民数记 9
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
逾越节
9 以色列人离开埃及后第二年的一月,耶和华在西奈旷野对摩西说: 2 “以色列人要在指定的时间守逾越节, 3 就是在一月十四日黄昏按照有关的律例和典章守逾越节。” 4 于是,摩西吩咐以色列人守逾越节。 5 一月十四日黄昏,以色列人照耶和华对摩西的吩咐,在西奈山守逾越节。
6 可是,有几个人因碰到死尸而不洁净,不能在那天守逾越节,他们就来见摩西和亚伦, 7 说:“我们不过因碰到死尸而不洁净,为什么不准我们跟其他以色列人一起在指定的时间向耶和华献供物?” 8 摩西说:“你们等一下,我要去听听耶和华对这事有什么吩咐。”
9 耶和华对摩西说: 10 “你把以下条例告诉以色列人。
“如果你们或你们的子孙中有人因为碰了死尸而不洁净,或是出了远门,可以改期为耶和华守逾越节。 11 他们可以在二月十四日黄昏守逾越节,要配无酵饼和苦菜一起吃逾越节的羊羔。 12 食物不可留到天明,也不可折断羊羔的一根骨头。要遵守逾越节的一切律例。 13 如果有人是洁净的,又没有出远门,却不守逾越节,要将他从民中铲除。他不在指定的时间向耶和华献供物,就必须自负罪责。 14 如果寄居在你们中间的外族人也想为耶和华守逾越节,他们也要遵守这些律例和典章。不论是外族人还是以色列人,都要遵守同样的律例。”
云彩遮盖会幕
15 安放约柜的圣幕支起来那天,云彩遮盖了它。当晚,云彩整夜像火焰一般。 16 之后,每天如此:白天云彩遮盖圣幕,晚上云彩像火。 17 云彩什么时候从圣幕上升起,以色列人就启行;云彩在哪里停下来,以色列人就在哪里安营。 18 他们无论启行还是安营,都遵照耶和华的吩咐。云彩在圣幕上停留多久,他们就安营多久。 19 有时云彩在圣幕上停留多日,他们就遵照耶和华的吩咐安营多日。 20 有时云彩在圣幕上只停留几天,他们就遵照耶和华的吩咐只安营几天。随后再照耶和华的吩咐启行。 21 有时云彩整夜停留在圣幕上,到早晨才升起,他们就早晨才启行。不管白天黑夜,云彩一升起,他们就启行。 22 不管是两天、一个月或是一年,只要云彩停留在圣幕上,以色列人就安营不动;云彩一升起,他们就启行。 23 他们遵照耶和华的吩咐安营,也遵照耶和华的吩咐启行。他们遵行耶和华借摩西吩咐的话。
民数记 9
Chinese New Version (Simplified)
在西奈守逾越节
9 以色列人出埃及地以后,第二年正月,耶和华在西奈旷野吩咐摩西说: 2 “以色列人要在指定的时间守逾越节, 3 就是本月十四日,黄昏的时候,你们要在指定的时间守这节,要照着这节的一切律例和一切典章而行。” 4 于是,摩西吩咐以色列人要守逾越节。 5 他们就在正月十四日,黄昏的时候,在西奈旷野守了逾越节;耶和华怎样吩咐了摩西,以色列人就怎样行了。 6 有几个人因为触着死人而不洁净,以致他们不能在那一天守逾越节;当日他们来到摩西和亚伦面前。 7 这些人对摩西说:“我们虽然因为接触死人而不洁净,为甚么我们被拒绝,不能在以色列人中,在指定的时间献耶和华的供物呢?” 8 摩西对他们说:“你们且等候,我要去听耶和华对你们有甚么吩咐。”
9 耶和华对摩西说: 10 “你要告诉以色列人说:你们或你们的后代中,如果有人因为接触死人而成为不洁净,或因到远方旅行,他还要向耶和华守逾越节; 11 他们要在二月十四日,黄昏的时候,守逾越节,同时要吃无酵饼和苦菜; 12 一点也不留到早晨,羊羔的骨头,一根也不可折断;他们要照着逾越节的一切律例守节。 13 但那洁净的,又不在路上旅行的人,如果忽略守逾越节,那人就要从自己的民中被剪除,因为他没有在指定的时间内献上耶和华的供物,那人必担当自己的罪。 14 如果有外人寄居在你们中间,想要向耶和华守逾越节,他就必须照着逾越节的条例和典章而行;不论是外人或是本地人,只有一样的条例。”
云彩覆盖会幕(A)
15 在竖立帐幕的那一天,有云彩遮盖着帐幕,就是法柜的帐幕;到了晚上,云彩在帐幕上,形状像火,直到早晨。 16 常常是这样:白天(《马索拉文本》无“白天”,现参照各古译本补上)有云彩遮盖帐幕,夜间云彩形状像火。 17 云彩甚么时候从会幕上收去,以色列人就起行;云彩在甚么地方停住,以色列人就在那里安营。 18 以色列人照着耶和华的吩咐起行,也照着耶和华的吩咐安营;云彩在帐幕上停留多久,他们就安营多久。 19 如果云彩多日停留在帐幕上,以色列人就遵守耶和华的吩咐,不起行。 20 有时云彩停留在帐幕上只有几天,他们就照着耶和华的吩咐安营;也照着耶和华的吩咐起行。 21 有时云彩从晚上到早晨停住;到了早晨,云彩一收上去,他们就起行;有时云彩从白昼到晚上都停住;云彩一收上去,他们就起行。 22 云彩停留在帐幕上不论有多久,或两天、或一月、或一年,以色列人就安营,不起行;云彩一收上去,他们就起行。 23 他们照着耶和华的吩咐安营,也照着耶和华的吩咐起行。他们遵守耶和华吩咐的,就是照着耶和华藉摩西吩咐的。
Numeri 9
Het Boek
Aanwijzingen voor viering van Pesach
9 De Here gaf Mozes de volgende instructies, terwijl hij en de Israëlieten verbleven in de woestijn op het Sinaï-schiereiland in de eerste maand van het tweede jaar na de uittocht uit Egypte: 2,3 ‘Het volk Israël moet Pesach, het Paasfeest, jaarlijks vieren op de veertiende dag van de eerste maand. Het feest begint ʼs avonds. Zorg ervoor dat u al mijn opdrachten voor dit feest nauwgezet uitvoert.’ 4,5 Dus kondigde Mozes aan dat Pesach op de avond van de veertiende dag daar in de Sinaï zou beginnen, net zoals de Here hem had opgedragen en zo gebeurde het. 6 Het geval deed zich voor dat enkele mannen onrein waren omdat zij een dode hadden aangeraakt. Zij konden Pesach dus niet meevieren en niet van het lam eten. 7 Zij legden hun probleem aan Mozes en Aäron voor en vertelden dat zij zich tekort gedaan voelden omdat zij hun offers niet op de vastgestelde tijd mochten brengen. 8 Mozes zei dat hij God om raad zou vragen 9 en dit was het antwoord dat hij van de Here ontving: 10 ‘Als de Israëlieten—nu of in de toekomst—op het moment van Pesach, het Paasfeest, onrein zijn doordat zij een dode hebben aangeraakt of omdat zij op reis zijn, mogen zij Pesach wel vieren, maar dan een maand later. 11 Zij doen dit dan op de veertiende van de tweede maand, beginnend in de avond. Zij moeten dan het lam eten met ongezuurd brood en bittere kruiden. 12 Zij mogen niets laten liggen tot de volgende morgen, geen enkel bot van het lam breken en de gegeven aanwijzingen voor Pesach nauwkeurig opvolgen. 13 Maar iemand die niet onrein of onderweg is en weigert Pesach op de aangegeven tijd te vieren, moet uit het volk Israël worden verbannen, omdat hij weigert de Here op de vastgestelde tijd een offer te brengen, hij moet zijn schuld dragen. 14 Als er een buitenlander bij u woont die Pesach, het Paasfeest voor de Here, wil meevieren, moet hij dezelfde instructies opvolgen. Er is één wet voor allen, zowel voor uw volksgenoten als voor vreemdelingen.’
15 Op de dag dat de tabernakel werd opgezet, bedekte de wolk deze en ʼs nachts veranderde de wolk in een zuil van vuur die de hele nacht zichtbaar bleef. 16 Zo ging het voortdurend: overdag een wolk en ʼs nachts een vuurzuil. 17 Wanneer de wolk opsteeg, braken de Israëlieten op, volgden hem naar de plaats waar hij stopte en sloegen daar het kamp op. 18 Op die manier reisden zij op bevel van de Here, stopten waar Hij het wilde en bleven daar tot de wolk weer verder ging. 19,20 Als hij lang bleef, bleven zij ook lang. Maar als hij maar enkele dagen bleef, bleven zij ook maar enkele dagen, want dat had de Here hun opgedragen. 21 Soms bleef de vuurzuil slechts één nacht stilstaan om de volgende morgen verder te trekken. Maar of het nu dag of nacht was, wanneer de wolk zich bewoog, braken de Israëlieten op en volgden hem. 22 Als de wolk twee dagen, een maand of een jaar boven de tabernakel bleef, bleven de Israëlieten ook zolang, maar zo gauw hij weer bewoog, trokken zij verder. 23 Op aanwijzing van de Here sloegen zij hun kamp op en op zijn bevel trokken zij weer verder. Zij volgden precies alle aanwijzingen op die de Here hun door Mozes gaf.
Números 9
Reina Valera Contemporánea
Celebración de la pascua
9 El Señor habló con Moisés en el desierto de Sinaí. Era el mes primero del segundo año de su salida de Egipto. Le dijo:
2 «Los hijos de Israel celebrarán la pascua a su debido tiempo. 3 Y ese debido tiempo es el día catorce de este mes, entre la tarde y la noche. La celebrarán siguiendo todos sus ritos y todas sus leyes.»
4 Moisés habló entonces con los hijos de Israel para que celebraran la pascua, 5 y así hicieron los hijos de Israel:(A) la celebraron en el desierto de Sinaí el día catorce del mes primero, entre la tarde y la noche, siguiendo todo que el Señor le había ordenado a Moisés. 6 Pero algunos de ellos estaban impuros por haber tocado un cadáver, así que no pudieron celebrar la pascua ese día. Se presentaron entonces ese mismo día ante Moisés y Aarón, 7 y les dijeron:
«Nosotros estamos impuros porque tocamos un cadáver. ¿Se nos impedirá por eso presentar nuestra ofrenda al Señor en su momento, junto con el resto de los hijos de Israel?»
8 Y Moisés les respondió:
«Esperen a que el Señor me diga qué hacer en el caso de ustedes.»
9 Y el Señor habló con Moisés, y le dijo:
10 «Habla con los hijos de Israel, y diles: “Cualquiera de ustedes o de sus descendientes, que se encuentre impuro por haber tocado un cadáver, o que se halle lejos, o ausente, celebrará también la pascua del Señor; 11 pero la celebrará el día catorce del mes segundo, entre la tarde y la noche. Comerán la pascua con panes sin levadura y hierbas amargas, 12 sin dejar nada del animal sacrificado para el día siguiente, y sin quebrarle un solo hueso.(B) La celebrarán siguiendo todos los ritos de la pascua. 13 Pero si alguien, estando limpio y sin encontrarse de viaje, deja de celebrar la pascua, será eliminado de entre su pueblo por no haber presentado en su momento la ofrenda del Señor. Esa persona cargará con su pecado.
14 ”Si entre ustedes vive algún extranjero, y celebra la pascua del Señor, deberá celebrarla siguiendo el rito y las leyes de la pascua. Tanto los extranjeros como los nacidos en la tierra celebrarán un mismo rito.”»
La nube sobre el tabernáculo(C)
15 El día que el tabernáculo fue erigido, la nube se posó sobre la tienda del testimonio y cubrió el tabernáculo, y desde la tarde y hasta la mañana siguiente la nube sobre el tabernáculo parecía ser de fuego. 16 Esto era siempre así: De día, la nube cubría el tabernáculo, y de noche lo cubría esa apariencia de fuego. 17 Cuando la nube se levantaba del tabernáculo, los hijos de Israel se ponían en marcha; cuando la nube se detenía en algún lugar, los hijos de Israel acampaban. 18 A una orden del Señor, los hijos de Israel se ponían en marcha; a otra orden del Señor, acampaban; y mientras la nube permanecía sobre el tabernáculo, ellos permanecían acampados. 19 Si la nube se detenía sobre el tabernáculo mucho tiempo, los hijos de Israel respetaban la orden del Señor y no partían; 20 pero si la nube permanecía poco tiempo sobre el tabernáculo, a una orden del Señor acampaban, y a una orden del Señor partían. 21 Algunas veces la nube se detenía desde la tarde hasta el día siguiente, otras veces la nube se levantaba por la mañana. Cuando se detenía un solo día, o cuando se levantaba por la noche, se ponían en marcha. 22 Podían pasar dos días, un mes, o un año, si la nube permanecía sobre el tabernáculo, los hijos de Israel seguían acampados y no se movían; pero si la nube se levantaba, ellos se ponían en marcha. 23 A una orden del Señor acampaban, y a una orden del Señor se ponían en marcha, siempre siguiendo las órdenes del Señor, tal y como él lo había ordenado por medio de Moisés.
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 2009, 2011 by Sociedades Bíblicas Unidas