約翰福音 12
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
香膏抹腳
12 逾越節前六天，耶穌來到伯大尼，就是祂叫拉撒路從死裡復活的村子。 2 村裡有人為耶穌預備了晚飯，拉撒路也與耶穌同席，瑪大在旁邊伺候。 3 瑪麗亞拿出一瓶[a]珍貴的純哪噠香膏來抹耶穌的腳，又用自己的頭髮去擦，屋裡頓時充滿了香氣。
4 有一個門徒，就是將要出賣耶穌的加略人猶大說： 5 「為什麼不把香膏賣三百個銀幣[b]去賙濟窮人呢？」 6 他這樣說不是因為他真的關心窮人，其實他是個賊，常常藉管錢的機會中飽私囊。
7 耶穌說：「由她吧！她這是為我安葬作預備。 8 因為你們身邊總會有窮人，可是你們身邊不會總有我。」
9 有許多猶太人知道耶穌在那裡，就來看祂，不單是為了看耶穌，也想看看從死裡復活的拉撒路。 10 於是，祭司長計劃連拉撒路也殺掉， 11 因為有許多猶太人因為拉撒路的緣故離開他們，去信了耶穌。
光榮進聖城
12 第二天，很多上來過節的人聽見耶穌快到耶路撒冷了， 13 就拿著棕樹枝出去迎接祂，並且高聲歡呼：
「和散那[c]！
奉主名來的以色列王當受稱頌！」
14 那時，耶穌找到一頭驢駒，就騎上牠，正如聖經記載：
15 「錫安的居民啊，不要害怕！
你的君王騎著驢駒來了。」
16 起初門徒不明白這些事，後來耶穌得了榮耀，他們才想起聖經上這些有關耶穌的記載果然在祂身上應驗了。 17 那些親眼看見耶穌叫拉撒路復活、走出墳墓的人不斷傳揚這件事。 18 許多聽過耶穌行這神蹟的人都去迎接祂。 19 法利賽人彼此議論說：「我們真是枉費心思！你看，整個世界都跟著祂跑了。」
耶穌預言自己的死
20 有幾個希臘人也上耶路撒冷過節。 21 他們找到了加利利的伯賽大人腓力，請求說：「先生，我們想見見耶穌。」 22 腓力把這件事告訴安得烈，二人去轉告耶穌。
23 耶穌說：「人子得榮耀的時候到了。 24 我實實在在地告訴你們，一粒麥子如果不落在地裡死了，仍是一粒，如果死了，就會結出許多麥粒來。 25 愛惜自己生命的，必會失掉生命；憎惡自己今世生命的，才能保住生命，直到永生。 26 誰要事奉我，就要跟從我。我在哪裡，事奉我的人也要在哪裡。我父必尊重事奉我的人。
27 「我現在心裡憂傷，說什麼才好呢？求父救我離開這個時刻嗎？然而，我原是為這個時刻來的。 28 父啊！願你使自己的名得榮耀！」
當時天上有聲音說：「我已使自己的名得了榮耀，並且還要得榮耀。」
29 站在那裡的人群中有人聽見就說：「打雷了！」也有人說：「是天使在跟祂說話。」
30 耶穌說：「這聲音不是為我發出的，是為你們發出的。 31 現在是這世界受審判的時候，世界的王[d]要被趕出去了。 32 至於我，當我從地上被舉起來時，必吸引萬人歸向我。」 33 耶穌這句話指的是祂會怎樣死。
34 眾人問：「我們從律法書上知道，基督是永遠長存的，你怎麼說『人子要被舉起來』呢？這人子是誰呢？」
35 耶穌對他們說：「光在你們中間照耀的時候不多了，你們要趁著有光的時候走路，免得黑暗來臨後，走在黑暗裡的人不知道要往哪裡去。 36 所以你們當趁著有光的時候信從光，好成為光明的兒女。」
耶穌說完後，便離開他們，隱藏起來。
猶太人不信祂
37 耶穌雖然在他們面前行了許多神蹟，他們還是不信祂。 38 這是要應驗以賽亞先知的話：
「主啊，誰相信我們所傳的呢？主的能力[e]向誰顯現呢？」
39 接著，以賽亞又說出他們不能信的緣故：
40 「主使他們眼瞎、心硬，
免得他們眼睛看見，
心裡明白，回心轉意，
就得到我的醫治。」
41 以賽亞看見了祂的榮耀，所以才這樣說。 42 雖然這樣，仍有很多猶太的官員信了耶穌，只是在法利賽人面前不敢公開承認，因為害怕會被趕出會堂。 43 因為他們愛從世人而來的榮耀，勝過愛從上帝而來的榮耀。
耶穌的道要審判人
44 耶穌高聲說：「信我的，其實不只是信我，而是信差我來的那位。 45 人看見了我，就是看見了差我來的那位。 46 我來是要作世界的光，好叫信我的人脫離黑暗。 47 聽了我的話卻不遵守的人，我不審判他，因為我來不是要審判世人，而是要拯救世人。 48 棄絕我、不接受我話的人將受到審判，我講過的道在末日要審判他， 49 因為我不是憑自己講的，我說什麼、講什麼都是差我來的父吩咐的。 50 我知道祂的命令能帶來永生。所以祂怎麼告訴我，我就怎麼說。」
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ 12
1881 Westcott-Hort New Testament
12 ο ουν ιησους προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ον ηγειρεν εκ νεκρων ιησους
2 εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην εκ των ανακειμενων συν αυτω
3 η ουν μαριαμ λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας [του] ιησου και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου
4 λεγει [δε] ιουδας ο ισκαριωτης εις των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι
5 δια τι τουτο το μυρον ουκ επραθη τριακοσιων δηναριων και εδοθη πτωχοις
6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβασταζεν
7 ειπεν ουν ο ιησους αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτο
8 τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
9 εγνω ουν ο οχλος πολυς εκ των ιουδαιων οτι εκει εστιν και ηλθον ου δια τον ιησουν μονον αλλ ινα και τον λαζαρον ιδωσιν ον ηγειρεν εκ νεκρων
10 εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν
11 οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιησουν
12 τη επαυριον ο οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ιησους εις ιεροσολυμα
13 ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραυγαζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου και ο βασιλευς του ισραηλ
14 ευρων δε ο ιησους οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστιν γεγραμμενον
15 μη φοβου θυγατηρ σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται καθημενος επι πωλον ονου
16 ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ιησους τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω
17 εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων
18 δια τουτο και υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον
19 οι ουν φαρισαιοι ειπαν προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν
20 ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη
21 ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε θελομεν τον ιησουν ιδειν
22 ερχεται ο φιλιππος και λεγει τω ανδρεα ερχεται ανδρεας και φιλιππος και λεγουσιν τω ιησου
23 ο δε ιησους αποκρινεται αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του ανθρωπου
24 αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει
25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην
26 εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πατηρ
27 νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην
28 πατερ δοξασον σου το ονομα ηλθεν ουν φωνη εκ του ουρανου και εδοξασα και παλιν δοξασω
29 ο [ουν] οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν
30 απεκριθη και ειπεν ιησους ου δι εμε η φωνη αυτη γεγονεν αλλα δι υμας
31 νυν κρισις εστιν του κοσμου τουτου νυν ο αρχων του κοσμου τουτου εκβληθησεται εξω
32 καγω εαν υψωθω εκ της γης παντας ελκυσω προς εμαυτον
33 τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν
34 απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χριστος μενει εις τον αιωνα και πως λεγεις συ οτι δει υψωθηναι τον υιον του ανθρωπου τις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου
35 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει
36 ως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ιησους και απελθων εκρυβη απ αυτων
37 τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον
38 ινα ο λογος ησαιου του προφητου πληρωθη ον ειπεν κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημων και ο βραχιων κυριου τινι απεκαλυφθη
39 δια τουτο ουκ ηδυναντο πιστευειν οτι παλιν ειπεν ησαιας
40 τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και στραφωσιν και ιασομαι αυτους
41 ταυτα ειπεν ησαιας οτι ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου
42 ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται
43 ηγαπησαν γαρ την δοξαν των ανθρωπων μαλλον ηπερ την δοξαν του θεου
44 ιησους δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλα εις τον πεμψαντα με
45 και ο θεωρων εμε θεωρει τον πεμψαντα με
46 εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη
47 και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον
48 ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα
49 οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πατηρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω
50 και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πατηρ ουτως λαλω
John 12
Tree of Life Version
Miriam Anoints the Messiah
12 Six days before Passover, Yeshua came to Bethany, where Lazarus was, whom Yeshua had raised from the dead. 2 So they prepared a dinner there for Yeshua. Martha was serving, and Lazarus was one of those reclining at the table with Him. 3 Then Miriam took a pound[a] of very expensive oil of pure nard and anointed Yeshua’s feet, and she wiped His feet dry with her hair. Now the house was filled with the fragrance of the oil.
4 But Judah from Kriot, one of His disciples, the one who was about to betray Him, said, 5 “Why wasn’t this oil sold for three hundred denarii[b] and the money given to the poor?” 6 Now he said this not because he cared about the poor, but because he was a thief. Since he had the moneybox, he used to steal from what was put in it.
7 Therefore Yeshua said, “Leave her alone! She set it aside for the day of My burial. 8 You will always have the poor among you, but you will not always have Me.”
9 Now a large crowd of Judeans knew He was there and came, not only for Yeshua but also to see Lazarus, whom He had raised from the dead. 10 So the ruling kohanim made plans to kill Lazarus also, 11 because on account of him many of the Jewish people were going and putting their trust in Yeshua.
Israel’s King Has Come
12 The next day, the huge crowd that had come up for the feast heard that Yeshua was coming to Jerusalem. 13 So they took palm branches and went out to meet Him, shouting,
“‘Hoshia-na! Baruch ha-ba b’shem Adonai!
Blessed is He who comes in the name of the Lord!’[c]
The King of Israel!”
14 Finding a young donkey, Yeshua sat on it, as it is written,
15 “Fear not, Daughter of Zion!
Look! Your King is coming,
sitting on a donkey’s colt.”[d]
16 His disciples did not understand these things at first. But when Yeshua was glorified, then they remembered that these things were written about Him and that the crowd had done these things for Him.
17 So the crowd, which had been with Yeshua when He called Lazarus out of the tomb and raised him from the dead, kept on telling everyone about it. 18 It was also for this reason that the crowd came out to meet Him, because they heard that He had performed this sign. 19 So the Pharisees said to each other, “You see that you can’t do anything. Look, the whole world has taken off after Him!”
Fallen Seed Produces a Harvest
20 Now there were some Greeks among those who were going up to worship at the feast. 21 These came to Philip, who was from Bethsaida in the Galilee. “Sir,” they said, “we want to see Yeshua.” 22 Philip comes and tells Andrew; Andrew and Philip come and tell Yeshua.
23 Yeshua answers them, saying, “The hour has come for the Son of Man to be glorified! 24 Amen, amen I tell you, unless a grain of wheat falls to the earth and dies, it remains alone. But if it dies, it produces much fruit. 25 He who loves his life will lose it, and the one who hates his life in this world will keep it forever. 26 If any man serves Me, he must follow Me; and where I am, there also will My servant be. If anyone serves Me, the Father will honor him.
27 “Now My soul is troubled. And what shall I say? ‘Father, save Me from this hour’? But it was for this reason I came to this hour. 28 Father, glorify Your name!”
Then a voice came out of heaven, “I have glorified it, and again I will glorify it!”
29 Therefore the crowd that was standing there and heard it was saying that it had thundered. Others were saying, “An angel has spoken to Him.”
30 Yeshua responded, “This voice hasn’t come for My sake, but for yours. 31 Now is the judgment of this world! Now the prince of this world will be driven out! 32 And as I am lifted up from the earth, I will draw all to Myself.” 33 He said this to show the kind of death He was about to die.
34 The crowd answered Him, “We’ve heard from Scripture[e] that the Messiah remains forever. How can You say, ‘The Son of Man must be lifted up’? Who is this Son of Man?”
Choose Either the Light or the Darkness
35 Therefore Yeshua said to them, “The light is with you for a little longer. Walk while you have the light, so that the darkness will not overtake you. The one who walks in darkness doesn’t know where he is going. 36 While you have the light, believe in the light so that you may become sons of light.” Yeshua spoke these things, then left and hid Himself from them.
37 But even though He had performed so many signs before them, they weren’t trusting in Him. 38 This was to fulfill the word of Isaiah the prophet, who said,
“Adonai, who has believed our report?
To whom has the arm of Adonai been revealed?”[f]
39 For this reason they could not believe, for Isaiah also said,
40 “He has blinded their eyes
and hardened their hearts,
so they might not see with their eyes
nor understand with their hearts and turn back,
and I would heal them.”[g]
41 Isaiah said these things because he saw His glory and spoke of Him.
42 Nevertheless many, even among the leaders, put their trust in Him. But because of the Pharisees, they were not confessing Yeshua,[h] so they would not be thrown out of the synagogue; [i] 43 for they loved the glory of men more than the glory of God.
44 Yeshua cried out, “Whoever puts trust in Me believes not in Me but in the One who sent Me! 45 And whoever beholds Me beholds the One who sent Me. 46 As light I have come into the world, so that everyone who trusts in Me should not remain in darkness.
47 “If anyone hears My words but doesn’t keep them, I do not judge him; for I came to save the world, not to judge the world. 48 The one who rejects Me and doesn’t receive My words has a judge; the word I spoke will judge him on the last day. 49 For I did not speak on My own, but the Father Himself who sent Me has commanded Me what to say and speak. 50 And I know that His commandment is life everlasting. Therefore what I say, I say just as the Father has told Me.”
Footnotes
- John 12:3 a Roman pound, about 12 ounces.
- John 12:5 One denarius was the daily wage for a laborer.
- John 12:13 Ps. 118:25a, 26a.
- John 12:15 Zech. 9:9.
- John 12:34 Lit. Law, here applied to the Torah, Prophets, and Writings; cf. Isa. 9:6(7); Dan. 7:14.
- John 12:38 Is. 53:1(LXX).
- John 12:40 cf. Is. 6:10.
- John 12:42 cf. Jn. 9:22.
- John 12:43 Lit. from the synagogue, i.e. excommunicated, cut off from all community, banned; cf. Mt. 18:17.
Tree of Life (TLV) Translation of the Bible. Copyright © 2015 by The Messianic Jewish Family Bible Society.