Add parallel Print Page Options

16 Mula sa Lunsod ng Sela sa disyerto,
nagpadala ang mga taga-Moab ng mga batang tupa
    bilang regalo sa namamahala sa Jerusalem.
Naghihintay sila sa baybayin ng batis ng Arnon,
    pabalik-balik sa paglalakad na parang mga ibong nabulabog sa kanilang pugad.
Sasabihin nila sa mga taga-Juda:
“Sabihin ninyo sa amin ang aming gagawin;
    at bigyan ng katarungan;
takpan ninyo kami, tulad ng lilim ng punongkahoy
    kapag katanghaliang-tapat,
papagpahingahin ninyo kami
    sa ilalim ng inyong mayayabong na sanga.
Itago ninyo kami sa mga humahabol sa amin;
    kami'y mga takas, huwag ninyo kaming ibigay sa kanila.
Patirahin ninyo kami sa inyong bayan,
    kaming mga pinalayas sa Moab.
Ingatan ninyo kami
    sa nagnanais na pumatay sa amin.”

At lilipas ang pag-uusig,
    mawawala ang mamumuksa,
at aalis ang nananalanta sa lupain.
At dahil sa wagas na pag-ibig, itatatag ang isang trono,
    at uupo doon ang isang hahatol nang tapat;
    magmumula siya sa angkan ni David,
isang tagapamahalang makatarungan,
    at mabilis sa paggawa ng matuwid.

Sasabihin ng mga taga-Juda:
“Nabalitaan namin ang kataasan ng mga taga-Moab,
ang kanilang kasinungalingan at pandaraya,
    ngunit walang saysay ang kanilang kayabangan.”
Kaya tatangisan ng mga taga-Moab ang kanilang lunsod,
    sama-sama silang mananaghoy
dahil sa kanilang paghihirap,
    sa tuwing maaalala nila ang masasarap na pagkain sa Kir-Hareset.
Sisirain ang mga bukiring malapit sa Hesbon,
    at ang mga ubasan sa Sibma,
na pinagkukunan ng alak ng mga pinuno ng mga bansa.
Ubasang abot sa Jazer
    hanggang sa disyerto,
at lampas pa hanggang sa kabila ng dagat.
Kaya tatangisan kong kasama ng Jazer
    ang mga ubasan ng Sibma.
Didiligin ko ng luha ang Hesbon at Eleale
sapagkat wala silang aanihin upang magsaya ang bayan.
10 Maglalaho ang tuwa at kagalakan
    sa kanyang masaganang bukirin.
Titigil ang kasayahan at awitan sa kanyang ubasan.
Wala nang alak na dadaloy sa kanyang pisaan
    at tuluyang matatahimik ang masayang hiyawan.
11 Kaya parang malungkot na himig ng alpa ang aking pagdadalamhati sa sinapit ng Moab.
    Nagdurugo ang puso ko sa sinapit ng Kir-heres.
12 Umahon man ang mga taga-Moab
    sa kanilang mga altar sa mga sagradong burol,
    at magpagod man sila ng pagsamba sa kanilang mga santuwaryo,
wala ring kabuluhan ang kanilang panalangin.

13 Ito ang sabi ni Yahweh noong una tungkol sa Moab. 14 Ngunit ito naman ang sinasabi niya ngayon: “Tatlong taon mula ngayon, malilimas ang malaking kayamanan ng Moab. Sa marami niyang tauhan ay ilan lamang ang matitira at mahihina pa.”

16 摩押人从西拉穿过旷野,来到锡安城的山,

把羊羔献给那里的掌权者。
在亚嫩河渡口,
摩押人[a]如同被赶离巢穴的飞鸟。
他们对犹大人说:“给我们出个主意,伸张正义吧!
请让你们的影子在正午如黑夜,
遮盖逃难的人,
不要出卖逃亡者。
让我们这些逃难的摩押人留在你们那里,
好躲避毁灭者。”
欺压和毁灭之事终必停止,
入侵者终必从地上消失。
那时,必有一个宝座在爱中坚立,
大卫家的人必坐在上面以信实治国,
秉公审判,速行公义。

我们听说摩押人心骄气傲、狂妄自大,
然而他们所夸耀的都是虚假的。
他们必为摩押哀哭,
人人都必哀哭,
为不再有吉珥·哈列设的美味葡萄饼而哀叹、悲伤。

因为希实本的农田荒废,
西比玛的葡萄树枯萎。
各国的君王都来践踏这些上好的葡萄树。
它们的枝子曾经伸展到雅谢和旷野,
嫩枝一直蔓延到死海。
因此,我像雅谢人一样为西比玛的葡萄树哀哭。
希实本和以利亚利啊,
我用眼泪来浇灌你们,
因为再无人为你们的果品和庄稼而欢呼了。
10 肥美的田园里听不到快乐的声音,
葡萄园里也无人歌唱欢呼,
榨酒池里无人榨酒。
我已经使欢呼声止息。
11 我的内心为摩押,
为吉珥·哈列设哀鸣,
好像凄凉的琴声。
12 摩押人上丘坛祭拜,
却落得筋疲力尽;
在庙宇里祷告,
却毫无用处。

13 以上是耶和华所说有关摩押的预言。 14 现在,耶和华说:“正如一个雇工的工作年限是三年,摩押的荣耀也必在三年之内消失,那里的人民必遭藐视,残存的人必寥寥无几、软弱无力。”

Footnotes

  1. 16:2 摩押人”希伯来文是“摩押的女子”。

16 Send ye the lamb to the ruler of the land from Sela to the wilderness, unto the mount of the daughter of Zion.

For it shall be, that, as a wandering bird cast out of the nest, so the daughters of Moab shall be at the fords of Arnon.

Take counsel, execute judgment; make thy shadow as the night in the midst of the noonday; hide the outcasts; bewray not him that wandereth.

Let mine outcasts dwell with thee, Moab; be thou a covert to them from the face of the spoiler: for the extortioner is at an end, the spoiler ceaseth, the oppressors are consumed out of the land.

And in mercy shall the throne be established: and he shall sit upon it in truth in the tabernacle of David, judging, and seeking judgment, and hasting righteousness.

We have heard of the pride of Moab; he is very proud: even of his haughtiness, and his pride, and his wrath: but his lies shall not be so.

Therefore shall Moab howl for Moab, every one shall howl: for the foundations of Kirhareseth shall ye mourn; surely they are stricken.

For the fields of Heshbon languish, and the vine of Sibmah: the lords of the heathen have broken down the principal plants thereof, they are come even unto Jazer, they wandered through the wilderness: her branches are stretched out, they are gone over the sea.

Therefore I will bewail with the weeping of Jazer the vine of Sibmah: I will water thee with my tears, O Heshbon, and Elealeh: for the shouting for thy summer fruits and for thy harvest is fallen.

10 And gladness is taken away, and joy out of the plentiful field; and in the vineyards there shall be no singing, neither shall there be shouting: the treaders shall tread out no wine in their presses; I have made their vintage shouting to cease.

11 Wherefore my bowels shall sound like an harp for Moab, and mine inward parts for Kirharesh.

12 And it shall come to pass, when it is seen that Moab is weary on the high place, that he shall come to his sanctuary to pray; but he shall not prevail.

13 This is the word that the Lord hath spoken concerning Moab since that time.

14 But now the Lord hath spoken, saying, Within three years, as the years of an hireling, and the glory of Moab shall be contemned, with all that great multitude; and the remnant shall be very small and feeble.