使徒行传 20
Chinese Standard Bible (Simplified)
保罗在马其顿
20 骚乱平息以后，保罗请门徒们来，鼓励一番，然后与他们告别，就出发往马其顿省去了。 2 他走遍了那些地区，用很多的话鼓励门徒们[a]，就来到希腊， 3 在那里住了三个月。他正要起航往叙利亚省去的时候，犹太人设计了一个针对他的阴谋，他就决定从马其顿省回去。 4 与他同行[b]的，有庇里亚人普罗斯的儿子[c][d]索巴特，帖撒罗尼迦人亚里达古和西肯多，也有代尔贝人盖尤斯和提摩太，还有亚细亚省人特其库斯和特罗费摩。 5 这些人先走，在特罗阿斯港等我们。 6 过了除酵节的日子，我们从腓立比起航，五天后到了特罗阿斯港见他们，在那里住了七天。
特罗阿斯的犹图克斯复活
7 在一周的头一天[e]，门徒们[f]聚集掰饼的时候，保罗向他们讲论，因第二天就要离开，于是一直讲到半夜。 8 我们聚集的楼上房间，有许多灯火。 9 有一个名叫犹图克斯的年轻人坐在窗台上，陷入了沉睡。保罗又讲论了很久，犹图克斯在沉睡中从三楼掉了下去，被扶起来的时候，已经死了。 10 保罗下去，伏在他身上，抱着他说：“不要慌乱，他的灵魂还在身上！” 11 保罗再上去，掰饼吃了，又交谈了许久，直到天亮才出发。 12 他们把那活生生的年轻人带走，并且受到了不少的安慰。
从特罗阿斯到米利都
13 我们先上船开往阿索，要在那里接保罗；原来他这样安排，是因为自己要走陆路。 14 当他在阿索与我们会合的时候，我们接他上船，来到了米蒂利尼。 15 我们从那里开船，第二天到达了希俄斯岛的海域，过了一天在萨莫斯岛靠岸，[g]再过一天来到米利都。 16 原来保罗已经决定驶过以弗所城，免得在亚细亚省耽延时间，因为他急着赶路，如果有可能，但愿五旬节那一天已经在耶路撒冷了。
告别以弗所的长老
17 保罗从米利都派人到以弗所去，请教会的长老们来。 18 他们来了以后，保罗对他们说：“你们知道，自从我踏进亚细亚省的第一天起，我一直怎样与你们共处—— 19 我在完全的谦卑中、泪水中、以及因犹太人的阴谋而带来的许多试炼中服事主； 20 对你们有益的事，在公众场所和各家各户，没有一件我因畏缩而不传讲、不教导给你们； 21 无论对犹太人或希腊人，我都郑重地劝诫他们要向神悔改，相信我们的主耶稣[h]。
22 “看，现在我灵里受到催逼[i]，要去耶路撒冷。我不知道在那里将会遇到什么事， 23 只知道在各城里圣灵向我郑重地做见证说，有捆锁和患难等着我。 24 但是我不把自己的生命看为宝贵，为要[j]跑尽我该跑的路程[k]，完成从主耶稣所领受的服事工作，为神恩典的福音郑重地做见证。
25 “我曾在你们中间走遍各地，宣讲神的[l]国，但现在，看哪，我知道你们都不会再见到我的面了！ 26 所以我今天向你们见证：对于任何人的灭亡[m]，我都是清白的！ 27 因为神的整个计划，我没有一样因畏缩而不传讲给你们。 28 你们当为自己谨慎，也当为全体羊群谨慎。圣灵把你们放在这羊群里做监督，为要牧养神的[n]教会，就是他用自己的血所赎来的。 29 我知道在我离开以后，凶恶的豺狼将进入你们中间，不会顾惜羊群。 30 你们自己当中也会有人起来，讲说一些歪曲的道理，要拉拢门徒跟随他们。 31 所以你们要警醒，记住这三年来，我日夜不住地流着泪水劝诫你们每一个人。
32 “[o]现在我把你们交托给神和他恩典的话语。这话语能造就你们，并且在所有被分别为圣的人中间赐给你们那继业。 33 我没有渴望过任何人的金子、银子或衣服。 34 你们自己也知道，我这双手供应了我和与我在一起之人的需要。 35 在一切事上，我都给你们做了榜样：必须这样地劳苦做工来扶助软弱的人，并且要记住主耶稣自己说过的话：‘施比受更加蒙福。’”
36 保罗说了这些话，就跪下来与大家一起祷告。 37 大家都痛哭起来，搂住保罗的脖子亲吻他。 38 尤其使他们伤心的，就是他说他们不会再看到他面的那句话。然后他们送他上了船。
Footnotes
- 使徒行传 20:2 门徒们——原文直译“他们”。
- 使徒行传 20:4 同行——有古抄本作“一直同行到亚细亚”。
- 使徒行传 20:4 有古抄本没有“普罗斯的儿子”。
- 使徒行传 20:4 儿子——辅助词语。
- 使徒行传 20:7 一周的头一天——指“星期日”。
- 使徒行传 20:7 门徒们——有古抄本作“我们”。
- 使徒行传 20:15 有古抄本附“在特罗古林停留，”。
- 使徒行传 20:21 耶稣——有古抄本作“耶稣基督”。
- 使徒行传 20:22 受到催逼——原文直译“被捆绑”。
- 使徒行传 20:24 有古抄本附“怀着喜乐的心”。
- 使徒行传 20:24 跑尽我该跑的路程——原文直译“完成我的赛程”。
- 使徒行传 20:25 有古抄本没有“神的”。
- 使徒行传 20:26 任何人的灭亡——原文直译“任何人的血”。
- 使徒行传 20:28 神的——有古抄本作“主的”。
- 使徒行传 20:32 有古抄本附“弟兄们，”。
Veprat e Apostujve 20
Albanian Bible
20 Si pushoi trazira, Pali i thirri dishepujt pranë vetes, i përqafoi dhe u nis për të vajtur në Maqedoni.
2 Dhe si i përshkoi ato krahina dhe u dha shumë këshilla, shkoi në Greqi.
3 Dhe mbasi kaloi atje tre muaj, duke qenë se Judenjtë kishin kurdisur një komplot kundër tij kur përgatitej të lundronte për në Siri, vendosi të kthehet nga ana e Maqedonisë.
4 Dhe deri në Azi e përcollën Sopatri nga Berea, Aristarku dhe Sekundi nga Thesaloniki, Gai nga Derba dhe Timoteu, dhe Tikiku e Trofimi nga Azia.
5 Këta ishin nisur para nesh dhe na prisnin në Troas.
6 Kurse ne u nisëm nga Filipi, pas ditëve të të Ndormëve, dhe për pesë ditë i arritëm në Troas, ku qëndruam shtatë ditë.
7 Ditën e parë të javës, kur ishin mbledhur dishepujt për të thyer bukën, Pali, i cili duhet të nisej të nesërmen, bisedonte me ta dhe e zgjati fjalën deri në mesnatë.
8 Dhe në sallën ku ishim mbledhur kishte shumë llamba.
9 Një djalosh me emër Eutik, që ishte ulur në parvazin e dritares, e zuri një gjumë i rëndë; dhe, ndërsa Pali e çoi fjalën gjatë, e zuri gjumi, ra nga kati i tretë poshtë dhe e ngritën të vdekur.
10 Por Pali, si zbriti, ra mbi të, e përqafoi dhe tha: “Mos u shqetësoni, se shpirti i tij është në të.”
11 Atëherë u ngjit përsëri lart, e theu bukën dhe hëngri; dhe, pasi foli gjatë deri në të gdhirë, u nis.
12 Ndërkaq e prunë djalin të gjallë, dhe u ngushëlluan jo pak.
13 Kurse ne, që kishim hipur tashmë në anije, lundruam për në Asos, ku kishim ndër mend të merrnim Palin, sepse kështu kishte caktuar, mbasi donte vetë të shkonte më këmbë.
14 Kur na arriti në Asos, e morëm dhe arritëm në Mitilinë.
15 Lundruam prej andej dhe të nesërmen arritëm përballë Hiosit; një ditë më pas arritëm në Samo dhe, pas një ndalese në Trogjili, arritëm të nesërmen në Milet.
16 Sepse Pali kishte vendosur të lundronte pa u ndalur në Efes, që të mos humbiste kohë në Azi; sepse nxitonte që të ndodhej, po të ishte e mundur, në Jeruzalem ditën e Rrëshajëve.
17 Nga Mileti dërgoi në Efes për të thirrur pleqtë e kishës.
18 Kur ata erdhën tek ai, ai u tha atyre: “Ju e dini dita e parë që hyra në Azi si kam jetuar midis jush për të gjithë këtë kohë,
19 duke i shërbyer Zotit me gjithë përulësi e me shumë lot e me prova që m’u bënë nga tinëzitë e Judenjve;
20 dhe si unë nuk fsheha asnjë nga ato gjëra që ishin të dobishme për ju, por jua shpalla juve dhe jua mësova botërisht dhe nëpër shtëpi,
21 duke u deklaruar solemnisht Judenjve dhe Grekëve mbi pendimin te Perëndi dhe për besimin në Zotin tonë Jezu Krisht.
22 Dhe ja, tani, i shtyrë nga Fryma, po shkoj në Jeruzalem pa ditur se ç’do të më ndodhë atje,
23 përveçse Fryma e Shenjtë dëshmon për mua në çdo qytet, duke thënë se më presin pranga dhe mundime.
24 Por unë nuk dua t’ia di fare për jetën time që nuk e çmoj aq, sa ta kryej me gëzim vrapimin tim dhe shërbesën që mora nga Zoti Jezus, të dëshmoj plotësisht ungjillin e hirit të Perëndisë.
25 Dhe ja, tani e di se të gjithë ju, në mes të të cilëve kam vajtur dhe ardhur duke predikuar mbretërinë e Perëndisë, nuk do të shihni më fytyrën time.
26 Prandaj sot po ju deklaroj se unë jam i pastër nga gjaku i të gjithëve;
27 sepse nuk u tërhoqa prapa për të mos ju treguar gjithë këshillën e Perëndisë.
28 Tregoni kujdes, pra, për veten tuaj dhe për gjithë tufën, në mes të së cilës Fryma e Shenjtë ju ka vënë ju kujdestarë që të kullotni kishën e Perëndisë, të cilën ai e ka fituar me gjakun e tij.
29 Në fakt unë e di se, pas largimit tim, do të hyjnë midis jush ujqër grabitqarë, që nuk do ta kursejnë tufën,
30 edhe vetë midis jush do të dalin njerëz që do të flasin gjëra të çoroditura që të tërheqin pas vetes dishepujt.
31 Prandaj rrini zgjuar, dhe mbani mend se për tre vjet me radhë, ditë e natë, nuk pushova kurrë të paralajmëroj secilin me lot.
32 Dhe tani, o vëllezër, unë po ju lë te Perëndia dhe te fjala e hirit të tij, që është në gjendje t’ju ndërtojë dhe t’ju japë trashëgimin në mes të të gjithë të shenjtëruarve.
33 Unë nuk kam dashur as argjend, as ar, as rrobat e ndonjërit.
34 Dhe ju vetë e dini se këto duar kanë punuar për nevojat e mia dhe për ata që ishin bashkë me mua.
35 Dhe në çdo gjë ju kam treguar se, duke u munduar në këtë mënyrë, duhet të ndihmohen të lëngatët dhe të kujtohen fjalët e Zotit Jezus, i cili tha: Ka më shumë lumturi të japësh sesa të marrësh!!".”
36 Dhe, si kishte thënë këto gjëra, u ul mbi gjunjë dhe u lut me ata të gjithë.
37 Atëherë të gjithë qanë me të madhe, e rroknin në qafë Palin dhe e puthnin,
38 të hidhëruar sidomos për fjalën që kishte thënë, se nuk do ta shihnin më fytyrën e tij. Pastaj e përcollën në anije.
Acts 20
King James Version
20 And after the uproar was ceased, Paul called unto him the disciples, and embraced them, and departed for to go into Macedonia.
2 And when he had gone over those parts, and had given them much exhortation, he came into Greece,
3 And there abode three months. And when the Jews laid wait for him, as he was about to sail into Syria, he purposed to return through Macedonia.
4 And there accompanied him into Asia Sopater of Berea; and of the Thessalonians, Aristarchus and Secundus; and Gaius of Derbe, and Timotheus; and of Asia, Tychicus and Trophimus.
5 These going before tarried for us at Troas.
6 And we sailed away from Philippi after the days of unleavened bread, and came unto them to Troas in five days; where we abode seven days.
7 And upon the first day of the week, when the disciples came together to break bread, Paul preached unto them, ready to depart on the morrow; and continued his speech until midnight.
8 And there were many lights in the upper chamber, where they were gathered together.
9 And there sat in a window a certain young man named Eutychus, being fallen into a deep sleep: and as Paul was long preaching, he sunk down with sleep, and fell down from the third loft, and was taken up dead.
10 And Paul went down, and fell on him, and embracing him said, Trouble not yourselves; for his life is in him.
11 When he therefore was come up again, and had broken bread, and eaten, and talked a long while, even till break of day, so he departed.
12 And they brought the young man alive, and were not a little comforted.
13 And we went before to ship, and sailed unto Assos, there intending to take in Paul: for so had he appointed, minding himself to go afoot.
14 And when he met with us at Assos, we took him in, and came to Mitylene.
15 And we sailed thence, and came the next day over against Chios; and the next day we arrived at Samos, and tarried at Trogyllium; and the next day we came to Miletus.
16 For Paul had determined to sail by Ephesus, because he would not spend the time in Asia: for he hasted, if it were possible for him, to be at Jerusalem the day of Pentecost.
17 And from Miletus he sent to Ephesus, and called the elders of the church.
18 And when they were come to him, he said unto them, Ye know, from the first day that I came into Asia, after what manner I have been with you at all seasons,
19 Serving the Lord with all humility of mind, and with many tears, and temptations, which befell me by the lying in wait of the Jews:
20 And how I kept back nothing that was profitable unto you, but have shewed you, and have taught you publicly, and from house to house,
21 Testifying both to the Jews, and also to the Greeks, repentance toward God, and faith toward our Lord Jesus Christ.
22 And now, behold, I go bound in the spirit unto Jerusalem, not knowing the things that shall befall me there:
23 Save that the Holy Ghost witnesseth in every city, saying that bonds and afflictions abide me.
24 But none of these things move me, neither count I my life dear unto myself, so that I might finish my course with joy, and the ministry, which I have received of the Lord Jesus, to testify the gospel of the grace of God.
25 And now, behold, I know that ye all, among whom I have gone preaching the kingdom of God, shall see my face no more.
26 Wherefore I take you to record this day, that I am pure from the blood of all men.
27 For I have not shunned to declare unto you all the counsel of God.
28 Take heed therefore unto yourselves, and to all the flock, over the which the Holy Ghost hath made you overseers, to feed the church of God, which he hath purchased with his own blood.
29 For I know this, that after my departing shall grievous wolves enter in among you, not sparing the flock.
30 Also of your own selves shall men arise, speaking perverse things, to draw away disciples after them.
31 Therefore watch, and remember, that by the space of three years I ceased not to warn every one night and day with tears.
32 And now, brethren, I commend you to God, and to the word of his grace, which is able to build you up, and to give you an inheritance among all them which are sanctified.
33 I have coveted no man's silver, or gold, or apparel.
34 Yea, ye yourselves know, that these hands have ministered unto my necessities, and to them that were with me.
35 I have shewed you all things, how that so labouring ye ought to support the weak, and to remember the words of the Lord Jesus, how he said, It is more blessed to give than to receive.
36 And when he had thus spoken, he kneeled down, and prayed with them all.
37 And they all wept sore, and fell on Paul's neck, and kissed him,
38 Sorrowing most of all for the words which he spake, that they should see his face no more. And they accompanied him unto the ship.
Copyright © 2011 by Global Bible Initiative