ดินแดนที่ยังต้องเข้ายึดครอง

13 เมื่อโยชูวาแก่ลง ผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเขาว่า “เจ้าแก่มากแล้ว และยังมีดินแดนอีกมากที่จะต้องพิชิต

“ดินแดนซึ่งยังจะต้องเข้ายึดครองได้แก่ ดินแดนทั้งหมดของชาวฟีลิสเตียและเกชูร์ ดินแดนซึ่งนับเป็นของชาวคานาอัน จากแม่น้ำชิโหร์ทางตะวันออกของอียิปต์ถึงพรมแดนของเอโครนทางเหนือ (นครทั้งห้าของฟีลิสเตียได้แก่ กาซา อัชโดด อัชเคโลน กัท และเอโครน นี่คือดินแดนของชาวอัฟวิม) จากทางใต้ ดินแดนทั้งหมดของชาวคานาอัน จากอาราห์ของชาวไซดอนจนถึงอาเฟค ตรงพรมแดนของชาวอาโมไรต์ ดินแดนของชาวเกบาล[a] เลบานอนทั้งหมดไปทางตะวันออก จากบาอัลกาดเชิงภูเขาเฮอร์โมนถึงเลโบฮามัท[b]

“สำหรับคนที่อาศัยในเขตภูเขาจากเลบานอนถึงมิสเรโฟทมาอิมคือชาวไซดอนทั้งปวง เราเองจะขับไล่พวกเขาออกไปต่อหน้าอิสราเอล จงแบ่งดินแดนเหล่านี้ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของอิสราเอลตามที่เราได้บัญชาเจ้าไว้ และแบ่งดินแดนเหล่านี้ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเก้าเผ่ากับเผ่ามนัสเสห์อีกครึ่งเผ่า”

การแบ่งดินแดนทางตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน

สำหรับเผ่ารูเบน กาด และเผ่ามนัสเสห์อีกครึ่งเผ่าได้รับกรรมสิทธิ์ทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน ซึ่งโมเสสผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้ยกให้ก่อนแล้ว

กรรมสิทธิ์นั้นเริ่มจากดินแดนอาโรเออร์ริมโกรกธารอารโนน จากเมืองซึ่งอยู่ตอนกลางของโกรกธารนี้รวมถึงที่ราบสูงเมเดบาทั้งหมดจนถึงดีโบน 10 และเมืองทั้งหมดของสิโหนกษัตริย์ชาวอาโมไรต์ซึ่งครองเฮชโบนไปจนจดพรมแดนของชาวอัมโมน 11 และครอบคลุมกิเลอาดอาณาเขตของชาวเกชูร์และชาวมาอาคาห์ บริเวณภูเขาเฮอร์โมนทั้งหมด บาชานทั้งหมดจนจดสาเลคาห์ 12 กล่าวคืออาณาเขตทั้งสิ้นของกษัตริย์โอกแห่งบาชาน ซึ่งครองอัชทาโรทและเอเดรอี เขาผู้นี้เป็นหนึ่งในเรฟาอิมกลุ่มสุดท้าย โมเสสพิชิตพวกเขาและเข้ายึดครองดินแดน 13 แต่ชนอิสราเอลไม่ได้ขับไล่ชาวเกชูร์และชาวมาอาคาห์ออกไป พวกเขาจึงยังคงอาศัยอยู่ในหมู่ชนอิสราเอลจนถึงทุกวันนี้

14 สำหรับเผ่าเลวี โมเสสไม่ได้มอบดินแดนใดๆ ให้ เพราะพวกเขาได้รับเครื่องบูชาด้วยไฟที่ถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลเป็นกรรมสิทธิ์ตามที่ทรงสัญญาแก่เขา

15 ดินแดนซึ่งโมเสสยกให้เผ่ารูเบนตามแต่ละตระกูล ได้แก่

16 ดินแดนจากอาโรเออร์ริมโกรกธารอารโนน จากเมืองซึ่งอยู่ตอนกลางของโกรกธารไปจนถึงที่ราบทั้งหมดเลยเมเดบา 17 จดเฮชโบน และเมืองทั้งหมดบนที่ราบนั้น รวมทั้งดีโบน บาโมทบาอัล เบธบาอัลเมโอน 18 ยาฮาส เคเดโมท เมฟาอาท 19 คีริยาธาอิม สิบมาห์ เศเรทชาหาร์บนภูเขาในหุบเขานั้น 20 เบธเปโอร์ ลาดเขาปิสกาห์ และเบธเยชิโมท 21 คือเมืองทั้งหมดบนที่ราบสูงและอาณาจักรทั้งหมดของกษัตริย์สิโหนแห่งอาโมไรต์ ผู้ครอบครองอยู่ในเฮชโบน ซึ่งถูกโมเสสพิชิตพร้อมกษัตริย์อื่นๆ ของมีเดียนคือเอวี เรเคม ศูร์ เฮอร์ และเรบา ผู้เป็นพันธมิตรของสิโหน ซึ่งอาศัยอยู่ในถิ่นนั้น 22 ประชากรอิสราเอลยังได้ประหารผู้ทำนายบาลาอัมบุตรเบโอร์ด้วย 23 ชายฝั่งแม่น้ำจอร์แดนเป็นพรมแดนของรูเบน เมืองกับหมู่บ้านเหล่านี้เป็นกรรมสิทธิ์ของเผ่ารูเบน แบ่งตามตระกูล

24 ดินแดนซึ่งโมเสสยกให้เผ่ากาดตามแต่ละตระกูล ได้แก่

25 เขตแดนยาเซอร์ เมืองทั้งหมดของกิเลอาด และครึ่งหนึ่งของดินแดนของชาวอัมโมน ไกลถึงอาโรเออร์ใกล้รับบาห์ 26 และจากเฮชโบนถึงรามัทมิสปาห์และเบโทนิม และจากมาหะนาอิมถึงเขตแดนเดบีร์ 27 และในหุบเขาได้แก่ เบธฮารัม เบธนิมราห์ สุคคท และศาโฟน ดินแดนส่วนที่เหลือของกษัตริย์สิโหนแห่งเฮชโบน (ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน ขึ้นไปจดทะเลคินเนเรท[c]) 28 เมืองกับหมู่บ้านเหล่านี้เป็นกรรมสิทธิ์ของเผ่ากาดแบ่งตามตระกูล

29 ดินแดนซึ่งโมเสสยกให้เผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่า คือครึ่งหนึ่งของครอบครัวที่เป็นลูกหลานของมนัสเสห์ตามแต่ละตระกูล ได้แก่

30 ดินแดนจากมาหะนาอิม ครอบคลุมบาชานทั้งหมดซึ่งเป็นอาณาจักรทั้งสิ้นของกษัตริย์โอกแห่งบาชานและเมืองทั้งหกสิบแห่งในแว่นแคว้นยาอีร์ในบาชาน 31 ครึ่งหนึ่งของกิเลอาด อัชทาโรท และเอเดรอี (ซึ่งเป็นเมืองเอกของกษัตริย์โอกในบาชาน) ให้แก่ลูกหลานครึ่งหนึ่งของวงศ์วานมาคีร์ ซึ่งเป็นบุตรของมนัสเสห์แบ่งตามตระกูล

32 ทั้งหมดนี้คือกรรมสิทธิ์ซึ่งโมเสสแบ่งสรรให้ ขณะอยู่ในที่ราบโมอับบนฝั่งแม่น้ำจอร์แดนด้านตะวันออกของเมืองเยรีโค 33 แต่โมเสสไม่ได้มอบกรรมสิทธิ์ใดๆ แก่เผ่าเลวี เพราะว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลทรงเป็นกรรมสิทธิ์ของพวกเขาตามที่ทรงสัญญาไว้

Footnotes

  1. 13:5 คือ ดินแดนแห่งไบบลอส
  2. 13:5 หรือถึงทางเข้าสู่ฮามัท
  3. 13:27 คือ กาลิลี

