出埃及記 8
Chinese Contemporary Bible (Traditional)
蛙災
8 耶和華對摩西說：「你進宮去告訴法老，『耶和華說，讓以色列百姓離開，好事奉我。 2 如果你不聽從，我就使青蛙來毀壞你的國土。 3 尼羅河將充滿青蛙，牠們要跳到你的宮裡、臥室和床鋪上，你的臣僕和百姓家裡，你的爐灶和揉麵盆裡。 4 青蛙還會跳到你和你的百姓及眾臣僕身上。』」
5 耶和華對摩西說：「你叫亞倫向埃及各地的江河、溪流和池塘伸杖，使青蛙遍佈埃及全境。」 6 亞倫伸杖，青蛙就遍佈了埃及全境。 7 巫師也行邪術如法炮製，叫青蛙上來。 8 法老召摩西和亞倫進宮，對他們說：「你們快求耶和華，使這些青蛙離開我們，我便讓百姓去獻祭給耶和華。」 9 摩西對法老說：「好吧，你要我在什麼時候為你以及你的臣僕和百姓禱告，叫這些青蛙離開你和你的宮殿，只留在河裡呢？」 10 法老說：「明天。」摩西說：「就照你說的，這樣你就知道沒有神明能比得上我們的上帝耶和華。 11 明天青蛙會離開你、你的宮殿、你的臣僕和百姓，只留在河裡。」 12 摩西和亞倫離開法老後，摩西就為法老所受的蛙災一事向耶和華呼求。 13 耶和華答應了摩西的祈求。凡在房屋內、院子裡和田野中的青蛙都死了。 14 百姓把青蛙的屍體堆積起來，埃及全境都充滿了死青蛙的腐臭氣味。 15 法老看見災難已經過去，便又硬著心，不肯聽從摩西和亞倫的話，正如耶和華所言。
虱災
16 耶和華對摩西說：「你吩咐亞倫用杖擊打地上的塵土，使埃及境內的塵土變成蝨子。」 17 他們就照上帝的吩咐去做，亞倫伸杖擊打地上的塵土，蝨子就跑到人和牲畜身上，全埃及的塵土都變成了蝨子。 18 巫師們也試圖用邪術變出蝨子來，卻無法成功。埃及的百姓和牲畜身上長滿了蝨子。 19 巫師們對法老說：「這是上帝的作為。」法老的心卻仍然剛硬，不肯答應摩西和亞倫的要求，正如耶和華所言。
蒼蠅之災
20 耶和華對摩西說：「明天清早，你趁法老去河邊時去見他，告訴他，『耶和華說，放我的子民走，他們好事奉我， 21 不然，我就叫無數的蒼蠅飛到你、你的臣僕和百姓身上，進到你們各自的家中，使埃及遍地佈滿蒼蠅。 22 但那天，我子民居住的歌珊卻絲毫不會受攪擾，這樣你就知道我耶和華主宰天下。 23 我要把我的子民跟你的百姓分開，明天我必行這神蹟。』」 24 耶和華果然這樣行。密密麻麻的蒼蠅飛進法老的王宮和他臣僕的家裡，埃及全國都受到蒼蠅的毀壞。 25 法老召見摩西和亞倫，對他們說：「你們可以去獻祭給你們的上帝，不過要在我的境內舉行。」 26 摩西說：「這怎麼行？我們用來獻祭的東西，是埃及人最憎惡的。如果我們在埃及境內舉行這樣的儀式，他們一定會拿石頭打死我們。 27 我們要照我們上帝耶和華的吩咐離開這裡，走三天的路程到曠野去獻祭給祂。」 28 法老說：「好，我讓你們去曠野獻祭給你們的上帝耶和華，只是不要走得太遠。現在為我祈求吧。」 29 摩西說：「我離開這裡就去祈求耶和華，使蒼蠅明天就離開你及你的臣僕和百姓，但這次你不可再食言，阻止以色列人去向耶和華獻祭。」 30 摩西說完以後，便離開王宮，去祈求耶和華。 31 耶和華就照摩西的祈求，使成群的蒼蠅離開法老及其臣僕和百姓，一隻也沒有留下。 32 這一次，法老又硬著心，不肯讓百姓離開埃及。
Exodus 8
Biblia Sacra Vulgata
8 Dixit quoque Dominus ad Moysen: Ingredere ad Pharaonem, et dices ad eum: Haec dicit Dominus: Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi:
2 sin autem nolueris dimittere, ecce ego percutiam omnes terminos tuos ranis,
3 et ebulliet fluvius ranas: quae ascendent, et ingredientur domum tuam, et cubiculum lectuli tui, et super stratum tuum, et in domos servorum tuorum, et in populum tuum, et in furnos tuos, et in reliquias ciborum tuorum:
4 et ad te, et ad populum tuum, et ad omnes servos tuos intrabunt ranae.
5 Dixitque Dominus ad Moysen: Dic ad Aaron: Extende manum tuam super fluvios ac super rivos et paludes, et educ ranas super terram AEgypti.
6 Et extendit Aaron manum super aquas AEgypti, et ascenderunt ranae, operueruntque terram AEgypti.
7 Fecerunt autem et malefici per incantationes suas similiter, eduxeruntque ranas super terram AEgypti.
8 Vocavit autem Pharao Moysen et Aaron, et dixit eis: Orate Dominum ut auferat ranas a me et a populo meo, et dimittam populum ut sacrificet Domino.
9 Dixitque Moyses ad Pharaonem: Constitue mihi quando deprecer pro te, et pro servis tuis, et pro populo tuo, ut abigantur ranae a te, et a domo tua, et a servis tuis, et a populo tuo: et tantum in flumine remaneant.
10 Qui respondit: Cras. At ille: Juxta, inquit, verbum tuum faciam: ut scias quoniam non est sicut Dominus Deus noster.
11 Et recedent ranae a te, et a domo tua, et a servis tuis, et a populo tuo: et tantum in flumine remanebunt.
12 Egressique sunt Moyses et Aaron a Pharaone: et clamavit Moyses ad Dominum pro sponsione ranarum quam condixerat Pharaoni.
13 Fecitque Dominus juxta verbum Moysi: et mortuae sunt ranae de domibus, et de villis, et de agris.
14 Congregaveruntque eas in immensos aggeres, et computruit terra.
15 Videns autem Pharao quod data esset requies, ingravavit cor suum, et non audivit eos, sicut praeceperat Dominus.
16 Dixitque Dominus ad Moysen: Loquere ad Aaron: Extende virgam tuam, et percute pulverem terrae: et sint sciniphes in universa terra AEgypti.
17 Feceruntque ita. Et extendit Aaron manum, virgam tenens: percussitque pulverem terrae, et facti sunt sciniphes in hominibus, et in jumentis: omnis pulvis terrae versus est in sciniphes per totam terram AEgypti.
18 Feceruntque similiter malefici incantationibus suis, ut educerent sciniphes, et non potuerunt: erantque sciniphes tam in hominibus quam in jumentis.
19 Et dixerunt malefici ad Pharaonem: Digitus Dei est hic; induratumque est cor Pharaonis, et non audivit eos sicut praeceperat Dominus.
20 Dixit quoque Dominus ad Moysen: Consurge diluculo, et sta coram Pharaone: egredietur enim ad aquas: et dices ad eum: Haec dicit Dominus: Dimitte populum meum ut sacrificet mihi.
21 Quod si non dimiseris eum, ecce ego immittam in te, et in servos tuos, et in populum tuum, et in domos tuas, omne genus muscarum: et implebuntur domus AEgyptiorum muscis diversi generis, et universa terra in qua fuerint.
22 Faciamque mirabilem in die illa terram Gessen, in qua populus meus est, ut non sint ibi muscae: et scias quoniam ego Dominus in medio terrae.
23 Ponamque divisionem inter populum meum et populum tuum: cras erit signum istud.
24 Fecitque Dominus ita. Et venit musca gravissima in domos Pharaonis et servorum ejus, et in omnem terram AEgypti: corruptaque est terra ab hujuscemodi muscis.
25 Vocavitque Pharao Moysen et Aaron, et ait eis: Ite et sacrificate Deo vestro in terra hac.
26 Et ait Moyses: Non potest ita fieri: abominationes enim AEgyptiorum immolabimus Domino Deo nostro: quod si mactaverimus ea quae colunt AEgyptii coram eis, lapidibus nos obruent.
27 Viam trium dierum pergemus in solitudinem: et sacrificabimus Domino Deo nostro, sicut praecepit nobis.
28 Dixitque Pharao: Ego dimittam vos ut sacrificetis Domino Deo vestro in deserto: verumtamen longius ne abeatis, rogate pro me.
29 At ait Moyses: Egressus a te, orabo Dominum: et recedet musca a Pharaone, et a servis suis, et a populo ejus cras: verumtamen noli ultra fallere, ut non dimittas populum sacrificare Domino.
30 Egressusque Moyses a Pharaone, oravit Dominum.
31 Qui fecit juxta verbum illius, et abstulit muscas a Pharaone, et a servis suis, et a populo ejus: non superfuit ne una quidem.
32 Et ingravatum est cor Pharaonis, ita ut nec hac quidem vice dimitteret populum.