使徒行傳 27
Chinese Union Version Modern Punctuation (Traditional)
保羅坐船往意大利去
27 非斯都既然定規了叫我們坐船往意大利去，便將保羅和別的囚犯交給御營裡的一個百夫長，名叫猶流。 2 有一隻亞大米田的船要沿著亞細亞一帶地方的海邊走，我們就上了那船開行，有馬其頓的帖撒羅尼迦人亞里達古和我們同去。 3 第二天，到了西頓，猶流寬待保羅，准他往朋友那裡去，受他們的照應。 4 從那裡又開船，因為風不順，就貼著塞浦路斯背風岸行去。 5 過了基利家、旁非利亞前面的海，就到了呂家的每拉。 6 在那裡，百夫長遇見一隻亞歷山大的船要往意大利去，便叫我們上了那船。 7 一連多日，船行得慢，僅僅來到革尼土的對面。因為被風攔阻，就貼著克里特背風岸，從撒摩尼對面行過。 8 我們沿岸行走，僅僅來到一個地方，名叫佳澳，離那裡不遠有拉西亞城。
保羅勸眾
9 走的日子多了，已經過了禁食的節期，行船又危險，保羅就勸眾人說： 10 「眾位，我看這次行船，不但貨物和船要受傷損，大遭破壞，連我們的性命也難保。」 11 但百夫長信從掌船的和船主，不信從保羅所說的。 12 且因在這海口過冬不便，船上的人就多半說，不如開船離開這地方，或者能到非尼基過冬。非尼基是克里特的一個海口，一面朝東北，一面朝東南。 13 這時微微起了南風，他們以為得意，就起了錨，貼近克里特行去。
水路的危險
14 不多幾時，狂風從島上撲下來，那風名叫友拉革羅。 15 船被風抓住，敵不住風，我們就任風颳去。 16 貼著一個小島的背風岸奔行，那島名叫高大，在那裡僅僅收住了小船。 17 既然把小船拉上來，就用纜索捆綁船底，又恐怕在賽耳底沙灘上擱了淺，就落下篷來，任船飄去。 18 我們被風浪逼得甚急，第二天眾人就把貨物拋在海裡。 19 到第三天，他們又親手把船上的器具拋棄了。 20 太陽和星辰多日不顯露，又有狂風大浪催逼，我們得救的指望就都絕了。
安慰眾人
21 眾人多日沒有吃什麼，保羅就出來站在他們中間，說：「眾位，你們本該聽我的話不離開克里特，免得遭這樣的傷損破壞。 22 現在我還勸你們放心，你們的性命一個也不失喪，唯獨失喪這船。 23 因我所屬、所侍奉的神，他的使者昨夜站在我旁邊說： 24 『保羅，不要害怕！你必定站在愷撒面前；並且與你同船的人，神都賜給你了。』 25 所以眾位可以放心，我信神他怎樣對我說，事情也要怎樣成就。 26 只是我們必要撞在一個島上。」
水手想逃
27 到了第十四天夜間，船在亞得里亞海飄來飄去，約到半夜，水手以為漸近旱地， 28 就探深淺，探得有十二丈；稍往前行，又探深淺，探得有九丈。 29 恐怕撞在石頭上，就從船尾拋下四個錨，盼望天亮。 30 水手想要逃出船去，把小船放在海裡，假作要從船頭拋錨的樣子。 31 保羅對百夫長和兵丁說：「這些人若不等在船上，你們必不能得救。」 32 於是兵丁砍斷小船的繩子，由它飄去。 33 天漸亮的時候，保羅勸眾人都吃飯，說：「你們懸望忍餓不吃什麼，已經十四天了。 34 所以我勸你們吃飯，這是關乎你們救命的事，因為你們各人連一根頭髮也不至於損壞。」 35 保羅說了這話，就拿著餅，在眾人面前祝謝了神，掰開吃。 36 於是他們都放下心，也就吃了。
船被大浪損壞
37 我們在船上的共有二百七十六個人。 38 他們吃飽了，就把船上的麥子拋在海裡，為要叫船輕一點。 39 到了天亮，他們不認識那地方，但見一個海灣有岸可登，就商議能把船攏進去不能。 40 於是砍斷纜索，棄錨在海裡，同時也鬆開舵繩，拉起頭篷，順著風向岸行去。 41 但遇著兩水夾流的地方，就把船擱了淺，船頭膠住不動，船尾被浪的猛力衝壞。
眾人得救
42 兵丁的意思要把囚犯殺了，恐怕有洑水脫逃的。 43 但百夫長要救保羅，不准他們任意而行，就吩咐會洑水的跳下水去先上岸， 44 其餘的人可以用板子或船上的零碎東西上岸。這樣，眾人都得了救，上了岸。
Mga Gawa 27
Magandang Balita Biblia
Naglakbay si Pablo Papuntang Roma
27 Nang mapagpasyahang dapat kaming maglayag papuntang Italia, si Pablo at ang ilan pang bilanggo ay ipinailalim sa pamamahala ni Julio, isang kapitan ng hukbong Romano na tinatawag na “Batalyon ng Emperador.” 2 Sumakay kami sa isang barkong galing sa Adramicio, papunta sa lalawigan ng Asia, at naglakbay kami kasama si Aristarco, na isang taga-Macedonia na nagmula sa Tesalonica. 3 Kinabukasan, dumaong kami sa Sidon. Mabuti ang pakikitungo ni Julio kay Pablo; pinahintulutan niya itong makadalaw sa kanyang mga kaibigan upang matulungan siya sa kanyang mga pangangailangan. 4 Mula roon ay naglakbay kaming muli, at dahil sa pasalungat ang hangin, kami'y namaybay sa gawing silangan ng Cyprus upang kumubli. 5 Dumaan kami sa tapat ng Cilicia at Pamfilia, at kami'y dumating sa Mira, isang lungsod ng Licia. 6 Ang kapitan ng mga sundalo ay nakakita roon ng isang barkong mula sa Alejandria papuntang Italia, at inilipat niya kami roon.
7 Mabagal ang aming paglalakbay. Tumagal ito ng maraming araw, at nahirapan kami bago nakarating sa tapat ng Cinido. Buhat dito'y hindi namin matawid ang kalawakan ng dagat sapagkat pasalungat kami sa hangin. Kaya't nagpunta kami sa panig ng Creta na kubli sa hangin, sa tapat ng Salmone. 8 Nahirapan kaming namaybay sa tabi hanggang sa marating namin ang pook na tinatawag na Mabuting Daungan na malapit sa bayan ng Lasea.
9 Mahabang panahon na kaming naglalakbay. Mapanganib na ang magpatuloy dahil nakaraan na ang Araw ng Pag-aayuno,[a] kaya't pinayuhan sila ni Pablo. 10 Sabi niya, “Mga ginoo, sa tingin ko'y mapanganib na ang maglakbay mula ngayon, at mapipinsala ang mga kargamento at ang barko, at manganganib pati ang buhay natin.”
11 Ngunit higit na pinahalagahan ng kapitan ng mga sundalo ang salita ng may-ari at kapitan ng barko kaysa sa payo ni Pablo. 12 Dahil hindi mabuting tigilan ang daungang iyon kung panahon ng taglamig, minabuti ng nakararami na magpatuloy sila sa kanilang paglalakbay, sa pag-asang makarating sila sa Fenix at doon magpalipas ng taglamig. Ito'y isang daungan sa Creta, na nakaharap sa hilagang-kanluran at timog-kanluran.
Ang Bagyo sa Dagat
13 Umihip nang marahan ang hangin buhat sa timog kaya't inakala nilang maaari na silang umalis. Isinampa nila ang angkla at sila'y namaybay sa Creta. 14 Ngunit di nagtagal, bumugso mula sa pulo ang isang malakas na hangin na tinatawag na Hanging Hilagang-silangan. 15 Hinampas nito ang barko, at dahil hindi kami makasalungat, nagpatangay na lamang kami sa hangin. 16 Nang makakubli kami sa isang maliit na pulo na tinatawag na Cauda, naisampa namin ang bangka ng barko, ngunit nahirapan kami bago nagawa iyon. 17 Nang maisampa na ito, tinalian nila ng malalaking lubid ang barko. Ngunit natakot silang sumadsad sa buhanginan ng Sirte, kaya't ibinabâ nila ang layag at kami'y nagpaanod na lamang. 18 Patuloy na lumakas ang bagyo; kaya't kinabukasa'y sinimulan nilang itapon sa dagat ang mga kargamento. 19 At nang sumunod na araw, itinapon din nila ang mga kagamitan ng barko. 20 Matagal naming di nakita ang araw at ang mga bituin, at hindi rin humuhupa ang napakalakas na bagyo, kaya't nawalan na kami ng pag-asang makakaligtas pa.
21 Dahil matagal nang hindi kumakain ang mga nasa barko, tumayo si Pablo at nagsalita, “Mga kasama, kung nakinig lamang kayo sa akin at di tayo umalis sa Creta, hindi sana natin inabot ang ganitong pinsala. 22 Ito ngayon ang payo ko, lakasan ninyo ang inyong loob sapagkat walang mamamatay isa man sa inyo! Kaya nga lamang, mawawasak ang barko. 23 Nagpakita sa akin kagabi ang isang anghel ng Diyos, ang Diyos na nagmamay-ari sa akin at siya kong pinaglilingkuran. 24 Sinabi niya sa akin, ‘Huwag kang matakot, Pablo! Dapat kang humarap sa Emperador. Alang-alang sa iyo'y ililigtas ng Diyos ang lahat ng mga kasama mong naglalakbay.’ 25 Kaya, tibayan ninyo ang inyong loob, mga kasama! Nananalig ako sa Diyos na mangyayari ang lahat ayon sa sinabi niya sa akin. 26 Kaya lamang, mapapadpad tayo sa isang pulo.”
27 Ikalabing-apat na gabi na noon na kami'y napapadpad sa gitna ng Dagat Mediteraneo. Nang maghahatinggabi na, napuna ng mga mandaragat na nalalapit na kami sa pampang. 28 Gamit ang isang panaling may pabigat sa dulo, sinukat nila ang lalim ng tubig at nakitang may apatnapung metro ito. Pagsulong pa nila nang bahagya ay muli nilang sinukat, at nakitang may tatlumpung metro na lamang. 29 Sa takot na sumadsad kami sa batuhan, inihulog nila ang apat na angkla sa hulihan ng barko at ipinanalanging mag-umaga na sana. 30 Tinangka ng mga mandaragat na tumakas mula sa barko kaya't ibinabâ nila sa tubig ang bangka, at kunwari'y maghuhulog ng angkla sa unahan ng barko. 31 Ngunit sinabi ni Pablo sa kapitan at sa mga sundalo, “Kapag hindi nanatili sa barko ang mga taong iyan, hindi kayo makakaligtas.” 32 Kaya't nilagot ng mga kawal ang lubid ng bangka at hinayaan itong mahulog.
33 Nang mag-uumaga na, silang lahat ay hinimok ni Pablo upang kumain. “Labing-apat na araw na ngayong kayo'y hindi kumakain dahil sa pagkabalisa at paghihintay. 34 Kumain na kayo! Kailangan ninyo ito upang kayo'y makaligtas. Hindi mapapahamak ang sinuman sa inyo!” 35 At pagkasabi nito, kumuha siya ng tinapay, at sa harapan ng lahat ay nagpasalamat sa Diyos, pinagpira-piraso ang tinapay at kumain. 36 Lumakas ang loob ng lahat at sila'y kumain din. 37 Kaming lahat ay dalawang daan at pitumpu't anim[b] na katao. 38 Nang mabusog sila, itinapon nila sa dagat ang kargang trigo upang gumaan ang barko.
Ang Pagkawasak ng Barko
39 Nang mag-umaga na, nakatanaw sila ng lupa, ngunit hindi nila alam kung anong lugar iyon. Napansin nila ang isang look na may dalampasigan, at binalak nilang igawi doon ang barko kung maaari. 40 Kaya't pinutol nila ang tali ng mga angkla at iniwanan ang mga ito sa dagat. Kinalag din nila ang mga tali ng timon at itinaas ang layag sa unahan upang ang barko'y itulak ng hangin papunta sa dalampasigan. 41 Ngunit nasadsad ang barko sa parteng mababaw. Bumaon ang unahan ng barko kaya't hindi makaalis. Samantala, ang hulihan naman ay nawasak dahil sa kahahampas ng malalakas na alon.
42 Binalak ng mga kawal na patayin ang mga bilanggo upang walang makalangoy at makatakas. 43 Subalit nais ng kapitan ng mga kawal na iligtas si Pablo kaya pinagbawalan nito ang mga kawal. Sa halip, pinatalon niya sa tubig ang lahat ng marunong lumangoy upang makarating sa pampang. 44 Ang iba'y inutusan niyang sumunod na nakahawak sa mga tabla o piraso ng barko. At sa gayon, kaming lahat ay nakarating sa dalampasigan.
Footnotes
- Mga Gawa 27:9 ARAW NG PAG-AAYUNO: Ginaganap ito sa pagtatapos ng Setyembre o sa pagsisimula ng Oktubre. Sa panahong ito, mapanganib ang paglalakbay sa dagat dahil sa sama ng panahon.
- Mga Gawa 27:37 dalawang daan at pitumpu't anim: Sa ibang manuskrito'y pitumpu't anim .
Copyright © 2011 by Global Bible Initiative
Magandang Balita Biblia, Copyright © Philippine Bible Society 2012.