ดินแดนอื่นที่ต้องยึดครอง

13 เมื่อโยชูวาชราลง ท่านมีอายุยืนทีเดียว พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับท่านว่า “เจ้าชราและอายุยืน แต่ก็ยังมีดินแดนมากมายที่จะต้องยึดเป็นเจ้าของ ดินแดนที่เหลืออยู่คือ อาณาเขตทั้งหมดของฟีลิสเตียและทั้งหมดของชาวเกชูร์ (ตั้งแต่ชิโหร์ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของอียิปต์ ทิศเหนือไกลจนถึงเขตพรมแดนเอโครนซึ่งนับว่าเป็นของคานาอัน ผู้ปกครอง 5 คนของฟีลิสเตียที่เมืองกาซา เมืองอัชโดด เมืองอัชเคโลน เมืองกัท และเมืองเอโครน) อีกทั้งเมืองต่างๆ ของชาวอัฟวาด้วย จากทิศใต้ ดินแดนทั้งหมดของชาวคานาอัน และเมอาราห์ซึ่งเป็นของชาวไซดอน ถึงเมืองอาเฟก ถึงอาณาเขตของชาวอาโมร์ และดินแดนของชาวเกบาลและเลบานอนทั้งหมด ไปทางที่ดวงอาทิตย์ขึ้น จากบาอัลกาดที่อยู่เบื้องล่างภูเขาเฮอร์โมนจนถึงเลโบฮามัท ผู้อยู่อาศัยทั้งหมดในแถบภูเขาตั้งแต่เลบานอนจนถึงมิสเรโฟทมาอิมคือชาวไซดอนทั้งหมด เราเองที่จะขับไล่คนเหล่านี้ไปต่อหน้าชาวอิสราเอล เจ้าเพียงแบ่งดินแดนให้แก่อิสราเอลเป็นมรดก ตามที่เราบัญชาเจ้าแล้ว บัดนี้จงแบ่งดินแดนนี้ให้เป็นมรดกแก่ 9 เผ่ากับอีกครึ่งเผ่าของมนัสเสห์”

ส่วนแบ่งทางทิศตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน

ส่วนอีกครึ่งเผ่าของมนัสเสห์ ชาวรูเบน และชาวกาดได้รับมรดกของพวกเขาที่โมเสสมอบให้แล้วที่โพ้นแม่น้ำจอร์แดนทางด้านตะวันออก ตามที่โมเสสผู้รับใช้ของพระผู้เป็นเจ้ามอบให้พวกเขา ตั้งแต่อาโรเออร์ซึ่งอยู่ริมลุ่มน้ำอาร์โนน และเมืองที่อยู่กลางลุ่มน้ำ และที่ราบสูงทั้งหมดของเมเดบาไปไกลถึงดีโบน 10 และเมืองทั้งหมดของสิโหนกษัตริย์ของชาวอาโมร์ ผู้ปกครองในเฮชโบน ไกลไปจนถึงชายแดนของชาวอัมโมน 11 กิเลอาดและอาณาเขตของชาวเกชูร์และชาวมาอาคาห์ และภูเขาเฮอร์โมนทั้งหมด บาชานทั้งหมดจนถึงสาเลคาห์ 12 อาณาจักรทั้งหมดของโอกในบาชานผู้ปกครองในอัชทาโรทและในเอเดรอี (ท่านเป็นผู้เดียวจากเผ่าพันธุ์เรฟาที่ยังมีชีวิตอยู่) โมเสสต่อสู้ชนะคนเหล่านี้และขับไล่พวกเขาออกไป 13 อย่างไรก็ตามชาวอิสราเอลไม่ได้ขับไล่ชาวเกชูร์และชาวมาอาคาห์ออกไป แต่เกชูร์และมาอาคาห์อาศัยอยู่ท่ามกลางอิสราเอลมาจนถึงทุกวันนี้

14 เผ่าเลวีเท่านั้นที่โมเสสไม่ได้มอบมรดกให้ มีแต่ของถวายด้วยไฟที่ถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลเป็นมรดกของพวกเขา ตามที่พระองค์กล่าวกับท่าน

