Exodus 10
BasisBijbel
De achtste ramp: sprinkhanen
10 De Heer zei tegen Mozes: "Ga opnieuw naar de farao. Want Ik heb hem en zijn dienaren zó koppig gemaakt, dat ze niet zullen willen luisteren. Want Ik wil mijn wonderen bij hen doen. 2 Dan zullen jullie aan je kinderen en kleinkinderen vertellen wat Ik voor wonderen in Egypte heb gedaan. Jullie zullen weten dat Ik de Heer ben."
3 Toen gingen Mozes en Aäron weer naar de farao. Ze zeiden tegen hem: "Dit zegt de Heer, de God van de Hebreeën: hoelang zult u blijven weigeren om Mij te gehoorzamen? Laat mijn volk vertrekken, zodat ze Mij kunnen aanbidden. 4 Als u mijn volk niet laat gaan, zal Ik morgen sprinkhanen in uw land laten komen. 5 Ze zullen het hele land bedekken. Zelfs de grond zal niet meer te zien zijn. Ze zullen alles opeten wat er na de hagelbuien nog is overgebleven van de oogst en de bomen. 6 En alle huizen in Egypte zullen vol met sprinkhanen zitten. Nog nooit eerder is zoiets gebeurd in de geschiedenis van Egypte." Toen draaide Mozes zich om en vertrok.
7 De dienaren van de farao zeiden tegen hem: "Hoelang zal deze man ons nog ellende bezorgen? Laat die mannen vertrekken om hun Heer God te aanbidden! Ziet u dan niet dat Egypte helemaal wordt vernietigd?" 8 Toen werden Mozes en Aäron bij de farao terug geroepen. De farao zei tegen hen: "Ga jullie Heer God maar aanbidden. Maar wie zullen er eigenlijk allemaal gaan?" 9 Mozes antwoordde: "We gaan met jong en oud, met onze zonen en dochters, met onze schapen, geiten en koeien. Want we hebben een feest voor de Heer." 10 Toen zei de farao tegen hen: "Ik wens jullie nog liever de zegen van de Heer toe, dan dat ik jullie en jullie kinderen laat vertrekken! Pas maar op, want ik begrijp wel wat jullie van plan zijn! 11 Nee, alleen de mannen mogen gaan om de Heer te aanbidden, want dat was wat jullie hadden gevraagd." En hij joeg hen zijn paleis uit.
12 Toen zei de Heer tegen Mozes: "Strek je hand uit over Egypte. Dan zullen er sprinkhanen in Egypte komen. Ze zullen alle planten opeten, alles wat er na de hagel nog is overgebleven." 13 Toen strekte Mozes zijn staf uit over Egypte. En de Heer zorgde ervoor dat er die hele dag en die hele nacht een oostenwind over het land waaide. Toen het ochtend werd, bracht de wind sprinkhanen mee. 14 Zo kwamen er sprinkhanen in heel Egypte. In het hele land streken ze in grote zwermen neer. Nog nooit eerder was er zó'n grote sprinkhanenplaag in Egypte geweest en zo één zal er ook nooit meer komen. 15 Ze bedekten het hele land. Het zag er zwart van de sprinkhanen. Ze aten alle planten en vruchten op die niet door de hagel waren vernield. Zo bleef er in heel Egypte geen sprietje groen meer over.
16 Toen liet de farao snel Mozes en Aäron halen en zei: "Ik heb verkeerd gedaan tegen jullie Heer God en tegen jullie! 17 Vergeef het mij nog één keer! Bid tot jullie Heer God dat Hij ons redt! Want zo gaan we allemaal dood!" 18 Toen ging Mozes bij de farao weg en bad tot de Heer. 19 En de Heer zorgde ervoor dat er een harde westenwind ging waaien. Die nam de sprinkhanen mee en blies ze de Rietzee in. Er bleef in heel Egypte geen één sprinkhaan over. 20 Maar de Heer zorgde ervoor dat de farao koppig bleef, zodat hij de Israëlieten niet liet gaan.
De negende ramp: duisternis
21 Daarna zei de Heer tegen Mozes: "Steek je hand op naar de hemel. Dan zal het donker worden in Egypte. Het zal er aardedonker zijn." 22 Mozes stak zijn hand op naar de hemel. Toen werd het drie dagen lang aardedonker in heel Egypte. 23 Drie dagen lang konden de mensen elkaar niet zien. Niemand durfde een voet te verzetten. Maar waar de Israëlieten woonden, was het licht.
24 Toen liet de farao Mozes komen en zei: "Ga de Heer maar aanbidden. Jullie kinderen mogen met jullie meegaan. Maar jullie schapen, geiten en koeien moeten hier blijven." 25 Maar Mozes zei: "U moet ons dieren laten meenemen om aan onze Heer God te offeren. 26 Al ons vee moet met ons meegaan. Er mag geen hoef hier achterblijven. Want pas als we daar zijn aangekomen, weten we wat we aan onze Heer God zullen offeren. Dan pas zullen we de offerdieren uitkiezen." 27 Maar de Heer zorgde ervoor dat de farao koppig bleef, zodat hij hen niet liet gaan. 28 De farao zei tegen hem: "Ga weg! Zorg dat ik je nooit meer zie! Als ik je nog één keer zie, zal ik je doden!" 29 Toen zei Mozes: "U heeft gelijk: u zal mij nooit meer zien."
Exodus 10
Common English Bible
Invasion of locusts
10 Then the Lord said to Moses, “Go to Pharaoh. I’ve made him and his officials stubborn so that I can show them my signs 2 and so that you can tell your children and grandchildren how I overpowered the Egyptians with the signs I did among them. You will know that I am the Lord.”
3 So Moses and Aaron went to Pharaoh and said to him, “This is what the Lord, the Hebrews’ God, says: How long will you refuse to respect me? Let my people go so that they can worship me. 4 Otherwise, if you refuse to let my people go, I’m going to bring locusts into your country tomorrow. 5 They will cover the landscape so that you won’t be able to see the ground. They will eat the last bit of vegetation that was left after the hail. They will eat all your trees growing in the fields. 6 The locusts will fill your houses and all your officials’ houses and all the Egyptians’ houses. Your parents and even your grandparents have never seen anything like it during their entire lifetimes in this fertile land.” Then Moses turned and left Pharaoh.
7 Pharaoh’s officials said to him, “How long will this man trap us in a corner like this? Let the people go so that they can worship the Lord their God. Don’t you get it? Egypt is being destroyed!”
8 So Moses and Aaron were brought back to Pharaoh, and he said to them, “Go! Worship the Lord your God! But who exactly is going with you?”
9 Moses said, “We’ll go with our young and old, with our sons and daughters, and with our flocks and herds, because we all must observe the Lord’s festival.”
10 Pharaoh said to them, “Yes, the Lord will be with you, all right, especially if I let your children go with you! Obviously, you are plotting some evil scheme. 11 No way! Only your men can go and worship the Lord, because that’s what you asked for.” Then Pharaoh had them chased out of his presence.
12 Then the Lord said to Moses: “Stretch out your hand over the land of Egypt so that the locusts will swarm over the land of Egypt and eat all of the land’s grain and everything that the hail left.” 13 So Moses stretched out his shepherd’s rod over the land of Egypt, and the Lord made an east wind blow over the land all that day and all that night. When morning came, the east wind had carried in the locusts. 14 The locusts swarmed over the whole land of Egypt and settled on the whole country. Such a huge swarming of locusts had never happened before and would never happen ever again. 15 They covered the whole landscape so that the land turned black with them. They ate all of the land’s grain and all of the orchards’ fruit that the hail had left. Nothing green was left in any orchard or in any grain field in the whole land of Egypt.
16 Pharaoh called urgently for Moses and Aaron and said, “I’ve sinned against the Lord your God and against you. 17 Please forgive my sin this time. Pray to the Lord your God just to take this deathly disaster away from me.”
18 So Moses left Pharaoh and prayed to the Lord. 19 The Lord turned the wind into a very strong west wind that lifted the locusts and drove them into the Reed Sea.[a] Not a single locust was left in the whole country of Egypt. 20 But the Lord made Pharaoh stubborn so that he wouldn’t let the Israelites go.
Darkness covers Egypt
21 Then the Lord said to Moses, “Raise your hand toward the sky so that darkness spreads over the land of Egypt, a darkness that you can feel.” 22 So Moses raised his hand toward the sky, and an intense darkness fell on the whole land of Egypt for three days. 23 People couldn’t see each other, and they couldn’t go anywhere for three days. But the Israelites all had light where they lived.
24 Then Pharaoh called Moses and said, “Go! Worship the Lord! Only your flocks and herds need to stay behind. Even your children can go with you.”
25 But Moses said, “You need to let us have sacrifices and entirely burned offerings to present to the Lord our God. 26 So our livestock must go with us. Not one animal can be left behind. We’ll need some of them for worshipping the Lord our God. We won’t know which to use to worship the Lord until we get there.”
27 But the Lord made Pharaoh stubborn so that he wasn’t willing to let them go. 28 Pharaoh said to him, “Get out of here! Make sure you never see my face again, because the next time you see my face you will die.”
29 Moses said, “You’ve said it! I’ll never see your face again!”
Footnotes
- Exodus 10:19 Or Red Sea
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016
Copyright © 2011 by Common English Bible