約翰福音 12
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
香膏抹腳
12 逾越節前六天，耶穌來到伯大尼，就是祂叫拉撒路從死裡復活的村子。 2 村裡有人為耶穌預備了晚飯，拉撒路也與耶穌同席，瑪大在旁邊伺候。 3 瑪麗亞拿出一瓶[a]珍貴的純哪噠香膏來抹耶穌的腳，又用自己的頭髮去擦，屋裡頓時充滿了香氣。
4 有一個門徒，就是將要出賣耶穌的加略人猶大說： 5 「為什麼不把香膏賣三百個銀幣[b]去賙濟窮人呢？」 6 他這樣說不是因為他真的關心窮人，其實他是個賊，常常藉管錢的機會中飽私囊。
7 耶穌說：「由她吧！她這是為我安葬作預備。 8 因為你們身邊總會有窮人，可是你們身邊不會總有我。」
9 有許多猶太人知道耶穌在那裡，就來看祂，不單是為了看耶穌，也想看看從死裡復活的拉撒路。 10 於是，祭司長計劃連拉撒路也殺掉， 11 因為有許多猶太人因為拉撒路的緣故離開他們，去信了耶穌。
光榮進聖城
12 第二天，很多上來過節的人聽見耶穌快到耶路撒冷了， 13 就拿著棕樹枝出去迎接祂，並且高聲歡呼：
「和散那[c]！
奉主名來的以色列王當受稱頌！」
14 那時，耶穌找到一頭驢駒，就騎上牠，正如聖經記載：
15 「錫安的居民啊，不要害怕！
你的君王騎著驢駒來了。」
16 起初門徒不明白這些事，後來耶穌得了榮耀，他們才想起聖經上這些有關耶穌的記載果然在祂身上應驗了。 17 那些親眼看見耶穌叫拉撒路復活、走出墳墓的人不斷傳揚這件事。 18 許多聽過耶穌行這神蹟的人都去迎接祂。 19 法利賽人彼此議論說：「我們真是枉費心思！你看，整個世界都跟著祂跑了。」
耶穌預言自己的死
20 有幾個希臘人也上耶路撒冷過節。 21 他們找到了加利利的伯賽大人腓力，請求說：「先生，我們想見見耶穌。」 22 腓力把這件事告訴安得烈，二人去轉告耶穌。
23 耶穌說：「人子得榮耀的時候到了。 24 我實實在在地告訴你們，一粒麥子如果不落在地裡死了，仍是一粒，如果死了，就會結出許多麥粒來。 25 愛惜自己生命的，必會失掉生命；憎惡自己今世生命的，才能保住生命，直到永生。 26 誰要事奉我，就要跟從我。我在哪裡，事奉我的人也要在哪裡。我父必尊重事奉我的人。
27 「我現在心裡憂傷，說什麼才好呢？求父救我離開這個時刻嗎？然而，我原是為這個時刻來的。 28 父啊！願你使自己的名得榮耀！」
當時天上有聲音說：「我已使自己的名得了榮耀，並且還要得榮耀。」
29 站在那裡的人群中有人聽見就說：「打雷了！」也有人說：「是天使在跟祂說話。」
30 耶穌說：「這聲音不是為我發出的，是為你們發出的。 31 現在是這世界受審判的時候，世界的王[d]要被趕出去了。 32 至於我，當我從地上被舉起來時，必吸引萬人歸向我。」 33 耶穌這句話指的是祂會怎樣死。
34 眾人問：「我們從律法書上知道，基督是永遠長存的，你怎麼說『人子要被舉起來』呢？這人子是誰呢？」
35 耶穌對他們說：「光在你們中間照耀的時候不多了，你們要趁著有光的時候走路，免得黑暗來臨後，走在黑暗裡的人不知道要往哪裡去。 36 所以你們當趁著有光的時候信從光，好成為光明的兒女。」
耶穌說完後，便離開他們，隱藏起來。
猶太人不信祂
37 耶穌雖然在他們面前行了許多神蹟，他們還是不信祂。 38 這是要應驗以賽亞先知的話：
「主啊，誰相信我們所傳的呢？主的能力[e]向誰顯現呢？」
39 接著，以賽亞又說出他們不能信的緣故：
40 「主使他們眼瞎、心硬，
免得他們眼睛看見，
心裡明白，回心轉意，
就得到我的醫治。」
41 以賽亞看見了祂的榮耀，所以才這樣說。 42 雖然這樣，仍有很多猶太的官員信了耶穌，只是在法利賽人面前不敢公開承認，因為害怕會被趕出會堂。 43 因為他們愛從世人而來的榮耀，勝過愛從上帝而來的榮耀。
耶穌的道要審判人
44 耶穌高聲說：「信我的，其實不只是信我，而是信差我來的那位。 45 人看見了我，就是看見了差我來的那位。 46 我來是要作世界的光，好叫信我的人脫離黑暗。 47 聽了我的話卻不遵守的人，我不審判他，因為我來不是要審判世人，而是要拯救世人。 48 棄絕我、不接受我話的人將受到審判，我講過的道在末日要審判他， 49 因為我不是憑自己講的，我說什麼、講什麼都是差我來的父吩咐的。 50 我知道祂的命令能帶來永生。所以祂怎麼告訴我，我就怎麼說。」
Gjoni 12
Albanian Bible
12 Jezusi, pra, gjashtë ditë përpara Pashkës, erdhii në Betani, ku banonte Llazari, ai që kishte vdekur dhe Jezusi e kishte ringjallur prej së vdekurish.
2 Dhe aty i shtruan një darkë: Marta shërbente dhe Llazari ishte një nga ata që rrinin në tryezë me të.
3 Atëherë Maria mori një liber vaj erëkëndshëm prej nardi të pastër shumë të kushtueshëm, vajosi me të këmbët e Jezusit dhe i fshiu këmbët e tij me flokët e saj; dhe shtëpia u mbush me erën e këtij vaji.
4 Atëherë një nga dishepujt e tij, Juda Iskarioti, bir i Simonit, ai që do ta tradhtonte, tha:
5 “Pse nuk u shit ky vaj për treqind denarë dhe t’u jepej fitimi të varfërve?.”
6 Por ai e tha këtë, jo se kujdesej për të varfrit, por sepse ishte vjedhës dhe, duke qenë se ai e mbante qesen, mbante ç’shtinin atje brenda.
7 Jezusi, pra, tha: “Lëre! Ajo e ka ruajtur për ditën e varrimit tim.
8 Të varfrit në fakt, i keni gjithmonë me ju, por mua nuk më keni gjithmonë.”
9 Ndërkaq një turmë e madhe Judenjsh mori vesh se ai ishte atje dhe erdhi jo vetëm për shkak të Jezusit, por edhe për të parë Llazarin, te cilin ai e kishte ngjallur prej së vdekurish.
10 Atëherë krerët e priftërinjve vendosën ta vrasin edhe Llazarin,
11 sepse për shkak të tij, shumë veta braktisnin Judenjtë dhe besonin në Jezusin.
12 Të nesërmen, një turmë e madhe që kishte ardhur në festë, kur dëgjoi se Jezusi po vinte në Jeruzalem,
13 mori degë palmash dhe i doli para, duke thirrur: “Hosana! Bekuar ai që vjen në emër të Zotit, mbreti i Izraelit!.”
14 Dhe Jezusi gjeti një kërriç dhe hipi në të, siç është shkruar:
15 “Mos druaj, o bijë e Sionit; ja, mbreti yt po vjen duke kalëruar mbi një kërriç gomareje!.”
16 Dishepujt e tij nuk i kuptuan për momentin këto gjëra, po, kur Jezusi ishte përlëvduar, atëherë u kujtuan se këto gjëra ishin shkruar për të, dhe që i kishin bërë këto gjëra për të.
17 Kështu turma, që ishte me të kur ai e kishte thirrur jashtë Llazarin nga varri dhe e kishte ringjallur prej së vdekuri, jepte dëshmi për të.
18 Prandaj turma i doli përpara, sepse kishte dëgjuar se ai kishte bërë këtë shenjë.
19 Atëherë farisenjtë thanë midis tyre: “A e shihni se s’po bëni asgjë; ja, bota shkon pas tij.”
20 Dhe midis atyre që ishin ngjitur për të adhuruar gjatë festës ishin edhe disa Grekë.
21 Ata, pra, iu afruan Filipit, që ishte nga Betsaida e Galilesë, dhe iu lutën duke thënë: “Zot, duam të shohim Jezusin.”
22 Filipi shkoi e ia tha Andreas; dhe përsëri Andrea dhe Filipi ia thanë Jezusit.
23 Por Jezusi u përgjigj atyre duke thënë: “Ora ka ardhur, në të cilën Biri i njeriut duhet të përlëvdohet,
24 Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Nëse kokrra e grurit e rënë në dhe nuk vdes, ajo mbetet e vetme; por, po të vdesë, jep shumë fryt!
25 Kush e do jetën e vet do ta humbasë; dhe kush e urren jetën e vet në këtë botë, do ta ruajë për jetën e përjetshme.
26 Në qoftë se dikush më shërben, të më ndjekë; dhe ku jam unë, atje do të jetë dhe shërbëtori im; në qoftë se dikush më shërben, Ati im do ta nderojë.
27 Tani shpirti im është i tronditur dhe çfarë të them: O Atë, më shpëto nga kjo orë? Por për këtë unë kam ardhur në këtë orë.
28 O Atë, përlëvdo emrin tënd!” Atëherë një zë erdhi nga qielli: “E kam përlëvduar dhe do ta përlëvdoj akoma!.”
29 Turma, pra, që ishte e pranishme dhe e dëgjoi zërin, thoshte se qe një bubullimë. Të tjerë thoshnin: “Një engjëll i ka folur!.”
30 Dhe Jezusi u përgjigj dhe tha: “Ky zë nuk ka ardhur për mua, por për ju.
31 Tani është gjykimi i kësaj bote; tani do të hidhet jashtë princi i kësaj bote!
32 Dhe unë, kur të jem ngritur lart nga toka, do t’i tërheq të gjithë tek unë.”
33 Por ai i thoshte këto për të treguar nga ç’lloj vdekje duhet të vdiste.
34 Turma iu përgjigj: “Ne kemi dëgjuar nga ligji se Krishti mbetet përjetë; tani si mund të thuash ti se Biri i njeriut duhet të ngrihet lart? Kush është ky Bir i njeriut?.”
35 Atëherë Jezusi u tha atyre: “Drita është me ju edhe për pak kohë; ecni gjersa keni dritë, që të mos ju zërë errësira; kush ecën në errësirë nuk di se ku shkon.”
36 “Gjersa keni dritë, besoni në dritë, që të bëheni bij të dritës.” Këto gjëra tha Jezusi; pastaj u largua dhe u fsheh prej tyre.
37 Ndonëse kishte bërë shumë shenja para tyre, ata nuk besonin në të,
38 që të përmbushej fjala e profetit Isaia që tha: “Zot, kush i ka besuar predikimit tonë? Dhe kujt iu shfaq krahu i Zotit?.”
39 Prandaj ata nuk mund të besonin, sepse Isaia gjithashtu tha:
40 “Ai i ka verbuar sytë e tyre dhe i ka ngurtësuar zemrat e tyre, që të mos shohin me sy dhe të mos kuptojnë me zemër, të mos kthehen dhe unë të mos i shëroj.”
41 Këto gjëra tha Isaia, kur e pa lavdinë e tij dhe foli për të.
42 Megjithatë, edhe midis krerëve, shumë besuan në të; por, për shkak të farisenjve, nuk e rrëfenin, për të mos qenë të përjashtuar nga sinagoga,
43 sepse donin lavdinë e njerëzve më tepër, se lavdinë e Perëndisë.
44 Pastaj Jezusi thirri dhe tha: “Kush beson në mua, nuk beson në mua, por në atë që më ka dërguar.
45 Dhe kush më sheh mua, sheh atë që më ka dërguar.
46 Unë kam ardhur si drita për botën, që kushdo që beson në mua të mos mbetet në errësirë.
47 Dhe nëse ndokush i dëgjon fjalët e mia dhe nuk beson, unë nuk e gjykoj; sepse unë nuk kam ardhur ta gjykoj botën, por ta shpëtoj botën.
48 Kush më hedh poshtë dhe nuk i pranon fjalët e mia, ka kush e gjykon; fjala që kam shpallur do të jetë ajo që do ta gjykojë në ditën e fundit.
49 Sepse unë nuk kam folur nga vetja ime, por Ati vetë më ka dërguar dhe më ka urdhëruar ç’duhet të them e të shpall.
50 Dhe unë e di se urdhërimi i tij është jetë e përjetshme; gjërat, pra, që them unë, i them ashtu siç m’i ka thënë Ati.”