出埃及记 14
Revised Chinese Union Version (Simplified Script) Shen Edition
过红海
14 耶和华吩咐摩西说： 2 “你吩咐以色列人转回，要在比‧哈希录前面，密夺和海的中间，巴力‧洗分的前面安营。你们要在对面，靠近海边安营。 3 以色列人这样做，法老必说：‘他们在此地迷了路，旷野把他们困住了。’ 4 我要任凭法老的心刚硬，他要追赶他们。我必在法老和他全军身上得荣耀，埃及人就知道我是耶和华。”于是以色列人照样做了。
5 有人报告埃及王说：“百姓逃跑了！”法老和他的臣仆对百姓改变了心意，说：“我们放以色列人走，不再服事我们，我们怎么会做这种事呢？” 6 法老就预备战车，带领他的军兵同去， 7 他带了六百辆特选的战车和埃及所有的战车，每辆都有军官。 8 耶和华任凭埃及王法老的心刚硬，他就追赶以色列人；以色列人却抬起头[a]来出去了。 9 埃及人追赶他们，法老一切的马匹、战车、战车长，与军兵就在海边上，靠近比‧哈希录，在巴力‧洗分的前面，在他们安营的地方追上了。
10 法老逼近的时候，以色列人举目，看哪，埃及人追来了，就非常惧怕，以色列人向耶和华哀求。 11 他们对摩西说：“难道埃及没有坟地，你要把我们带来死在旷野吗？你为什么这样待我们，将我们从埃及领出来呢？ 12 我们在埃及岂没有对你说过，不要搅扰我们，让我们服事埃及人吗？因为服事埃及人总比死在旷野好。” 13 摩西对百姓说：“不要怕，要站稳，看耶和华今天向你们所要施行的拯救，因为你们今天所看见的埃及人必永远不再看见了。 14 耶和华必为你们争战，你们要安静！”
15 耶和华对摩西说：“你为什么向我哀求呢？你吩咐以色列人往前走。 16 你举手向海伸杖，把水分开。以色列人要下到海中，走在干地上。 17 看哪，我要任凭埃及人的心刚硬，他们就跟着下去。我要在法老和他的全军、战车、战车长身上得荣耀。 18 我在法老和他的战车、战车长身上得荣耀的时候，埃及人就知道我是耶和华。”
19 在以色列营前行走的 神的使者移动，走到他们后面；云也从他们的前面移动，站在他们后面。 20 它来到埃及营和以色列营的中间：一边有云和黑暗，另一边它照亮夜晚，整夜彼此不得接近。
21 摩西向海伸手，耶和华就用强劲的东风，使海水在一夜间退去，海就成了干地；水分开了。 22 以色列人下到海中，走在干地上，水在他们左右成了墙壁。 23 埃及人追赶他们，法老一切的马匹、战车和战车长都跟着下到海中。 24 破晓时分，耶和华从云柱、火柱中瞭望埃及的军兵，使埃及的军兵混乱。 25 他使他们的车轮脱落[b]，难以前行，埃及人说：“我们从以色列人面前逃跑吧！因耶和华为他们作战，攻击埃及了。”
26 耶和华对摩西说：“你要向海伸手，使水回流到埃及人，他们的战车和战车长身上。” 27 摩西就向海伸手，到了天亮的时候，海恢复原状。埃及人逃避水的时候，耶和华把他们推入海中。 28 海水回流，淹没了战车和战车长，以及那些跟着以色列人下到海中的法老全军，连一个也没有剩下。 29 以色列人却在海中走干地，水在他们的左右成了墙壁。
30 那一日，耶和华拯救以色列脱离埃及人的手。以色列人看见埃及人死在海边。 31 以色列人看见耶和华向埃及人所施展的大能，百姓就敬畏耶和华，并且信服耶和华和他的仆人摩西。
Exodus 14
Het Boek
De achtervolging van het volk
14 De Here gaf Mozes opnieuw een opdracht: 2 ‘Zeg tegen de Israëlieten dat zij moeten terugkeren naar Pi-Hachirot tussen Migdol en de zee, tegenover Baäl-Sefon en daar blijven. 3 De farao zal dan denken: “Ha, nu zitten ze in de val tussen de woestijn en de zee”. 4 Ik zal ervoor zorgen dat de farao opnieuw hardnekkig blijft weigeren, zodat hij de achtervolging zal inzetten. Dan kan Ik grote eer en glorie behalen door de farao en zijn legers ten val te brengen. Zij zullen merken dat Ik God, de Here, ben!’ De Israëlieten sloegen dus hun kamp op waar God had gezegd. 5 Toen de farao hoorde dat de Israëlieten waren gevlucht en helemaal niet van plan waren na drie dagen te stoppen, draaiden hij en zijn dienaren om als een blad aan de boom en zeiden: ‘Wat hebben we gedaan? We hadden die slaven nooit moeten laten gaan!’ 6 De farao liet zijn rijtuig inspannen en zette de achtervolging in 7 aan het hoofd van zijn zeshonderd beste strijdwagens met hun volledige gevechtsbemanning. 8 Weer zorgde de Here ervoor dat de farao bleef weigeren de Israëlieten te laten gaan en achter hen aanging. Die trokken ondertussen gewoon verder, door de Here geleid.
9 Het Egyptische leger, met de voltallige cavalerie erbij, haalde de Israëlieten in toen die aan de zee bij Pi-Hachirot hun kamp hadden opgeslagen. 10 Toen de Israëlieten het enorme leger dat hen achtervolgde in de gaten kregen, brak grote paniek uit. 11 Zij schreeuwden naar de Here om hulp en riepen Mozes toe: ‘Waren er niet genoeg graven in Egypte dat u ons hier naar de woestijn hebt gebracht om te sterven? Waarom hebt u ons uit Egypte weggeleid? 12 Wij hebben het u toch al gezegd toen wij nog slaven waren: “Laat ons met rust, we kunnen beter slaven zijn dan in de woestijn sterven.” ’
13 Maar Mozes kalmeerde het volk. ‘Wees maar niet bang. Blijf gewoon waar u bent en kijk hoe de Here ons vandaag redt. De Egyptenaren die daar aankomen, zult u nooit meer zien! 14 De Here zal voor u vechten, u hoeft zelfs geen vinger naar hen uit te steken!’
15 Toen zei de Here tegen Mozes: ‘Roep niet langer tot Mij, breek het kamp op en zet het volk in beweging! 16 Strek uw staf uit boven het water en de zee zal zich splitsen, zodat u er doorheen kunt trekken. 17 Ik zal de harten van de Egyptenaren verharden zodat zij u achterna gaan en dan zal Ik mijn eer behalen door de farao, zijn strijdwagens en zijn ruiters ten val te brengen. 18 De Egyptenaren zullen erkennen dat Ik de Here ben wanneer Ik mijn macht heb laten zien aan de farao, zijn strijdwagens en ruiters.’
19 Toen verliet de Engel van God zijn plaats aan het hoofd van het volk en stelde Zich achter de Israëlieten op, de wolk ging met Hem mee. 20 Zo kwam de wolk tussen de Israëlieten en het Egyptische leger te staan. Deze zorgde aan de Egyptische kant voor een diepe duisternis, maar verschafte de Israëlieten tegelijkertijd licht, zodat zij verder konden trekken. Zo kregen de Egyptenaren geen kans de Israëlieten te naderen!
21 Toen strekte Mozes zijn arm uit over de zee en de Here liet een krachtige wind uit het oosten waaien, zodat het water wegvloeide en de bodem droog kwam te staan. 22 Er ontstond een pad waarover de Israëlieten door de zee trokken. Links en rechts van hen rees het water op als een muur.
23 De Egyptenaren aarzelden niet en volgden het volk op het pad door de zee. Alle wagens en ruiters waagden zich tussen de watermassaʼs. 24 Maar in de vroege ochtend keek de Here op de Egyptische legermacht neer vanuit de wolk en bracht hen in verwarring. 25 De wielen van de strijdwagens gleden weg en de achtervolgers kwamen slechts langzaam vooruit. ‘Laten we maken dat we wegkomen,’ riepen de Egyptenaren, ‘de Here vecht voor hen en tegen ons!’
26 Toen zei de Here tegen Mozes: ‘Strek uw arm uit over de zee, zodat het water terugstroomt over de Egyptenaren en hun strijdwagens en ruiters.’ 27 Mozes strekte zijn arm uit en bij het aanbreken van de morgen stroomde het water weer terug in zijn normale bedding. De Egyptenaren probeerden te ontvluchten maar verdronken jammerlijk, allemaal. 28 Het water bedekte het pad en de strijdwagens en ruiters. Niemand van het Egyptische leger overleefde het.
29 Maar het volk Israël was over een droog pad tussen de watermassaʼs door getrokken. 30 Zo redde de Here die dag zijn volk uit de macht van de Egyptenaren. De Israëlieten zagen de levenloze lichamen die aangespoeld waren. 31 Toen besefte het volk wat een groot wonder er was gebeurd. Allen hadden diep ontzag voor de Here en geloofden in Hem en in zijn dienaar Mozes.
Exodus 14
Douay-Rheims 1899 American Edition
14 And the Lord spoke to Moses, saying:
2 Speak to the children of Israel: Let them turn and encamp over against Phihahiroth which is between Magdal and the sea over against Beelsephon: you shall encamp before it upon the sea.
3 And Pharao will say of the children of Israel: They are straitened in the land, the desert hath shut them in.
4 And I shall harden his heart, and he will pursue you: and I shall be glorified in Pharao, and in all his army: and the Egyptians shall know that I am the Lord. And they did so.
5 And it was told the king of the Egyptians that the people was fled: and the heart of Pharao and of his servants was changed with regard to the people, and they said: What meant we to do, that we let Israel go from serving us?
6 So he made ready his chariot, and took all his people with him.
7 And he took six hundred chosen chariots, and all the chariots that were in Egypt: and the captains of the whole army.
8 And the Lord hardened the heart of Pharao king of Egypt, and he pursued the children of Israel: but they were gone forth in a mighty hand.
9 And when the Egyptians followed the steps of them who were gone before, they found them encamped at the sea side: all Pharao's horse and chariots, and the whole army were in Phihahiroth before Beelsephon.
10 And when Pharao drew near, the children of Israel, lifting up their eyes, saw the Egyptians behind them: and they feared exceedingly, and cried to the Lord.
11 And they said to Moses: Perhaps there were no graves in Egypt, therefore thou hast brought us to die in the wilderness: why wouldst thou do this, to lead us out of Egypt?
12 Is not this the word that we spoke to thee in Egypt, saying: Depart from us that we may serve the Egyptians? for it was much better to serve them, than to die in the wilderness.
13 And Moses said to the people: Fear not: stand and see the great wonders of the Lord, which he will do this day: for the Egyptians, whom you see now, you shall see no more for ever.
14 The Lord will fight for you, and you shall hold your peace.
15 And the Lord said to Moses: Why criest thou to me? Speak to the children of Israel to go forward.
16 But lift thou up thy rod, and stretch forth thy hand over the sea, and divide it: that the children of Israel may go through the midst of the sea on dry ground.
17 And I will harden the heart of the Egyptians to pursue you: and I will be glorified in Pharao, and in all his host, and in his chariots, and in his horsemen.
18 And the Egyptians shall know that I am the Lord, when I shall be glorified in Pharao, and in his chariots and in his horsemen.
19 And the angel of God, who went before the camp of Israel, removing, went behind them: and together with him the pillar of the cloud, leaving the forepart,
20 Stood behind, between the Egyptians' camp and the camp of Israel: and it was a dark cloud, and enlightening the night, so that they could not come at one another all the night.
21 And when Moses had stretched forth his hand over the sea, the Lord took it away by a strong and burning wind blowing all the night, and turned it into dry ground: and the water was divided.
22 And the children of Israel went in through the midst of the sea dried up: for the water was as a wall on their right hand and on their left.
23 And the Egyptians pursuing went in after them, and all Pharao's horses, his chariots and horsemen through the midst of the sea,
24 And now the morning watch was come, and behold the Lord looking upon the Egyptian army through the pillar of fire and of the cloud, slew their host.
25 And overthrew the wheels of the chariots, and they were carried into the deep. And the Egyptians said: Let us flee from Israel: for the Lord fighteth for them against us.
26 And the Lord said to Moses: Stretch forth they hand over the sea, that the waters may come again upon the Egyptians, upon their chariots and horsemen.
27 And when Moses had stretched forth his hand towards the sea, it returned at the first break of day to the former place: and as the Egyptians were fleeing away, the waters came upon them, and the Lord shut them up in the middle of the waves.
28 And the waters returned, and covered the chariots and the horsemen of all the army of Pharao, who had come into the sea after them, neither did there so much as one of them remain.
29 But the children of Israel marched through the midst of the sea upon dry land, and the waters were to them as a wall on the right hand and on the left:
30 And the Lord delivered Israel on that day out of the hands of the Egyptians.
31 And they saw the Egyptians dead upon the sea shore, and the mighty hand that the Lord had used against them: and the people feared the Lord, and they believed the Lord, and Moses his servant.
和合本修訂版經文 © 2006, 2010, 2017 香港聖經公會。蒙允許使用。 Scripture Text of Revised Chinese Union Version © 2006, 2010, 2017 Hong Kong Bible Society. www.hkbs.org.hk/en/ Used by permission.
Het Boek Copyright © 1979, 1988, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission. All rights reserved worldwide.
Public Domain (Why are modern Bible translations copyrighted?)