Add parallel Print Page Options

เอลีฮูพูดต่อไป

35 เอลีฮูตอบต่อไปอีกว่า

“ท่านคิดว่ายุติธรรมแล้วหรือ
    ที่ท่านพูดว่า ‘ฉันพ้นผิด ณ เบื้องหน้าพระเจ้า’
ท่านถามว่า ‘ข้าพเจ้าได้ประโยชน์อะไร
    และข้าพเจ้าได้อะไรตอบแทนถ้าข้าพเจ้าไม่ทำบาป’

ข้าพเจ้าจะตอบท่าน
    และเพื่อนๆ ของท่านด้วย
มองดูฟ้าสวรรค์เถิด และดูหมู่เมฆ
    ซึ่งอยู่สูงกว่าท่าน
ถ้าท่านทำบาป ท่านทำอะไรกระทบพระองค์ได้หรือ
    และถ้าท่านล่วงละเมิดมากขึ้น ท่านจะทำอะไรพระองค์ได้เล่า
ถ้าท่านมีความชอบธรรม ท่านมอบอะไรแก่พระองค์
    หรือทำอะไรให้แก่พระองค์ได้อย่างนั้นหรือ
ความชั่วร้ายของท่านมีผลกระทบต่อคนอย่างท่าน
    และสิ่งดีงามที่ท่านทำก็มีผลต่อบุตรของมนุษย์

เพราะการถูกบีบบังคับอย่างสาหัสประชาชนจึงร้องเรียก
    พวกเขาร้องขอความช่วยเหลือให้พ้นจากเงื้อมมือของคนมีอำนาจ
10 แต่ไม่มีผู้ใดพูดว่า ‘พระเจ้า องค์ผู้สร้างของฉันอยู่ที่ไหน
    พระองค์ให้เราร้องเพลงในยามราตรี
11 พระองค์สอนเราด้วยสัตว์ป่าบนแผ่นดินโลก
    และสอนให้เรามีสติปัญญาด้วยพวกนกในอากาศ’
12 เหล่ามนุษย์ร้องเรียก แต่พระองค์ไม่ตอบ
    เพราะความหยิ่งของคนชั่ว
13 ไม่มีประโยชน์ที่จะส่งเสียงร้องเรียก พระเจ้าไม่ฟังแน่นอน
    องค์ผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพไม่เหลียวมองด้วย
14 และพระองค์จะได้ยินน้อยยิ่งกว่านั้นขนาดไหน
    เมื่อท่านพูดว่าท่านมองไม่เห็นพระองค์
ท่านอ้างว่าร้องทุกข์ ณ เบื้องหน้าพระองค์
    และท่านกำลังรอคอยพระองค์อยู่
15 บัดนี้ ท่านยังคิดว่าพระองค์ไม่ลงโทษเมื่อโกรธ
    และพระองค์ไม่เอาเรื่องกับการล่วงละเมิด
16 โยบ ท่านเปิดปากพูดอย่างไร้สาระ
    ท่านใช้คำพูดมากมายทั้งๆ ที่ท่านไม่ทราบอะไรเลย”

35 เอลีฮูพูดต่อไปว่า

“ท่านคิดว่าถูกแล้วหรือ
    ที่ท่านพูดว่า ‘ข้าถูก พระเจ้าผิด’
หรือเมื่อท่านถามว่า ‘ข้าจะได้เปรียบอะไร
    ข้าจะได้ประโยชน์อะไร จากการไม่ทำบาป’
ข้าจะตอบท่าน
    และเพื่อนๆที่อยู่กับท่าน
มองขึ้นไปบนท้องฟ้า ดูสิ
    ดูเมฆพวกนั้นที่อยู่สูงกว่าท่านมากนัก
ถ้าท่านทำบาป มันจะกระทบกระเทือนพระองค์ตรงไหน
    ถ้าท่านละเมิดกฎหลายครั้งหลายครา พระองค์จะเป็นอะไรไปหรือ
ถ้าท่านทำดี ท่านได้ให้ความช่วยเหลืออะไรกับพระองค์หรือ
    หรือพระองค์ได้รับอะไรจากมือของท่านหรือ
ความชั่วร้ายของท่านส่งผลกระทบต่อมนุษย์ด้วยกันเท่านั้น
    ส่วนความดีของท่านก็เป็นประโยชน์ต่อมนุษย์เท่านั้น

ดูสิ เมื่อคนถูกกดขี่ข่มเหงอย่างหนัก พวกเขาก็ร้องบ่นกัน
    พวกเขาร้องขอความช่วยเหลือให้พ้นจากแขนของพวกผู้มีอำนาจ
10 แต่ไม่มีใครสักคนคิดจะพูดว่า ‘พระเจ้าอยู่ที่ไหน คือพระองค์ที่สร้างข้า
    พระองค์ที่มอบเพลงให้ร้องในยามค่ำคืน
11 พระองค์ที่สอนเราให้มีความเข้าใจมากกว่าพวกสัตว์บนแผ่นดิน
    พระองค์ที่ทำให้เราฉลาดกว่าพวกนกในอากาศ’

12 ดังนั้น พวกคนชั่วร้องบ่นกัน
    แต่พระองค์ไม่ตอบ เพราะพวกเขาหยิ่งยโส
13 พระองค์ไม่ฟังเสียงร้องที่เป็นแค่ลมปาก
    พระองค์ผู้ทรงฤทธิ์ไม่สนใจมันเลย
14 แล้วนับประสาอะไรกับท่านที่พระองค์จะต้องมาสนใจ
    ตอนที่ท่านบ่นว่าไม่เห็นพระองค์
และบ่นว่าคดีอยู่ต่อหน้าพระองค์แล้ว
    และตัวท่านเองยังรอคอยพระองค์อยู่
15 และยิ่งกว่านั้น ท่านยังว่าพระเจ้าไม่เคยโกรธคนชั่วและลงโทษพวกเขา
    และยังว่าพระองค์ไม่สนใจเลยว่าใครจะทำอะไรผิด
16 ลุงโยบคนนี้ก็เลยอ้าปากพูดคำลมๆแล้งๆ
    พูดพร่ำมากมายอย่างขาดความเข้าใจ”