6 ผู้คนต่างพูดกันว่า “พวกเรากลับไปหาพระยาห์เวห์กันเถอะ
    ถึงแม้พระองค์ได้ฉีกเราเป็นชิ้นๆ แต่พระองค์จะรักษาเรา
    ถึงแม้พระองค์ได้ตีเรา แต่พระองค์ก็จะพันแผลให้เรา
² หลังจากสองวันผ่านไปแล้ว พระองค์จะให้ชีวิตใหม่
    ในวันที่สามนั้น พระองค์จะทำให้เรายืนขึ้น
    แล้วเราจะมีชีวิตอยู่ต่อหน้าพระองค์
³ ให้เราเรียนรู้เกี่ยวกับพระยาห์เวห์ ให้เราพยายามอย่างเต็มที่ที่จะรู้จักพระองค์
    พระยาห์เวห์จะมาแน่นอนเหมือนกับดวงอาทิตย์ขึ้นในยามเช้า
พระยาห์เวห์จะมาหาเราเหมือนฝนที่ตกลงมาในหน้าหนาว
    เหมือนน้ำฝนที่โปรยปรายลงมาบนแผ่นดินในฤดูใบไม้ผลิ”

⁴ พระยาห์เวห์พูดว่า
    เอฟราอิม เราจะทำยังไงดีกับเจ้า
    ยูดาห์ เราจะทำยังไงดีกับเจ้า
ความจงรักภักดีของเจ้าที่มีต่อเรานั้นเหมือนกับหมอกในตอนเช้า
    เหมือนกับน้ำค้างที่จางหายไปอย่างรวดเร็ว
⁵ ดังนั้น เราจึงใช้ผู้พูดแทนพระเจ้ามาโค่นพวกเขาลง
    เราฆ่าพวกเขาด้วยกฎต่างๆที่ออกมาจากปากของเรา
    คำตัดสินต่างๆของเราส่องออกมาเหมือนฟ้าแลบ
⁶ เพราะ เรา ยาห์เวห์ ต้องการความจงรักภักดี ไม่ใช่เครื่องบูชา
    เราต้องการให้คนรู้จักพระเจ้า ไม่ใช่ถวายเครื่องเผาบูชา
⁷ แต่เอฟราอิมและยูดาห์ทำผิดข้อตกลงเหมือนกับที่พวกเขาเคยทำที่เมืองอาดัม^[a]
    พวกเขาทรยศต่อเราที่นั่น
⁸ กิเลอาดเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยคนทำชั่ว
    เป็นเมืองที่เต็มไปด้วยรอยเท้าเปื้อนเลือด
⁹ พวกเขาเป็นเหมือนพวกโจรที่คอยซุ่มโจมตีคนที่เดินผ่านไปมา
    พวกนักบวชก็เหมือนกันคอยซุ่มอยู่บนถนน
และฆ่าคนบนทางไปเชเคม
    พวกเขาได้ทำสิ่งที่ชั่วร้ายน่าอับอาย
¹⁰ เราเห็นสิ่งที่เหลืออดเหลือทนเกิดขึ้นท่ามกลางครอบครัวของอิสราเอล
    เอฟราอิมเล่นชู้
    อิสราเอลแปดเปื้อนไปแล้ว
¹¹ ยูดาห์ เวลาที่เจ้าจะถูกเก็บเกี่ยว
    ถูกกำหนดไว้แล้วด้วยเหมือนกัน