逾越節快到了。 5 耶穌舉目觀看，見一大群人向他走來，就對腓力說：「我們從哪裡買餅給這些人吃呢？」 6 他說這話是要試試腓力，其實他自己已經知道要做什麼了。
7 腓力回答：「就是兩百個銀幣[b]的餅，也不夠每個人吃一小塊！」
8 他的一個門徒，就是西門彼得的弟弟安得烈，對耶穌說： 9 「這裡有個孩子，帶了五個大麥餅和兩條魚。可是對這麼多人，這些算什麼呢？」
10 耶穌說：「讓他們坐下來。」
那地方草多，他們坐了下來；男人的數目約有五千。 11 耶穌就拿起餅來，祝謝以後，分給那些坐著的人[c]，把魚也如此分了，他們要多少就給多少。
12 大家吃飽了以後，耶穌就對他的門徒們說：「把剩下的碎塊收拾起來，免得浪費。」 13 他們就把大家吃剩的那五個大麥餅的碎塊收拾起來，裝滿了十二個籃子。
14 眾人看見耶穌所行的神蹟，就說：「這個人確實是那位要來到世上的先知！」 15 耶穌看出他們要來強迫他做王，就又獨自退到山上去了。
在水面上行走
16 到了晚上，他的門徒們下到湖邊。 17 他們上了船，開始渡過湖往迦百農去。原來天色已經黑了，而耶穌還沒有來到他們那裡。 18 當時，大風吹起，湖水翻騰。 19 他們已經划了約有四、五公里[d]，看到耶穌在湖面上行走，逐漸向船靠近，他們就感到懼怕。
20 耶穌對他們說：「是我，不要怕！」 21 門徒們這才願意接他上船。船立刻就到了他們所要去的地方。
生命的糧
22 第二天，留在湖對岸的眾人，知道在那裡除了一條小船之外[e]，沒有別的船；而且知道耶穌沒有和他的門徒們一起上船，是門徒們自己去的。 23 有幾條別的小船從太巴列城來，靠近主祝謝後眾人吃餅的地方。 24 這樣，眾人一發現耶穌已經不在那裡，連他的門徒們也不在那裡，就上了船，往迦百農去找耶穌。
25 他們在湖的對岸找到了耶穌，就問他：「拉比，你是什麼時候到這裡來的？」
26 耶穌回答說：「我確確實實地告訴你們：你們找我，並不是因為看見了神蹟，而是因為你們吃餅吃飽了。 27 不要為那會腐敗的食物做工，而要為那存留到永生的食物做工。這食物就是人子要給你們的，因為人子是父神所印證的。」
28 他們問：「我們應該做什麼，才算做神的工作呢？」
29 耶穌回答說：「信神所派來的那一位，就是做神的工作。」
30 他們就問：「那麼，你行個什麼神蹟，好讓我們看了就可以信你呢？你可以做什麼呢？ 31 我們的祖先在曠野吃了嗎哪，正如經上所記：『他把從天上來的糧賜給他們吃。』[f]」
32 耶穌對他們說：「我確確實實地告訴你們：那從天上來的糧不是摩西賜給你們的，而是我父把從天上來的真糧賜給了你們。 33 要知道，神的糧就是從天上降下來、賜生命給世人的那一位。」
34 他們就對耶穌說：「主啊，請你時常把這糧賜給我們！」
35 耶穌對他們說：「我就是生命的糧。到我這裡來的人，絕不飢餓；信我的人，永不乾渴。 36 但是我告訴過你們，你們雖然看到了我[g]，還是不信。 37 凡是父賜給我的人，都會到我這裡來，而到我這裡來的人，我絕不丟棄[h]， 38 因為我從天上降下來，不是要行自己的意思，而是要行那派我來者的意思。 39 那派我來者[i]的旨意，就是要我不失去他賜給我的任何人，而且要我在末日使他復活。 40 要知道，我父[j]的旨意正是：所有看見子而信他的人都得到永恆的生命，並且在末日，我將要使他復活。」
41 這時候，一些猶太人因為耶穌說『我是從天上降下來的糧』，就私下議論他， 42 並說：「這不就是約瑟的兒子耶穌嗎？我們不都認識他的父母嗎？現在他怎麼說『我是從天上降下來的』呢？」
43 耶穌就對他們說：「你們不要彼此議論了。 44 如果不是派我來的父引領他，沒有人能到我這裡來；到我這裡來的，在末日我還要使他復活。 45 先知書上記著：『他們都將成為神所教導的人。』[k]任何人聽了並領會了從父而來的教導，就會到我這裡來。 46 這並不是說，有誰看到父；只有從神而來的那一位，他才看到父。
47 「我確確實實地告訴你們：信我[l]的人，就有永恆的生命。 48 我就是生命的糧。 49 你們的祖先在曠野吃了嗎哪，還是死了。 50 那從天上降下來、讓人吃了而不死的糧，就在這裡。 51 我就是從天上降下來的生命的糧。人如果吃了這糧，就將活著，直到永遠。我要賜的糧就是我的肉身，是為了世人的生命所賜的[m]。」
52 於是那些猶太人彼此爭論，說：「這個人怎麼能把自己的肉身給我們吃呢？」
53 耶穌說：「我確確實實地告訴你們：如果你們不吃人子的肉，不喝人子的血，你們裡面就沒有生命。 54 吃我肉、喝我血的人，就有永恆的生命，在末日我還要使他復活； 55 因為我的肉是真食物，我的血是真飲物。 56 吃我肉、喝我血的人，住在我裡面，我也住在他裡面。 57 永生的父怎樣差派了我，我又因父而活，照樣，以我為食的人也將因我而活。 58 這才是從天上降下來的糧，不像嗎哪。你們的[n]祖先吃過嗎哪還是死了，而吃這糧的人就將活著，直到永遠。」
59 這些話是耶穌在迦百農教導人的時候，在會堂裡說的。
許多門徒離開耶穌
60 他的門徒當中有許多人聽了，就說：「這話實在嚴厲，誰能聽呢？」
61 耶穌自己裡面知道他的門徒們為這話私下議論，就對他們說：「這話絆倒你們[o]嗎？ 62 所以，如果你們看見人子升到他原先所在的地方，你們會怎麼樣呢？ 63 賜人生命的是靈[p]，肉體沒有什麼用。我對你們說的話就是靈，就是生命。 64 然而你們當中有一些不信的人。」原來，耶穌從起初就知道哪些人不[q]信，也知道哪一個人要出賣他。 65 耶穌又說：「所以我告訴過你們：如果不是蒙父所賜，沒有人能到我這裡來。」
66 從此耶穌的門徒中有許多人離開回到背後的事上，不再與他同行。 67 耶穌就對十二使徒[r]說：「你們也不會想離開吧？」
68 西門彼得回答：「主啊，你有永恆生命的話語，我們還去歸從誰呢？ 69 我們已經相信，也知道你就是神的那位聖者。[s]」
70 耶穌對他們說：「我不是揀選了你們十二使徒嗎？可是你們當中有一個是魔鬼。」 71 耶穌說的是加略人西門的兒子[t]猶大；這個人雖然是十二使徒中的一個，後來卻要出賣耶穌。
Footnotes
- 約翰福音 6:1 湖——原文直譯「海」。
- 約翰福音 6:7 兩百個銀幣——原文為「200得拿利」。1得拿利=約1日工資的羅馬銀幣。
- 約翰福音 6:11 分給那些坐著的人——有古抄本作「分給門徒們，門徒們又分給那些坐著的人」。
- 約翰福音 6:19 四、五公里——原文為「25-30視距」。1視距=185公尺。
- 約翰福音 6:22 除了一條小船之外——有古抄本作「除了耶穌的門徒們上的那一條小船之外」。
- 約翰福音 6:31 《出埃及記》16:4；《詩篇》78:24。
- 約翰福音 6:36 有古抄本沒有「我」。
- 約翰福音 6:37 丟棄——原文直譯「趕出去」。
- 約翰福音 6:39 有古抄本附「——父」。
- 約翰福音 6:40 我父——有古抄本作「那派我來者」。
- 約翰福音 6:45 《以賽亞書》54:13。
- 約翰福音 6:47 有古抄本沒有「我」。
- 約翰福音 6:51 有古抄本沒有「所賜的」。
- 約翰福音 6:58 有古抄本沒有「嗎哪。你們的」。
- 約翰福音 6:61 絆倒你們——或譯作「使你們覺得反感」。
- 約翰福音 6:63 靈——或譯作「聖靈」。
- 約翰福音 6:64 有古抄本沒有「不」。
- 約翰福音 6:67 使徒——輔助詞語。
- 約翰福音 6:69 你就是神的那位聖者。——有古抄本作「你就是基督，永生神的兒子。」
- 約翰福音 6:71 兒子——輔助詞語。
約翰福音 6
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
約翰福音 6
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
耶穌使五千人吃飽
6 事後，耶穌渡過加利利湖，就是提比哩亞海。 2 許多人因為見過耶穌治病的神蹟，就跟隨了祂。 3 耶穌到了山上，與門徒一起坐下來。 4 那時，猶太人的逾越節快到了。 5 耶穌舉目看見一大群人向祂走來，就對腓力說：「我們到哪裡去買餅給他們吃呢？」 6 祂這樣說是想試試腓力，其實祂知道應該怎麼做。
7 腓力回答說：「就算買二百個銀幣[a]的餅，也不夠他們每人一口啊！」
8 另外一個門徒——西門·彼得的弟弟安得烈對耶穌說： 9 「這裡有個小孩子帶了五個大麥餅和兩條魚。不過，這麼多人，這一點東西實在無濟於事。」
10 耶穌說：「你們叫大家坐下。」那地方草很多，眾人便坐下來，當時在場的男人大約有五千。 11 耶穌拿起餅來祝謝後，分給坐著的眾人，然後又照樣分魚，眾人可以隨意吃。 12 他們吃飽後，耶穌對門徒說：「把剩下的零碎收拾起來，免得浪費。」
13 他們便把大家吃剩的那五個大麥餅的零碎收拾起來，裝滿了十二個籃子。 14 大家看見耶穌行的這個神蹟，都說：「這人真是那位要來到世上的先知！」 15 耶穌知道他們想強行立祂作王，便獨自退到山上。
耶穌在湖面上行走
16 傍晚的時候，門徒來到湖邊， 17 上了船，去湖對岸的迦百農。天色已暗，耶穌還沒到他們那裡。 18 忽然，湖面上狂風大作，波濤洶湧。 19 門徒搖櫓，大約行了五六公里，突然看見耶穌在水面上朝他們的船走來，他們很害怕。 20 耶穌對他們說：「是我，不要怕。」 21 於是門徒欣然接祂上船，船立刻到了目的地。
生命之糧
22 第二天，留在對岸的眾人看見那裡只有一條船，耶穌沒有和門徒一起坐船離開。 23 後來有幾條從提比哩亞來的小船停泊在岸邊，靠近主祝謝後讓眾人吃餅的地方。 24 他們發現耶穌和門徒都不在那裡，就乘船到迦百農去找祂。
25 他們在湖對岸找到了耶穌，對祂說：「老師，你什麼時候到這裡來的？」
26 耶穌回答說：「我實實在在地告訴你們，你們找我，並不是因為看見了神蹟，而是因為你們有餅吃，並且吃飽了。 27 不要為那必壞的食物勞苦，要為那存到永生的食物，就是人子要賜給你們的食物勞苦，因為父上帝把這權柄交給了人子。」
28 眾人問祂：「我們要怎樣做，才算是做上帝的工作呢？」
29 耶穌說：「信上帝所差來的那位，就是做上帝的工作。」
30 他們又問：「那麼，你行什麼神蹟讓我們看了可以信你呢？你要做什麼呢？ 31 我們的祖先在曠野有嗎哪吃，正如聖經上說，『祂賜下天糧給他們吃。』」
32 耶穌卻說：「我實實在在地告訴你們，不是摩西從天上賜給了你們糧食，而是我父將天上的真糧食賜給你們。 33 因為上帝賜的糧就是從天降下、賜生命給世人的那位。」
34 他們說：「先生，求你把這種糧食天天賜給我們吧。」
35 耶穌說：「我就是生命的糧，到我這裡來的人必定不餓，信我的人必永遠不渴。 36 但我對你們說過，你們雖然親眼看見我，仍然不信。 37 凡父賜給我的人，必到我這裡來。到我這裡來的，我總不丟棄他。 38 因為我從天上下來，不是要成就自己的旨意，而是要成就差我來者的旨意。 39 差我來者的旨意是，祂所賜給我的，我一個也不失掉，在末日我要叫他們復活。 40 因為我父的旨意是要叫一切看見兒子並相信的人得到永生，在末日，我要叫他們復活。」
41 猶太人聽見耶穌說自己是從天上降下來的糧，就小聲議論， 42 說：「這不是約瑟的兒子耶穌嗎？祂的父母，我們都認識，祂現在怎麼能說自己是從天上降下來的呢？」
43 耶穌回答他們說：「你們不用議論紛紛。 44 如果不是差我來的父吸引人到我這裡來，沒有人能來。到我這裡來的，在末日，我要叫他復活。 45 先知書上這樣說，『他們都要受上帝的訓誨』，這裡是指凡聽從父的教導又去效法的人，都會到我這裡來。 46 這並不是說有人見過父，唯獨從上帝而來的那位見過父。 47 我實實在在地告訴你們，信我的人有永生， 48 因為我是生命的糧。 49 你們的祖先在曠野吃過嗎哪，還是死了。 50 但這是從天上降下來的糧，人吃了就不死。 51 我就是天上降下來的生命之糧，人吃了這糧，必永遠活著。我將要賜下的糧就是我的肉，是為了讓世人得到生命。」
52 猶太人開始彼此爭論，說：「這個人怎麼能把自己的肉給我們吃呢？」
53 耶穌說：「我實實在在地告訴你們，如果你們不吃人子的肉，不喝人子的血，就沒有生命。 54 吃我肉、喝我血的人有永生，在末日，我要叫他復活。 55 因為我的肉是真糧食，我的血是真飲品， 56 吃我肉、喝我血的人常在我裡面，我也常在他裡面。 57 永活的父差我來，我是靠祂而活。同樣，吃我肉的人也靠我而活。 58 我是從天上降下來的真糧，吃這糧的人必永遠活著，不像你們的祖先，雖然吃過嗎哪，最後還是死了。」
59 這番話是耶穌在迦百農會堂裡教導人的時候講的。
永生之道
60 祂的許多門徒聽了，就議論說：「這話實在難懂，誰能接受呢？」
61 耶穌知道門徒在議論，就說：「這話叫你們失去信心嗎？ 62 如果你們看見人子升到祂原來所在的地方，會怎麼樣呢？ 63 叫人活著的是靈，肉體毫無作用。我對你們說的話就是靈，就是生命。 64 然而，你們中間有些人不信。」因為耶穌一開始就知道誰不信祂、誰會出賣祂。
65 祂繼續說：「所以我曾對你們說，如果不是我父賜恩，沒有人能到我這裡來。」
66 從此，很多門徒離開了，不再跟從耶穌。
67 於是耶穌問那十二個門徒：「你們也要離開我嗎？」
68 西門·彼得答道：「主啊！你有永生之道，我們還跟從誰呢？ 69 我們已經相信並且知道你是上帝的聖者。」
70 耶穌說：「我不是揀選了你們十二個人嗎？但其中有一個是魔鬼。」 71 耶穌這話是指著加略人西門的兒子猶大說的，因為他是十二個門徒之一，後來出賣了耶穌。
Footnotes
- 6·7 一個銀幣相當於當時一天的工錢。
ยอห์น 6
New Thai Version
ยอห์น 6
New Thai Version
มหาชนกับขนมปัง 5 ก้อนและปลา 2 ตัว
6 หลังจากนั้นพระเยซูได้เดินทางไปยังอีกฟากหนึ่งของทะเลสาบกาลิลี ซึ่งมีอีกชื่อหนึ่งว่าทะเลสาบทิเบเรียส 2 ผู้คนจำนวนมากติดตามพระองค์ไป เพราะพวกเขาได้เห็นปรากฏการณ์อัศจรรย์ต่างๆ ซึ่งพระองค์กระทำต่อบรรดาคนป่วย 3 แล้วพระเยซูขึ้นไปนั่งบนภูเขากับบรรดาสาวกของพระองค์ 4 ในเวลานั้นใกล้ถึงเทศกาลปัสกาของชาวยิวแล้ว 5 เมื่อพระเยซูเงยหน้าขึ้นก็พบว่าผู้คนจำนวนมากได้พากันมาหาพระองค์ พระองค์จึงกล่าวกับฟีลิปว่า “เราจะซื้ออาหารที่ไหนให้คนเหล่านี้รับประทานได้” 6 คำถามนี้พระองค์ได้ถามเพื่อเป็นการลองใจเขาดู เพราะจริงๆ แล้วพระองค์ทราบแล้วว่าจะทำอย่างไร 7 ฟีลิปตอบพระองค์ว่า “200 เหรียญเดนาริอัน[a]ก็ไม่พอซื้ออาหารให้ทุกคนรับประทานคนละเล็กละน้อยได้” 8 อันดรูว์น้องชายของซีโมนเปโตรซึ่งเป็นสาวกคนหนึ่งได้พูดกับพระองค์ว่า 9 “เด็กคนหนึ่งที่นี่มีขนมปังลูกเดือย 5 ก้อนกับปลา 2 ตัว เพียงเท่านั้นจะพอสำหรับคนมากอย่างนี้หรือ” 10 พระเยซูกล่าวว่า “ให้ทุกคนนั่งลง” 5,000 คนก็นั่งบนบริเวณที่มีหญ้าซึ่งกว้างขวางเพียงพอ 11 พระเยซูหยิบขนมปัง และเมื่อขอบคุณพระเจ้าแล้ว พระองค์ก็แจกขนมปังและปลาแก่คนที่นั่งลง ได้มากพอตามที่ต้องการกัน 12 เมื่อคนรับประทานกันจนอิ่มแล้ว พระองค์จึงกล่าวกับบรรดาสาวกว่า “จงรวบรวมอาหารที่เหลือไว้ อย่าให้เสียของ” 13 พวกเขาจึงรวบรวมขนมปังใส่ในตะกร้าได้ 12 ใบเต็มๆ เป็นอาหารที่คนรับประทานเหลือจากขนมปังลูกเดือย 5 ก้อน 14 ฉะนั้นเมื่อผู้คนเห็นปรากฏการณ์อัศจรรย์ที่พระองค์ได้กระทำ จึงพูดว่า “นี่เป็นผู้เผยคำกล่าวที่แท้จริงของพระเจ้าซึ่งได้รับมอบหมายให้มาในโลก” 15 พระเยซูทราบว่า เขาเหล่านั้นตั้งใจที่จะใช้กำลังจับกุมพระองค์ไปเพื่อให้เป็นกษัตริย์ จึงได้ปลีกตัวออกไปยังภูเขาแต่เพียงลำพังอีก
พระเยซูเดินบนผิวน้ำในทะเลสาบ
16 ครั้นถึงเวลาเย็นพวกสาวกของพระองค์ก็เดินลงไปยังทะเลสาบ 17 แล้วลงเรือข้ามทะเลสาบไปยังเมืองคาเปอร์นาอุม จนมืดแล้วพระเยซูก็ยังไม่ได้กลับมาหาพวกเขา 18 ลมพายุได้ทำให้เกิดคลื่นลมแรงในทะเลสาบ 19 เมื่อพวกสาวกตีกรรเชียงไปได้ห้าหกกิโลเมตร ก็เห็นพระเยซูเดินบนผิวน้ำเข้าไปใกล้เรือ พวกเขาพากันตกใจกลัวยิ่งนัก 20 แต่พระองค์กล่าวกับเขาว่า “นี่เราเอง อย่ากลัวเลย” 21 พวกเขาจะรับพระองค์ขึ้นเรือ แต่พริบตาเดียวเท่านั้นเรือก็ถึงฝั่งที่เขาจะไปกัน
22 วันรุ่งขึ้นฝูงชนที่ยังพักอยู่อีกฟากของทะเลสาบเห็นว่า ก่อนหน้านั้นมีเพียงเรือลำเดียวจอดอยู่ และพวกสาวกได้ใช้เรือลำนั้นออกกันไป พระเยซูไม่ได้ไปด้วย 23 หลังจากนั้นมีเรือจากเมืองทิเบเรียสลำอื่นๆ จอดอยู่ที่ฝั่งใกล้บริเวณที่พระเยซูเจ้าได้กล่าวขอบคุณพระเจ้าสำหรับขนมปังที่พวกเขาได้รับประทานกัน 24 เมื่อฝูงชนเห็นว่า พระเยซูและบรรดาสาวกไม่อยู่ที่นั่น พวกเขาจึงลงเรือกันไปตามหาพระเยซูที่เมืองคาเปอร์นาอุม
อาหารแห่งชีวิต
25 เมื่อพวกเขาพบพระองค์ที่อีกฟากหนึ่งของทะเลสาบ จึงพูดกับพระองค์ว่า “รับบี ท่านมาที่นี่เมื่อไร” 26 พระเยซูกล่าวตอบว่า “เราขอบอกความจริงกับท่านว่า ที่ท่านตามหาเรามิใช่เพราะท่านเห็นปรากฏการณ์อัศจรรย์ต่างๆ แต่เป็นเพราะท่านได้รับประทานขนมปังจนอิ่ม 27 อย่าลงทุนลงแรงเพื่ออาหารที่เน่าเสียได้ แต่เพื่ออาหารที่จะดำรงถึงชีวิตอันเป็นนิรันดร์ซึ่งบุตรมนุษย์จะให้แก่พวกท่าน ด้วยว่าพระเจ้าผู้เป็นพระบิดาได้ประทับตราแสดงถึงการยอมรับพระบุตรแล้ว” 28 เขาเหล่านั้นจึงพูดกับพระองค์ว่า “พวกเราควรจะทำอย่างไรจึงจะปฏิบัติงานของพระเจ้าได้” 29 พระเยซูกล่าวตอบว่า “งานของพระเจ้าคือการเชื่อในผู้ที่พระเจ้าได้ส่งมา” 30 ดังนั้นเขาเหล่านั้นจึงพูดกับพระองค์ว่า “แล้วท่านจะแสดงปรากฏการณ์อัศจรรย์อะไรให้เราดูได้บ้าง เราจะได้เชื่อท่าน ท่านจะทำอะไรได้บ้าง 31 บรรพบุรุษของเราได้กินมานา[b]ในถิ่นทุรกันดารตามที่มีบันทึกไว้ว่า ‘พระองค์ให้พวกเขากินอาหารจากสวรรค์’”[c] 32 พระเยซูจึงกล่าวกับเขาเหล่านั้นว่า “เราขอบอกความจริงกับท่านว่า โมเสสไม่ได้ให้อาหารจากสวรรค์แก่ท่าน แต่เป็นพระบิดาของเราที่ให้อาหารแท้จริงจากสวรรค์ 33 เพราะว่าอาหารของพระเจ้าคือผู้ที่ลงมาจากสวรรค์และมอบชีวิตให้แก่โลก” 34 ดังนั้นพวกเขาจึงพูดกับพระองค์ว่า “พระองค์ท่าน โปรดให้อาหารนี้แก่พวกเราเสมอไปเถิด”
35 พระเยซูกล่าวกับเขาเหล่านั้นว่า “เราคืออาหารแห่งชีวิต ผู้ที่มาหาเราจะไม่มีวันหิว และผู้ที่เชื่อในเราจะไม่มีวันกระหาย 36 แต่เราขอบอกท่านว่า ท่านได้เห็นเราแล้ว และยังไม่เชื่อ 37 ทุกคนที่พระเจ้ามอบให้แก่เราจะมาหาเรา และผู้ที่มาหาเรา เราจะไม่ขับไล่เขาออกไปเลย 38 เราได้ลงมาจากสวรรค์มิใช่เพื่อทำตามความประสงค์ของเราเอง แต่ตามความประสงค์ของพระองค์ผู้ส่งเรามา 39 ความประสงค์ของพระองค์ผู้ส่งเรามาคือ เราไม่ควรให้ผู้ใดที่พระองค์ได้มอบให้แก่เราต้องหลงหายไปแม้เพียงคนเดียว แต่เราจะให้เขาฟื้นคืนชีวิตในวันสุดท้าย 40 ความประสงค์ของพระบิดาของเราคือ ทุกคนที่หันเข้าหาพระบุตร และเชื่อในพระองค์จะมีชีวิตอันเป็นนิรันดร์ และเราเองจะให้ผู้นั้นฟื้นคืนชีวิตในวันสุดท้าย”
41 ชาวยิวจึงพากันบ่นพึมพำต่อกันเมื่อพระองค์กล่าวว่า “เราคืออาหารที่ลงมาจากสวรรค์” 42 เขาเหล่านั้นพูดว่า “นี่เยซูบุตรของโยเซฟที่เรารู้จักทั้งบิดามารดาไม่ใช่หรือ แล้วขณะนี้พูดได้อย่างไรว่า ‘เราได้ลงมาจากสวรรค์’” 43 พระเยซูกล่าวตอบว่า “อย่ามัวแต่บ่นพึมพำกันอยู่ในหมู่ท่านเลย 44 ไม่มีผู้ใดที่มาหาเราได้นอกจากพระบิดาผู้ส่งเรามา เป็นผู้นำให้เขามาหาเรา และเราจะให้เขาฟื้นคืนชีวิตในวันสุดท้าย 45 มีบันทึกในหมวดผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าว่า ‘พระเจ้าจะสั่งสอนเขาทุกคน’[d] ทุกคนที่ได้ยินและเรียนรู้จากพระบิดาก็มาหาเรา 46 มิใช่ว่ามีใครเคยเห็นพระบิดา เว้นแต่ผู้ที่มาจากพระเจ้าเท่านั้นที่ได้เห็นพระบิดาแล้ว 47 เราขอบอกความจริงกับท่านว่า ผู้ที่เชื่อจึงมีชีวิตอันเป็นนิรันดร์ 48 เราคืออาหารแห่งชีวิต 49 บรรพบุรุษของท่านได้กินมานาในถิ่นทุรกันดารและได้ตายไป 50 นี่คืออาหารที่ลงมาจากสวรรค์ คนที่กินก็จะไม่ตาย 51 เราคืออาหารที่มีชีวิตซึ่งลงมาจากสวรรค์ ผู้ใดกินอาหารนี้ก็จะมีชีวิตอยู่ตลอดกาล และอาหารที่เราจะให้เพื่อชีวิตของโลกด้วยก็คือ เลือดเนื้อของเรา”
52 ในยามนี้ชาวยิวเริ่มโต้เถียงกันว่า “ชายผู้นี้สามารถให้เลือดเนื้อเรากินได้อย่างไร” 53 พระเยซูจึงกล่าวกับเขาเหล่านั้นว่า “เราขอบอกความจริงกับท่านว่า ถ้าท่านไม่กินเนื้อและดื่มโลหิตของบุตรมนุษย์ ท่านก็ไม่มีชีวิตในตัวท่านเอง 54 ผู้ที่กินเนื้อและดื่มโลหิตของเราจะมีชีวิตอันเป็นนิรันดร์ และเราจะให้ฟื้นคืนชีวิตในวันสุดท้าย 55 เพราะว่าเนื้อของเราคืออาหารแท้เช่นเดียวกับโลหิตของเราที่เป็นของดื่มแท้ 56 ผู้ที่กินเนื้อและดื่มโลหิตของเราก็ดำรงอยู่ในเรา และเราก็ดำรงอยู่ในผู้นั้น 57 พระบิดาผู้ดำรงชีวิตได้ส่งเรามา และเราดำรงชีวิตก็เพราะพระบิดา ดังนั้นผู้ที่กินเราจะมีชีวิตอยู่ได้ก็เพราะเรา 58 นี่คืออาหารที่ลงมาจากสวรรค์ ไม่เหมือนอาหารที่บรรพบุรุษกินและตายไป ผู้ที่กินอาหารนี้จะมีชีวิตอยู่ตลอดกาล” 59 พระองค์กล่าวถึงสิ่งเหล่านี้ ขณะที่สั่งสอนในศาลาที่ประชุมที่เมืองคาเปอร์นาอุม
สาวกบางคนเลิกติดตามพระเยซู
60 เมื่อสาวกจำนวนมากของพระองค์ได้ยินจึงพูดว่า “ถ้อยคำเหล่านี้ยากที่จะเข้าใจ ใครจะยอมรับได้” 61 แต่พระเยซูทราบดีว่า พวกสาวกแอบบ่นพึมพำกันในเรื่องนี้อยู่ จึงกล่าวกับพวกเขาว่า “สิ่งนี้เป็นเหตุให้เจ้าต้องลำบากใจหรือ 62 ถ้าเจ้าเห็นบุตรมนุษย์ขึ้นไปยังที่ซึ่งท่านอยู่แต่ก่อน แล้วเจ้าจะว่าอย่างไร 63 พระวิญญาณเป็นผู้ให้ชีวิต ฝ่ายเนื้อหนังไม่ได้รับประโยชน์อันใด คำกล่าวที่เราได้บอกให้เจ้าฟังเป็นวิญญาณและชีวิต 64 แต่พวกเจ้าบางคนก็ไม่เชื่อ” พระเยซูทราบแต่แรกแล้วว่ามีใครบ้างที่ไม่เชื่อ และทราบดีว่าผู้ใดจะทรยศพระองค์ 65 พระองค์กล่าวว่า “ด้วยเหตุนี้เราจึงบอกเจ้าว่า ไม่มีผู้ใดที่มาหาเราได้ นอกจากพระบิดาจะโปรดให้ผู้นั้นมา”
66 ด้วยเหตุนี้เองบรรดาสาวกจำนวนมากของพระองค์จึงได้ปลีกตัวออกไป และไม่ได้ติดตามพระองค์ต่อไปอีก 67 พระเยซูจึงกล่าวกับสาวกทั้งสิบสองว่า “เจ้าอยากจะจากเราไปด้วยหรือ” 68 ซีโมนเปโตรตอบว่า “พระองค์ท่าน เราจะไปหาใครได้ พระองค์มีคำกล่าวแห่งชีวิตอันเป็นนิรันดร์ 69 พวกเราเชื่อและทราบว่า พระองค์เป็นองค์ผู้บริสุทธิ์ของพระเจ้า” 70 พระเยซูตอบพวกเขาว่า “เราเองเป็นผู้ที่เลือกพวกเจ้าทั้งสิบสองมิใช่หรือ แต่ถึงอย่างนั้นคนหนึ่งในพวกเจ้าก็เป็นพญามาร”[e] 71 พระองค์หมายถึงยูดาสบุตรของซีโมนอิสคาริโอท เพราะว่าเขาเป็นผู้ที่จะทรยศพระองค์ และเป็นคนหนึ่งในสาวกทั้งสิบสอง
Footnotes
- 6:7 1 เดนาริอัน เป็นเงินมีค่าประมาณค่าแรงทำงาน 1 วัน
- 6:31 อพยพ 16:4-15
- 6:31 อพยพ 16:4; เนหะมีย์ 9:15; สดุดี 78:24,25
- 6:45 อิสยาห์ 54:13
- 6:70 พญามาร ความหมายของชื่อคือ ผู้กล่าวหา
John 6
New International Version
John 6
New International Version
Jesus Feeds the Five Thousand(A)
6 Some time after this, Jesus crossed to the far shore of the Sea of Galilee (that is, the Sea of Tiberias), 2 and a great crowd of people followed him because they saw the signs(B) he had performed by healing the sick. 3 Then Jesus went up on a mountainside(C) and sat down with his disciples. 4 The Jewish Passover Festival(D) was near.
5 When Jesus looked up and saw a great crowd coming toward him, he said to Philip,(E) “Where shall we buy bread for these people to eat?” 6 He asked this only to test him, for he already had in mind what he was going to do.
7 Philip answered him, “It would take more than half a year’s wages[a] to buy enough bread for each one to have a bite!”
8 Another of his disciples, Andrew, Simon Peter’s brother,(F) spoke up, 9 “Here is a boy with five small barley loaves and two small fish, but how far will they go among so many?”(G)
10 Jesus said, “Have the people sit down.” There was plenty of grass in that place, and they sat down (about five thousand men were there). 11 Jesus then took the loaves, gave thanks,(H) and distributed to those who were seated as much as they wanted. He did the same with the fish.
12 When they had all had enough to eat, he said to his disciples, “Gather the pieces that are left over. Let nothing be wasted.” 13 So they gathered them and filled twelve baskets with the pieces of the five barley loaves left over by those who had eaten.
14 After the people saw the sign(I) Jesus performed, they began to say, “Surely this is the Prophet who is to come into the world.”(J) 15 Jesus, knowing that they intended to come and make him king(K) by force, withdrew again to a mountain by himself.(L)
Jesus Walks on the Water(M)
16 When evening came, his disciples went down to the lake, 17 where they got into a boat and set off across the lake for Capernaum. By now it was dark, and Jesus had not yet joined them. 18 A strong wind was blowing and the waters grew rough. 19 When they had rowed about three or four miles,[b] they saw Jesus approaching the boat, walking on the water;(N) and they were frightened. 20 But he said to them, “It is I; don’t be afraid.”(O) 21 Then they were willing to take him into the boat, and immediately the boat reached the shore where they were heading.
22 The next day the crowd that had stayed on the opposite shore of the lake(P) realized that only one boat had been there, and that Jesus had not entered it with his disciples, but that they had gone away alone.(Q) 23 Then some boats from Tiberias(R) landed near the place where the people had eaten the bread after the Lord had given thanks.(S) 24 Once the crowd realized that neither Jesus nor his disciples were there, they got into the boats and went to Capernaum in search of Jesus.
Jesus the Bread of Life
25 When they found him on the other side of the lake, they asked him, “Rabbi,(T) when did you get here?”
26 Jesus answered, “Very truly I tell you, you are looking for me,(U) not because you saw the signs(V) I performed but because you ate the loaves and had your fill. 27 Do not work for food that spoils, but for food that endures(W) to eternal life,(X) which the Son of Man(Y) will give you. For on him God the Father has placed his seal(Z) of approval.”
28 Then they asked him, “What must we do to do the works God requires?”
29 Jesus answered, “The work of God is this: to believe(AA) in the one he has sent.”(AB)
30 So they asked him, “What sign(AC) then will you give that we may see it and believe you?(AD) What will you do? 31 Our ancestors ate the manna(AE) in the wilderness; as it is written: ‘He gave them bread from heaven to eat.’[c]”(AF)
32 Jesus said to them, “Very truly I tell you, it is not Moses who has given you the bread from heaven, but it is my Father who gives you the true bread from heaven. 33 For the bread of God is the bread that comes down from heaven(AG) and gives life to the world.”
34 “Sir,” they said, “always give us this bread.”(AH)
35 Then Jesus declared, “I am(AI) the bread of life.(AJ) Whoever comes to me will never go hungry, and whoever believes(AK) in me will never be thirsty.(AL) 36 But as I told you, you have seen me and still you do not believe. 37 All those the Father gives me(AM) will come to me, and whoever comes to me I will never drive away. 38 For I have come down from heaven(AN) not to do my will but to do the will(AO) of him who sent me.(AP) 39 And this is the will of him who sent me, that I shall lose none of all those he has given me,(AQ) but raise them up at the last day.(AR) 40 For my Father’s will is that everyone who looks to the Son(AS) and believes in him shall have eternal life,(AT) and I will raise them up at the last day.”
41 At this the Jews there began to grumble about him because he said, “I am the bread that came down from heaven.” 42 They said, “Is this not Jesus, the son of Joseph,(AU) whose father and mother we know?(AV) How can he now say, ‘I came down from heaven’?”(AW)
43 “Stop grumbling among yourselves,” Jesus answered. 44 “No one can come to me unless the Father who sent me draws them,(AX) and I will raise them up at the last day. 45 It is written in the Prophets: ‘They will all be taught by God.’[d](AY) Everyone who has heard the Father and learned from him comes to me. 46 No one has seen the Father except the one who is from God;(AZ) only he has seen the Father. 47 Very truly I tell you, the one who believes has eternal life.(BA) 48 I am the bread of life.(BB) 49 Your ancestors ate the manna in the wilderness, yet they died.(BC) 50 But here is the bread that comes down from heaven,(BD) which anyone may eat and not die. 51 I am the living bread(BE) that came down from heaven.(BF) Whoever eats this bread will live forever. This bread is my flesh, which I will give for the life of the world.”(BG)
52 Then the Jews(BH) began to argue sharply among themselves,(BI) “How can this man give us his flesh to eat?”
53 Jesus said to them, “Very truly I tell you, unless you eat the flesh(BJ) of the Son of Man(BK) and drink his blood,(BL) you have no life in you. 54 Whoever eats my flesh and drinks my blood has eternal life, and I will raise them up at the last day.(BM) 55 For my flesh is real food and my blood is real drink. 56 Whoever eats my flesh and drinks my blood remains in me, and I in them.(BN) 57 Just as the living Father sent me(BO) and I live because of the Father, so the one who feeds on me will live because of me. 58 This is the bread that came down from heaven. Your ancestors ate manna and died, but whoever feeds on this bread will live forever.”(BP) 59 He said this while teaching in the synagogue in Capernaum.
Many Disciples Desert Jesus
60 On hearing it, many of his disciples(BQ) said, “This is a hard teaching. Who can accept it?”(BR)
61 Aware that his disciples were grumbling about this, Jesus said to them, “Does this offend you?(BS) 62 Then what if you see the Son of Man(BT) ascend to where he was before!(BU) 63 The Spirit gives life;(BV) the flesh counts for nothing. The words I have spoken to you—they are full of the Spirit[e] and life. 64 Yet there are some of you who do not believe.” For Jesus had known(BW) from the beginning which of them did not believe and who would betray him.(BX) 65 He went on to say, “This is why I told you that no one can come to me unless the Father has enabled them.”(BY)
66 From this time many of his disciples(BZ) turned back and no longer followed him.
67 “You do not want to leave too, do you?” Jesus asked the Twelve.(CA)
68 Simon Peter answered him,(CB) “Lord, to whom shall we go? You have the words of eternal life.(CC) 69 We have come to believe and to know that you are the Holy One of God.”(CD)
70 Then Jesus replied, “Have I not chosen you,(CE) the Twelve? Yet one of you is a devil!”(CF) 71 (He meant Judas, the son of Simon Iscariot,(CG) who, though one of the Twelve, was later to betray him.)(CH)
Chinese Standard Bible (Traditional) (CSBT)
Copyright © 2011 by Global Bible Initiative
New Thai Version (NTV-BIBLE)
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation
New International Version (NIV) 
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
NIV Reverse Interlinear Bible: English to Hebrew and English to Greek. Copyright © 2019 by Zondervan.