使徒行传 7
Chinese New Version (Traditional)
司提反的申辯
7 大祭司說：“真有這些事嗎？” 2 司提反說：“各位父老兄弟請聽！我們的祖宗亞伯拉罕，在美索不達米亞，還沒有住在哈蘭的時候，榮耀的 神向他顯現， 3 對他說：‘你要離開本地本族，到我指示你的地方去。’ 4 他就離開迦勒底人的地方，住在哈蘭。他父親死後， 神又叫他從那裡遷到你們現在所住的地方。 5 在這裡 神並沒有賜他產業，連立足之地也沒有。但 神應許把這地賜給他和他的後裔為業，雖然那時他還沒有兒子。 6 神就這樣說：‘你的後裔必在外地寄居，人要奴役、虐待他們四百年。’ 7 神又說：‘奴役他們的那個國家，我要親自懲罰。以後，他們要出來，在這地方事奉我。’ 8 神也賜他割禮為約。這樣，亞伯拉罕生了以撒，第八天就給他行了割禮。後來，以撒生雅各，雅各生了十二位祖先。
9 “祖先妒忌約瑟，把他賣到埃及去，然而 神與他同在， 10 救他脫離一切苦難，使他在埃及王法老面前，有智慧、得恩寵。法老立他為首相，管理埃及和法老的全家。 11 後來埃及和迦南全地遭遇饑荒、大災難，我們的祖先找不到糧食。 12 雅各聽見埃及有穀糧，就派我們的祖先去，這是第一次。 13 第二次的時候，約瑟就向哥哥們表露自己的身世，法老才知道約瑟的家世。 14 約瑟就派人去把他父親雅各和全家七十五人都接來。 15 於是雅各下了埃及。後來他和我們祖先都死了， 16 運到示劍，埋葬在亞伯拉罕用銀子向哈抹子孫買來的墳地裡。
17 “ 神給亞伯拉罕的應許快要實現的時候，以色列人在埃及人口繁盛增多； 18 但是，到了另一位不認識約瑟的君王興起統治埃及的時候， 19 他就謀害我們的同胞，虐待我們的祖先，逼他們拋棄自己的嬰孩，不容嬰孩存活。 20 就在那時候，摩西出生了，他非常俊美，在父親的家中撫養了三個月。 21 他被拋棄的時候，法老的女兒把他拾起來，當作兒子撫養。 22 摩西學盡了埃及人的一切學問，說話行事都有能力。
23 “到了四十歲，他心中起了一個念頭，要去看望自己的同胞以色列人。 24 當他看見有一個人受欺負，就去護衛，為那受屈的抱不平，打死了那個埃及人。 25 他以為同胞們都必知道 神要藉著他的手拯救他們，事實上他們卻不知道。 26 第二天，有人在打架，摩西就出面調解，說：‘你們是弟兄，為甚麼彼此欺負呢？’ 27 那欺負鄰舍的把他推開，說：‘誰立了你作我們的領袖和審判官呢？ 28 難道你想殺我，像昨天殺那個埃及人一樣嗎？’ 29 摩西因為這句話，就逃到米甸地寄居，在那裡生了兩個兒子。
30 “過了四十年，在西奈山的曠野，有一位使者，在荊棘中的火燄裡，向摩西顯現。 31 他見了這個異象，十分驚奇；他正上前察看的時候，就有主的聲音說： 32 ‘我是你祖宗的 神，就是亞伯拉罕、以撒、雅各的 神。’摩西戰戰兢兢，不敢觀看。 33 主對他說：‘把你腳上的鞋脫掉，因為你所站的地方是聖地。 34 我的子民在埃及所受的痛苦，我實在看見了；他們的歎息我也聽見了，我下來是要救他們。你來，我要派你到埃及去。’ 35 他們拒絕了這位摩西，說：‘誰立了你作領袖和審判官呢？’但 神藉著在荊棘中向他顯現的使者的手，派他作領袖和救贖者。 36 這人領他們出來，並且在埃及地、紅海和曠野，行奇事神蹟四十年。 37 以前那位對以色列人說‘ 神要從你們弟兄中間，給你們興起一位先知像我’的，就是這摩西。 38 那曾經在曠野的大會中，和那在西奈山上對他說話的使者同在，也與我們的祖先同在的，就是他。他領受了活的聖言，傳給我們。 39 我們的祖先不肯聽從他，反而把他推開，他們的心已經轉向了埃及， 40 就對亞倫說：‘給我們做一些神像，可以走在我們前頭。因為把我們從埃及地領出來的那個摩西，我們不知道他遭遇了甚麼事。’ 41 在那些日子裡，他們做了一個牛犢，把祭物獻給那偶像，並且因自己手所做的而歡樂。 42 於是 神轉身離開，任憑他們事奉天象，正如先知書所說：
‘以色列家啊，
你們在曠野四十年，
豈是將祭牲和祭物獻給我呢？
43 你們抬著摩洛的帳幕，
和理番神的星，
就是你們做來敬拜的像。
所以我要把你們放逐到巴比倫那一邊去。’
44 “我們的祖先在曠野有作證的帳幕，就是跟摩西談話的那位指示他，依照他看見的樣式做的。 45 我們的祖先相繼承受了這帳幕， 神把外族人從他們面前趕走以後，他們就同約書亞把帳幕帶進所得為業的地方，直到大衛的日子。 46 大衛在 神面前蒙了恩，就求為雅各的 神找個居所， 47 而由所羅門為他建造殿宇。 48 其實至高者並不住人手所造的，正如先知說：
49 ‘主說：天是我的寶座，
地是我的腳凳，
你們要為我建造怎樣的殿呢？
哪裡是我安息的地方呢？
50 這一切不都是我手所造的嗎？’
51 “你們頸項剛硬、心和耳都未受割禮的人哪！你們時常抗拒聖靈，你們的祖先怎樣，你們也怎樣。 52 有哪一個先知，你們的祖先不迫害呢？你們殺了那些預先宣告那義者要來的人，現在又把那義者出賣了，殺害了。 53 你們領受了由天使傳達的律法，卻不遵守。”
司提反被石頭打死
54 眾人聽了這些話，心中非常惱怒，就向著司提反咬牙切齒。 55 但司提反被聖靈充滿，定睛望著天，看見 神的榮耀，並且看見耶穌站在 神的右邊， 56 就說：“看哪！我看見天開了，人子站在 神的右邊。” 57 眾人大聲喊叫，掩著耳朵，一齊向他衝過去， 58 把他推出城外，用石頭打他。那些證人把自己的衣服，放在一個名叫掃羅的青年人腳前。 59 他們用石頭打司提反的時候，他呼求說：“主耶穌啊，求你接收我的靈魂！” 60 然後跪下來大聲喊著說：“主啊，不要把這罪歸給他們！”說了這話，就睡了。
Acts 7
Contemporary English Version
Stephen's Speech
7 The high priest asked Stephen, “Are they telling the truth about you?”
2 (A) Stephen answered:
Friends, listen to me. Our glorious God appeared to our ancestor Abraham while he was still in Mesopotamia, before he had moved to Haran. 3 God told him, “Leave your country and your relatives and go to a land that I will show you.” 4 (B) Then Abraham left the land of the Chaldeans and settled in Haran.
After his father died, Abraham came and settled in this land where you now live. 5 (C) God didn't give him any part of it, not even a square meter. But God did promise to give it to him and his family forever, even though Abraham didn't have any children. 6 (D) God said Abraham's descendants would live for a while in a foreign land. There they would be slaves and would be mistreated 400 years. 7 (E) But he also said, “I will punish the nation that makes them slaves. Then later they will come and worship me in this place.”
8 (F) God said to Abraham, “Every son in each family must be circumcised to show you have kept your agreement with me.” So when Isaac was eight days old, Abraham circumcised him. Later, Isaac circumcised his son Jacob, and Jacob circumcised his twelve sons. 9 (G) These men were our ancestors.
Joseph was also one of our famous ancestors. His brothers were jealous of him and sold him as a slave to be taken to Egypt. But God was with him 10 (H) and rescued him from all his troubles. God made him so wise that the Egyptian king Pharaoh thought highly of him. The king even made Joseph governor over Egypt and put him in charge of everything he owned.
11 (I) Everywhere in Egypt and Canaan the grain crops failed. There was terrible suffering, and our ancestors could not find enough to eat. 12 But when Jacob heard there was grain in Egypt, he sent our ancestors there for the first time. 13 (J) It was on their second trip that Joseph told his brothers who he was, and the king learned about Joseph's family.
14 (K) Joseph sent for his father and his relatives. In all, there were 75 of them. 15 (L) His father went to Egypt and died there, just as our ancestors did. 16 (M) Later their bodies were taken back to Shechem and placed in the tomb that Abraham had bought from the sons of Hamor.
17 (N) Finally, the time came for God to do what he had promised Abraham. By then the number of our people in Egypt had greatly increased. 18 Another king was ruling Egypt, and he didn't know anything about Joseph. 19 (O) He tricked our ancestors and was cruel to them. He even made them leave their babies outside, so they would die.
20 (P) During this time Moses was born. He was a very beautiful child, and for three months his parents took care of him in their home. 21 (Q) Then when they were forced to leave him outside, the king's daughter found him and raised him as her own son. 22 Moses was given the best education in Egypt. He was a strong man and a powerful speaker.
23 (R) When Moses was 40 years old, he wanted to help the Israelites because they were his own people. 24 One day he saw an Egyptian mistreating one of them. So he rescued the man and killed the Egyptian. 25 Moses thought the rest of his people would realize God was going to use him to set them free. But they didn't understand.
26 The next day Moses saw two of his own people fighting, and he tried to make them stop. He said, “Men, you are both Israelites. Why are you so cruel to each other?”
27 But the man who had started the fight pushed Moses aside and asked, “Who made you our ruler and judge? 28 Are you going to kill me, just as you killed that Egyptian yesterday?” 29 (S) When Moses heard this, he ran away to live in the country of Midian. His two sons were born there.
30 (T) Forty years later, an angel appeared to Moses from a burning bush in the desert near Mount Sinai. 31 Moses was surprised by what he saw. He went closer to get a better look, and the Lord said, 32 “I am the God who was worshiped by your ancestors, Abraham, Isaac, and Jacob.” Moses started shaking all over and didn't dare to look at the bush.
33 The Lord said to him, “Take off your sandals, because the place where you are standing is holy. 34 With my own eyes I have seen the suffering of my people in Egypt. I have heard their groans and have come down to rescue them. Now I am sending you back to Egypt.”
35 (U) This was the same Moses that the people rejected by saying, “Who made you our leader and judge?” God's angel had spoken to Moses from the bush. And God had even sent the angel to help Moses rescue the people and be their leader.
36 (V) In Egypt and at the Red Sea[a] and in the desert, Moses rescued the people by working miracles and wonders for 40 years. 37 (W) Moses is the one who told the people of Israel, “God will choose one of your people to be a prophet, just as he chose me.” 38 (X) Moses brought our people together in the desert, and the angel spoke to him on Mount Sinai. There he was given these life-giving words to pass on to us. 39 But our ancestors refused to obey Moses. They rejected him and wanted to go back to Egypt.
40 (Y) The people said to Aaron, “Make some gods to lead us! Moses led us out of Egypt, but we don't know what's happened to him now.” 41 (Z) Then they made an idol in the shape of a calf. They offered sacrifices to the idol and were pleased with what they had done.
42 (AA) God turned his back on his people and left them. Then they worshiped the stars in the sky, just as it says in the Book of the Prophets, “People of Israel, you didn't offer sacrifices and offerings to me during those 40 years in the desert. 43 Instead, you carried the tent where the god Molech is worshiped, and you took along the star of your god Rephan. You made those idols and worshiped them. So now I will have you carried off beyond Babylonia.”
44 (AB) The tent where our ancestors worshiped God was with them in the desert. This was the same tent that God had commanded Moses to make. And it was made like the model that Moses had seen. 45 (AC) Later it was given to our ancestors, and they took it with them when they went with Joshua. They carried the tent along as they took over the land from those people that God had chased out for them. Our ancestors used this tent until the time of King David. 46 (AD) He pleased God and asked him if he could build a house of worship for the people[b] of Israel. 47 (AE) And it was finally King Solomon who built a house for God.[c]
48 But the Most High God doesn't live in houses made by humans. It is just as the prophet said, when he spoke for the Lord,
49 (AF) “Heaven is my throne,
and the earth
is my footstool.
What kind of house
will you build for me?
In what place will I rest?
50 I have made everything.”
51 (AG) You stubborn and hardheaded people! You are always fighting against the Holy Spirit, just as your ancestors did. 52 Is there one prophet that your ancestors didn't mistreat? They killed the prophets who told about the coming of the One Who Obeys God.[d] And now you have turned against him and killed him. 53 Angels gave you God's Law, but you still don't obey it.
Stephen Is Stoned to Death
54 When the council members heard Stephen's speech, they were angry and furious. 55 (AH) But Stephen was filled with the Holy Spirit. He looked toward heaven, where he saw our glorious God and Jesus standing at his right side.[e] 56 Then Stephen said, “I see heaven open and the Son of Man standing at the right side of God!”
57 The council members shouted and covered their ears. At once they all attacked Stephen 58 and dragged him out of the city. Then they started throwing stones at him. The men who had brought charges against him put their coats at the feet of a young man named Saul.[f]
59 As Stephen was being stoned to death, he called out, “Lord Jesus, please welcome me!” 60 He knelt down and shouted, “Lord, don't blame them for what they have done.” Then he died.
Footnotes
- 7.36 Red Sea: This name comes from the Bible of the early Christians, a translation made into Greek about 200 b.c. It refers to the body of water that the Israelites crossed and was one of the marshes or fresh water lakes near the eastern part of the Nile Delta, where they lived and where the towns of Exodus 13.17—14.9 were located.
- 7.46 people: Some manuscripts have “God.”
- 7.47 God: Or “the people.”
- 7.52 One Who Obeys God: That is, Jesus.
- 7.55 standing at his right side: The “right side” is the place of honor and power. “Standing” may mean that Jesus is welcoming Stephen (see verse 59).
- 7.58 Saul: Better known as Paul, who became a famous follower of Jesus.
Handelingen 7
BasisBijbel
Stefanus' toespraak
7 De hogepriester vroeg aan Stefanus: "Is dat waar?" 2 Stefanus antwoordde: "Mannen, broeders en vaders van ons volk, luister naar mij. Onze machtige God is naar onze voorvader Abraham gekomen. Dat gebeurde toen hij nog in Mesopotamië leefde, dus voordat hij in Haran ging wonen. 3 God zei tegen hem: 'Vertrek uit je land en verlaat je familie. Reis naar het land dat Ik je zal wijzen.' 4 Toen vertrok hij uit het land van de Chaldeeën en kwam in Haran. Daar stierf Abrahams vader. Daarna bracht God Abraham naar dit land waar jullie nu wonen. 5 Maar God gaf hem geen eigen grond die zijn kinderen later zouden kunnen erven. Nog geen vierkante centimeter van dat land was van hemzelf. Abraham had geen kinderen. Toch beloofde God aan Abraham dat het land eigendom zou worden van zijn familie ná hem.
6 God zei ook dat zijn familie ná hem als vreemdelingen in een ander land zou wonen. Dat ze 400 jaar lang slecht behandeld zouden worden door de bewoners van dat land. Ze zouden hun slaven zijn. 7 'Maar Ik zal het volk dat hen als slaven behandelt, straffen,' zei God. 'Daarna zullen ze uit dat land vertrekken. Dan zullen ze Mij op deze plaats aanbidden.' 8 En God sloot met Abraham een verbond: voortaan moesten alle mannen die in Abrahams familie geboren werden, zich laten besnijden.[a] Abraham kreeg een zoon, Izaäk. Hij besneed hem acht dagen na zijn geboorte. Izaäk werd later vader van Jakob, en Jakob werd vader van de twaalf stamvaders.
9 De stamvaders verkochten hun broer Jozef naar Egypte, omdat ze jaloers op hem waren. Maar God zorgde voor Jozef. 10 Hij redde hem uit al zijn moeilijkheden. Hij gaf Jozef wijsheid. En Hij zorgde ervoor dat de farao, de koning van Egypte, goed voor hem was. Daardoor maakte de farao hem tot hoofd van Egypte en van zijn hele paleis.
11 Toen kwam er een zware hongersnood in heel Egypte en in Kanaän. Onze voorouders hadden geen eten meer. 12 Maar Jakob hoorde dat er in Egypte graan was. Daarom stuurde hij onze stamvaders daarheen. 13 Toen ze voor de tweede keer in Egypte graan gingen halen, vertelde Jozef aan zijn broers wie hij was. Toen hoorde ook de farao uit welk volk en welke familie Jozef kwam. 14 Jozef stuurde hen naar huis om zijn vader en alle familieleden op te halen. Dat waren 75 mensen. 15 En Jakob reisde naar Egypte. Daar stierf hij uiteindelijk. Ook de stamvaders stierven daar. 16 Hun lichamen werden naar Sichem gebracht. Daar werden ze begraven in het graf dat Abraham van de zonen van Hemor in Sichem had gekocht.
17 De tijd ging voorbij. Het moment dat God zou doen wat Hij aan Abraham beloofd had, kwam steeds dichterbij. Intussen werd het volk steeds groter in Egypte. 18 Toen kreeg Egypte een koning die nooit van Jozef had gehoord. 19 Hij behandelde ons volk slecht. Hij liet hun baby's doden, zodat het volk niet groter zou worden. 20 In die tijd werd Mozes geboren. Hij was een heel mooi kind. Drie maanden lang woonde Mozes bij zijn ouders. 21 Toen legden ze hem ergens in een mandje neer in de hoop dat iemand hem zou vinden. Zo vond de dochter van de farao hem. Ze nam hem mee naar haar paleis. Ze voedde hem op als haar eigen zoon. 22 Mozes leerde alle Egyptische wijsheid en was een wijs en machtig man.
23 Toen hij 40 jaar was geworden, bezocht hij zijn eigen volk. 24 Toen hij zag dat een man door een Egyptenaar werd geslagen, beschermde hij hem. Hij nam het op voor de man die geslagen werd en doodde de Egyptenaar. 25 Hij dacht dat de mannen van zijn volk zouden begrijpen dat God hem wilde gebruiken om hen te bevrijden. Maar dat begrepen ze niet. 26 De volgende dag ging hij weer naar hen toe en zag twee mannen met elkaar vechten. Hij probeerde hen uit elkaar te halen. Hij zei tegen hen: 'Mannen, jullie zijn broeders. Waarom vechten jullie met elkaar?' 27 Maar één van hen duwde Mozes weg en zei: 'Wie heeft jou tot leider en rechter over ons gemaakt? 28 Wil je mij soms ook doden? Net zoals je gisteren die Egyptenaar hebt gedood?' 29 Toen vluchtte Mozes. Hij woonde jarenlang in het land Midian. Daar kreeg hij twee zonen.
30 Er ging 40 jaar voorbij. Toen kwam de Engel van de Heer naar Mozes toe. Dat gebeurde in de woestijn bij de berg Sinaï. De Engel stond in de vlammen van een brandende braamstruik. 31 Mozes was heel verbaasd toen hij de brandende struik zag. Hij liep erheen om te kijken wat er aan de hand was. Toen hoorde hij de stem van God: 32 'Ik ben de God van je voorvaders: de God van Abraham, de God van Izaäk en de God van Jakob.' Bevend van angst durfde Mozes niet meer te kijken. 33 De Heer zei tegen hem: 'Doe je sandalen uit, want je staat op heilige grond. 34 Ik heb echt wel gezien dat mijn volk in Egypte wordt mishandeld. Ik heb gehoord hoe de mensen kreunen. En Ik ben naar beneden gekomen om hen te redden. Kom nu, Ik wil je naar Egypte sturen.'
35 De mensen hadden eerst niets van Mozes willen weten. Ze hadden tegen hem gezegd: 'Wie heeft jou tot leider en rechter over ons gemaakt?' Maar God koos hem uit als leider en redder. God gaf hem die taak door de woorden van de Engel in de brandende braamstruik. 36 Deze Mozes heeft hen uit Egypte bevrijd. Daarbij heeft hij heel veel wonderen gedaan in Egypte, bij de Rode Zee en tijdens de 40 jaar in de woestijn. 37 Dit is de Mozes die tegen het volk Israël heeft gezegd: 'God zal jullie een profeet geven. Hij zal net als ik iemand uit jullie eigen volk zijn. Naar hem zullen jullie luisteren.' 38 Het is deze Mozes die namens het volk de berg Sinaï op klom en daar met de Engel sprak. Daar kreeg hij van de Engel de woorden die jullie leven zouden kunnen geven. Dat was in de tijd dat het volk in de woestijn was.
39 Maar onze voorouders wilden Mozes niet gehoorzamen. Ze luisterden niet meer naar hem. Ze wilden liever terug naar Egypte. 40 Daarom zeiden ze tegen Aäron: 'Maak goden voor ons die ons zullen leiden en voor ons uit zullen gaan. Want we weten niet wat er geworden is van die Mozes die ons uit Egypte heeft gehaald.' 41 En ze maakten een gouden kalf en brachten daar offers aan. Daarna vierden ze feest voor het beeld dat ze hadden gemaakt.
42 Toen verliet God hen. Hij liet hen hun gang gaan toen ze liever de sterren wilden aanbidden. Zo staat het ook in de Boeken van de profeten: 'Volk van Israël, hebben jullie ook vlees-offers en meel-offers aan Míj gebracht, 40 jaar lang in de woestijn? 43 Nee, jullie hebben de tent van de god Moloch gedragen, en de ster van de god Ramfa, dingen die jullie zelf gemaakt hadden om te aanbidden. Daarom zal Ik jullie wegsturen, tot voorbij Babylonië.'
44 Onze voorouders hadden in de woestijn de tent van Gods verbond. Mozes had die op bevel van God laten maken. Hij had hem gemaakt naar het voorbeeld dat God hem had laten zien. 45 Onze voorouders brachten die tent met zich mee, toen ze met Jozua het land veroverden van de volken die God voor hen wegjoeg. Zo was die tent hier, tot de tijd dat David koning werd. 46 God hield veel van David. David wilde graag voor God een tempel bouwen, een plek waar de God van Jakob zou kunnen wonen. 47 Maar pas zijn zoon Salomo bouwde die tempel. 48 Maar de Allerhoogste God woont niet in een tempel die door mensen is gemaakt. Dat zegt de profeet Jesaja: 49 'De hemel is mijn troon en de aarde is mijn voetenbankje. Hoe zou iemand dan voor Mij een huis kunnen bouwen, een huis waarin Ik kan wonen? 50 Ik heb immers alles gemaakt?'
51 Jullie zijn koppig en ongehoorzaam! Jullie verzetten je altijd tegen de Heilige Geest. Jullie zijn net als jullie voorouders. 52 Welke profeet is níet door hen vervolgd? Ze hebben zelfs de profeten gedood die hebben geprofeteerd over de komst van de Rechtvaardige. En jullie hebben Hem verraden en vermoord. 53 Jullie hebben van engelen de wet gekregen. Maar jullie hebben je nooit aan die wet gehouden!"
Stefanus wordt gedood
54 Toen ze hoorden wat Stefanus over hen zei, werden ze razend. Ze knarsten met hun tanden van woede. 55 Maar Stefanus was vol van de Heilige Geest. Hij keek omhoog naar de hemel en zag de stralende aanwezigheid van God. Ook zag hij Jezus naast God staan. 56 En hij zei: "Kijk! Ik zie de hemel openstaan! Ik zie de Mensenzoon naast God staan!" 57 Maar ze begonnen luidkeels te schreeuwen, stopten hun vingers in hun oren en stormden als één man op hem af. 58 Ze sleepten hem de stad uit en gooiden hem met stenen dood. De mannen die dat deden, legden hun mantels neer bij een jongeman die Saulus heette. Hij moest op hun mantels passen. 59 Zo doodden ze Stefanus. Hij riep naar de Heer: "Heer Jezus, ontvang mijn geest!" 60 Hij viel op zijn knieën en riep luid: "Heer, vergeef hun deze misdaad!" Toen stierf hij.
Footnotes
- Handelingen 7:8 Lees Genesis 17:9-13. Sindsdien moesten alle Joodse mannen hun geslachtsdeel laten besnijden. Dat was het teken van het verbond van God met het Joodse volk.
Chinese New Version (CNV). Copyright © 1976, 1992, 1999, 2001, 2005 by Worldwide Bible Society.
Copyright © 1995 by American Bible Society For more information about CEV, visit www.bibles.com and www.cev.bible.
© stichting BasisBijbel 2013 Gecorrigeerde tekst © 2015 Alle rechten voorbehouden Uitgegeven bij de ZakBijbelBond: 2016