約翰福音 4
Chinese Standard Bible (Traditional)
耶穌與撒馬利亞婦人
4 耶穌[a]知道，法利賽人聽說他收門徒和施洗比約翰更多。 2 其實不是耶穌親自施洗，而是他的門徒們施洗。 3 於是耶穌離開猶太地區，又前往加利利地區。 4 但他定要經過撒馬利亞， 5 這樣就來到了撒馬利亞的一個城，叫敘加。這城靠近雅各給他兒子約瑟的那塊地， 6 雅各井就在那裡。耶穌因旅途勞累，就坐在井邊。那時大約是中午十二點[b]。
7 有一個撒馬利亞婦人來打水。耶穌對她說：「請給我一點水喝。」 8 那時，他的門徒們進城買食物去了。
9 撒馬利亞婦人對他說：「你是猶太人，怎麼向我一個撒馬利亞婦人要水喝呢？」原來猶太人不和撒馬利亞人來往。[c]
10 耶穌回答她，說：「如果你明白神的恩賜，也知道是誰對你說『給我一點水喝』，你早就求他了，他也把活水給你了。」
11 婦人問：「先生，你沒有打水的器具，井又深，你從哪裡得來那活水呢？ 12 難道你比我們的先祖雅各更大嗎？他給我們留下了這口井。他自己、他的子孫、他的牲畜都喝這井裡的水！」
13 耶穌回答說：「所有喝這水的人，還會再渴。 14 但如果有人喝了我給他的水，就絕不乾渴，直到永遠。不但如此，我給他的水將要在他裡面成為泉源，一直湧流到永恆的生命。」
15 婦人說：「先生，請給我那水，使我不渴，我也不用到這裡來打水了。」
16 耶穌說：「去叫你的丈夫，再回到這裡來。」
17 婦人回答說：「我沒有丈夫。」
耶穌說：「你說你沒有丈夫，這話沒錯。 18 其實你已經有過五個丈夫，你現在有的，不是你的丈夫。你說的是真的。」
19 婦人對他說：「先生，我看出你是先知！ 20 我們的祖先在這山上敬拜，而你們卻說敬拜的地方必須在耶路撒冷。」
21 耶穌說：「婦人，你當相信我，時候就要到了！那時你們敬拜父，既不在這山上，也不在耶路撒冷。 22 你們敬拜你們所不認識的；我們卻敬拜我們所認識的，因為救恩是出自猶太人的。 23 然而，時候就要到了，現在就是了！那時真正敬拜的人，要在靈裡和真理中敬拜父，因為父就是想要這樣的人來敬拜他。 24 神是靈，敬拜他的人必須在靈裡和真理中敬拜。」
25 婦人說：「我知道那稱為基督的彌賽亞要來。他來的時候，就會把一切都傳講給我們。」
26 耶穌說：「這和你說話的我，就是那一位。」
莊稼熟了
27 正在這時，他的門徒們回來了。他們見耶穌與一個婦人一同說話，就感到驚奇。只是沒有人問「你想要什麼？」或「你為什麼與她說話？」
28 那婦人放下她的水罐，回到城裡告訴人們說： 29 「你們來看！有個人把我過去所做的一切都說了出來，這個人會不會就是基督呢？」 30 大家就出城，來到耶穌那裡。
31 這其間，門徒們勸耶穌說：「拉比，請吃。」
32 但耶穌說：「我有食物吃，是你們所不知道的。」
33 門徒彼此問：「難道有人拿東西來給他吃了嗎？」
34 耶穌對他們說：「我的食物就是遵行那派我來者的旨意，並且完成他的工作。 35 你們不是說『收割的季節還有四個月才到』嗎？看哪，我告訴你們：舉目向田裡觀望，莊稼已經成熟[d]，可以收割了！ 36 收割的人得酬報，收集果實歸入永恆的生命，好使撒種的和收割的一同快樂。 37 實際上，這樣的說法是真實的：『一人撒種，另一個人收割。』 38 我派你們去收你們未曾勞苦的；別人勞苦了，你們也進入了他們的勞苦中。」
救世主
39 當時，那城裡有許多撒馬利亞人信了耶穌。這是因為那婦人見證說：「他把我過去所做的一切都說了出來。」 40 這樣，撒馬利亞人來到耶穌那裡的時候，請求他住在他們那裡。於是耶穌在那裡住了兩天。 41 後來，因著耶穌的話，信的人就更多了。 42 他們告訴那婦人說：「現在我們信，不再是因為你的話，而是因為我們親耳聽到了，並且知道這一位真是世界的救主[e]。」
加利利人歡迎耶穌
43 兩天後，耶穌離開了那裡，前往加利利地區。 44 他曾親自見證說，先知在自己的家鄉得不到尊敬。 45 當耶穌來到加利利地區，加利利人就接受他，因為他們也曾經上耶路撒冷去過節，看到耶穌節日期間在那裡所行的一切事。
治癒大臣的兒子
46 耶穌又來到加利利的迦拿，就是他把水變成酒的地方。有一個大臣，他的兒子在迦百農患了病。 47 這個人聽說耶穌從猶太來到加利利，就到耶穌那裡去，請求他下去治癒他的兒子，因為他的兒子快要死了。
48 耶穌對他說：「你們如果沒有看見神蹟和奇事，你們就絕不會信！」
49 那大臣對耶穌說：「先生，求你在我的孩子還沒有死之前下來吧！」
50 耶穌對他說：「你回去吧，你的兒子活了！」那人相信耶穌的話，就回去了。
51 他正下去的時候，他的奴僕們迎著他來[f]，告訴他孩子活了。 52 他就問孩子好轉的時間，他們說：「昨天下午一點[g]，燒就退了。」 53 這位父親就知道，那正是耶穌說「你的兒子活了」的時間。於是他自己和全家人都信了。
54 這是耶穌從猶太回到加利利以後所行的第二件神蹟。
ยอห์น 4
New Thai Version
พระเยซูและหญิงชาวสะมาเรีย
4 เมื่อพระเยซูทราบว่าพวกฟาริสีได้ยินว่า พระองค์ให้บัพติศมา และได้สาวกมากกว่ายอห์น 2 (ความจริงพระเยซูไม่ได้ให้บัพติศมา แต่สาวกของพระองค์ต่างหากที่เป็นผู้ให้) 3 พระองค์จึงออกไปจากแคว้นยูเดียและไปยังแคว้นกาลิลีอีก 4 พระองค์จำต้องเดินทางผ่านแคว้นสะมาเรีย[a] 5 ดังนั้นเมื่อได้เดินทางมาถึงเมืองหนึ่งชื่อสิคาร์ในแคว้นสะมาเรียใกล้ๆ ที่ดินซึ่งยาโคบให้แก่โยเซฟผู้เป็นบุตร 6 เวลาประมาณ 6 โมงเย็น[b] พระเยซูเหนื่อยล้าจากการเดินทางจึงได้นั่งลงที่ข้างๆ บ่อน้ำของยาโคบ
7 พระเยซูได้กล่าวกับหญิงชาวสะมาเรียผู้หนึ่งที่มาตักน้ำว่า “ขอน้ำให้เราดื่มหน่อยเถิด” 8 เนื่องจากในขณะนั้นพวกสาวกของพระองค์กำลังไปซื้ออาหารในเมือง 9 หญิงชาวสะมาเรียผู้นั้นพูดกับพระองค์ว่า “เป็นไปได้อย่างไรที่ท่านผู้เป็นชาวยิวจะมาขอน้ำดื่มจากข้าพเจ้า ในเมื่อข้าพเจ้าเป็นหญิงชาวสะมาเรีย” (ด้วยเหตุว่าชาวยิวไม่คบหากับชาวสะมาเรีย) 10 พระเยซูตอบนางว่า “ถ้าเจ้ารู้จักของประทานจากพระเจ้า และรู้จักผู้ที่พูดกับเจ้าว่า ‘ขอน้ำให้เราดื่มหน่อยเถิด’ เจ้าก็คงจะขอจากท่านผู้นั้น และท่านผู้นั้นก็จะให้น้ำอันก่อให้เกิดชีวิตแก่เจ้า” 11 นางพูดกับพระองค์ว่า “นายท่าน ท่านไม่มีอะไรมาตักน้ำ มิหนำซ้ำบ่อก็ลึกเสียด้วย แล้วท่านจะเอาน้ำอันก่อให้เกิดชีวิตมาจากไหน 12 ท่านยิ่งใหญ่กว่ายาโคบบรรพบุรุษของเราผู้มอบบ่อน้ำนี้ให้แก่เราหรือ ยาโคบเองได้ดื่มน้ำจากบ่อนี้รวมทั้งบรรดาบุตรและพวกแพะแกะด้วย”
13 พระเยซูตอบว่า “ทุกคนที่ดื่มน้ำนี้จะกระหายอีก 14 แต่ผู้ใดก็ตามที่ดื่มน้ำที่เราให้จะไม่มีวันกระหาย น้ำที่เราให้แก่เขาจะกลายเป็นบ่อน้ำพุในตัวเขา พุ่งขึ้นสู่ชีวิตอันเป็นนิรันดร์” 15 หญิงนั้นพูดกับพระองค์ว่า “นายท่าน โปรดให้น้ำนี้แก่ข้าพเจ้าเถิด จะได้ไม่กระหายหรือต้องมาตักน้ำที่นี่อยู่ร่ำไป”
16 พระองค์บอกนางว่า “จงไปเรียกสามีเจ้ามานี่เถิด” 17 นางตอบว่า “ข้าพเจ้าไม่มีสามี” พระเยซูกล่าวกับนางว่า “เจ้าพูดถูกแล้วที่ว่าไม่มีสามี 18 ความจริงเจ้ามีมาแล้วถึง 5 คน และชายที่เจ้ามีเวลานี้ก็ไม่ใช่สามีของเจ้า สิ่งที่เจ้าพูดมานี้จริงทีเดียว” 19 หญิงนั้นพูดว่า “นายท่าน ข้าพเจ้าเห็นแล้วว่าท่านเป็นผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้า 20 บรรพบุรุษของเราได้นมัสการที่ภูเขานี้ และพวกท่านพูดว่าเมืองเยรูซาเล็มเป็นสถานที่ที่ควรใช้ในการนมัสการ” 21 พระเยซูกล่าวกับนางว่า “หญิงเอ๋ย เชื่อเราเถิดว่า จะถึงเวลาที่พวกเจ้าจะนมัสการพระบิดาในที่ซึ่งไม่ใช่ภูเขานี้หรือที่เมืองเยรูซาเล็ม 22 พวกเจ้านมัสการอะไรที่เจ้าไม่รู้จัก แต่พวกเรานมัสการสิ่งที่เรารู้จัก เพราะความรอดพ้นมาจากพวกชาวยิว 23 แต่จะถึงเวลา ที่จริงบัดนี้ก็ถึงเวลาแล้วที่พวกนมัสการแท้จะนมัสการพระบิดาด้วยวิญญาณและความจริง เพราะว่าพระบิดาแสวงหาผู้คนเหล่านี้ให้เป็นผู้นมัสการพระองค์ 24 พระเจ้าเป็นพระวิญญาณ ดังนั้นบรรดาผู้ที่นมัสการพระองค์ ต้องนมัสการด้วยวิญญาณและความจริง” 25 หญิงนั้นพูดว่า “ข้าพเจ้าทราบว่าพระเมสสิยาห์กำลังจะมา (คือผู้ที่เรียกว่าพระคริสต์) พระองค์จะประกาศทุกสิ่งแก่เราเมื่อมาถึง” 26 แล้วพระเยซูกล่าวกับนางว่า “เราที่พูดอยู่กับเจ้าคือผู้นั้น”[c]
27 ขณะนั้นบรรดาสาวกของพระองค์กลับมาและประหลาดใจที่พบว่าพระองค์กำลังพูดอยู่กับผู้หญิง แต่ไม่มีผู้ใดถามว่า “พระองค์มีประสงค์อะไร” หรือ “ทำไมพระองค์จึงพูดกับนาง” 28 หญิงนั้นทิ้งหม้อน้ำไว้ แล้วกลับเข้าไปในเมืองเพื่อบอกผู้คนว่า 29 “มาเถิด มาดูชายผู้บอกข้าพเจ้าถึงทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าได้กระทำไป ท่านผู้นี้เป็นพระคริสต์หรือไม่” 30 ผู้คนก็ออกจากเมืองไปหาพระองค์
31 ในขณะเดียวกันบรรดาสาวกก็ขอร้องพระองค์ว่า “รับบี เชิญรับประทาน” 32 แต่พระองค์กล่าวว่า “เรามีอาหารสำหรับรับประทานที่เจ้าไม่รู้จัก” 33 บรรดาสาวกพูดโต้ตอบกันว่า “ไม่มีผู้ใดนำอาหารมาให้พระองค์มิใช่หรือ” 34 พระเยซูกล่าวกับพวกเขาว่า “อาหารของเราคือการกระทำตามความประสงค์ของพระองค์ผู้ส่งเรามา และทำงานของพระองค์ให้เสร็จบริบูรณ์ 35 เจ้าไม่ได้พูดเช่นนี้หรือว่า ‘อีก 4 เดือนก็จะถึงฤดูเกี่ยวข้าวแล้ว’ เราขอบอกเจ้าว่า จงเปิดตาดูทุ่งนาอันเหลืองอร่ามเถิดว่าถึงเวลาเก็บเกี่ยวแล้ว 36 ผู้เก็บเกี่ยวก็จะได้รับค่าแรง และรวบรวมพืชผลสำหรับชีวิตอันเป็นนิรันดร์ และเพื่อทั้งคนหว่านและคนเก็บเกี่ยวก็จะได้ชื่นชมยินดีร่วมกัน 37 ในกรณีนี้ คำกล่าวนั้นเป็นความจริงที่ว่า ‘คนหนึ่งหว่าน และอีกคนเก็บเกี่ยว’ 38 เราส่งพวกเจ้าไปเก็บเกี่ยวสิ่งที่เจ้าไม่ได้ลงแรง คนอื่นๆ ได้ลงแรง และเจ้าได้รับประโยชน์จากแรงของเขา”
39 ชาวสะมาเรียจำนวนมากในเมืองนั้นเชื่อในพระองค์ เพราะคำพูดของหญิงคนนั้นที่ได้ยืนยันว่า “ท่านได้บอกทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าได้กระทำ” 40 ดังนั้นเมื่อชาวสะมาเรียมาหาพระองค์ ก็ได้ขอให้พระองค์พักอยู่ด้วย พระองค์จึงอยู่ที่นั่น 2 วัน 41 และมีคนอีกมากมายที่เชื่อเพราะคำกล่าวของพระองค์ 42 พวกเขาพูดกับหญิงนั้นว่า “ตั้งแต่นี้ไป มิใช่เพราะสิ่งที่ท่านพูดที่ทำให้พวกเราเชื่อ แต่เป็นเพราะเราได้ยินด้วยตนเอง จึงทราบว่าท่านผู้นี้เป็นองค์ผู้ช่วยโลกให้รอดพ้นที่แท้จริง”
พระเยซูรักษาบุตรของข้าราชการ
43 ครั้นล่วงไป 2 วันพระองค์ได้เดินทางไปยังแคว้นกาลิลี 44 เพื่อยืนยันว่า ผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าไม่เป็นที่ยอมรับนับถือในถิ่นฐานบ้านเกิดของตนเอง 45 ดังนั้นเมื่อพระองค์มายังแคว้นกาลิลีก็พบว่าชาวเมืองต้อนรับพระองค์ เพราะพวกเขาได้ไปงานเทศกาลปัสกามา และได้เห็นทุกสิ่งที่พระองค์กระทำที่งานเทศกาลในเมืองเยรูซาเล็ม
46 เมื่อพระองค์เดินทางกลับมายังหมู่บ้านคานาในแคว้นกาลิลี อันเป็นสถานที่ซึ่งพระองค์ได้ทำให้น้ำกลายเป็นเหล้าองุ่น และมีข้าราชการคนหนึ่งในเมืองคาเปอร์นาอุมซึ่งบุตรชายกำลังป่วยอยู่ 47 เขาได้ยินว่าพระเยซูได้ออกจากแคว้นยูเดียมายังแคว้นกาลิลี เขาจึงไปหาพระองค์เพื่อขอร้องให้รักษาบุตรชายของเขาที่กำลังจะตาย 48 พระเยซูกล่าวกับเขาว่า “พวกท่านจะไม่เชื่อแน่ นอกจากว่าจะได้เห็นปรากฏการณ์อัศจรรย์และสิ่งมหัศจรรย์ต่างๆ” 49 ข้าราชการผู้นั้นพูดกับพระองค์ว่า “นายท่าน โปรดลงมาก่อนที่บุตรของข้าพเจ้าจะตาย” 50 พระเยซูกล่าวว่า “จงกลับไปเถิด บุตรชายของท่านไม่ตาย” ชายผู้นั้นเชื่อในคำที่พระเยซูกล่าวจึงกลับไป 51 ขณะที่เขากลับลงไป พวกผู้รับใช้ก็มาพบเขาและบอกว่าบุตรชายของเขายังมีชีวิตอยู่ 52 เขาจึงถามพวกผู้รับใช้ว่าเป็นเวลาใดที่บุตรชายเริ่มรู้สึกดีขึ้น พวกเขาตอบว่า “ไข้หายเมื่อวานนี้เวลาหนึ่งทุ่ม”[d] 53 บิดาจึงทราบว่าเป็นเวลาเดียวกันกับที่พระเยซูได้บอกเขาว่า “บุตรของท่านไม่ตาย” ข้าราชการผู้นั้นและทั้งครัวเรือนก็พากันเชื่อในพระเยซู 54 นี่ก็เป็นปรากฏการณ์อัศจรรย์ครั้งที่สอง ที่พระเยซูได้กระทำในแคว้นกาลิลี หลังจากที่พระองค์ได้ออกมาจากแคว้นยูเดียแล้ว
Copyright © 2011 by Global Bible Initiative
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation