เอเสเคียล 45
Thai New Testament: Easy-to-Read Version
กฎระเบียบเรื่องการแบ่งที่ดินสำหรับใช้ในงานศักดิ์สิทธิ์
45 เมื่อเจ้าแบ่งที่ดินเพื่อให้เป็นมรดกนั้น
เจ้าต้องถวายที่ดินส่วนหนึ่งให้แก่พระยาห์เวห์เพื่อให้เป็นเขตศักดิ์สิทธิ์ โดยให้มีขนาดยาวสองหมื่นห้าพันศอก[a] กว้างสองหมื่นศอก[b] พื้นที่ทั้งหมดนี้จะเป็นเขตศักดิ์สิทธิ์ 2 จากเขตศักดิ์สิทธิ์นี้ ให้แบ่งพื้นที่ออกมาส่วนหนึ่งเป็นรูปสี่เหลี่ยมด้านเท่ามีขนาดด้านละห้าร้อยศอก เพื่อให้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ และให้กันพื้นที่รอบๆส่วนนี้ออกมาอีกห้าสิบศอก เพื่อเป็นพื้นที่เปิดโล่ง
3 ในเขตศักดิ์สิทธิ์ที่มีขนาดยาวสองหมื่นห้าพันศอก กว้างหนึ่งหมื่นศอกนี้ จะเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งในเขตนี้จะมีสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดตั้งอยู่
4 ในที่ดินทั้งหมด เขตนี้จะเป็นเขตศักดิ์สิทธิ์สำหรับพวกนักบวชอยู่กัน คือพวกนักบวชที่รับใช้อยู่ในบริเวณวิหารศักดิ์สิทธิ์ ที่เข้าใกล้พระยาห์เวห์เพื่อรับใช้อยู่ต่อหน้าพระองค์ มันจะเป็นที่ตั้งสำหรับบ้านของพวกเขา และเป็นที่ตั้งของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ด้วย
5 พื้นที่ขนาดยาวสองหมื่นห้าพันศอก กว้างหนึ่งหมื่นศอกนี้ จะเป็นที่ตั้งของพวกเมืองที่เป็นสมบัติของพวกชาวเลวีที่รับใช้อยู่ในวิหาร เพื่อให้พวกเขาใช้อยู่อาศัย
6 เจ้าต้องกำหนดบริเวณหนึ่ง มีขนาดกว้างห้าพันศอก ยาวสองหมื่นห้าพันศอก อยู่ถัดจากส่วนที่ศักดิ์สิทธิ์ออกมา ที่ตรงนี้ให้เป็นที่อยู่ของชาวอิสราเอลทั้งหมด รวมทั้งเป็นที่ตั้งของเมืองเยรูซาเล็มด้วย
กฎระเบียบเรื่องการแบ่งที่ดินสำหรับผู้นำอิสราเอล
7 เขตที่ติดกับเขตศักดิ์สิทธิ์ และติดกับเมืองเยรูซาเล็มไปทางตะวันตกและตะวันออก จะเป็นของผู้นำอิสราเอล
เขตนี้จะทอดยาวไปจากสุดเขตแดนทางทิศตะวันตก ไปถึงสุดเขตแดนทิศตะวันออก ขนานไปกับเขตแดนที่เป็นของแต่ละเผ่า 8 ที่ดินนี้จะเป็นสมบัติของผู้นำอิสราเอล และผู้นำของเราจะไม่กดขี่ประชาชนของเราอีกต่อไป แต่จะยินยอมให้ชาวอิสราเอลเป็นเจ้าของที่ดินได้ตามเผ่าพันธุ์ของพวกเขา
9 นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
“พวกผู้นำของอิสราเอล พวกเจ้าได้ปล้นและโกงคนของเรามานานพอแล้ว หยุดความรุนแรงและการกดขี่ข่มเหงซะ แล้วหันมาทำในสิ่งที่เที่ยงธรรมและถูกต้อง หยุดขับไล่ประชาชนของเราไปจากบ้านของพวกเขาได้แล้ว”
พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่าอย่างนั้น
กฎระเบียบเรื่องน้ำหนักและเครื่องตวง
10 “เจ้าต้องใช้เครื่องชั่งที่เที่ยงตรง ใช้เอฟาห์[c] และใช้บัท[d] ที่เที่ยงตรง 11 เอฟาห์กับบัทนั้นต้องมีขนาดเดียวกัน หนึ่งบัทต้องบรรจุได้หนึ่งส่วนสิบโฮเมอร์[e] และหนึ่งเอฟาห์ต้องบรรจุได้หนึ่งส่วนสิบโฮเมอร์เหมือนกัน
โฮเมอร์ต้องเป็นเครื่องวัดที่มาตรฐานสำหรับทั้งเอฟาห์และบัท
12 หนึ่งเชเขล[f] ต้องเท่ากับยี่สิบเกราห์
ยี่สิบเชเขลบวกยี่สิบห้าเชเขลบวกสิบห้าเชเขลต้องเท่ากับหนึ่งมินา[g]
กฎระเบียบเรื่องของถวาย
13 ต่อไปนี้คือของขวัญพิเศษที่เจ้าต้องนำมาถวาย
จากแต่ละโฮเมอร์ของข้าวสาลีหรือข้าวบาร์เลย์ เจ้าต้องถวายหนึ่งส่วนหกเอฟาห์
14 ให้ถวายน้ำมันตามที่ได้กำหนดไว้โดยตวงเป็นบัท
จากน้ำมันแต่ละโคระ ให้แบ่งถวายหนึ่งส่วนสิบบัท[h]
(หนึ่งโคระเท่ากับสิบบัทหรือหนึ่งโฮเมอร์)
15 จากฝูงแกะทุกๆสองร้อยตัวที่ได้รับการเลี้ยงดูในทุ่งหญ้าของอิสราเอลที่มีน้ำอุดมสมบูรณ์ ให้เลือกออกมาถวายหนึ่งตัว
ของพวกนี้ทั้งหมด จะเอามาเป็น เครื่องบูชาจากเมล็ดพืช เครื่องเผาบูชา และเครื่องสังสรรค์บูชา เพื่อขจัดบาปต่างๆให้กับประชาชน” พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดว่าอย่างนั้น
16 ประชาชนทั้งหมดในแผ่นดินต้องมอบของถวายต่างๆนี้ให้กับผู้นำอิสราเอล
17 ผู้นำอิสราเอลจะมีหน้าที่จัดหาเครื่องเผาบูชา เครื่องบูชาจากเมล็ดพืช และเครื่องดื่มบูชา สำหรับงานเทศกาลวันพระจันทร์ใหม่ วันหยุดทางศาสนา รวมทั้งงานเทศกาลทั้งหลายที่ได้กำหนดไว้ของครอบครัวชาวอิสราเอล
ผู้นำอิสราเอลจะจัดหาเครื่องบูชาชำระล้าง เครื่องบูชาจากเมล็ดพืช เครื่องเผาบูชา และเครื่องสังสรรค์บูชา เพื่อใช้ขจัดบาปต่างๆสำหรับครอบครัวอิสราเอล
กฎระเบียบเรื่องเทศกาลต่างๆ
(อพย. 12:1-20; ลนต. 23:33-43)
18 นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
ในวันที่หนึ่งของเดือนที่หนึ่ง เจ้าต้องนำวัวหนุ่มที่ไม่มีตำหนิใดๆมา และใช้มันทำพิธีเพื่อทำให้บริเวณวิหารศักดิ์สิทธิ์นั้นบริสุทธิ์
19 นักบวชต้องเอาเลือดของเครื่องบูชาชำระล้าง มาใส่ไว้ที่เสาประตูของวิหาร และใส่ตรงขอบด้านบนของทั้งสี่มุมของแท่นบูชา และใส่บนเสาประตูของลานด้านใน
20 เจ้าต้องทำพิธีนี้เหมือนกัน ในวันที่เจ็ดของเดือนนั้น สำหรับคนที่ทำบาปไปโดยไม่ได้ตั้งใจหรือไม่รู้ โดยวิธีนี้เจ้าจะชำระวิหารให้บริสุทธิ์
21 ในวันที่สิบสี่ของเดือนนั้น เจ้าต้องจัดงานเทศกาลปลดปล่อยขึ้น งานเลี้ยงจะมีขึ้นเป็นเวลาเจ็ดวัน ในระหว่างนี้ เจ้าจะต้องกินขนมปังที่ไม่ได้ใส่เชื้อฟู 22 ช่วงนี้ ผู้นำจะจัดหาวัวผู้มาตัวหนึ่ง เอามาเป็นเครื่องบูชาชำระล้าง ให้กับทั้งตัวเขาและประชาชนทั้งหมดของแผ่นดิน
23 ตลอดทั้งเจ็ดวันของงานเลี้ยงนี้
ผู้นำต้องเป็นผู้จัดหาวัวตัวผู้เจ็ดตัว และแกะตัวผู้เจ็ดตัว ที่ไม่มีตำหนิใดๆมาถวายเป็นเครื่องเผาบูชาให้แก่พระยาห์เวห์
และจัดหาแพะตัวผู้มาวันละตัว เอามาถวายเป็นเครื่องบูชาชำระล้าง
24 เมื่อถวายวัวตัวผู้แต่ละตัว ผู้นำจะต้องถวายเครื่องบูชาจากเมล็ดพืชจำนวนหนึ่งเอฟาห์[i]ด้วย
และเมื่อถวายแกะตัวผู้แต่ละตัว เขาต้องถวายเมล็ดพืชจำนวนหนึ่งเอฟาห์ พร้อมกับถวายน้ำมันหนึ่งฮิน[j] สำหรับเมล็ดพืชแต่ละเอฟาห์
25 ในวันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ด และในช่วงเจ็ดวันของเทศกาลอยู่เพิง ผู้นำต้องจัดหาเครื่องบูชาเหล่านี้ไว้ด้วย คือพวกเครื่องบูชาชำระล้าง เครื่องเผาบูชา เครื่องบูชาจากเมล็ดพืชและน้ำมัน
Footnotes
- 45:1 สองหมื่นห้าพันศอก หรือ ประมาณสิบสามกิโลเมตร
- 45:1 สองหมื่นศอก หรือประมาณสิบกิโลเมตรครึ่ง ข้อความนี้มาจากฉบับแปลภาษากรีก ในภาษาฮีบรูเขียนว่า หนึ่งหมื่นศอก (หรือ ประมาณห้ากิโลเมตร)
- 45:10 เอฟาห์ หน่วยการตวงของแห้ง มีปริมาณเท่ากับ 22 ลิตร (เหมือนข้อ 24)
- 45:10 บัท เป็นหน่วยในการตวงของเหลว
- 45:11 โฮเมอร์ เป็นหน่วยในการตวงของแห้ง
- 45:12 เชเขล หนึ่งเชเขลมีน้ำหนักประมาณ 11.5 กรัม
- 45:12 มินา ในที่นี้ เท่ากับหกสิบเชเขล แต่มินาทั่วๆไปจะเท่ากับห้าสิบเชเขล
- 45:14 หนึ่งส่วนสิบบัท เท่ากับ 2.2 ลิตร
- 45:24 เอฟาห์ หน่วยการตวงของแห้ง มีปริมาณเท่ากับ 22 ลิตร
- 45:24 ฮิน หน่วยในการตวงของเหลว 1 ฮิน มีปริมาณเท่ากับ 3.2 ลิตร
เอเสเคียล 45
New Thai Version
พื้นที่บริสุทธิ์
45 เมื่อพวกเจ้าได้รับส่วนแบ่งที่ดินเป็นมรดก เจ้าจงแบ่งส่วนหนึ่งถวายแด่พระผู้เป็นเจ้าเป็นพื้นที่บริสุทธิ์ ได้ขนาดยาว 25,000 ศอก กว้าง 20,000 ศอก ทั่วพื้นที่จะเป็นที่บริสุทธิ์ 2 จากที่ดินดังกล่าว จงใช้ส่วนหนึ่งขนาด 500 ศอกรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสสำหรับสถานที่บริสุทธิ์ และมีบริเวณเปิดโล่งรอบๆ ขนาด 50 ศอกด้วย 3 จากบริเวณที่วัดแล้วนี้ เจ้าจงวัดส่วนหนึ่งให้ได้ขนาดยาว 