出埃及記 33
Chinese Union Version Modern Punctuation (Traditional)
耶和華不欲與民偕往
33 耶和華吩咐摩西說：「我曾起誓應許亞伯拉罕、以撒、雅各說：『要將迦南地賜給你的後裔。』現在你和你從埃及地所領出來的百姓，要從這裡往那地去。 2 我要差遣使者在你前面，攆出迦南人、亞摩利人、赫人、比利洗人、希未人、耶布斯人， 3 領你到那流奶與蜜之地。我自己不同你們上去，因為你們是硬著頸項的百姓，恐怕我在路上把你們滅絕。」 4 百姓聽見這凶信就悲哀，也沒有人佩戴裝飾。 5 耶和華對摩西說：「你告訴以色列人說：『耶和華說：你們是硬著頸項的百姓，我若一霎時臨到你們中間，必滅絕你們。現在你們要把身上的裝飾摘下來，使我可以知道怎樣待你們。』」 6 以色列人從住何烈山以後，就把身上的裝飾摘得乾淨。
7 摩西素常將帳篷支搭在營外，離營卻遠，他稱這帳篷為會幕。凡求問耶和華的，就到營外的會幕那裡去。 8 當摩西出營到會幕去的時候，百姓就都起來，各人站在自己帳篷的門口，望著摩西，直等到他進了會幕。 9 摩西進會幕的時候，雲柱降下來，立在會幕的門前，耶和華便與摩西說話。 10 眾百姓看見雲柱立在會幕門前，就都起來，各人在自己帳篷的門口下拜。 11 耶和華與摩西面對面說話，好像人與朋友說話一般。摩西轉到營裡去，唯有他的幫手，一個少年人嫩的兒子約書亞，不離開會幕。
摩西祈耶和華與之偕往
12 摩西對耶和華說：「你吩咐我說：『將這百姓領上去』，卻沒有叫我知道你要打發誰與我同去，只說：『我按你的名認識你，你在我眼前也蒙了恩。』 13 我如今若在你眼前蒙恩，求你將你的道指示我，使我可以認識你，好在你眼前蒙恩。求你想到這民是你的民。」 14 耶和華說：「我必親自和你同去，使你得安息。」 15 摩西說：「你若不親自和我同去，就不要把我們從這裡領上去。 16 人在何事上得以知道我和你的百姓在你眼前蒙恩呢？豈不是因你與我們同去，使我和你的百姓與地上的萬民有分別嗎？」
17 耶和華對摩西說：「你這所求的我也要行，因為你在我眼前蒙了恩，並且我按你的名認識你。」 18 摩西說：「求你顯出你的榮耀給我看。」 19 耶和華說：「我要顯我一切的恩慈，在你面前經過，宣告我的名。我要恩待誰就恩待誰，要憐憫誰就憐憫誰。」 20 又說：「你不能看見我的面，因為人見我的面不能存活。」 21 耶和華說：「看哪，在我這裡有地方，你要站在磐石上。 22 我的榮耀經過的時候，我必將你放在磐石穴中，用我的手遮掩你，等我過去。 23 然後我要將我的手收回，你就得見我的背，卻不得見我的面。」
Exodo 33
Ang Biblia (1978)
Ang Panginoon ay lumayo sa kanila.
33 At sinalita ng Panginoon kay Moises, Yumaon ka, sumampa ka mula rito, ikaw at ang bayan na iyong isinampa mula sa lupain ng Egipto, na patungo kayo sa lupain na aking isinumpa kay Abraham, kay Isaac, at kay Jacob, na aking sinasabi, (A)Sa iyong binhi ay aking ibibigay.
2 At (B)aking susuguin ang isang anghel sa unahan mo: at aking (C)palalayasin ang Cananeo, ang Amorrheo, at ang Hetheo, at ang Pherezeo, ang Heveo, at ang Jebuseo:
3 (D)Sa isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot: (E)sapagka't hindi ako sasampa sa gitna mo; sapagka't ikaw ay bayang may matigas na ulo; baka ikaw ay aking lipulin sa daan.
4 At nang marinig ng bayan ang masasamang balitang ito, (F)ay nanangis sila: (G)at walang taong nagsuot ng kaniyang mga pahiyas.
5 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Sabihin mo sa mga anak ni Israel, Kayo'y isang bayang may matigas na ulo: kung ako'y sumampa sa gitna mo na sangdali, ay lilipulin kita: kaya't ngayo'y alisin mo ang iyong mga pahiyas sa iyo upang aking maalaman kung anong aking gagawin sa iyo.
6 At ang mga anak ni Israel ay naghubad ng kanilang mga pahiyas mula sa bundok ng Horeb.
7 Kinaugalian nga ni Moises na dalhin ang tolda at itayo sa labas ng kampamento, (H)na malayo sa kampamento at kaniyang tinawag iyon, Tabernakulo ng kapisanan. At nangyari na bawa't magsiyasat sa Panginoon ay lumalabas na pumaparoon sa tabernakulo ng kapisanan, na nasa labas ng kampamento.
8 At nangyari, pagka si Moises ay lumalabas na napasa sa Tolda, na ang buong bayan ay bumabangon (I)at tumatayo, bawa't lalake sa pintuan ng kaniyang tolda at pinanonood si Moises hanggang sa makapasok sa Tolda.
9 At nangyari, pagka si Moises ay pumapasok sa Tolda ay bumababa (J)ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda ang Panginoon ay nakikipagsalitaan kay Moises.
10 At nakikita ng buong bayan ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda; at ang buong bayan ay tumitindig at sumasamba, na bawa't isa'y sa tabi ng pintuan ng kaniyang tolda.
11 At (K)nakikipagsalitaan ang Panginoon kay Moises ng mukhaan, gaya ng isang taong nakikipagsalitaan sa kaniyang kaibigan. At siya'y bumabalik uli sa kampamento, datapuwa't ang kaniyang tagapangasiwang (L)si Josue, na anak ni Nun, na may kabataan pa, ay hindi umaalis sa Tolda.
Si Moises ay nakipagusap sa Panginoon.
12 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Tingnan mo, (M)iyong sinasabi sa akin: Isampa mo ang bayang ito: at hindi mo ipinakilala sa akin kung sino yaong susuguin mo na kasama ko. Gayon ma'y iyong sinabi, Aking nakikilala ka sa pangalan, at ikaw rin naman ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin.
13 Ngayon nga, isinasamo ko sa iyo, na kung ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, (N)ay ituro mo sa akin ngayon ang iyong mga daan, upang ikaw ay aking makilala, na ano pa't ako'y makasumpong ng biyaya sa iyong paningin: at akalain mo, na ang bansang ito ay (O)iyong bayan.
14 At kaniyang sinabi, (P)Ako'y sasa iyo, at ikaw ay (Q)aking bibigyan ng kapahingahan.
15 At sinabi niya sa kaniya, (R)Kung ikaw ay hindi sasa akin ay huwag mo na kaming pasampahin mula rito.
16 Sapagka't saan ngayon makikilala na ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ako at ang iyong bayan? (S)hindi ba dahil sa ikaw ay lumalakad na kasama namin, (T)upang kami ay maging bukod, ako at ang iyong bayan, sa lahat ng bayan na nasa balat ng lupa?
17 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Akin ding gagawin ang bagay na ito na iyong sinalita: (U)sapagka't ikaw ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin, at ikaw ay aking nakikilala sa pangalan.
18 At sinabi ni Moises, Ipakita mo sa akin, idinadalangin ko sa iyo, ang iyong kaluwalhatian.
19 At kaniyang sinabi, (V)Aking papangyayarihin ang aking buong kabutihan sa harap mo, at aking itatanyag ang pangalan ng Panginoon sa harap mo; at ako'y (W)magkakaloob ng (X)biyaya sa kanino mang aking ibig pagkalooban, at ako'y magmamaawain sa kanino mang aking ibig kaawaan.
20 At kaniyang sinabi, Hindi mo makikita ang aking mukha: (Y)sapagka't hindi maaaring makita ako ng tao at mabuhay.
21 At sinabi ng Panginoon, Narito, may isang dako sa tabi ko, at ikaw ay tatayo sa ibabaw ng batong iyan:
22 At mangyayari, na samantalang ang aking kaluwalhatian ay dumadaan, na aking ilalagay ka sa isang bitak ng bato, at tatakpan kita ng aking kamay hanggang sa ako'y makaraan:
23 At aking aalisin ang aking kamay, at iyong makikita ang aking likod: datapuwa't ang aking mukha (Z)ay hindi makikita.
Exodus 33
King James Version
33 And the Lord said unto Moses, Depart, and go up hence, thou and the people which thou hast brought up out of the land of Egypt, unto the land which I sware unto Abraham, to Isaac, and to Jacob, saying, Unto thy seed will I give it:
2 And I will send an angel before thee; and I will drive out the Canaanite, the Amorite, and the Hittite, and the Perizzite, the Hivite, and the Jebusite:
3 Unto a land flowing with milk and honey: for I will not go up in the midst of thee; for thou art a stiffnecked people: lest I consume thee in the way.
4 And when the people heard these evil tidings, they mourned: and no man did put on him his ornaments.
5 For the Lord had said unto Moses, Say unto the children of Israel, Ye are a stiffnecked people: I will come up into the midst of thee in a moment, and consume thee: therefore now put off thy ornaments from thee, that I may know what to do unto thee.
6 And the children of Israel stripped themselves of their ornaments by the mount Horeb.
7 And Moses took the tabernacle, and pitched it without the camp, afar off from the camp, and called it the Tabernacle of the congregation. And it came to pass, that every one which sought the Lord went out unto the tabernacle of the congregation, which was without the camp.
8 And it came to pass, when Moses went out unto the tabernacle, that all the people rose up, and stood every man at his tent door, and looked after Moses, until he was gone into the tabernacle.
9 And it came to pass, as Moses entered into the tabernacle, the cloudy pillar descended, and stood at the door of the tabernacle, and the Lord talked with Moses.
10 And all the people saw the cloudy pillar stand at the tabernacle door: and all the people rose up and worshipped, every man in his tent door.
11 And the Lord spake unto Moses face to face, as a man speaketh unto his friend. And he turned again into the camp: but his servant Joshua, the son of Nun, a young man, departed not out of the tabernacle.
12 And Moses said unto the Lord, See, thou sayest unto me, Bring up this people: and thou hast not let me know whom thou wilt send with me. Yet thou hast said, I know thee by name, and thou hast also found grace in my sight.
13 Now therefore, I pray thee, if I have found grace in thy sight, shew me now thy way, that I may know thee, that I may find grace in thy sight: and consider that this nation is thy people.
14 And he said, My presence shall go with thee, and I will give thee rest.
15 And he said unto him, If thy presence go not with me, carry us not up hence.
16 For wherein shall it be known here that I and thy people have found grace in thy sight? is it not in that thou goest with us? so shall we be separated, I and thy people, from all the people that are upon the face of the earth.
17 And the Lord said unto Moses, I will do this thing also that thou hast spoken: for thou hast found grace in my sight, and I know thee by name.
18 And he said, I beseech thee, shew me thy glory.
19 And he said, I will make all my goodness pass before thee, and I will proclaim the name of the Lord before thee; and will be gracious to whom I will be gracious, and will shew mercy on whom I will shew mercy.
20 And he said, Thou canst not see my face: for there shall no man see me, and live.
21 And the Lord said, Behold, there is a place by me, and thou shalt stand upon a rock:
22 And it shall come to pass, while my glory passeth by, that I will put thee in a clift of the rock, and will cover thee with my hand while I pass by:
23 And I will take away mine hand, and thou shalt see my back parts: but my face shall not be seen.
Copyright © 2011 by Global Bible Initiative
Ang Biblia Copyright © Philippine Bible Society 1905, 1915, 1933, 1978
