โยบ 4

New Thai Version

⁷ พิจารณาดูเถิดว่า ใครบ้างที่ไร้ความผิด แล้วพินาศดับลง
    หรือผู้มีความชอบธรรมถูกทอดทิ้งที่ใดบ้าง
⁸ ตามที่ฉันเคยเห็นมาแล้ว พวกที่ไถความผิดบาป
    และหว่านความทุกข์ยากก็จะได้เก็บเกี่ยวสิ่งนั้น
⁹ พวกเขาตายไปด้วยลมหายใจของพระเจ้า
    และพวกเขาดับสิ้นไปด้วยความโกรธของพระองค์ที่ระเบิดออกมา
¹⁰ เสียงคำรามของสิงโต เสียงขู่ของสิงโตดุร้าย
    ฟันของสิงโตหนุ่มถูกหัก
¹¹ สิงโตที่แข็งแรงตายไปเพราะขาดเหยื่อ
    และลูกๆ ของแม่สิงโตก็กระจัดกระจายไป

¹² มีข้อความมาถึงฉันอย่างเงียบๆ
    หูฉันได้ยินเสียงกระซิบข้อความนั้น
¹³ มันมาขณะที่ฉันฝันร้าย
    เวลาคนหลับสนิท
¹⁴ ฉันหวาดหวั่นและตัวสั่นเทา
    ทำให้กระดูกทุกท่อนสั่นตามไปด้วย
¹⁵ มีลมโชยผ่านใบหน้าฉัน
    ทำให้ฉันขนลุกขนพอง
¹⁶ สิ่งหนึ่งไม่ไหวติง
    แต่ฉันดูไม่ออกว่าเป็นอะไร
ร่างหนึ่งอยู่ตรงหน้าฉัน มีแต่ความเงียบ
    และแล้วฉันก็ได้ยินเสียง
¹⁷ ‘มนุษย์จะมีความชอบธรรม ณ เบื้องหน้าพระเจ้าได้หรือ
    มนุษย์จะบริสุทธิ์ ณ เบื้องหน้าองค์ผู้สร้างของเขาได้หรือ
¹⁸ แม้แต่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ในสวรรค์ พระองค์ก็ยังไม่ไว้วางใจ
    แม้แต่บรรดาทูตสวรรค์ของพระองค์ พระองค์ก็ยังพบว่าพวกเขามีความผิด
¹⁹ แล้วบรรดาผู้พำนักในกายที่ทำขึ้นจากดิน
    ซึ่งรากฐานของเขาอยู่ในธุลีดิน
    ผู้ที่ถูกบี้อย่างแมลงเม่า
²⁰ พวกเขาถูกฟันเป็นชิ้นๆ ตั้งแต่อรุณรุ่งจนพลบค่ำ
    พวกเขาตายไปชั่วนิรันดร์โดยไม่มีใครสังเกตเห็น
²¹ สมบัติที่เขายึดเหนี่ยวไว้ถูกพรากไปจากเขามิใช่หรือ
    พวกเขาตายโดยปราศจากสติปัญญามิใช่หรือ’