25,000 ศอก กว้าง 10,000 ศอก ซึ่งที่พำนักคืออภิสุทธิสถานจะอยู่ในที่ส่วนนี้ 4 ส่วนนี้จะเป็นส่วนบริสุทธิ์ของแผ่นดิน สำหรับบรรดาปุโรหิต ซึ่งรับใช้ในที่พำนักและเข้าใกล้พระผู้เป็นเจ้าเพื่อรับใช้พระองค์ และจะเป็นที่สำหรับบ้านเรือนของพวกเขา และเป็นสถานที่บริสุทธิ์สำหรับที่พำนัก 5 พื้นที่อีกส่วนมีขนาดยาว 25,000 ศอก กว้าง 10,000 ศอกจะเป็นของชาวเลวีซึ่งรับใช้ในตำหนัก เพื่อให้เขาเป็นเจ้าของที่ดินผืนนี้และอาศัยอยู่ในเมือง
6 พวกเจ้าจะต้องมอบที่ดินให้แก่เมืองนั้นให้ได้ขนาดกว้าง 5,000 ศอก ยาว 25,000 ศอก ซึ่งอยู่ชิดกับที่ซึ่งแบ่งให้เป็นพื้นที่บริสุทธิ์ ส่วนนี้จะเป็นของพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งปวง
ส่วนที่เป็นของผู้ยิ่งใหญ่
7 ผู้ยิ่งใหญ่จะมีที่ดินขนาบทั้งสองข้างของพื้นที่บริสุทธิ์กับส่วนที่เป็นของเมือง พื้นที่ด้านตะวันตกยื่นไปทางทิศตะวันตกและพื้นที่ด้านตะวันออกยื่นไปทางทิศตะวันออก ที่ปลายเขตพื้นที่ทั้งด้านเหนือและด้านใต้ของที่ดินทั้งสองผืนนี้ติดกับที่ดินของเผ่า 8 ผู้ยิ่งใหญ่จะเป็นเจ้าของที่ดินผืนนี้ในอิสราเอล และบรรดาผู้ยิ่งใหญ่จะไม่กดขี่ข่มเหงประชาชนของเราอีกต่อไป แต่จะยอมให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลเป็นเจ้าของที่ดินตามส่วนแบ่งของแต่ละเผ่า”
9 พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า “โอ บรรดาผู้ยิ่งใหญ่ของอิสราเอลเอ๋ย จงกำจัดความรุนแรงและการกดขี่ข่มเหง และปฏิบัติด้วยความยุติธรรมและความชอบธรรม จงหยุดขับไล่ชนชาติของเรา” พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนั้น
10 “พวกเจ้าจงใช้เครื่องวัดตวงที่เที่ยงตรง เอฟาห์ที่เที่ยงตรง[a] และบัทที่เที่ยงตรง[b] 11 ทั้งเอฟาห์และบัทต้องเป็นการวัดตวงที่เหมือนกัน คือบัทตวงได้หนึ่งในสิบโฮเมอร์ และเอฟาห์ตวงได้หนึ่งในสิบโฮเมอร์ โฮเมอร์ต้องเป็นมาตรฐานของการวัดตวง 12 น้ำหนัก 20 เก-ราห์เท่ากับ 1 เชเขล[c] 1 มินาหนักเท่ากับ 60 เชเขล
13 ของถวายที่พวกเจ้าจะมอบคือ ข้าวสาลีหนึ่งในหกเอฟาห์ต่อ 1 โฮเมอร์ และข้าวบาร์เลย์หนึ่งในหกเอฟาห์ต่อ 1 โฮเมอร์ 14 สัดส่วนน้ำมันที่กำหนดไว้ จงวัดเป็นบัท หนึ่งในสิบบัทต่อ 1 โคร์[d] (โคร์เหมือนเครื่องตวงโฮเมอร์คือมี 10 บัท) 15 และแกะ 1 ตัวต่อ 200 ตัวจากฝูงที่อยู่ในทุ่งหญ้าเขียวชอุ่มของอิสราเอล สิ่งเหล่านี้จะใช้เป็นเครื่องธัญญบูชา สัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย และของถวายเพื่อสามัคคีธรรม เพื่อทำพิธีชดใช้บาปให้แก่ประชาชน” พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนั้น 16 “ประชาชนทั้งปวงในแผ่นดินจำเป็นต้องมอบของถวายนี้แก่ผู้ยิ่งใหญ่ในอิสราเอล 17 ผู้ยิ่งใหญ่นี้มีหน้าที่จัดหาสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย เครื่องธัญญบูชา และเครื่องดื่มบูชาในงานเทศกาล ในวันข้างขึ้น และวันสะบาโต งานเทศกาลทั้งสิ้นที่กำหนดไว้ของพงศ์พันธุ์อิสราเอล เขาจะต้องจัดหาเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป เครื่องธัญญบูชา สัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวาย และของถวายเพื่อสามัคคีธรรม เพื่อทำพิธีชดใช้บาปให้แก่พงศ์พันธุ์อิสราเอล”
18 พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า “ในวันแรกของเดือนแรก เจ้าจงเอาโคหนุ่มปราศจากตำหนิจากฝูงมา เพื่อทำที่พำนักให้บริสุทธิ์ 19 ปุโรหิตจะเอาเลือดจากเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาปป้ายวงกบประตูตำหนัก ป้ายทั้งสี่มุมของสันตอนบนของแท่นบูชา และเสาประตูของลานตำหนัก 20 และในวันที่เจ็ดของเดือนเดียวกัน เจ้าจงทำด้วยวิธีเดียวกันให้กับคนที่กระทำบาปโดยไม่ตั้งใจหรือรู้เท่าไม่ถึงการ พวกเจ้าจงทำพิธีลบล้างมลทินให้กับตำหนัก
21 ในวันที่สิบสี่ของเดือนแรก เจ้าจงฉลองเทศกาลปัสกา และเจ้าจงรับประทานขนมปังไร้เชื้อในระยะ 7 วัน 22 ในวันนั้น ผู้ยิ่งใหญ่จะจัดหาโคหนุ่มเป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาปให้แก่ตนเองและให้แก่ประชาชนทั้งปวงในแผ่นดิน 23 และทุกวันในระหว่าง 7 วันของเทศกาล เขาจะต้องจัดหาโคและแกะตัวผู้ปราศจากตำหนิอย่างละ 7 ตัวเพื่อเป็นสัตว์ที่ใช้เผาเป็นของถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า และแพะตัวผู้เป็นเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป 24 เขาจะต้องจัดหาเครื่องธัญญบูชาจำนวน 1 เอฟาห์ต่อโคหนุ่มแต่ละตัว และ 1 เอฟาห์ต่อแกะตัวผู้แต่ละตัว พร้อมกับน้ำมัน 1 ฮิน[e]ต่อ 1 เอฟาห์
25 ในวันที่สิบห้าของเดือนเจ็ด ตลอด 7 วันของเทศกาล เขาจะต้องจัดหาสิ่งเดียวกันสำหรับเครื่องสักการะเพื่อลบล้างบาป สัตว์ที่เผาเป็นของถวาย เครื่องธัญญบูชา และน้ำมัน”
Copyright © 2001 by Bible League International
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation