历代志下 34
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
犹大王约西亚
34 约西亚八岁登基，在耶路撒冷执政三十一年。 2 他做耶和华视为正的事，效法他祖先大卫，不偏不离。
约西亚清除偶像
3 他执政第八年，虽然还年幼，却开始寻求他祖先大卫的上帝。他执政第十二年，开始清除犹大和耶路撒冷的丘坛、亚舍拉神像、雕刻和铸造的偶像。 4 众人在他面前拆毁巴力的祭坛，他砍掉高高的香坛，又把亚舍拉神像及雕刻和铸造的偶像磨成粉末，撒在祭拜它们之人的坟墓上， 5 把它们祭司的骸骨放在它们的坛上焚烧。这样，他洁净了犹大和耶路撒冷。 6 约西亚还在玛拿西、以法莲、西缅，远至拿弗他利的各城邑及其周围的荒废之地做了同样的事情。 7 他拆毁祭坛和亚舍拉神像，把偶像磨成粉末，砍掉以色列境内所有的香坛，然后回到耶路撒冷。
发现律法书
8 约西亚执政第十八年，洁净国土和圣殿以后，就差遣亚萨利雅的儿子沙番、耶路撒冷的总督玛西雅和约哈斯的儿子约亚史官负责整修他的上帝耶和华的殿。 9 他们到希勒迦大祭司那里，把献给上帝殿的银子交给他。这银子是守殿门的利未人从玛拿西人和以法莲人，所有剩下的以色列人，所有的犹大人和便雅悯人，以及耶路撒冷的居民那里收来的。 10 他们把银子交给负责管理耶和华殿的督工，由他们转交给整修耶和华殿的工人， 11 也就是木匠和石匠，让他们用来购买凿好的石头、木架和栋梁，整修犹大诸王毁坏的殿。 12 工人都忠诚地工作。他们的督工是利未人米拉利的子孙雅哈和俄巴底，哥辖的子孙撒迦利亚和米书兰。其他精通乐器的利未人 13 负责监督搬运工人，还有一些做书记、官员和殿门守卫。
14 他们把奉献到耶和华殿里的银子拿出来的时候，希勒迦祭司发现了摩西所传的耶和华的律法书。 15 希勒迦就对沙番书记说：“我在耶和华的殿里发现了律法书。”希勒迦就把书卷交给沙番。 16 沙番把书卷带到王那里，向王禀告说：“凡交给仆人们办的事，都已办妥。 17 耶和华殿里的银子已被取出来交给督工和工人。” 18 沙番书记又对王说：“希勒迦祭司交给我一卷书。”沙番就在王面前诵读这书。 19 王听了律法书上的话，就撕裂衣服， 20 吩咐希勒迦、沙番的儿子亚希甘、米迦的儿子亚比顿、沙番书记和王的臣仆亚撒雅： 21 “你们去为我、为以色列和犹大的余民求问耶和华有关这书卷上的话。耶和华的烈怒已经临到我们身上，因为我们的祖先没有遵守耶和华的话，没有遵行这书卷上的话。”
22 于是，王派去的人跟着希勒迦去求问女先知户勒妲，她是负责管理礼服的沙龙之妻。沙龙是哈斯拉的孙子、特瓦的儿子。户勒妲住在耶路撒冷第二区。他们向她说明来意， 23 她对他们说：“以色列的上帝耶和华要你们回去告诉差你们来见我的人， 24 耶和华说，‘我要照在犹大王面前所读的那书上的一切咒诅，降灾难给这地方及这里的居民。 25 因为他们背弃我，给别的神明烧香，制造偶像惹我发怒，所以我的怒火要在这地方燃烧，绝不止息。’ 26 你们告诉差你们来求问耶和华的犹大王，‘至于你所听见的那些话，以色列的上帝耶和华说， 27 因为你听到我对这地方及这里居民的警告，便悔改，在我面前谦卑、撕裂衣服，向我哭泣，我垂听了你的祷告。这是我耶和华说的。 28 我会让你平安入土，你不会看到我要降给这地方及这里居民的一切灾难。’”他们便回去禀告王。
约西亚立约顺服上帝
29 于是，王召集犹大和耶路撒冷的所有长老， 30 与犹大人和耶路撒冷的居民、祭司和利未人等全体民众，不论贵贱，一同上到耶和华的殿。王把在耶和华殿中发现的约书念给他们听。 31 王站在自己的位置上，在耶和华面前立约，要全心全意地跟随耶和华，遵从祂的一切诫命、法度和律例，履行约书上的规定。 32 他使耶路撒冷和便雅悯的人都遵行这约。于是，耶路撒冷的居民都遵行他们祖先的上帝的约。 33 约西亚除去以色列境内所有的可憎之物，又吩咐所有住在以色列的人都事奉他们的上帝耶和华。约西亚在世时，他们都没有偏离他们祖先的上帝耶和华。
2 Kronieken 34
BasisBijbel
Josia, koning van Juda
34 Josia was acht jaar toen hij koning werd. Hij regeerde 31 jaar in Jeruzalem. 2 Hij leefde zoals de Heer het wil, net zoals zijn voorvader David. Hij diende God heel nauwkeurig. 3 Toen hij acht jaar koning was, hij was dus nog jong, begon hij de God van zijn vader David te aanbidden. En toen hij twaalf jaar koning was, begon hij Juda en Jeruzalem schoon te maken voor de Heer: hij haalde alle altaren, heilige palen en godenbeelden weg. 4 Hij hield toezicht toen de altaren voor Baäl werden afgebroken. Hij hakte de afbeeldingen van de zon boven die altaren weg. Hij hakte de heilige palen en de godenbeelden om en verpulverde ze helemaal. Het stof daarvan strooide hij op de graven van de priesters die op die altaren de offers hadden gebracht. 5 De botten van die priesters verbrandde hij op de altaren.[a] Zo maakte hij Juda en Jeruzalem weer schoon voor de Heer. 6 Ook de steden in het gebied van Manasse, van Efraïm en van Simeon, en zelfs de steden in Naftali en in de velden rond die steden maakte hij schoon voor de Heer. 7 Hij brak er alle altaren af, hakte de heilige palen om en sloeg de godenbeelden tot gruis. In het hele land hakte hij alle afbeeldingen van de zon om. Daarna ging hij terug naar Jeruzalem.
8 Toen hij 18 jaar koning was gaf hij ook aan Safan, de zoon van Azalia, en de stadsoverste Maäseja en de minister-president Joha, de zoon van Joahaz, de opdracht om de tempel van zijn Heer God te repareren. 9 Ze gingen naar de hogepriester Hilkia en gaven hem het geld dat de deurwachters hadden ontvangen van de stammen van Manasse en Efraïm. Ook het geld van de mensen die nog over waren van het koninkrijk Israël,[b] en van heel Juda en Benjamin en van de bewoners van Jeruzalem. 10 Het was voor de opzichters die toezicht hielden op het werk van de mannen die de tempel van de Heer repareerden. 11 Van het geld moesten stenen gekocht worden, en hout voor de dakbalken van de gebouwen. Want de koningen van Juda hadden nooit iets aan de tempel gedaan. 12 Het waren betrouwbare mannen die daar werkten. De Levieten Jahat en Obadja uit de familie van Merari, en Zacharia en Mesullam uit de familie van Kehat hielden toezicht op het werk.
13 Alle Levieten die muziekinstrumenten konden bespelen, stonden aan het hoofd van de dragers. Ook hadden ze de leiding over alle andere arbeiders. Verder waren de Levieten schrijvers, opzieners en poortwachters.
Het wetboek van de Heer wordt gevonden
14 Toen ze het geld dat in de tempel van de Heer gebracht was, tevoorschijn haalden, vond de priester Hilkia een boek. Het was het boek van de wet van de Heer dat door Mozes was geschreven. 15 Toen zei Hilkia tegen de schrijver Safan: "Ik heb in de tempel van de Heer het wetboek gevonden." En hij gaf het aan Safan. 16 Safan ging ermee naar de koning. Bovendien bracht hij de koning verslag uit van het werk. Hij zei: "Alles wat u bevolen heeft, wordt gedaan. 17 Het geld dat in de tempel van de Heer was, is geteld en aan de opzichters en arbeiders gegeven. 18 En de priester Hilkia heeft mij een boek gegeven." Safan las de koning eruit voor.
19 Toen de koning had gehoord wat er in het wetboek stond, scheurde hij zijn kleren als teken van verdriet. 20 Hij liet Hilkia, Ahikam de zoon van Safan, Abdon de zoon van Micha, de schrijver Safan en zijn dienaar Asaja komen. 21 Hij zei tegen hen: "Ga voor mij en voor de mensen die nog in Israël en Juda zijn overgebleven aan de Heer vragen wat we moeten doen. Want de Heer zal woedend zijn dat wij en onze voorouders niet hebben gedaan wat er in dit wetboek staat."
22 Toen ging Hilkia met de anderen naar de profetes Hulda. (Zij was de vrouw van Sallum, de zoon van Tokat, die een zoon was van Hasra. Sallum was de bewaarder van de priesterkleren.) Hulda woonde in het nieuwe gedeelte van Jeruzalem. Ze vertelden haar wat er was gebeurd. 23 Ze antwoordde: "Dit zegt de Heer, de God van Israël: Zeg tegen de man die jullie naar Mij toe gestuurd heeft: 24 Ik zal een ramp laten komen over de bewoners van deze stad. Ze zullen getroffen worden door alle vervloekingen die in het boek staan dat aan de koning van Juda is voorgelezen. 25 Want ze hebben Mij verlaten. Ze hebben offers gebracht aan andere goden. Ze hebben Mij heel erg kwaad gemaakt met hun zelfgemaakte goden. Daarom zal Ik deze stad straffen. Niets zal Mij nog kunnen tegenhouden. 26 Maar zeg tegen de koning van Juda, die jullie heeft gestuurd om Mij om raad te vragen: Dit zegt de Heer, de God van Israël: u heeft gehoord wat er in het wetboek staat. 27 U bent er heel erg van geschrokken en wilde Mij gehoorzaam zijn. U heeft Mij laten zien dat u heel erg spijt heeft van alles wat er is gebeurd. U vond het vreselijk wat er met deze stad en haar bewoners gaat gebeuren. U heeft uw kleren gescheurd en voor Mij gehuild van spijt en verdriet. Ik heb u gehoord. 28 Daarom zal dit pas gebeuren als u gestorven bent. U zal het niet zelf meemaken en het niet zien gebeuren." Ze brachten het antwoord over aan de koning.
Koning Josia wil dat de mensen weer volgens de wet gaan leven
29 Toen liet de koning alle leiders van Juda en Jeruzalem bij zich komen. 30 De koning ging naar de tempel van de Heer. Iedereen ging met hem mee: alle mannen van Juda, alle bewoners van Jeruzalem, de priesters, de Levieten, en het hele volk, van hoog tot laag, jong en oud. De koning las hun het hele boek van het verbond voor dat in de tempel van de Heer was gevonden.
31 Toen ging hij staan en sloot een verbond met het volk en de Heer. Ze beloofden dat ze voortaan met hun hele hart en hun hele ziel de Heer zouden dienen. Voortaan zouden ze gehoorzaam zijn aan de wetten en leefregels die in het boek van het verbond waren opgeschreven. 32 Hij liet iedereen die daar was en iedereen uit het gebied van de stam van Benjamin meedoen met dit verbond. En alle Jeruzalemmers hielden zich aan alles wat er in het boek van het verbond stond. 33 Josia haalde alle godenbeelden in het land weg. Alle mensen van het land gingen hun Heer God weer dienen. Zolang de koning leefde, dienden ze de God van hun voorouders.
Footnotes
- 2 Kronieken 34:5 Dit was ongeveer 300 jaar hiervóór geprofeteerd door een profeet uit Juda. Lees 1 Koningen 13:1-3.
- 2 Kronieken 34:9 Het koninkrijk Israël bestond inmiddels niet meer. Het was veroverd door de koning van Assur en bijna alle bewoners waren gevangen meegenomen naar Assur. Lees 2 Koningen 17:3-6.
2 Chronicles 34
King James Version
34 Josiah was eight years old when he began to reign, and he reigned in Jerusalem one and thirty years.
2 And he did that which was right in the sight of the Lord, and walked in the ways of David his father, and declined neither to the right hand, nor to the left.
3 For in the eighth year of his reign, while he was yet young, he began to seek after the God of David his father: and in the twelfth year he began to purge Judah and Jerusalem from the high places, and the groves, and the carved images, and the molten images.
4 And they brake down the altars of Baalim in his presence; and the images, that were on high above them, he cut down; and the groves, and the carved images, and the molten images, he brake in pieces, and made dust of them, and strowed it upon the graves of them that had sacrificed unto them.
5 And he burnt the bones of the priests upon their altars, and cleansed Judah and Jerusalem.
6 And so did he in the cities of Manasseh, and Ephraim, and Simeon, even unto Naphtali, with their mattocks round about.
7 And when he had broken down the altars and the groves, and had beaten the graven images into powder, and cut down all the idols throughout all the land of Israel, he returned to Jerusalem.
8 Now in the eighteenth year of his reign, when he had purged the land, and the house, he sent Shaphan the son of Azaliah, and Maaseiah the governor of the city, and Joah the son of Joahaz the recorder, to repair the house of the Lord his God.
9 And when they came to Hilkiah the high priest, they delivered the money that was brought into the house of God, which the Levites that kept the doors had gathered of the hand of Manasseh and Ephraim, and of all the remnant of Israel, and of all Judah and Benjamin; and they returned to Jerusalem.
10 And they put it in the hand of the workmen that had the oversight of the house of the Lord, and they gave it to the workmen that wrought in the house of the Lord, to repair and amend the house:
11 Even to the artificers and builders gave they it, to buy hewn stone, and timber for couplings, and to floor the houses which the kings of Judah had destroyed.
12 And the men did the work faithfully: and the overseers of them were Jahath and Obadiah, the Levites, of the sons of Merari; and Zechariah and Meshullam, of the sons of the Kohathites, to set it forward; and other of the Levites, all that could skill of instruments of musick.
13 Also they were over the bearers of burdens, and were overseers of all that wrought the work in any manner of service: and of the Levites there were scribes, and officers, and porters.
14 And when they brought out the money that was brought into the house of the Lord, Hilkiah the priest found a book of the law of the Lord given by Moses.
15 And Hilkiah answered and said to Shaphan the scribe, I have found the book of the law in the house of the Lord. And Hilkiah delivered the book to Shaphan.
16 And Shaphan carried the book to the king, and brought the king word back again, saying, All that was committed to thy servants, they do it.
17 And they have gathered together the money that was found in the house of the Lord, and have delivered it into the hand of the overseers, and to the hand of the workmen.
18 Then Shaphan the scribe told the king, saying, Hilkiah the priest hath given me a book. And Shaphan read it before the king.
19 And it came to pass, when the king had heard the words of the law, that he rent his clothes.
20 And the king commanded Hilkiah, and Ahikam the son of Shaphan, and Abdon the son of Micah, and Shaphan the scribe, and Asaiah a servant of the king's, saying,
21 Go, enquire of the Lord for me, and for them that are left in Israel and in Judah, concerning the words of the book that is found: for great is the wrath of the Lord that is poured out upon us, because our fathers have not kept the word of the Lord, to do after all that is written in this book.
22 And Hilkiah, and they that the king had appointed, went to Huldah the prophetess, the wife of Shallum the son of Tikvath, the son of Hasrah, keeper of the wardrobe; (now she dwelt in Jerusalem in the college:) and they spake to her to that effect.
23 And she answered them, Thus saith the Lord God of Israel, Tell ye the man that sent you to me,
24 Thus saith the Lord, Behold, I will bring evil upon this place, and upon the inhabitants thereof, even all the curses that are written in the book which they have read before the king of Judah:
25 Because they have forsaken me, and have burned incense unto other gods, that they might provoke me to anger with all the works of their hands; therefore my wrath shall be poured out upon this place, and shall not be quenched.
26 And as for the king of Judah, who sent you to enquire of the Lord, so shall ye say unto him, Thus saith the Lord God of Israel concerning the words which thou hast heard;
27 Because thine heart was tender, and thou didst humble thyself before God, when thou heardest his words against this place, and against the inhabitants thereof, and humbledst thyself before me, and didst rend thy clothes, and weep before me; I have even heard thee also, saith the Lord.
28 Behold, I will gather thee to thy fathers, and thou shalt be gathered to thy grave in peace, neither shall thine eyes see all the evil that I will bring upon this place, and upon the inhabitants of the same. So they brought the king word again.
29 Then the king sent and gathered together all the elders of Judah and Jerusalem.
30 And the king went up into the house of the Lord, and all the men of Judah, and the inhabitants of Jerusalem, and the priests, and the Levites, and all the people, great and small: and he read in their ears all the words of the book of the covenant that was found in the house of the Lord.
31 And the king stood in his place, and made a covenant before the Lord, to walk after the Lord, and to keep his commandments, and his testimonies, and his statutes, with all his heart, and with all his soul, to perform the words of the covenant which are written in this book.
32 And he caused all that were present in Jerusalem and Benjamin to stand to it. And the inhabitants of Jerusalem did according to the covenant of God, the God of their fathers.
33 And Josiah took away all the abominations out of all the countries that pertained to the children of Israel, and made all that were present in Israel to serve, even to serve the Lord their God. And all his days they departed not from following the Lord, the God of their fathers.
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016