历代志上 29
Chinese New Version (Simplified)
大卫亲自预备建殿的材料
29 大卫王对全体会众说：“我的儿子所罗门，是 神所拣选的，现在还年幼识浅，而这工程非常浩大；因为这殿宇不是为人建造，而是为耶和华 神建造的。 2 我为我 神的殿已经尽了我的力量，预备了金子做金器，银子做银器，铜做铜器，铁做铁器，木做木器；还有红玛瑙、用作镶嵌的宝石、彩石和各样的宝石，以及很多大理石。 3 不但这样，因我爱慕我 神的殿，就在我为建造圣殿预备的一切以外，又把我自己积蓄的金银献给我 神的殿： 4 就是俄斐金一百多公吨，精炼的银子约两百四十公吨，用来贴殿里的墙壁； 5 金子做金器，银子做银器，以及匠人手所作的各样巧工。今日有谁愿意奉献给耶和华呢？”
民众上下一心，自愿奉献
6 于是各家族的领袖、以色列各支派的领袖、千夫长、百夫长和管理王的事务的领袖，都乐意奉献。 7 为了神殿里的需用，他们奉献了金子一百七十多公吨，银子三百四十多公吨，铜约六百二十公吨和铁三千四百公吨。 8 有宝石的，都交到耶和华殿这库房，由革顺人耶歇经办。 9 人民因这些人自愿奉献而欢喜，因为他们一心乐意奉献给耶和华，大卫王也非常欢喜。
大卫称颂耶和华
10 所以大卫在全体会众面前称颂耶和华，说：“耶和华我们的祖先以色列的 神，是应当称颂的，从亘古直到永远。 11 耶和华啊，尊大、能力、荣耀、胜利和威严，都是你的；因为天上地下的万有都是你的；耶和华啊，国度是你的，你是至高的，是万有之首。 12 富足和尊荣都从你而来，你也统治万有。在你的手里有力量和权能；人的尊大、强盛都是出于你的手。 13 我们的 神啊，现在我们要称颂你，赞美你荣耀的名。 14 我算甚么？我的人民又算甚么？竟有力量这样乐意奉献？因为万物都是从你而来，我们只是把从你手里得来的，奉献给你。 15 我们在你面前是客旅，是寄居的，像我们的列祖一样；我们在世上的日子好象影儿，没有指望。 16 耶和华我们的 神啊，我们预备的这一切财物，要为你的圣名建造殿宇，都是从你而来的，也都是属于你的。 17 我的 神啊，我知道你察验人心，喜悦正直；至于我，我以正直的心甘愿奉献这一切；现在我也非常欢喜看见你在这里的人民，都甘愿奉献给你。 18 耶和华我们列祖亚伯拉罕、以撒、以色列的 神啊，求你永远保守这一件事，就是使你的子民常存这心思意念，坚定他们的心归向你。 19 求你赐给我的儿子所罗门专一的心，谨守你的诫命、法度和律例，作成这一切事，用我所预备的一切来建造殿宇。”
众民称颂耶和华并且献祭
20 大卫对全体会众说：“你们应当称颂耶和华你们的 神。”于是全体会众就称颂耶和华他们列祖的 神，俯伏敬拜耶和华和王。 21 第二天，他们向耶和华献祭，他们向耶和华献上燔祭；那一天他们献了公牛一千头、公绵羊一千只、羊羔一千只，以及同献的奠祭，又为以色列众人献了许多祭。
所罗门登基作王
22 那一天，他们十分喜乐地在耶和华面前吃喝。他们再次表示拥立大卫的儿子所罗门作王，膏他为耶和华作君王，又膏撒督作祭司。 23 于是所罗门坐在耶和华所赐的位上，接续他父亲大卫作王；他凡事亨通，以色列众人都听从他。 24 众领袖和勇士，以及大卫王的众子，都顺服所罗门王。 25 耶和华使所罗门在以色列众人面前非常尊大，又赐给他君王的威严，胜过在他以前所有的以色列王。
大卫逝世
26 耶西的儿子大卫作全以色列的王。 27 大卫作王统治以色列的日子共四十年；他在希伯仑作王七年，在耶路撒冷作王三十三年。 28 大卫年纪老迈，寿数满足，享尽富足和尊荣才去世；他的儿子所罗门接续他作王。 29 大卫王一生始末的事迹，都记在撒母耳先见的书上、拿单先知的书上和迦得先见的书上。 30 还有他治理的一切国事，他的英勇事迹，以及在他身上和以色列并各地列国发生的事迹，都记在这些书上。
Fyrri Kroníkubók 29
Icelandic Bible
29 Davíð konungur mælti til alls safnaðarins: "Salómon sonur minn, hinn eini, er Guð hefir kjörið, er ungur og óreyndur, en starfið er mikið, því að eigi er musteri þetta manni ætlað, heldur Drottni Guði.
2 Ég hefi af öllum mætti dregið að fyrir musteri Guðs míns, gull í gulláhöldin, silfur í silfuráhöldin, eir í eiráhöldin, járn í járnáhöldin og tré í tréáhöldin, sjóamsteina og steina til að greypa inn, gljásteina og mislita steina, alls konar dýra steina og afar mikið af alabastursteinum.
3 Enn fremur vil ég, sakir þess að ég hefi mætur á musteri Guðs míns, gefa það, er ég á af gulli og silfri, til musteris Guðs míns, auk alls þess, er ég hefi dregið að fyrir helgidóminn:
4 Þrjú þúsund talentur af gulli og það af Ófírgulli, sjö þúsund talentur af skíru silfri til þess að klæða með veggina í herbergjunum
5 og til þess að útvega gull í gulláhöldin og silfur í silfuráhöldin, og til alls konar listasmíða. Hver er nú fús til þess að færa Drottni ríflega fórnargjöf í dag?"
6 Þá kváðust ætthöfðingjarnir, höfðingjar kynkvísla Ísraels, þúsundhöfðingjarnir og hundraðshöfðingjarnir og ráðsmennirnir yfir störfum í konungsþjónustu vera fúsir til þess,
7 og þeir gáfu til Guðs húss fimm þúsund talentur gulls, tíu þúsund Daríus-dali, tíu þúsund talentur silfurs, átján þúsund talentur eirs og hundrað þúsund talentur járns.
8 Og hver sá, er átti gimsteina, gaf þá í féhirslu húss Drottins, er Jehíel Gersoníti hafði umsjón yfir.
9 Þá gladdist lýðurinn yfir örlæti þeirra, því að þeir höfðu af heilum hug fært Drottni sjálfviljagjafir, og Davíð konungur gladdist einnig stórum.
10 Þá lofaði Davíð Drottin, að öllum söfnuðinum ásjáanda, og Davíð mælti: "Lofaður sért þú, Drottinn, Guð Ísraels, forföður vors, frá eilífð til eilífðar.
11 Þín, Drottinn, er tignin, mátturinn og dýrðin, vegsemdin og hátignin, því að allt er þitt, á himni og jörðu. Þinn er konungdómurinn, Drottinn, og sá, er gnæfir yfir alla sem höfðingi.
12 Auðlegðin og heiðurinn koma frá þér; þú drottnar yfir öllu, máttur og megin er í hendi þinni, og á þínu valdi er það, að gjöra hvern sem vera skal mikinn og máttkan.
13 Og nú, Guð vor, vér lofum þig og tignum þitt dýrlega nafn.
14 Því að hvað er ég, og hvað er lýður minn, að vér skulum vera færir um að gefa svo mikið sjálfviljuglega? Nei, frá þér er allt, og af þínu höfum vér fært þér gjöf.
15 Því að vér erum aðkomandi og útlendingar fyrir þér, eins og allir feður vorir. Sem skuggi eru dagar vorir á jörðunni, og engin er vonin.
16 Drottinn, Guð vor, öll þessi auðæfi, er vér höfum dregið að til þess að reisa þér _ þínu heilaga nafni _ hús, frá þér eru þau og allt er það þitt.
17 Og ég veit, Guð minn, að þú rannsakar hjartað og hefir þóknun á hreinskilni. Ég hefi með hreinum hug og sjálfviljuglega gefið allt þetta, og ég hefi með gleði horft á, hversu lýður þinn, sem hér er, færir þér sjálfviljagjafir.
18 Drottinn, Guð feðra vorra, Abrahams, Ísaks og Jakobs, varðveit þú slíkar hugrenningar í hjarta lýðs þíns að eilífu, og bein hjörtum þeirra til þín.
19 En gef þú Salómon syni mínum einlægt hjarta, að hann megi varðveita boðorð þín, vitnisburði og fyrirskipanir, og að hann megi gjöra allt þetta og reisa musterið, er ég hefi dregið að föng til."
20 Síðan mælti Davíð til alls safnaðarins: "Lofið Drottin, Guð yðar!" Lofaði þá allur söfnuðurinn Drottin, Guð feðra sinna, hneigðu sig og lutu Drottni og konungi.
21 Næsta morgun færðu þeir Drottni sláturfórn og færðu honum í brennifórn: þúsund naut, þúsund hrúta og þúsund lömb, og drykkjarfórnir, er við áttu, svo og sláturfórnir í ríkum mæli fyrir allan Ísrael.
22 Átu þeir svo og drukku frammi fyrir Drottni þann dag í miklum fagnaði og tóku Salómon, son Davíðs, öðru sinni til konungs og smurðu hann þjóðhöfðingja Drottni til handa, en Sadók til prests.
23 Sat Salómon þannig sem konungur Drottins í hásæti í stað Davíðs föður síns og var auðnumaður, og allir Ísraelsmenn hlýddu honum.
24 Og allir höfðingjarnir og kapparnir, svo og allir synir Davíðs konungs, hylltu Salómon konung.
25 Og Drottinn gjörði Salómon mjög vegsamlegan í augum allra Ísraelsmanna og veitti honum tignarmikinn konungdóm, svo að enginn konungur í Ísrael hafði slíkan haft á undan honum.
26 Davíð Ísaíson ríkti yfir öllum Ísrael.
27 En sá tími, er hann ríkti yfir Ísrael, var fjörutíu ár. Í Hebron ríkti hann sjö ár, en í Jerúsalem ríkti hann þrjátíu og þrjú.
28 Dó hann í góðri elli, saddur lífdaga, auðæfa og sæmdar, og tók Salómon sonur hans ríki eftir hann.
29 En saga Davíðs konungs frá upphafi til enda er skráð í Sögu Samúels sjáanda, svo og í Sögu Natans spámanns og í Sögu Gaðs sjáanda.
1 Chronicles 29
King James Version
29 Furthermore David the king said unto all the congregation, Solomon my son, whom alone God hath chosen, is yet young and tender, and the work is great: for the palace is not for man, but for the Lord God.
2 Now I have prepared with all my might for the house of my God the gold for things to be made of gold, and the silver for things of silver, and the brass for things of brass, the iron for things of iron, and wood for things of wood; onyx stones, and stones to be set, glistering stones, and of divers colours, and all manner of precious stones, and marble stones in abundance.
3 Moreover, because I have set my affection to the house of my God, I have of mine own proper good, of gold and silver, which I have given to the house of my God, over and above all that I have prepared for the holy house.
4 Even three thousand talents of gold, of the gold of Ophir, and seven thousand talents of refined silver, to overlay the walls of the houses withal:
5 The gold for things of gold, and the silver for things of silver, and for all manner of work to be made by the hands of artificers. And who then is willing to consecrate his service this day unto the Lord?
6 Then the chief of the fathers and princes of the tribes of Israel and the captains of thousands and of hundreds, with the rulers of the king's work, offered willingly,
7 And gave for the service of the house of God of gold five thousand talents and ten thousand drams, and of silver ten thousand talents, and of brass eighteen thousand talents, and one hundred thousand talents of iron.
8 And they with whom precious stones were found gave them to the treasure of the house of the Lord, by the hand of Jehiel the Gershonite.
9 Then the people rejoiced, for that they offered willingly, because with perfect heart they offered willingly to the Lord: and David the king also rejoiced with great joy.
10 Wherefore David blessed the Lord before all the congregation: and David said, Blessed be thou, Lord God of Israel our father, for ever and ever.
11 Thine, O Lord is the greatness, and the power, and the glory, and the victory, and the majesty: for all that is in the heaven and in the earth is thine; thine is the kingdom, O Lord, and thou art exalted as head above all.
12 Both riches and honour come of thee, and thou reignest over all; and in thine hand is power and might; and in thine hand it is to make great, and to give strength unto all.
13 Now therefore, our God, we thank thee, and praise thy glorious name.
14 But who am I, and what is my people, that we should be able to offer so willingly after this sort? for all things come of thee, and of thine own have we given thee.
15 For we are strangers before thee, and sojourners, as were all our fathers: our days on the earth are as a shadow, and there is none abiding.
16 O Lord our God, all this store that we have prepared to build thee an house for thine holy name cometh of thine hand, and is all thine own.
17 I know also, my God, that thou triest the heart, and hast pleasure in uprightness. As for me, in the uprightness of mine heart I have willingly offered all these things: and now have I seen with joy thy people, which are present here, to offer willingly unto thee.
18 O Lord God of Abraham, Isaac, and of Israel, our fathers, keep this for ever in the imagination of the thoughts of the heart of thy people, and prepare their heart unto thee:
19 And give unto Solomon my son a perfect heart, to keep thy commandments, thy testimonies, and thy statutes, and to do all these things, and to build the palace, for the which I have made provision.
20 And David said to all the congregation, Now bless the Lord your God. And all the congregation blessed the Lord God of their fathers, and bowed down their heads, and worshipped the Lord, and the king.
21 And they sacrificed sacrifices unto the Lord, and offered burnt offerings unto the Lord, on the morrow after that day, even a thousand bullocks, a thousand rams, and a thousand lambs, with their drink offerings, and sacrifices in abundance for all Israel:
22 And did eat and drink before the Lord on that day with great gladness. And they made Solomon the son of David king the second time, and anointed him unto the Lord to be the chief governor, and Zadok to be priest.
23 Then Solomon sat on the throne of the Lord as king instead of David his father, and prospered; and all Israel obeyed him.
24 And all the princes, and the mighty men, and all the sons likewise of king David, submitted themselves unto Solomon the king.
25 And the Lord magnified Solomon exceedingly in the sight of all Israel, and bestowed upon him such royal majesty as had not been on any king before him in Israel.
26 Thus David the son of Jesse reigned over all Israel.
27 And the time that he reigned over Israel was forty years; seven years reigned he in Hebron, and thirty and three years reigned he in Jerusalem.
28 And he died in a good old age, full of days, riches, and honour: and Solomon his son reigned in his stead.
29 Now the acts of David the king, first and last, behold, they are written in the book of Samuel the seer, and in the book of Nathan the prophet, and in the book of Gad the seer,
30 With all his reign and his might, and the times that went over him, and over Israel, and over all the kingdoms of the countries.
1 Лет 29
Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана
Пожертвования на строительство храма
29 Царь Довуд сказал всему собранию:
– Мой сын Сулаймон, единственный, кого избрал Всевышний, молод и неопытен. Работа велика, ведь это не дворец для человека, а храм для Вечного Бога. 2 Я всё приготовил для храма моего Бога, что только смог – золото, серебро, бронзу, железо и дерево, а кроме того, много оникса и камней в оправы, бирюзы, разноцветных камней, всех видов драгоценных камней и мрамора. 3 Кроме того, из любви к моему Богу, я отдаю собственное золото и серебро на храм моего Бога, сверх всего того, что я заготовил для этого святого храма. Я отдаю: 4 108 тонн золота из Офира и 252 тонны[a] очищенного серебра для покрытия стен зданий, 5 для всех золотых и серебряных вещей и для всякой работы ремесленников. Кто ещё готов сделать добровольные пожертвования, посвящая себя сегодня Вечному?
6 Тогда главы семейств, вожди родов Исроила, тысячники, сотники и сановники, надзирающие за царским добром, стали делать добровольные пожертвования. 7 Они пожертвовали на работу по строительству храма Всевышнего 180 тонн и 84 килограмма золота, 360 тонн серебра, 648 тонн бронзы и 3 600 тонн[b] железа. 8 Всякий, у кого были драгоценные камни, отдавал их в сокровищницу храма Вечного в руки гершонита Иехиила. 9 Народ радовался добровольному участию своих вождей, потому что они жертвовали Вечному от всего сердца. Очень радовался и царь Довуд.
Молитва Довуда
10 Довуд благословил Вечного перед всем собранием, говоря:
– Хвала Вечному,
Богу нашего отца Исроила,
от века и до века!
11 Твои, о Вечный, величие и мощь,
великолепие, победа и слава,
ведь в небесах и на земле – всё Твоё.
Твоё, о Вечный, царство,
Ты над всем вознесён, как глава.
12 От Тебя богатство и честь,
Ты – властитель всего.
В руках Твоих сила и власть
вознести и укрепить любого.
13 И сейчас, Бог наш, мы благодарим Тебя
и хвалим Твоё славное имя.
14 – Но кто я и кто мой народ, чтобы нам делать это добровольное пожертвование? Всё происходит от Тебя, и мы даём Тебе лишь то, что получили из Твоей руки. 15 Мы странники и чужеземцы в Твоих глазах, какими были и наши предки. Наши дни на земле – как тень, и мы не можем избежать смерти[c]. 16 Вечный, наш Бог, всё это изобилие, что мы приготовили для строительства храма, где Ты будешь пребывать в Своей святости, мы получили из Твоей руки, оно целиком принадлежит Тебе. 17 Я знаю, мой Бог, что Ты испытываешь сердца и Тебе угодна искренность. Я от чистого сердца добровольно отдал всё это и теперь с радостью вижу, что и Твой народ, который находится здесь, добровольно жертвует Тебе. 18 Вечный, Бог наших предков – Иброхима, Исхока и Якуба[d], сохрани это желание в сердцах Твоего народа навсегда и сбереги их сердца верными Тебе. 19 Дай моему сыну Сулаймону от всего сердца соблюдать Твои повеления, заповеди и установления и сделать всё, чтобы построить храм, для которого я всё это приготовил.
20 Затем Довуд сказал всему собранию:
– Славьте Вечного, вашего Бога!
И все они восхвалили Вечного, Бога их предков. Они склонились и поклонились Вечному и царю.
Признание Сулаймона царём
21 На следующий день народ принёс жертвы Вечному и вознёс Ему всесожжения: тысячу быков, тысячу баранов и тысячу ягнят вместе с положенными жертвенными возлияниями и многими другими жертвами за весь Исроил. 22 Люди ели и пили в тот день перед Вечным с великой радостью.
Затем они признали Сулаймона, сына Довуда, царём во второй раз, помазав его перед Вечным в правители, а Цадока – в священнослужители. 23 И Сулаймон сел на престол Вечного как царь, вместо своего отца Довуда. Он преуспевал, и весь Исроил повиновался ему. 24 Все вожди и могучие воины, а также все сыновья царя Довуда признали над собой власть царя Сулаймона.
25 Вечный высоко вознёс Сулаймона в глазах всего Исроила и даровал ему такое царское великолепие, какого не было прежде ни у кого из исроильских царей.
Смерть Довуда(A)
26 Довуд, сын Есея, был царём всего Исроила. 27 Он правил Исроилом сорок лет – семь лет в Хевроне и тридцать три года в Иерусалиме. 28 Он умер в глубокой старости, насытившись жизнью, богатством и славой. И царём вместо него стал его сын Сулаймон.
29 События царствования царя Довуда, от первых до последних, описаны в «Записях пророка Самуила», в «Записях пророка Нафана» и в «Записях пророка Гада». 30 Эти записи повествуют о деяниях Довуда во время его царствования, о его власти и событиях, которые выпали на его долю, о том, что случилось с Исроилом и всеми царствами земли.
Footnotes
- 1 Лет 29:4 Букв.: «3 000… 7 000 талантов».
- 1 Лет 29:7 Букв.: «5 000 талантов и 10 000 дариков… 10 000… 18 000… 100 000 талантов».
- 1 Лет 29:15 Букв.: «и нет надежды».
- 1 Лет 29:18 Букв.: «Исроила». Всевышний дал Якубу новое имя – Исроил (см. Нач. 32:27-28).
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
by Icelandic Bible Society
Central Asian Russian Scriptures (CARST)
Священное Писание, Восточный Перевод
Copyright © 2003, 2009, 2013 by IMB-ERTP and Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.