历代志上 17
Chinese Contemporary Bible (Simplified)
上帝对大卫的应许
17 大卫住进宫殿后,对拿单先知说:“你看,我住在香柏木建的王宫中,耶和华的约柜却在帐篷里。” 2 拿单对大卫说:“你有什么想法,就去做吧!因为上帝与你同在。”
3 当晚,上帝对拿单说: 4 “你去告诉我的仆人大卫,‘耶和华说,你不是为我建造殿宇的人。’ 5 从我把以色列人带出埃及那天起直到今天,我从未住过殿宇,都住在四处迁移的帐篷里。 6 在我与以色列人同行的日子,我从未责问任何我委派牧养我子民的士师,‘你为何不为我建造香柏木的殿宇呢?’
7 “现在你要告诉我的仆人大卫,‘万军之耶和华说,你原本在草场牧羊,我召你来做我以色列子民的首领。 8 无论你去哪里,我都与你同在,为你铲除所有仇敌。现在我要使你声名远播,与世上的伟人齐名。 9-10 我必为我的以色列子民预备一个地方,栽培他们,使他们住在自己的家园,不再受惊扰,不会像从前我设立士师治理他们的时候那样受恶人压迫。我必制服你所有的仇敌,我耶和华向你宣告,我必建立你的王朝。 11 你离世归到祖先那里的时候,我必使你的一位后裔继承你的王位,使他的国坚立。 12 他要为我建造殿宇,我必使他王位永固。 13 我要做他的父亲,他要做我的儿子。我的慈爱曾离开在你之前的扫罗王,但我的慈爱必不离开他。 14 我要使他永远治理我的家和我的国。他的王位必永远稳固。’” 15 拿单就把所听到的启示全部告诉大卫。
大卫的祷告
16 于是,大卫王走进会幕,在耶和华面前坐下,说:“耶和华上帝啊,我是谁?我的家算什么?你竟如此厚待我。 17 上帝啊,不止如此,你还应许将来要恩待仆人的后裔。耶和华上帝啊,你视我为尊贵的人。 18 你将尊荣加于仆人,我还能说什么?因为你了解仆人。 19 耶和华啊,你按照自己的心意为仆人成就这大事,并显明出来。 20 耶和华啊,我们从未听过有谁能与你相比,你是独一无二的上帝。 21 世上有谁能与你的以色列子民相比?你从埃及救赎他们,让他们做你的子民,为他们驱逐外族人、行伟大奇妙的事,使自己声名远播。 22 你让以色列人永远做你的子民,你耶和华做他们的上帝。
23 “耶和华啊,愿你永远信守你对仆人和仆人家的应许,愿你成就自己的应许。 24 这样,你的名必永远坚立,被尊崇,人们必说,‘以色列的上帝——万军之耶和华是以色列的上帝’,你仆人大卫的家必在你面前坚立。 25 我的上帝啊,因为你曾启示仆人,说要为仆人建立王朝,仆人才敢这样向你祈求。 26 耶和华啊,唯独你是上帝,你应许要将这福气赐给仆人。 27 愿你赐福仆人的王朝,使它在你面前永远坚立。耶和华啊,你已赐下祝福,你的祝福是永远的!”
1 Chronicles 17
New King James Version
God’s Covenant with David(A)
17 Now (B)it came to pass, when David was dwelling in his house, that David said to Nathan the prophet, “See now, I dwell in a house of cedar, but the ark of the covenant of the Lord is under tent curtains.”
2 Then Nathan said to David, “Do all that is in your heart, for God is with you.”
3 But it happened that night that the word of God came to Nathan, saying, 4 “Go and tell My servant David, ‘Thus says the Lord: “You shall (C)not build Me a house to dwell in. 5 For I have not dwelt in a house since the time that I brought up Israel, even to this day, but have gone from tent to tent, and from one tabernacle to another. 6 Wherever I have moved about with all Israel, have I ever spoken a word to any of the judges of Israel, whom I commanded to shepherd My people, saying, ‘Why have you not built Me a house of cedar?’ ” ’ 7 Now therefore, thus shall you say to My servant David, ‘Thus says the Lord of hosts: “I took you (D)from the sheepfold, from following the sheep, to be [a]ruler over My people Israel. 8 And I have been with you wherever you have gone, and have cut off all your enemies from before you, and have [b]made you a name like the name of the great men who are on the earth. 9 Moreover I will appoint a place for My people Israel, and will (E)plant them, that they may dwell in a place of their own and move no more; nor shall the sons of wickedness oppress them anymore, as previously, 10 since the time that I commanded judges to be over My people Israel. Also I will subdue all your enemies. Furthermore I tell you that the Lord will build you a [c]house. 11 And it shall be, when your days are (F)fulfilled, when you must [d]go to be with your fathers, that I will set up your (G)seed after you, who will be of your sons; and I will establish his kingdom. 12 (H)He shall build Me a house, and I will establish his throne forever. 13 (I)I will be his Father, and he shall be My son; and I will not take My mercy away from him, (J)as I took it from him who was before you. 14 And (K)I will establish him in My house and in My kingdom forever; and his throne shall be established forever.” ’ ”
15 According to all these words and according to all this vision, so Nathan spoke to David.
16 (L)Then King David went in and sat before the Lord; and he said: “Who am I, O Lord God? And what is my house, that You have brought me this far? 17 And yet this was a small thing in Your sight, O God; and You have also spoken of Your servant’s house for a great while to come, and have regarded me according to the rank of a man of high degree, O Lord God. 18 What more can David say to You for the honor of Your servant? For You know Your servant. 19 O Lord, for Your servant’s sake, and according to Your own heart, You have done all this greatness, in making known all these great things. 20 O Lord, there is none like You, nor is there any God besides You, according to all that we have heard with our ears. 21 (M)And who is like Your people Israel, the one nation on the earth whom God went to redeem for Himself as a people—to make for Yourself a name by great and awesome deeds, by driving out nations from before Your people whom You redeemed from Egypt? 22 For You have made Your people Israel Your very own people forever; and You, Lord, have become their God.
23 “And now, O Lord, the word which You have spoken concerning Your servant and concerning his house, let it be established forever, and do as You have said. 24 So let it be established, that Your name may be magnified forever, saying, ‘The Lord of hosts, the God of Israel, is Israel’s God.’ And let the house of Your servant David be established before You. 25 For You, O my God, [e]have revealed to Your servant that You will build him a house. Therefore Your servant has found it in his heart to pray before You. 26 And now, Lord, [f]You are God, and have promised this goodness to Your servant. 27 Now You have been pleased to bless the house of Your servant, that it may continue before You forever; for You have blessed it, O Lord, and it shall be blessed forever.”
Footnotes
- 1 Chronicles 17:7 leader
- 1 Chronicles 17:8 given you prestige
- 1 Chronicles 17:10 Royal dynasty
- 1 Chronicles 17:11 Die and join your ancestors
- 1 Chronicles 17:25 Lit. have uncovered the ear of
- 1 Chronicles 17:26 Or You alone are
ﺃﺧﺒﺎﺭ ﺍﻷﻳﺎﻡ ﺍﻷ 17
Arabic Bible: Easy-to-Read Version
وَعْدُ اللهِ لِدَاوُد
17 بَعْدَ أنْ سَكَنَ دَاوُدُ فِي بَيْتِهِ الجَدِيدِ، قَالَ لِلنَّبِيِّ نَاثَانَ: «هَا أنْتَ تَرَى أنِّي أسْكُنُ فِي بَيْتٍ مِنْ خَشَبِ الأرْزِ، بَيْنَمَا يَسْكُنُ صُنْدُوقُ عَهْدِ اللهِ تَحْتَ خَيْمَةٍ!»
2 فَقَالَ نَاثَانُ لِدَاوُدَ: «نَفِّذْ مَا تُخَطِّطُ لَهُ، لِأنَّ اللهَ مَعَكَ.»
3 لَكِنْ فِي تِلْكَ اللَّيلَةِ نَفْسِهَا قَالَ اللهُ لِنَاثَانَ:
4 «اذْهَبْ وَقُلْ لِخَادِمِي دَاوُدَ: ‹هَذَا هُوَ مَا يَقُولُهُ اللهُ: لَسْتَ أنْتَ مَنْ سَيَبْنِي لِي هَذَا البَيْتَ لِأسْكُنَ فِيهِ. 5 فَأنَا لَمْ أسْكُنْ فِي بَيْتٍ مُنْذُ اليَوْمِ الَّذِي أخرَجْتُ فِيهِ إسْرَائِيلَ مِنْ مِصْرٍ إلَى هَذَا اليَوْمِ. لَكِنِّي كُنْتُ أنتَقِلُ مِنْ خَيْمَةٍ إلَى خَيْمَةٍ، وَمِنْ مَكَانٍ إلَى مَكَانٍ. 6 وَحَيْثُمَا سِرْتُ عَبْرَ كُلِّ إسْرَائِيلَ، هَلْ قُلْتُ يَوْمًا وَلَوْ كَلِمَةً وَاحِدَةً لِأحَدِ قُضَاةِ إسْرَائِيلَ الَّذِينَ أمَرْتُهُمْ بِأنْ يَرْعُوا شَعْبِي: لِمَاذَا لَمْ تَبْنُوا لِي بَيْتًا مَصْنُوعًا مِنَ خَشَبِ الأرْزِ؟›
7 «وَالْآنَ قُلْ هَذَا لِخَادِمِي دَاوُدَ: ‹هَذَا هُوَ مَا يَقُولُهُ اللهُ القَدِيرُ: أخَذْتُكَ مِنَ المَرْعَى، مِنْ وَرَاءِ الغَنَمِ، لِتَكُونَ رَئِيسَ شَعْبِي إسْرَائِيلَ. 8 وَكُنْتُ مَعَكَ حَيْثُمَا ذَهَبْتَ، وَهَزَمْتُ أعْدَاءَكَ مِنْ أمَامِكَ. وَسَأجْعَلُ لَكَ شُهْرَةَ العُظَمَاءِ فِي الأرْضِ. 9 وَاخْتَرْتُ مَكَانًا لِشَعْبِي إسْرَائِيلَ، وَزَرَعْتُهُمْ فِيهِ. وَسَيسْكُنُونَ هُنَاكَ وَلَا يُزعِجُهُمْ أحَدٌ فِيمَا بَعْدُ. وَلَنْ يَظْلِمَهُمُ الأشْرَارُ فِيمَا بَعْدُ، كَمَا فِي المَاضِي، 10 عِنْدَمَا عَيَّنْتُ قُضَاةً لِيَقُودُوا شَعْبِي إسْرَائِيلَ. وَسَأُخضِعُ كُلَّ أعْدَائِكَ لَكَ.
«‹وَأنَا أقُولُ لَكَ إنَّ اللهَ سَيَبْنِي لَكَ أنْتَ بَيْتًا. 11 وَعِنْدَمَا تَنْتَهِي حَيَاتُكَ وَتَذْهَبُ لِتُدْفَنَ مَعَ آبَائِكَ، حِينَئِذٍ، سَأجْعَلُ أحَدَ أبْنَائِكَ يَخْلِفُكَ. وَسَأجْعَلُ مَملَكَتَهُ قَوِيَّةً. 12 وَهُوَ الَّذِي سَيَبْنِي لِي بَيْتًا، وَسَأجْعَلُ عَرْشَهُ قَائِمًا إلَى الأبَدِ. 13 سَأكُونُ لَهُ أبًا، وَسَيَكُونُ لِي ابْنًا. وَلَنْ أحْجُبَ بَرَكَتِي عَنْهُ، كَمَا حَجَبْتُهَا عَنْ الَّذِي حَكَمَ قَبلَكَ. 14 لَكِنِّي سَأُعَيِّنُكَ فِي بَيْتِي وَمَملَكَتِي إلَى الأبَدِ، وَسَيَكُونُ عَرْشُكَ قَائِمًا إلَى الأبَدِ.›»
15 فَكَلَّمَ نَاثَانُ دَاوُدَ وَفْقَ كُلِّ هَذَا الكَلَامِ وَكُلِّ هَذِهِ الرُّؤْيَا.
صَلَاةُ دَاوُد
16 فَدَخَلَ المَلِكُ دَاوُدُ، وَجَلَسَ فِي حَضْرَةِ اللهِ، وَقَالَ:
«يَا اللهُ، مَنْ أنَا وَمَا هِيَ عَائِلَتِي حَتَّى إنَّكَ أوْصَلْتَني إلَى هَذَا الحَالِ! 17 بَلْ إنَّكَ رَأيْتَ هَذَا قَلِيلًا يَا اللهُ فَأمَرْتَ بِالخِيرِ لِعَائِلَةِ عَبْدِكَ لِزَمَانٍ طَوِيلٍ آتٍ. تَعَامَلْتَ مَعي بِطَريقَةٍ مُمَيَّزَةٍ يَا اللهُ. 18 فَمَاذَا أقُولُ لَكَ بَعْدُ مُقَابِلَ إكْرَامِكَ لِي أنَا خَادِمَكَ دَاوُدَ؟ فَأنْتَ أعْلَمُ بِخَادِمِكَ. 19 يَا اللهُ، مِنْ أجْلِ عَبْدِكَ وَوِفْقَ قَلْبِكَ، قَدْ فَعَلْتَ كُلَّ هَذِهِ الأعْمَالِ العَظِيمَةِ، وَكَشَفْتَهَا لِي. 20 يَا اللهُ، نَحْنُ لَمْ نَسْمَعْ طَوَالَ حَيَاتِنَا بِمِثْلِكَ، وَلَا بِإلَهٍ سِوَاكَ! 21 وَأيُّ شَعْبٍ مِثْلُ شَعْبِكَ، بَنِي إسْرَائِيلَ؟ فَهُوَ الشَّعْبُ الوَحيدُ الَّذِي فَدَاهُ اللهُ بِنَفْسِهِ لَيَكُونَ شَعْبَهُ الخَاصَّ، وَأعلَنْتَ اسْمَكَ مِنْ خِلَالِ الأُمُورِ العَظِيمَةِ وَالمَهُولَةِ الَّتِي صَنَعْتَهَا، إذ طَرَدْتْ أُمَمًا أمَامَ شَعْبِكَ الَّذِي فَدَيتَهُ مِنْ مِصْرٍ. 22 وَجَعَلْتَ شَعْبَكَ إسْرَائِيلَ شَعْبًا خَاصًّا لَكَ إلَى الأبَدِ، وَصِرْتَ أنْتَ يَا اللهُ، إلَهَهُمْ.
23 «وَالْآنَ رَسِّخْ إلَى الأبَدِ يَا اللهُ الكَلَامَ الَّذِي تَكَلَّمْتَ بِهِ مِنْ جِهَةِ خَادِمِكَ وَنَسْلِهِ. حَقِّقْ وَعْدَكَ. 24 حينَئِذٍ يَتَكرَّمُ اسْمُكَ إلَى الأبَدِ، إذْ يَقُولُ النَّاسُ: ‹اللهُ القَدِيرُ هُوَ إلهُ إسْرَائِيل!› وَيَتَرَسَّخُ بَيْتُ خَادِمِكَ دَاوُدَ فِي حَضْرَتِكَ. 25 فَقَدْ أعلَنْتَ، يَا إلَهِي، لِعَبْدِكَ أنَّكَ سَتَبْنِي لَهُ بَيْتًا. مِنْ أجْلِ ذَلِكَ وَجَدَ خَادِمُكَ شَجَاعَةً عَلَى الصَّلَاةِ أمَامَكَ. 26 وَالْآنَ، يَا اللهُ، أنْتَ هُوَ اللهُ، وَقَدْ تكلَّمْتَ بِهذَا الكلَامِ الحَسَنِ وَالوعودِ الرَّائعةِ لِخَادِمِكَ. 27 وَسَرَّكَ أنْ تُبَارِكَ بَيْتَ خَادِمِكَ، لِكَي يَظَلَّ قَائِمًا إلَى الأبَدِ أمَامَكَ. أنْتَ بَارَكْتَنِي يَا اللهُ، وَأنْتَ مُبَارَكٌ إلَى الأبَدِ.»
1 Kronieken 17
BasisBijbel
God belooft David een troonopvolger
17 David was in zijn paleis gaan wonen. Op een dag zei hij tegen de profeet Natan: "Kijk toch eens! Ik woon in een paleis van cederhout, maar de kist van het verbond van de Heer staat in een tent!" 2 Toen zei Natan tegen de koning: "Doe wat u op uw hart heeft, want God is met u."
3 Maar die nacht zei de Heer tegen Natan: 4 "Ga naar David en zeg tegen hem: Dit zegt de Heer: Jij zal geen huis voor Mij bouwen. 5 Ik heb toch geen huis gehad vanaf de dag dat Ik de Israëlieten uit Egypte meenam, tot nu toe? Ik heb altijd rondgereisd en in een tent gewoond. 6 Heb Ik ooit, terwijl Ik met de Israëlieten rondreisde, tegen één van de leiders van Israël gezegd: 'Waarom bouw je geen huis van cederhout voor Mij?' 7 Dit zegt de Heer van de hemelse legers: Ik heb je bij je schapen vandaan gehaald om je koning te maken van mijn volk Israël. 8 Ik ben met je geweest bij alles wat je deed. Ik heb al je vijanden voor je gedood. Ik heb jou net zo beroemd gemaakt als de andere machtige koningen van de aarde. 9 Ik heb mijn volk Israël een eigen gebied gegeven om te wonen. Daar heb Ik mijn volk geplant en een vaste plaats gegeven, zoals je een boom plant en een vaste plaats geeft. Daar zal mijn volk rustig kunnen wonen. Het zal niet meer worden opgejaagd of onderdrukt door wrede volken, 10 zoals vroeger gebeurde in de tijd dat Ik steeds leiders over mijn volk Israël aanwees.[a] Ik heb al je vijanden verslagen. Nu zal Ik voor jou een huis bouwen.[b] 11 Als jouw tijd voorbij is en je gestorven bent, zal Ik jouw eigen zoon koning maken. 12 En híj zal voor Mij een huis bouwen. Ik zal ervoor zorgen dat altijd één van zijn zonen koning zal zijn. 13 Ik zal zijn Vader zijn en hij zal mijn zoon zijn. Ik zal hem nooit verlaten, zoals Ik Saul heb verlaten.[c] 14 Zijn familie en zijn koningschap zullen altijd blijven bestaan. Altijd zal één van zijn zonen koning zijn." 15 En Natan zei dit tegen David, precies zoals hij het van God had gehoord.
Davids gebed
16 Toen ging koning David de tent binnen. Hij knielde voor de Heer neer en zei: "Heer, U heeft zóveel voor mij gedaan! Mijn familie en ik hebben dat helemaal niet verdiend! 17 En U vond dit nog niet eens genoeg, Heer. Daarom heeft U tegen mij ook gesproken over de verre toekomst. U behandelt mij als een belangrijk man, Heer God. 18 Wat kan ik nog tegen U zeggen? U kent mij, Heer. 19 U heeft mij al deze grote dingen beloofd omdat U graag goed voor mij wil zijn. 20 Heer, niemand is als U. Er is geen andere God dan U. Uit alles wat we zelf hebben gehoord weten we zeker: niemand is als U. 21 En geen ander volk is te vergelijken met uw volk Israël. Het is het enige volk op aarde dat door zijn God is bevrijd omdat Hij het tot zijn eigen volk wilde maken. U deed dat om bekend te maken wie U bent, en om grote en indrukwekkende dingen te doen voor uw land, uw volk. U heeft hen bevrijd uit Egypte. U heeft andere volken voor hen weggejaagd. 22 Voor eeuwig is Israël uw volk en voor eeuwig bent U, Heer, hun God.
23 Nu bid ik U, Heer God, wilt U alstublieft werkelijkheid maken wat U tegen mij heeft gezegd over mijn familie. Wilt U alstublieft doen wat U heeft beloofd. 24 Dan zullen de mensen altijd ontzag voor U hebben. Ze zullen zeggen: 'De Heer van de hemelse legers is de God van Israël.' Dan zal mijn familie voor altijd blijven bestaan. 25 Want U, God van Israël, heeft mij gezegd: 'Ik zal jouw huis bouwen.' Daarom durf ik dit gebed tot U te bidden. 26 Heer, U bent die God en U heeft mij deze prachtige dingen beloofd. 27 Heer, U heeft besloten goed te zijn voor mijn familie: U heeft beloofd dat mijn familie voor altijd zal blijven bestaan. En omdat U dat heeft beloofd, zal dat ook gebeuren. Mijn familie zal voor altijd gezegend zijn."
Footnotes
- 1 Kronieken 17:10 Hierover is te lezen in het bijbelboek RICHTERS.
- 1 Kronieken 17:10 Met 'huis' bedoelde God hier geen paleis. Het 'huis' was de familie van David. Met het 'bouwen' wordt bedoeld dat die familie voor altijd zou blijven bestaan. Altijd zou er iemand uit 'het huis' van David koning van Israël zijn. Lees vers 16; Ook bedoelde God dat uiteindelijk uit Davids familie Jezus geboren zou worden, die voor eeuwig Koning zou zijn.
- 1 Kronieken 17:13 God verliet Saul toen hij Hem ongehoorzaam was. Lees 1 Samuel 17.
Chinese Contemporary Bible Copyright © 1979, 2005, 2007, 2011 by Biblica® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Scripture taken from the New King James Version®. Copyright © 1982 by Thomas Nelson. Used by permission. All rights reserved.
Copyright © 2009, 2016 by Bible League International
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016
