Add parallel Print Page Options

โยบตอบอีกแล้ว

21 แล้วโยบก็ตอบว่า

“ตั้งใจฟังคำพูดของข้าหน่อย
    นั่นแหละเป็นวิธีที่พวกท่านจะปลอบใจข้า
อดทนกับข้าหน่อย ปล่อยให้ข้าพูดเถิด
    แล้วเมื่อข้าพูดจบแล้ว อยากจะเยาะเย้ยข้าต่อก็เชิญ
คำบ่นของข้าไม่ได้ต่อว่ามนุษย์ซักหน่อย
    แล้วเรื่องอะไรข้าจะต้องอดทนกับพระองค์ต่อไป
มองดูข้าสิ แล้วให้ท่านตกตะลึง
    อ้าปากค้างพูดไม่ออก
เมื่อข้าคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกับข้านี้
    ข้าก็ตกใจ สั่นสะท้านไปทั้งตัว
ทำไมคนชั่วจึงมีชีวิตอยู่
    ทำไมพวกเขาอยู่จนแก่เฒ่าและมีอิทธิพลมากขึ้น
พวกเขาเห็นลูกๆเติบโตขึ้น
    พวกเขาอยู่จนได้เห็นหน้าของหลานๆ
บ้านของพวกเขาปลอดภัย พวกเขาไม่ต้องกลัวอะไร
    พระเจ้าไม่ได้เอาไม้เรียวตีพวกเขา
10 วัวผู้ของพวกเขาทำให้ตัวเมียตั้งท้อง ไม่เคยพลาด
    วัวตัวเมียของพวกเขาคลอดลูก ไม่เคยแท้ง
11 พวกคนชั่วส่งลูกๆออกไปเล่นกันเหมือนพวกลูกแกะ
    เด็กๆเหล่านั้นต่างพากันกระโดดโลดเต้น
12 พวกเขาร้องเพลง ตีกลองรำมะนา และดีดพิณ
    เฉลิมฉลองกันด้วยเสียงปี่
13 ตลอดวันเวลาของเขาผ่านไปอย่างรุ่งโรจน์
    เขาลงไปสู่แดนคนตายอย่างสงบสุข
14 พวกเขาพูดกับพระเจ้าว่า ‘อย่ามายุ่งกับพวกเรา
    พวกเราไม่ต้องการเรียนรู้ทางทั้งหลายของพระองค์
15 พระองค์ผู้ทรงฤทธิ์เป็นใคร ที่เราจะต้องไปบูชา
    ถ้าเราอธิษฐานต่อพระองค์แล้วจะได้อะไร’

16 ที่พวกเขารวยก็มาจากความสามารถของพวกเขาเองไม่ใช่หรือ
    เขาวางแผนชั่วยังไงพระองค์ก็ไม่สน[a]
17 มีสักกี่ครั้งที่ตะเกียงของคนชั่วโดนดับไป
    มีสักกี่ครั้งที่ความพินาศเกิดขึ้นกับพวกเขา
    มีสักกี่ครั้งที่พระเจ้าแจกจ่ายความเจ็บปวดให้กับพวกเขาตอนที่พระเจ้าเกรี้ยวโกรธ
18 มีสักกี่ครั้ง ที่พวกเขาถูกพัดปลิวไปเหมือนฟาง
    มีสักกี่ครั้ง ที่พวกเขาถูกพายุหอบไปเหมือนแกลบ
19 ท่านอาจแย้งว่า ‘พระเจ้าจะสะสมโทษให้ไปตกที่ลูกๆของพวกเขา’
    แต่ข้าว่า ‘พระองค์น่าจะให้โทษนั้นตกกับพวกเขา เพื่อพวกเขาจะได้เจอกับตัวเอง’
20 ขอให้ดวงตาของคนชั่วเห็นความพินาศของตัวเอง
    และให้เขาดื่มความโกรธของพระองค์ผู้ทรงฤทธิ์
21 เพราะคนพวกนี้ไม่ได้สนใจอยู่แล้วว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวหลังจากที่ตัวเขาจากไป
    คือเมื่อจำนวนเดือนของเขาถูกตัดขาดเสียแล้ว

22 ใครจะไปสั่งสอนพระเจ้าได้
    ขนาดพวกเทพเจ้า พระองค์ยังพิพากษาเลย
23 มนุษย์คนหนึ่งตาย
    ตอนที่ยังร่ำรวย อยู่สุขสบายและมั่นคง
24 ยังมีน้ำยาอยู่เลย
    และกระดูกของเขาก็ยังแข็งแรงอยู่
25 แต่มนุษย์อีกคนหนึ่งตายไปด้วยความขมขื่น
    ในชีวิตเขาไม่เคยได้ชิมของดีอะไรเลย
26 ทั้งสองคนนี้นอนตายด้วยกันในธุลีดิน
    และตัวหนอนก็มาห่อหุ้มเขาทั้งสอง

27 ข้ารู้นะว่าพวกท่านคิดอะไรอยู่
    และรู้ถึงแผนการร้ายของท่านที่มีต่อข้า
28 เพราะพวกท่านว่า ‘บ้านที่ผู้ทรงอิทธิพลเคยอยู่นั้นหายไปไหนแล้ว
    และเต็นท์ที่พวกคนชั่วเคยอยู่กันหายไปไหนแล้ว’

29 ท่านไม่เคยถามพวกคนเดินทางหรือ
    ไม่เคยฟังเรื่องที่พวกเขาเล่าหรือ ที่ว่า
30 มีคนชั่วเยอะแยะที่ไม่เจอกับวันหายนะ
    พวกเขารอดพ้นจากวันแห่งความเกรี้ยวโกรธ
31 มีใครบ้างที่กล้าไปเตือนเขาต่อหน้าถึงสิ่งที่เขาทำ
    มีใครบ้างที่ตอบแทนพวกเขาสำหรับสิ่งที่พวกเขาทำลงไป
32 เมื่อเขาถูกแห่ไปที่หลุมฝังศพ
    ก็มียามดูแลอุโมงค์ให้
33 ดินที่ถมทับพวกเขาก็หอมหวาน
    และทุกคนต่างเดินตามหลังขบวนแห่ศพของเขา
    และมีฝูงชนจำนวนนับไม่ถ้วนเดินนำหน้า
34 แล้วพวกท่านยังจะเอาคำพูดไร้สาระอย่างนี้ มาปลอบใจข้าหรือ
    คำตอบของพวกท่านนี้มันทรยศเพื่อนชัดๆ”

Footnotes

  1. 21:16 เขาวางแผนชั่วยังไงพระองค์ก็ไม่สน มาจากแปลกรีกโบราณ ส่วนสำเนาฮีบรูที่นิยมใช้กันเขียนว่า “แต่ข้าถือว่าความคิดของคนชั่วเหล่านั้นเป็นเรื่องน่ารังเกียจ”