โยบ 41
Thai New Contemporary Bible
41 “เจ้าจับเลวีอาธาน[a]ด้วยเบ็ดได้หรือ?
เอาบ่วงคล้องลิ้นมันได้หรือเปล่า?
2 เจ้าสามารถเอาเชือกสนตะพายจมูกของมัน
เอาตะขอแทงขากรรไกรของมันได้หรือ?
3 มันจะวอนขอความเมตตาจากเจ้าหรือ?
จะพูดกับเจ้าอย่างนุ่มนวลหรือ?
4 มันจะตกลงยินยอม
เป็นทาสรับใช้ของเจ้าตลอดชีวิตหรือ?
5 เจ้าจะสามารถเลี้ยงดูมันเหมือนนก
และยกมันให้เป็นเพื่อนเล่นของลูกสาวของเจ้าหรือ?
6 พ่อค้าจะมาต่อราคาซื้อมัน
และแบ่งขายกันหรือ?
7 หลาวจะระคายผิวของมันหรือ?
ฉมวกจะระคายหัวของมันหรือ?
8 หากเจ้าลงมือจับมันสักครั้ง
เจ้าจะจดจำการต่อสู้และเข็ดขยาดไม่กล้าทำอีกเลย!
9 เป็นความหวังลมๆ แล้งๆ ที่คิดจะปราบมัน
แค่เห็นมันก็ใจฝ่อแล้ว
10 ไม่มีใครดุร้ายพอที่จะไปยั่วมัน
ก็แล้วใครเล่ากล้ายืนขึ้นต่อหน้าเรา?
11 ใครเล่าจะมาเอ่ยอ้างฟ้องร้องเราซึ่งเราต้องชดใช้ให้?
ทุกสิ่งภายใต้ฟ้าสวรรค์เป็นของเรา
12 “เราจะไม่งดกล่าวถึงแข้งขา
กำลังและเรือนร่างอันสง่างามของมัน
13 ใครสามารถถลกผิวหนังของมัน?
ใครสามารถคล้องบังเหียนให้มัน?
14 ใครจะกล้าเปิดปากของมัน
ซึ่งมีฟันน่ากลัวเรียงรายอยู่?
15 หลังของมันมีเกล็ดเหมือนโล่[b]
ซ้อนถี่แนบกันเป็นแถว
16 ผนึกเรียงกันแน่น
จนอากาศผ่านเข้าไม่ได้
17 มันเกาะติดกันสนิท
ยึดแน่นจนไม่อาจแยกจากกันได้
18 เวลามันจาม มีแสงแวบวาบออกมา
ดวงตาของมันดั่งแสงอรุณ
19 เปลวเพลิงพ่นออกจากปากของมัน
มีประกายไฟแลบออกมา
20 ควันคละคลุ้งจากรูจมูกของมัน
เหมือนไอพวยพุ่งจากกาน้ำเดือดซึ่งใช้ต้นกกเป็นฟืน
21 ลมหายใจของมันจุดถ่านหินให้ลุกโชน
และเปลวไฟพุ่งขึ้นมาจากปากของมัน
22 คอของมันมีกำลังมหาศาล
ความอกสั่นขวัญแขวนนำหน้ามันไป
23 เนื้อของมันเกาะติดกันแน่น
แข็งหนาและขยับไม่ได้
24 หน้าอกของมันแข็งดั่งศิลา
แกร่งดั่งแท่นของหินโม่
25 เมื่อมันลุกขึ้น คนแข็งแรงที่สุดก็ขวัญหนีดีฝ่อ
พอมันขยับตัว พวกเขาก็ถอยหนี
26 ดาบ หอก หลาว แหลน
อาวุธใดๆ ไม่มีผลต่อมัน
27 สำหรับมัน เหล็กก็ไม่ต่างอะไรกับฟาง
และทองสัมฤทธิ์คือไม้ผุๆ
28 ลูกศรไม่สามารถทำให้มันหนีเตลิด
สำหรับมัน หินสลิงก็เหมือนแกลบ
29 กระบองก็เป็นเพียงฟางเส้นหนึ่ง
และมันหัวเราะเยาะหอกที่พุ่งเข้าใส่
30 ท้องของมันปกคลุมด้วยเกล็ดแหลมเหมือนเศษหม้อแตก
ทิ้งรอยไว้ในโคลนเหมือนเลื่อนนวดข้าว
31 มันทำให้ห้วงลึกปั่นป่วนเหมือนหม้อน้ำเดือด
ท้องทะเลพลุ่งพล่านเหมือนหม้อน้ำมันเดือด
32 มันทิ้งระลอกฟองผุดประกายอยู่ข้างหลัง
ใครเห็นคงนึกว่าทะเลมีผมหงอก
33 ไม่มีอะไรอื่นอีกแล้วในโลกที่เหมือนมัน
เป็นสัตว์ซึ่งไม่รู้จักความกลัว
34 มันดูถูกสัตว์ที่เย่อหยิ่งทั้งปวง
มันเป็นราชาเหนือสรรพสิ่งที่ทรนง”
โยบ 41
New Thai Version
41 เจ้าสามารถล่อตัวเหราออกมาด้วยเบ็ด
หรือมัดลิ้นมันด้วยเชือกได้หรือ
2 เจ้าสามารถคล้องเชือกที่จมูกของมัน
หรือเกี่ยวขอที่ขากรรไกรมันได้หรือ
3 มันจะขอร้องเจ้าหลายครั้งหรือ
มันจะใช้คำพูดที่อ่อนหวานกับเจ้าหรือ
4 มันจะให้คำมั่นสัญญากับเจ้า
ให้เจ้ารับมันเป็นผู้รับใช้ของเจ้าไปตลอดกาลหรือ
5 เจ้าจะเล่นกับมันเหมือนเล่นกับนกหรือ
เจ้าจะจูงมันไปให้พวกหญิงรับใช้ของเจ้าเล่นหรือ
6 พวกพ่อค้าย่อยจะแย่งกันต่อรองค่าตัวมันหรือ
พวกเขาจะแบ่งตัวมันให้กับพวกพ่อค้าใหญ่หรือ
7 เจ้าสามารถแทงหนังมันด้วยฉมวก
หรือแทงหัวมันด้วยหอกแทงปลาหรือ
8 ถ้าเจ้าแตะต้องตัวมัน
ก็จงจดจำการต่อสู้นั้นไว้ แล้วเจ้าจะไม่ทำอีก
9 ดูเถิด ความหวังที่จะปราบมันนั้นเป็นไปไม่ได้
เพียงแต่เห็นตัวมัน เจ้าก็ถอยแล้ว
10 ไม่มีผู้ใดดุร้ายพอที่จะปลุกมันขึ้นมา
แล้วผู้ใดเล่าสามารถยืนสู้หน้าเรา
11 ใครได้มอบอะไรให้แก่เราหรือ เราจึงควรจะมอบคืนให้แก่เขา
อะไรก็ตามที่อยู่ใต้ฟ้าสวรรค์เป็นของเรา
12 เราอดอยู่เฉยไม่ได้ที่จะบรรยายเรื่องขา
หรือกำลังมหาศาลของมัน หรือความสง่าของมัน
13 ใครสามารถถลกหนังของมันออก
ใครจะแทงทะลุเกราะของมันได้
14 ใครสามารถอ้าปากของมันได้
ฟันของมันน่ากลัว
15 หลังของมันทำด้วยเกล็ดเป็นแถวๆ
ผนึกติดต่อกันอย่างมิดชิด
16 แต่ละเกล็ดติดกันชิดมาก
ไม่มีแม้ช่องให้อากาศเข้าไปได้
17 มันเชื่อมเกาะเกี่ยวติดกัน
และแยกออกจากกันไม่ได้
18 มันจามออกมาเป็นแสงสว่าง
และดวงตาของมันเป็นเหมือนรุ่งอรุณทอแสง
19 มีแสงคบเพลิงออกจากปากของมัน
มีประกายไฟพุ่งออกไป
20 ควันออกจากรูจมูกของมัน
เหมือนออกมาจากหม้อต้มที่กำลังเดือด
21 ลมหายใจของมันทำให้ถ่านไฟคุขึ้นมา
และเปลวไฟก็พลุ่งออกจากปากของมัน
22 คอของมันมีพลังมาก
ทุกสิ่งที่เผชิญหน้ากับมันต้องหวั่นกลัว
23 เนื้อหนังทั้งตัวของมันแข็งแกร่ง
และไม่มีใครขยับมันได้
24 หัวใจของมันแข็งอย่างกับหิน
แข็งอย่างกับหินโม่ท่อนล่าง
25 เมื่อมันลุกขึ้น บรรดาเทพเจ้าก็ยังหวั่นกลัว
และเผ่นหนีเมื่อมันกระโจนใส่
26 แม้มันจะถูกดาบปะทะ มันก็ไม่สะทกสะท้าน
แม้ว่าจะเป็นหอก หลาว หรือหอกซัดก็ตาม
27 มันนับว่าเหล็กเป็นเสมือนฟาง
และทองสัมฤทธิ์เป็นเสมือนไม้ผุ
28 ลูกศรไม่สามารถขับไล่มันให้หนีไปได้
มันนับว่าก้อนหินสลิงเป็นเศษฟาง
29 ไม้ตะบองเป็นเสมือนเศษฟาง
มันหัวเราะเมื่อได้ยินเสียงหอกซัด
30 ใต้ท้องของมันคมอย่างดินเผาแตก
มันเหยียดตัวออกเหมือนคราดเลื่อนที่ลากบนโคลน
31 มันทำห้วงน้ำลึกให้ปั่นป่วนเหมือนหม้อน้ำเดือด
และทำทะเลให้เป็นฟองเหมือนหม้อน้ำมัน
32 มันลุยน้ำทำให้ฟองสะท้อนแสงตามหลังมันไป
ดูดั่งว่า ห้วงน้ำลึกมีผมขาว
33 ไม่มีสิ่งใดบนโลกที่เป็นเหมือนมัน
มันเป็นสัตว์ที่ไม่รู้จักความกลัว ซึ่งถูกสร้างขึ้น
34 มันดูหมิ่นสัตว์อื่นทุกชนิดที่หยิ่งผยอง
มันเป็นราชาเหนือสัตว์ยโสทั้งปวง”
Thai New Contemporary Bible Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation