ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 12
1894 Scrivener New Testament
12 κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν ηρωδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαι τινας των απο της εκκλησιας
2 ανειλεν δε ιακωβον τον αδελφον ιωαννου μαχαιρα
3 και ιδων οτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν και πετρον ησαν δε ημεραι των αζυμων
4 ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτων φυλασσειν αυτον βουλομενος μετα το πασχα αναγαγειν αυτον τω λαω
5 ο μεν ουν πετρος ετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενης γινομενη υπο της εκκλησιας προς τον θεον υπερ αυτου
6 οτε δε εμελλεν αυτον προαγειν ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσιν δυσιν φυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακην
7 και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν του πετρου ηγειρεν αυτον λεγων αναστα εν ταχει και εξεπεσον αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων
8 ειπεν τε ο αγγελος προς αυτον περιζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτω περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι
9 και εξελθων ηκολουθει αυτω και ουκ ηδει οτι αληθες εστιν το γινομενον δια του αγγελου εδοκει δε οραμα βλεπειν
10 διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθον επι την πυλην την σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη ηνοιχθη αυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου
11 και ο πετρος γενομενος εν εαυτω ειπεν νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν κυριος τον αγγελον αυτου και εξειλετο με εκ χειρος ηρωδου και πασης της προσδοκιας του λαου των ιουδαιων
12 συνιδων τε ηλθεν επι την οικιαν μαριας της μητρος ιωαννου του επικαλουμενου μαρκου ου ησαν ικανοι συνηθροισμενοι και προσευχομενοι
13 κρουσαντος δε του πετρου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν παιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη
14 και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεν τον πυλωνα εισδραμουσα δε απηγγειλεν εσταναι τον πετρον προ του πυλωνος
15 οι δε προς αυτην ειπον μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δ ελεγον ο αγγελος αυτου εστιν
16 ο δε πετρος επεμενεν κρουων ανοιξαντες δε ειδον αυτον και εξεστησαν
17 κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο αυτοις πως ο κυριος αυτον εξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν δε απαγγειλατε ιακωβω και τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον
18 γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο πετρος εγενετο
19 ηρωδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις την καισαρειαν διετριβεν
20 ην δε ο ηρωδης θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον και πεισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνος του βασιλεως ητουντο ειρηνην δια το τρεφεσθαι αυτων την χωραν απο της βασιλικης
21 τακτη δε ημερα ο ηρωδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην και καθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους
22 ο δε δημος επεφωνει θεου φωνη και ουκ ανθρωπου
23 παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν την δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν
24 ο δε λογος του θεου ηυξανεν και επληθυνετο
25 βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εξ ιερουσαλημ πληρωσαντες την διακονιαν συμπαραλαβοντες και ιωαννην τον επικληθεντα μαρκον
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 12
1881 Westcott-Hort New Testament
12 κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν ηρωδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαι τινας των απο της εκκλησιας
2 ανειλεν δε ιακωβον τον αδελφον ιωαννου μαχαιρη
3 ιδων δε οτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν και πετρον ησαν δε ημεραι των αζυμων
4 ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτων φυλασσειν αυτον βουλομενος μετα το πασχα αναγαγειν αυτον τω λαω
5 ο μεν ουν πετρος ετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενως γινομενη υπο της εκκλησιας προς τον θεον περι αυτου
6 οτε δε ημελλεν προσαγαγειν αυτον ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσιν δυσιν φυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακην
7 και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν του πετρου ηγειρεν αυτον λεγων αναστα εν ταχει και εξεπεσαν αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων
8 ειπεν δε ο αγγελος προς αυτον ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτω περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι
9 και εξελθων ηκολουθει και ουκ ηδει οτι αληθες εστιν το γινομενον δια του αγγελου εδοκει δε οραμα βλεπειν
10 διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθαν επι την πυλην την σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη ηνοιγη αυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου
11 και ο πετρος εν εαυτω γενομενος ειπεν νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν ο κυριος τον αγγελον αυτου και εξειλατο με εκ χειρος ηρωδου και πασης της προσδοκιας του λαου των ιουδαιων
12 συνιδων τε ηλθεν επι την οικιαν της μαριας της μητρος ιωαννου του επικαλουμενου μαρκου ου ησαν ικανοι συνηθροισμενοι και προσευχομενοι
13 κρουσαντος δε αυτου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν παιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη
14 και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεν τον πυλωνα εισδραμουσα δε απηγγειλεν εσταναι τον πετρον προ του πυλωνος
15 οι δε προς αυτην ειπαν μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δε ελεγον ο αγγελος εστιν αυτου
16 ο δε πετρος επεμενεν κρουων ανοιξαντες δε ειδαν αυτον και εξεστησαν
17 κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο αυτοις πως ο κυριος αυτον εξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν τε απαγγειλατε ιακωβω και τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον
18 γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο πετρος εγενετο
19 ηρωδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις καισαρειαν διετριβεν
20 ην δε θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον και πεισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνος του βασιλεως ητουντο ειρηνην δια το τρεφεσθαι αυτων την χωραν απο της βασιλικης
21 τακτη δε ημερα [ο] ηρωδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην καθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους
22 ο δε δημος επεφωνει θεου φωνη και ουκ ανθρωπου
23 παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν την δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν
24 ο δε λογος του κυριου ηυξανεν και επληθυνετο
25 βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ πληρωσαντες την διακονιαν συμπαραλαβοντες ιωαννην τον επικληθεντα μαρκον
Acts 12
EasyEnglish Bible
King Herod puts Peter in prison
12 At that time, King Herod took hold of some of the group of believers in Jerusalem. He wanted to cause them to suffer. 2 He sent his soldiers to cut off James's head. James was John's brother.[a]
3 King Herod saw that the Jews were happy because he had killed James. So he sent his soldiers to take hold of Peter too. This happened during the Festival of Flat Bread.[b]
4 After the soldiers caught Peter, they put him in prison. While he was in prison, four different groups of soldiers guarded him. There were four soldiers in each group.[c] Herod wanted to judge Peter in front of everybody. After the Passover festival had finished, he would bring Peter out of the prison to do this.
5 So Herod kept Peter in prison. But during that time, the group of believers prayed that God would help Peter.
Peter walks out of the prison
6 It was the night before King Herod wanted to bring Peter out of the prison and judge him. The soldiers had tied Peter to themselves with chains. So Peter was sleeping between two soldiers. Some other soldiers were guarding the doors of the prison. 7 Then, an angel from the Lord God suddenly appeared in the prison. A bright light shone in the room where Peter was sleeping. The angel touched Peter's shoulder so that Peter woke up. He said to Peter, ‘Hurry! Stand up!’ Immediately the chains fell off Peter's hands.
8 Then the angel said to him, ‘Put on your clothes and your shoes.’ Peter did what the angel told him to do. Then the angel said, ‘Now put on your coat and follow me.’ 9 So Peter followed the angel out of the prison. He was not sure that all these things were really happening to him. He thought that he might be dreaming. 10 Peter and the angel walked past the first group of soldiers in the prison. Then they walked past the second group of soldiers. After that, they came to the big metal gate in the wall of the prison. The city was outside this gate. The gate opened by itself in front of them. So Peter and the angel went out of the prison through the gate. They walked together along one street and then, suddenly, the angel went away.
11 Then Peter understood what had happened. He said to himself, ‘Now I know that these things really have happened to me. The Lord God sent one of his angels to rescue me from Herod's power. The Jewish leaders wanted Herod to cause me to suffer. But God has saved me from those bad things.’
12 When Peter realized what God had done for him, he went to Mary's house. She was the mother of John Mark. Many people were meeting together in her house. They were praying to God.[d]
13 Peter knocked on the outside door of the house. A servant girl called Rhoda came to the door. 14 She recognized Peter's voice and she was very happy. But she did not open the door. Instead, she ran back into the house and she said to all the people there, ‘Peter is standing outside the door!’
15 The people in the house said to her, ‘You are crazy.’ But she told them again that Peter really was there. So then they said, ‘It is not him, but it is his angel.’[e]
16 While all this was happening, Peter was still knocking at the door. Then someone went and opened the door. They were all very surprised when they saw him there. 17 Peter raised his hand towards them so that they would all be quiet. Then he explained to them how the Lord God had brought him out of the prison. He said to them, ‘Tell James and all the other believers what has happened to me.’[f] Then he left the house and he went away to another place.
18 When morning arrived, there was a lot of trouble at the prison. The soldiers did not understand what had happened to Peter. 19 When Herod knew about it, he said to the soldiers, ‘Go and look for Peter!’ But they could not find him anywhere. Herod then asked the soldiers who guarded the prison some questions. They could not explain what had happened. So Herod commanded other soldiers to cut off their heads.
After this happened, Herod left Judea. He went to Caesarea and he stayed there for some time.
King Herod dies
20 At that time, King Herod was angry with the people who lived in Tyre and Sidon. A group of men from these cities went together to speak to Herod about the problem. A man called Blastus was an important servant in King Herod's house. The group of men said to Blastus, ‘Please help us when we speak to King Herod.’ Then they went and they said to Herod, ‘Please stop being angry with our people. We want to be friends again.’ They said this because they needed to buy food in King Herod's country.[g]
21 Herod decided on which day he would meet with them. He put on his beautiful clothes and he sat in his special seat as king. Then he spoke his message to all the people. 22 When he spoke, the people shouted, ‘This is not a man who is speaking to us. This is the voice of a god!’
23 Herod let the people praise him, instead of God. So, immediately, an angel of the Lord God caused him to become very ill. Worms ate his body and later he died.
Barnabas and Saul return to Antioch
24 Everywhere that the believers went, they told people God's message. People heard the message in more and more places and many of them believed in Jesus.
25 Barnabas and Saul had gone to Jerusalem to help the believers there. They finished their work and then they returned to Antioch. They took John Mark with them.
Footnotes
- 12:2 James and John were sons of Zebedee. King Herod killed James about 10 years after Jesus became alive again.
- 12:3 The Jews usually made bread with yeast, flour and water. But during the week of the Passover festival they did not use any yeast in their bread.
- 12:4 Each group of soldiers guarded the prison for four hours. When one group stopped the next group started. They did this day and night.
- 12:12 It is possible that John Mark wrote Mark's book about Jesus. Mary was the aunt of Barnabas.
- 12:15 At that time, some people believed that everyone had an angel. These angels kept them safe.
- 12:17 This is a different man called James than the man that Herod killed.
- 12:20 The Romans ruled Tyre and Sidon. These were not Jewish cities. And the people did not want Herod to rule them. But they bought their food from Galilee. And the problem was that Herod ruled in Galilee.
EasyEnglish Bible Copyright © MissionAssist 2019 - Charitable Incorporated Organisation 1162807. Used by permission. All rights reserved.