Hebrews 9
English Standard Version Anglicised
The Earthly Holy Place
9 Now even the first covenant had regulations for worship and (A)an earthly place of holiness. 2 For (B)a tent[a] was prepared, the first section, in which were (C)the lampstand and (D)the table and (E)the bread of the Presence.[b] It is called the Holy Place. 3 Behind (F)the second curtain was a second section[c] called the Most Holy Place, 4 having the golden (G)altar of incense and (H)the ark of the covenant covered on all sides with gold, in which was (I)a golden urn holding the manna, and (J)Aaron's staff that budded, and (K)the tablets of the covenant. 5 Above it were (L)the cherubim of glory overshadowing (M)the mercy seat. Of these things we cannot now speak in detail.
6 These preparations having thus been made, (N)the priests go regularly into the first section, performing their ritual duties, 7 but into the second only (O)the high priest goes, and he but (P)once a year, and not without taking blood, (Q)which he offers for himself and for the unintentional sins of the people. 8 By this the Holy Spirit indicates that (R)the way into the holy places is not yet opened as long as the first section is still standing 9 (which is symbolic for the present age).[d] According to this arrangement, gifts and sacrifices are offered (S)that cannot perfect the conscience of the worshipper, 10 but deal only with (T)food and drink and (U)various washings, regulations for the body imposed until the time of reformation.
Redemption Through the Blood of Christ
11 But when Christ appeared as a high priest (V)of the good things that have come,[e] then through (W)the greater and more perfect tent ((X)not made with hands, that is, not of this creation) 12 he (Y)entered (Z)once for all into the holy places, not by means of (AA)the blood of goats and calves but (AB)by means of his own blood, (AC)thus securing an eternal redemption. 13 For if (AD)the blood of goats and bulls, and the sprinkling of defiled persons with (AE)the ashes of a heifer, sanctify[f] for the purification of the flesh, 14 how much more will (AF)the blood of Christ, who through the eternal Spirit (AG)offered himself without blemish to God, (AH)purify our[g] conscience (AI)from dead works (AJ)to serve the living God.
15 Therefore he is (AK)the mediator of a new covenant, so that (AL)those who are called may (AM)receive the promised eternal inheritance, (AN)since a death has occurred that redeems them from the transgressions committed under the first covenant.[h] 16 For where a will is involved, the death of the one who made it must be established. 17 For (AO)a will takes effect only at death, since it is not in force as long as the one who made it is alive. 18 Therefore not even the first covenant was inaugurated (AP)without blood. 19 For when every commandment of the law had been declared by Moses to all the people, he took (AQ)the blood of calves and goats, (AR)with water and scarlet wool and hyssop, and sprinkled both the book itself and all the people, 20 saying, (AS)“This is the blood of the covenant that God commanded for you.” 21 And in the same way he sprinkled with the blood both (AT)the tent and all the vessels used in worship. 22 Indeed, under the law almost everything is purified with blood, and (AU)without the shedding of blood there is no forgiveness of sins.
23 Thus it was necessary for (AV)the copies of the heavenly things to be purified with these rites, but the heavenly things themselves with better sacrifices than these. 24 For Christ has entered, not into holy places (AW)made with hands, which are copies of the true things, but into heaven itself, now to appear in the presence of God (AX)on our behalf. 25 Nor was it to offer himself repeatedly, as (AY)the high priest enters (AZ)the holy places every year with blood not his own, 26 for then he would have had to suffer repeatedly since the foundation of the world. But as it is, (BA)he has appeared (BB)once for all (BC)at the end of the ages to put away sin by the sacrifice of himself. 27 And just as (BD)it is appointed for man to die once, and (BE)after that comes judgement, 28 so Christ, having been offered once (BF)to bear the sins of (BG)many, will appear (BH)a second time, (BI)not to deal with sin but to save those who are eagerly (BJ)waiting for him.
Footnotes
- Hebrews 9:2 Or tabernacle; also verses 11, 21
- Hebrews 9:2 Greek the presentation of the loaves
- Hebrews 9:3 Greek tent; also verses 6, 8
- Hebrews 9:9 Or which is symbolic for the age then present
- Hebrews 9:11 Some manuscripts good things to come
- Hebrews 9:13 Or For if the blood of goats and bulls, and the sprinkling of defiled persons with the ashes of a heifer, sanctifies
- Hebrews 9:14 Some manuscripts your
- Hebrews 9:15 The Greek word means both covenant and will; also verses 16, 17
Mga Hebreo 9
Magandang Balita Biblia (with Deuterocanon)
Ang Pagsamba Dito sa Lupa at Doon sa Langit
9 Ang naunang tipan ay may mga alituntunin sa pagsamba at may sambahang ginawa ng tao. 2 Itinayo(A) ang isang tolda na may dalawang bahagi: ang una ay tinatawag na Dakong Banal at naroon ang ilawan, ang hapag at ang mga tinapay na handog sa Diyos; 3 ang(B) ikalawa ay nasa kabila ng pangalawang tabing at tinatawag na Dakong Kabanal-banalan. 4 Naroon(C) ang gintong altar na sunugan ng insenso at ang Kaban ng Tipan, na nababalutan ng ginto. Nasa loob ng Kaban ang sisidlang-ginto na may lamang manna, ang tungkod ni Aaron na nagkaroon ng usbong, at ang mga tapyas ng bato na kinasusulatan ng Tipan. 5 At(D) sa ibabaw ng kaban ay may mga kerubin, na nagpapakitang naroon ang Diyos. Nalililiman ng mga pakpak ng mga kerubin ang Luklukan ng Awa, ngunit hindi ngayon ang panahon para ipaliwanag nang isa-isa ang lahat ng ito.
6 Ganoon(E) ang pagkakaayos sa loob ng kanilang toldang sambahan. Ang mga pari ay pumapasok araw-araw sa unang bahagi upang ganapin ang kanilang tungkulin. 7 Ngunit(F) tanging ang pinakapunong pari ang nakakapasok sa ikalawang bahagi, at ito'y minsan lamang niyang ginagawa sa loob ng isang taon. Siya'y may dalang dugo na inihahandog sa Diyos para sa kanyang mga kasalanan at para sa mga kasalanang hindi sinasadyang nagawa ng mga tao. 8 Sa pamamagitan ng mga ito, maliwanag na itinuturo ng Espiritu Santo na ang daang papunta sa Dakong Kabanal-banalan ay hindi pa bukás habang nakatayo pa ang unang bahagi ng tolda. 9 Simbolo lamang ang mga iyon na tumutukoy sa kasalukuyang panahon. Ang mga kaloob at mga handog na iniaalay ay hindi nakakapagpalinis ng budhi ng mga sumasamba roon. 10 Ang paglilinis nila'y nauukol lamang sa pagkain at inumin at sa iba't ibang uri ng paglilinis, mga alituntuning panlabas lamang, na iiral hanggang sa baguhin ng Diyos ang lahat ng bagay.
11 Ngunit dumating[a] na si Cristo, ang Pinakapunong Pari ng mabubuting bagay na narito na. At siya'y naglilingkod doon sa sambahang higit na dakila, walang katulad at hindi ginawa ng tao. Ang sambahang iyon ay wala sa sanlibutang ito. 12 Minsan lamang pumasok si Cristo sa Dakong Kabanal-banalan, at iyo'y sapat na. Hindi dugo ng mga kambing at guya ang kanyang inihandog, kundi ang sarili niyang dugo, upang magkaroon tayo ng walang hanggang kaligtasan. 13 Kung(G) ang dugo ng mga kambing at toro, at ang abo ng dumalagang baka ang iwiniwisik sa mga taong itinuturing na marumi upang sila'y luminis ayon sa Kautusan, 14 higit ang nagagawa ng dugo ni Cristo! Sa pamamagitan ng walang hanggang Espiritu, inialay niya sa Diyos ang kanyang sarili bilang handog na walang kapintasan. Ang kanyang dugo ang lumilinis sa ating[b] mga budhi sa mga gawang walang kabuluhan upang tayo'y makapaglingkod sa Diyos na buháy.
15 Kaya nga, si Cristo ang tagapamagitan ng bagong tipan. Sa pamamagitan ng kanyang kamatayan, ipinatawad ang paglabag ng mga tao noong sila'y nasa ilalim pa ng naunang tipan. Dahil dito, makakamtan ng mga tinawag ng Diyos ang walang hanggang pagpapala na kanyang ipinangako.
16 Kapag may testamento, kailangang mapatunayang patay na ang gumawa niyon, 17 sapagkat ang testamento ay walang bisa habang buháy pa ang gumawa; magkakabisa lamang iyon kapag siya'y namatay na. 18 Maging ang naunang tipan ay pinagtibay sa pamamagitan ng walang dugo. 19 Matapos(H) ipahayag ni Moises sa mga tao ang bawat alituntunin sa Kautusan, kumuha siya ng dugo ng mga baka [at ng mga kambing][c] at hinaluan niya iyon ng tubig. Kumuha siya ng pulang lana at sanga ng hisopo, at isinawsaw iyon sa dugong may halong tubig. Winisikan ang aklat ng Kautusan at ang mga tao. 20 Kasabay nito'y kanyang sinabi, “Ito ang dugong nagpapatibay sa tipan na ibinigay ng Diyos at ipinag-utos niya na tuparin ninyo.” 21 Winisikan(I) din niya ng dugo ang tolda at ang mga kagamitan sa pagsamba. 22 Ayon(J) sa Kautusan, halos lahat ng bagay ay nililinis sa pamamagitan ng dugo, at kung walang pag-aalay ng dugo ay walang kapatawaran ng mga kasalanan.
Kapatawaran ng Kasalanan sa Pamamagitan ng Kamatayan ni Cristo
23 Ang mga bagay sa sambahang iyon ay larawan lamang ng mga nasa langit, at kinakailangang linisin sa pamamagitan ng mga handog. Ngunit higit na mabubuting handog ang kinakailangan sa paglilinis ng mga bagay sa sambahang nasa langit. 24 Sapagkat si Cristo ay hindi pumasok sa isang Dakong Banal na ginawa ng tao at larawan lamang ng tunay na sambahan. Sa langit mismo siya pumasok at ngayo'y nasa harap na siya ng Diyos at namamagitan para sa atin.
25 Ang pinakapunong pari ng mga Judio ay pumapasok sa Dakong Banal taun-taon na may dalang dugo ng mga hayop. Ngunit si Cristo'y minsan lamang pumasok upang ihandog ang kanyang sarili. 26 Kung hindi gayon, kailangan sanang paulit-ulit na siya'y mamatay mula pa nang likhain ang sanlibutan. Subalit minsan lamang siyang nagpakita, ngayong magtatapos na ang panahon, upang pawiin ang kasalanan sa pamamagitan ng handog na kanyang inialay. 27 Itinakda sa mga tao na minsan lamang mamatay at pagkatapos ay ang paghuhukom. 28 Gayundin(K) naman, si Cristo'y minsan lamang inihandog upang pawiin ang mga kasalanan ng mga tao. Siya'y muling darating, hindi upang muling ihandog dahil sa kasalanan, kundi upang iligtas ang mga naghihintay sa kanya.
The Holy Bible, English Standard Version Copyright © 2001 by Crossway Bibles, a division of Good News Publishers.