15 และโมเสสมอบมรดกแก่เผ่าชาวรูเบนตามแต่ละตระกูลของพวกเขา 16 ดังนั้น อาณาเขตของพวกเขาเริ่มจากอาโรเออร์ซึ่งอยู่ที่ริมลุ่มน้ำอาร์โนน และเมืองที่อยู่กลางหุบเขา และที่ราบสูงทั้งหมดรวมถึงเมเดบา 17 กับเมืองเฮชโบน และเมืองทุกเมืองที่อยู่บนที่ราบสูง ได้แก่ดีโบน บาโมทบาอัล และเบธบาอัลเมโอน 18 และยาฮาส เคเดโมท และเมฟาอาท 19 คีริยาทาอิม สิบมาห์ และเศเรทซาหาร์ซึ่งอยู่บนเนินเขาในหุบเขา 20 และเบธเปโอร์ เชิงเนินเขาปิสกาห์ และเบธเยชิโมท 21 นี่แหละเมืองทั้งหมดของที่ราบสูง และอาณาจักรทั้งหมดของสิโหนกษัตริย์ของชาวอาโมร์ ผู้ปกครองในเฮชโบน ที่โมเสสต่อสู้ชนะสิโหนและบรรดาผู้นำของมีเดียนที่อาศัยอยู่ในดินแดนนั้นคือ เอวี เรเคม ศูร์ ฮูร์ และเรบา 22 บาลาอัมบุตรของเบโอร์เป็นนักทำนาย[a] และถูกฆ่าด้วยดาบของชาวอิสราเอลพร้อมกับคนอื่นๆ ที่ถูกฆ่าตาย 23 เขตแดนของชาวรูเบนคือที่ฝั่งแม่น้ำจอร์แดน ทั้งตัวเมืองและหมู่บ้านเป็นมรดกของชาวรูเบน ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา

24 โมเสสได้มอบแก่เผ่ากาด แก่ชาวกาดตามแต่ละครอบครัวของพวกเขาคือ 25 อาณาเขตยาเซอร์และทุกเมืองของกิเลอาด และครึ่งหนึ่งของดินแดนของชาวอัมโมนจนถึงอาโรเออร์ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองรับบาห์ 26 และตั้งแต่เฮชโบนจนถึงเมืองรามัทมิสเปห์และเบโทนิม และตั้งแต่มาหะนาอิมจนถึงเขตแดนเดบีร์ 27 และในหุบเขาเบธฮารัม เบธนิมราห์ สุคคท และศาโฟน อาณาจักรที่เหลือของสิโหนกษัตริย์แห่งเฮชโบน มีแม่น้ำจอร์แดนเป็นเขตแดน ไปจนถึงปลายล่างสุดของทะเลสาบคินเนเรท ทางทิศตะวันออกโพ้นแม่น้ำจอร์แดน 28 ทั้งตัวเมืองและหมู่บ้านเป็นมรดกของชาวกาด ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา

29 โมเสสมอบมรดกให้แก่ครึ่งเผ่าของมนัสเสห์ เป็นส่วนแบ่งที่ยกให้แก่ครึ่งเผ่าของชาวมนัสเสห์ ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา 30 อาณาเขตของพวกเขาขยายออกไปตั้งแต่มาหะนาอิม ไปทั่วบาชาน อาณาจักรทั้งหมดของโอกกษัตริย์แห่งบาชาน และทุกเมืองของยาอีร์ซึ่งอยู่ในบาชานมี 60 เมือง 31 และครึ่งกิเลอาด เมืองอัชทาโรทและเอเดรอี (สองเมืองนี้เป็นเมืองหลวงในอาณาจักรของโอกที่บาชาน) เมืองเหล่านี้เป็นส่วนแบ่งสำหรับชาวมาคีร์บุตรมนัสเสห์ซึ่งเป็นครึ่งหนึ่งของชาวมาคีร์ ตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา

32 ที่กล่าวมานี้เป็นมรดกที่โมเสสได้แบ่งให้ในที่ราบโมอับโพ้นแม่น้ำจอร์แดนทางทิศตะวันออกของเยรีโค 33 แต่โมเสสไม่ได้มอบมรดกให้แก่เผ่าเลวี พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลเป็นมรดกของพวกเขา ตามที่พระองค์กล่าวกับพวกเขา