Add parallel Print Page Options

โยบตอบเอลีฟัส

16 แล้วโยบก็กล่าวตอบว่า

“ข้าเคยได้ฟังเรื่องอย่างนี้มามากแล้ว
    พวกท่านช่างเป็นผู้ปลอบประโลมที่สร้างความทุกข์ใจเสียจริงๆ
ลมปากของท่านไม่มีที่สิ้นสุดหรือยังไง
    มีอะไรกวนใจท่านหรือถึงต้องพูดไม่หยุดอย่างนี้
ข้าก็พูดอย่างที่พวกท่านพูดได้
    ถ้าพวกท่านมาอยู่จุดนี้แทนข้า
ข้าก็สามารถเรียงร้อยถ้อยคำมาต่อว่าพวกท่าน
    และส่ายหัวใส่พวกท่านได้
แต่ข้ากลับจะให้กำลังใจพวกท่านด้วยปากข้ามากกว่า
    และปลอบประโลมพวกท่านด้วยริมฝีปากของข้า เพื่อช่วยให้ท่านคลายจากความเจ็บปวด

แต่ตอนนี้ถึงข้าจะพูด ความเจ็บปวดก็ไม่ได้คลายไป
    ถึงข้าจะเงียบ ความเจ็บปวดก็ไม่ได้ทิ้งข้าไปอยู่ดี
พระเจ้าทำให้ข้าพเจ้าหมดเรี่ยวแรง
    พระองค์ทำลายทั้งครอบครัวของข้าพเจ้า
พระองค์ทำให้ข้าพเจ้าซูบผอม
    ซึ่งคนเอามาเป็นหลักฐานเอาผิดกับข้าพเจ้า
ความผอมแห้งของข้าพเจ้าลุกขึ้นมาต่อว่าข้าพเจ้า
    เป็นพยานปรักปรำข้าพเจ้าซึ่งๆหน้า
พระองค์ฉีกข้าพเจ้าด้วยความเกรี้ยวโกรธ และอาฆาตแค้นข้าพเจ้า
    พระองค์ขบฟันใส่ข้าพเจ้า
    พระองค์เป็นศัตรูของข้าพเจ้าที่จ้องข้าพเจ้าเขม็ง
10 ชาวบ้านอ้าปากกว้างหัวเราะเยาะข้าพเจ้า
    และตบหน้าเยาะเย้ยข้าพเจ้า เขารวมหัวกันต่อต้านข้าพเจ้า
11 พระเจ้ามอบข้าพเจ้าไปอยู่ใต้อำนาจของคนชั่ว
    พระองค์โยนข้าพเจ้าให้ไปตกอยู่ในกำมือของคนเลว
12 เมื่อข้าพเจ้ากำลังสุขสบาย พระองค์หักข้าพเจ้าเป็นชิ้นๆ
    พระองค์คว้าคอของข้าพเจ้าและทุบข้าพเจ้าจนละเอียด
พระองค์จับตัวข้าพเจ้ายืนขึ้นเป็นเป้า
13     นักยิงธนูของพระองค์รายล้อมตัวข้าพเจ้าอยู่
พระองค์แทงไตของข้าพเจ้าจมมิดอย่างโหดเหี้ยม
    และเทน้ำดีของข้าพเจ้าลงสู่พื้น
14 ข้าพเจ้าเป็นเหมือนกำแพงที่พระองค์ทะลวงเป็นช่องซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากทุกด้าน
    และพระองค์วิ่งโถมเข้าใส่ข้าพเจ้าราวกับนักรบ
15 ข้าพเจ้าเย็บผ้ากระสอบติดกับหนัง[a]ข้าพเจ้า
    และกำลังข้าพเจ้าก็จมดินไปแล้ว
16 ใบหน้าของข้าพเจ้าแดงก่ำเพราะร่ำไห้
    ขอบตาของข้าพเจ้าดำคล้ำไปหมดแล้ว
17 ถึงแม้ว่ามือข้าพเจ้าไม่เคยก่อความรุนแรง
    และคำอธิษฐานของข้าพเจ้าบริสุทธิ์

18 แผ่นดินโลกเอ๋ย อย่าปกปิดเลือดของข้าพเจ้าไว้เลย
    ขออย่าให้เสียงร้องของข้าพเจ้าหยุดลงเลย แต่ให้มันไปจนทั่ว
19 เดี๋ยวนี้เอง พยานของข้าพเจ้าก็อยู่ในสวรรค์
    ผู้ที่พูดแทนข้าพเจ้าก็อยู่เบื้องบนนั้น
20 เพื่อนๆของข้าพเจ้าเย้ยหยันข้าพเจ้า[b]
    ตาของข้าพเจ้าเทน้ำตาออกให้กับพระเจ้า
21 แต่พยานของข้าพเจ้าจะสู้คดีให้กับพระเจ้า
    อย่างที่เพื่อนควรจะทำให้กับเพื่อนของตน
22 เพราะว่าอีกไม่กี่ปี
    ข้าพเจ้าก็จะไปตามทางที่ไปแล้วไปลับ

Footnotes

  1. 16:15 เย็บผ้ากระสอบติดกับหนัง หมายถึงว่าโยบใส่ผ้ากระสอบไว้ทุกข์ตลอดมาตั้งแต่ต้น และคิดว่าจะใส่อีกตลอดไป
  2. 16:20 เพื่อนๆของข้าพเจ้าเย้ยหยันข้าพเจ้า หรือแปลได้อีกอย่างหนึ่งว่า “คนที่พูดแก้ต่างให้กับข้าพเจ้า (บนสวรรค์) เป็นเพื่อนของข้าพเจ้า”

โยบตอบ: ผู้ปลอบโยนที่กวนใจ

16 โยบจึงตอบว่า

“ฉันเคยได้ยินคำพูดแบบนี้มามากแล้ว
    พวกท่านทุกคนเป็นผู้ปลอบโยนที่กวนใจ
คำพูดลมๆ แล้งๆ จะไม่มีวันสิ้นสุดหรือ
    ท่านโกรธอะไรจึงทำให้ท่านต้องตอบโต้ฉัน
ถ้าฉันเป็นท่าน ฉันจะพูดเหมือนกับที่ท่านพูดก็ได้
    ฉันจะเรียบเรียงคำพูดต่อว่าท่าน
    และสั่นหัวเย้ยพวกท่าน
ฉันจะให้กำลังใจพวกท่านด้วยปากฉันก็ได้
    และจะขยับปากเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดของท่านได้

ถึงอย่างไร ถ้าฉันพูด ความเจ็บปวดของฉันก็จะไม่หายไป
    ถ้าฉันนิ่งเสีย ฉันจะหายเจ็บน้อยลงแค่ไหน
    แต่บัดนี้พระองค์ทำให้ฉันเหนื่อยล้า
พระองค์ได้ทำลายครอบครัวข้าพเจ้าจนหมดสิ้น
พระองค์ทำให้ข้าพเจ้าห่อเหี่ยวลงซึ่งก็เป็นพยานปรักปรำข้าพเจ้า
    ความซูบผอมของข้าพเจ้าฟ้องข้าพเจ้าซึ่งๆ หน้า
ฉันเจ็บปวดรวดร้าวก็เพราะความโกรธของพระองค์
    พระองค์จงเกลียดจงชังฉัน
เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่ฉัน
    และจ้องเขม็งดั่งศัตรูคู่อาฆาต
10 พวกเขาเปิดปากกว้างโจมตีฉัน
    เขาหัวเราะเยาะและตบหน้าฉัน
    เขารวมหัวกันต่อต้านฉัน
11 พระเจ้ายกฉันให้กับคนที่ไม่เชื่อในพระองค์
    และให้ฉันอยู่ในมือคนชั่ว
12 ฉันสุขสบายดี แต่พระองค์ทำให้ฉันแตกสลาย
    พระองค์คว้าคอฉัน และเหวี่ยงฉันให้ฉีกขาดเป็นชิ้นๆ
พระองค์ตั้งฉันเป็นเป้าของพระองค์
13     นักธนูล้อมตัวฉัน
พระองค์เฉือนไตฉันโดยไร้ความปรานี
    และเทน้ำดีของฉันลงบนพื้นดิน
14 พระองค์ทำให้ฉันบาดเจ็บซ้ำแล้วซ้ำอีก
    และโจมตีฉันดั่งนักรบ

15 ฉันสวมผ้ากระสอบปกปิดผิวหนัง
    และกำลังของฉันก็ถดถอยฟุบอยู่กับดิน
16 ฉันร้องไห้จนหน้าตาแดงก่ำ
    ขอบตาก็ดำสนิท
17 แต่ฉันไม่ได้กระทำผิดประการใด
    และฉันอธิษฐานด้วยความเคารพ
18 โอ แผ่นดินโลกเอ๋ย อย่าปิดบังเลือดของฉันเลย
    ให้ฉันร้องขอความยุติธรรมต่อไปเถิด

19 ดูเถิด แม้บัดนี้ พยานของฉันก็อยู่ในสวรรค์
    และผู้ที่เป็นพยานให้ฉันสถิตอยู่ ณ เบื้องบน
20 พวกเพื่อนๆ ของฉันดูหมิ่นฉัน
    น้ำตาของฉันไหลพรากต่อพระเจ้า
21 พระองค์เป็นดั่งพยานผู้ร้องขอพระเจ้า
    ดั่งบุตรของมนุษย์ที่กระทำเพื่อเพื่อนของเขา

22 อีกเพียงไม่กี่ปี ฉันก็จะไปตามทาง
    ซึ่งจะไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว