บทคร่ำครวญแด่ไทระ

27 พระดำรัสจากองค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงคร่ำครวญเกี่ยวกับเมืองไทระ จงกล่าวแก่ไทระซึ่งตั้งอยู่ที่ทางออกสู่ทะเล นครวาณิชแห่งชนชาติทั้งหลายตามแผ่นดินชายฝั่งว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า

“ ‘ไทระเอ๋ย เจ้ากล่าวว่า
“เรางามพร้อม”
เจ้าขยายอาณาจักรออกไปในท้องทะเล
เหล่าผู้สร้างเจ้าทำให้เจ้างามสมบูรณ์แบบ
เจ้าเปรียบเหมือนเรือใหญ่ลำหนึ่ง
ไม้กระดานทั้งสิ้นของเจ้าได้จากต้นสนแห่งเสนีร์[a]
เขานำไม้สนซีดาร์มาจากเลบานอน
เพื่อทำเป็นเสากระโดงให้เจ้า
พวกเขาทำกรรเชียงของเจ้า
จากไม้โอ๊กแห่งบาชาน
ทำดาดฟ้าเรือของเจ้า
ด้วยไม้สนไซเปรสจากชายฝั่งทะเลไซปรัสแล้วฝังด้วยงาช้าง
ใบเรือของเจ้าทำด้วยผ้าลินินปักจากอียิปต์
และใช้เป็นธงของเจ้าด้วย
กันสาดของเจ้าเป็นผ้าสีน้ำเงินและสีม่วง
จากชายฝั่งแห่งเอลีชาห์
ชาวไซดอนและชาวอารวัดเป็นฝีพายให้เจ้า
ไทระเอ๋ย ผู้เชี่ยวชาญการเดินเรือมาเป็นลูกเรือให้เจ้า
ช่างผู้ชำนาญจากเมืองเกบาล[b]อยู่ประจำเรือ
มาเป็นช่างประจำคอยดูแลรักษาเรือของเจ้า
เรือเดินทะเลทั้งสิ้นพร้อมลูกเรือ
มาค้าขายแลกเปลี่ยนสินค้ากับเจ้า

10 “ ‘ชาวเปอร์เซีย ชาวลิเดียและชาวพูต
เป็นทหารในกองทัพของเจ้า
เขาแขวนโล่และหมวกเกราะที่กำแพงของเจ้า
ทำให้เจ้าดูงามสง่า
11 ชาวอารวัดและชาวเฮเลค
ประจำการที่กำแพงของเจ้าทุกด้าน
ชาวกัมมาด
อยู่ในหอรบของเจ้า
พวกเขาแขวนโล่ไว้รอบกำแพงของเจ้า
ทำให้เจ้าสง่างามสมบูรณ์แบบ

12 “ ‘ชาวทารชิชไปมาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้ามากมายหลายชนิด เขานำเงิน เหล็ก ดีบุก และตะกั่วมาแลกกับสินค้าของเจ้า

13 “ ‘ชาวกรีก ชาวทูบัล และชาวเมเชคค้าขายกับเจ้า เขาเอาทาสและเครื่องทองสัมฤทธิ์มาแลกกับผลิตผลของเจ้า

14 “ ‘ชาวเบธโทการมาห์ เอาม้า ม้าศึก และล่อมาแลกกับสินค้าของเจ้า

15 “ ‘ชาวโรดส์[c]ค้าขายกับเจ้า ดินแดนชายฝั่งทะเลทั้งหลายเป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขานำงาช้างและไม้มะเกลือมาเป็นค่าสินค้า

16 “ ‘ชาวอารัม[d]ติดต่อค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีสินค้าหลากชนิด เขานำพลอยขี้นกการเวก ผ้าสีม่วง ผ้าปัก ผ้าลินินเนื้อดี หินปะการัง และทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า

17 “ ‘ชาวยูดาห์และชาวอิสราเอลค้าขายกับเจ้า นำข้าวสาลีจากเมืองมินนิท ขนม[e] น้ำผึ้ง น้ำมัน และขี้ผึ้งมาแลกกับสินค้าของเจ้า

18 “ ‘ชาวดามัสกัสนำเหล้าองุ่นจากเมืองเฮลโบนและขนแกะจากเมืองศาฮาร์มาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีผลผลิตและสินค้าหลากชนิด

19 “ ‘ชาวดานและชาวกรีกจากเมืองอุซาลซื้อขายกับเจ้า เขานำเหล็กหล่อ อบเชย และเครื่องเทศมาแลกกับสินค้าของเจ้า

20 “ ‘ชาวเดดานค้าขายผ้ารองอานม้ากับเจ้า

21 “ ‘ชาวอาระเบียและเจ้านายทั้งปวงแห่งเคดาร์เป็นลูกค้าของเจ้า พวกเขานำลูกแกะ แกะผู้ และแพะมาแลกเปลี่ยนสินค้าของเจ้า

22 “ ‘พ่อค้าแห่งเชบาและราอามาห์ค้าขายกับเจ้า เขานำเครื่องเทศชั้นเยี่ยมทุกชนิดและอัญมณีกับทองคำมาแลกสินค้าของเจ้า

23 “ ‘ชาวฮาราน ชาวคานเนห์ ชาวเอเดน พ่อค้าเชบา ชาวอัสชูร์ และชาวคิลมาดค้าขายกับเจ้า 24 พวกเขานำเสื้อผ้าสวยงาม ผ้าสีน้ำเงิน ผ้าปัก พรมหลากสีทำด้วยเกลียวเชือกมัดอย่างแน่นหนามาค้าขายในตลาดของเจ้า

25 “ ‘บรรดาเรือแห่งทารชิช
เป็นพาหนะบรรทุกสินค้าของเจ้า
เจ้ามีสินค้าเก็บไว้เต็มคลังของเจ้า
ที่ใจกลางทะเล
26 พลกรรเชียงพาเจ้าออกไป
กลางทะเลใหญ่
แต่ลมตะวันออกจะซัดเจ้าให้อับปาง
ที่ใจกลางทะเล
27 ทรัพย์สมบัติ สินค้า ผลผลิต
นักเดินเรือ กะลาสี ช่างประจำเรือ
นายวาณิช ทหารทั้งปวงของเจ้า
ตลอดจนทุกคนที่อยู่ในเรือ
จะจมดิ่งลงสู่ใจกลางทะเล
ในวันที่เรือของเจ้าอับปาง
28 ชายฝั่งทะเลจะสั่นสะท้าน
เมื่อลูกเรือของเจ้าส่งเสียงร้อง
29 บรรดาผู้ถือกรรเชียง
จะสละเรือ
นักเดินเรือและลูกเรือทั้งหลาย
จะยืนอยู่ที่ชายฝั่ง
30 พวกเขาจะส่งเสียงร่ำไห้
ขมขื่นอาลัยเจ้า
พวกเขาจะโปรยฝุ่นใส่ศีรษะ
และเกลือกกลิ้งในกองขี้เถ้า
31 พวกเขาจะโกนผมไว้ทุกข์ให้เจ้า
และสวมเสื้อผ้ากระสอบ
พวกเขาจะร่ำไห้ให้เจ้าด้วยความทุกข์ทรมานในวิญญาณ
และคร่ำครวญด้วยความขมขื่น
32 ขณะร่ำไห้และคร่ำครวญเรื่องเจ้า
พวกเขาจะคร่ำครวญเกี่ยวกับเจ้าว่า
“มีใครหรือที่เคยถูกทำลายราบคาบเหมือนไทระ
ที่นิ่งเงียบอยู่ก้นทะเล?”
33 เมื่อเจ้านำสินค้าออกสู่ทะเล
เจ้าทำให้ชนหลายชาติพอใจ
เจ้าทำให้บรรดากษัตริย์ของโลกร่ำรวย
ด้วยทรัพย์สินมั่งคั่งและสินค้าของเจ้า
34 บัดนี้เจ้าเหมือนเรือที่แตก
อยู่ในทะเลลึก
สินค้าและลูกเรือทั้งปวงของเจ้า
จมลงไปพร้อมกับเจ้า
35 ชาวดินแดนชายฝั่งทะเลตกตะลึง
ในชะตากรรมอันเลวร้ายของเจ้า
กษัตริย์ทั้งหลายของพวกเขาสั่นสะท้านด้วยความสยดสยอง
ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความหวาดกลัว
36 พ่อค้าวาณิชของชนชาติต่างๆ รู้สึกว่าเรื่องของเจ้านั้นเหลือเชื่อ
เจ้ามาถึงจุดจบอันน่าสยดสยอง
และไม่มีเจ้าอีกต่อไป’ ”

Footnotes

  1. 27:5 คือ ภูเขาเฮอร์โมน
  2. 27:9 คือ ไบบลอส
  3. 27:15 ภาษาฮีบรูว่าเดดาน
  4. 27:16 สำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูบางฉบับ และฉบับ Syr. ว่าเอโดม
  5. 27:17 ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจน

เมืองไทระ ประตูสู่ทะเล

27 คำพูดของพระยาห์เวห์ได้มาถึงผมว่า “เจ้าลูกมนุษย์ ให้ร้องเพลงไว้อาลัยสำหรับเมืองไทระ

ให้พูดกับเมืองไทระที่ตั้งอยู่ที่ทางออกสู่ทะเลและเป็นเมืองค้าขายของชนชาติต่างๆตามชายฝั่งทะเลทั้งหลายว่า

‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูด
ไทระเอ๋ย เจ้าพูดว่า
    “ฉันงามหมดจด”
พรมแดนของเจ้าอยู่ที่กลางทะเล
    ช่างก่อสร้างได้สร้างเจ้าให้มีความงามหมดจด
พวกเขาเอาไม้สนที่มาจากเสนีร์[a]
    มาสร้างเป็นแผ่นกระดานของเจ้า
พวกเขาเอาไม้สนซีดาร์มาจากเลบานอน
    มาสร้างเสากระโดงเรือของเจ้า
พวกเขาเอาไม้โอ๊กมาจากบาชาน
    มาสร้างกรรเชียงของเจ้า
พวกเขาใช้ไม้สนที่มาจากชายฝั่งไซปรัส
    มาสร้างดาดฟ้าเรือของเจ้าและฝังด้วยงาช้าง
พวกเขาเอาผ้าลินินที่เย็บอย่างสวยงามจากประเทศอียิปต์มาทำใบเรือของเจ้า
    และใบเรือนั้นได้ใช้เป็นธงสำหรับเจ้า
    กันสาดของเจ้าที่มาจากชายฝั่งเอลีชาห์เป็นสีน้ำเงินและสีม่วง
ผู้คนจากไซดอนและอารวัดเป็นคนพายเรือให้เจ้า
    ไทระเอ๋ย ต้นหนที่มีความชำนาญทั้งหลายต่างอยู่บนเรือของเจ้า
มีช่างผู้ใหญ่ที่ชำนาญงานของเกบาล[b] อยู่บนเรือของเจ้า
    พวกเขาคอยชันยาอุดรอยรั่วของเรือ
เรือทุกลำในทะเลและกะลาสีเรือทุกคน
    ต่างมาที่นี่เพื่อซื้อขายสินค้ากับเจ้า

10 ชาวเปอร์เซีย ชาวลูดและชาวพูตก็เป็นทหารรับใช้อยู่ในกองทัพของเจ้า

พวกเขาแขวนโล่กับหมวกเหล็กเอาไว้บนกำแพงของเจ้าทำให้เจ้าดูงดงาม

11 ชาวอารวัดและชาวเฮเลคเดินไปเดินมาอยู่บนกำแพงทุกด้านของเจ้า

ชาวกามัดอยู่ตามหอคอยของเจ้า พวกเขาแขวนโล่ไว้รอบๆกำแพงของเจ้า

พวกเขาทำให้เจ้างามหมดจด

12 ทารชิช ไปมาค้าขายกับเจ้า เพราะเจ้ามีทรัพย์สมบัติมากมายมหาศาล

พวกเขาเอาเงิน เหล็ก ดีบุกและตะกั่วมาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า 13 ประเทศกรีซ

ทูบัลและเมเชคได้มาค้าขายกับเจ้า

พวกเขาเอาทาสและข้าวของเครื่องใช้ที่ทำจากทองสัมฤทธิ์มาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

14 ชาวเบธโทการมาห์[c] เอาม้าใช้งาน ม้าศึกและล่อมาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

15 ชาวโรเดส[d] มาค้าขายกับเจ้า และเมืองตามชายฝั่งทะเลต่างก็เป็นลูกค้าของเจ้า

พวกเขาเอางาช้างกับไม้มะเกลือมาจ่ายเป็นค่าสินค้าให้กับเจ้า

16 ชาวอารัม[e] มาทำการค้ากับเจ้า เป็นเพราะเจ้ามีสินค้ามากมายมหาศาล

พวกเขาเอาพลอยสีน้ำเงินอมเขียว ผ้าสีม่วง ผ้าปักลาย ผ้าลินินอย่างดี ปะการัง และทับทิมมาแลกกับสินค้าของเจ้า

17 ยูดาห์กับอิสราเอลก็มาค้าขายกับเจ้า

พวกเขาเอาข้าวสาลีจากเมืองมินนิทและขนมหวาน[f] น้ำเชื่อมผลไม้ น้ำมันและยาสมุนไพร มาแลกกับสินค้าของเจ้า

18 ชาวดามัสกัสมาค้าขายกับเจ้าด้วย เขาเอาเหล้าองุ่นจากเมืองเฮลโบน และขนแกะจากเมืองซาฮาห์มาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

เป็นเพราะเจ้ามีสินค้ามากมายมหาศาล

19 ชาวดานและชาวกรีกจากเมืองอุซาลได้ค้าขายกับเจ้า พวกเขาเอาเหล็กหล่อ เครื่องเทศ และอ้อยมาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า 20 เมืองเดดานค้าขายผ้ารองอานกับเจ้า

21 ชาวอาระเบียและบรรดาเจ้าชายทั้งหลายแห่งเมืองเคดาร์ก็เป็นลูกค้าของเจ้า

พวกเขาเอาลูกแกะ แกะตัวผู้และแพะมาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า

22 พวกพ่อค้าของเชบาและราอามาห์ก็ค้าขายกับเจ้า

พวกเขาเอาเครื่องเทศชั้นเยี่ยมนานาชนิด พลอยมีค่าต่างๆและทองคำ มาแลกเปลี่ยนกับสินค้าของเจ้า 23 เมืองฮาราน คานเนห์และเอเดน รวมทั้งพ่อค้าของเชบา และของเมืองอัสชูรและคิลมาด ก็ค้าขายกับเจ้า

24 ในตลาดของเจ้า พวกเขาค้าขายเครื่องนุ่งห่มที่สวยงาม ผ้าสีน้ำเงิน งานเย็บปักและพรมหลายหลากสี ที่มีเชือกมัดขมวดเป็นปมไว้อย่างแน่นหนา

25 กองเรือของทารชิชทำหน้าที่ขนสินค้าให้กับเจ้า

ไทระเอ๋ย เจ้าเป็นเหมือนเรือ
    ที่เต็มไปด้วยสินค้าจนหนักอึ้งอยู่ใจกลางทะเล
26 ฝีพายของเจ้าพาเจ้าออกไปในทะเลลึก
    แต่ลมตะวันออกทำให้เจ้าอับปางที่ใจกลางทะเลนั้น
27 ความร่ำรวยของเจ้า สินค้า และของนำเข้าของเจ้า
    พวกลูกเรือ ต้นหน และช่างต่อเรือของเจ้า
พ่อค้าของเจ้ากับทหารทั้งหมดและคนอื่นๆทุกคนบนเรือ
    จะจมดิ่งลงใจกลางทะเลในวันที่เจ้าถูกทำลายนั้น

28 เมืองตามชายฝั่งจะสั่นไหว
    เมื่อต้นหนของเจ้าร้องตะโกนออกมา
29 ฝีพายที่พายเรือลำอื่นๆอยู่จะสละเรือ
    ทั้งลูกเรือและต้นหนจะไปยืนอยู่บนชายฝั่ง
30 พวกเขาจะตะโกนออกมาและร้องไห้อย่างขมขื่นสำหรับเจ้า
    พวกเขาจะโปรยดินลงบนหัวและเกลือกกลิ้งในกองขี้เถ้า
31 พวกเขาจะโกนผมออกให้กับเจ้า
    และจะสวมเสื้อผ้ากระสอบ
พวกเขาจะร้องไห้ให้กับเจ้าด้วยวิญญาณที่เจ็บปวดรวดร้าว
    และด้วยความเศร้าอันขมขื่น

32 ในขณะที่พวกเขาร้องคร่ำครวญให้กับเจ้า พวกเขาจะร้องเพลงไว้อาลัยสำหรับตัวเจ้าว่า

เคยมีใครเป็นเหมือนเมืองไทระบ้าง
    ตอนที่เธอเงียบจมหายไปในทะเล
33 เจ้าเคยทำให้ชนชาติต่างๆพึงพอใจเมื่อสินค้าของเจ้าออกสู่ทะเล
    เจ้าเคยทำให้กษัตริย์ทั้งหลายในโลกร่ำรวยด้วยทรัพย์สินอันมหาศาลและสินค้ามากมายของเจ้า

34 แต่ตอนนี้ ทะเลได้ทำให้เจ้าแตกอับปางในทะเลลึก
    ทั้งสินค้าและลูกเรือทั้งหมดของเจ้าต่างจมลงไปกับเจ้าด้วย
35 ทุกคนที่อาศัยอยู่ในเมืองตามชายฝั่งต่างรู้สึกหวาดกลัวเพราะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเจ้า
กษัตริย์ทั้งหลายในเมืองเหล่านี้ต่างก็สะดุ้งตกใจ
    และใบหน้าของพวกเขาก็บิดเบี้ยวด้วยความกลัว
36 พวกพ่อค้าที่อยู่ท่ามกลางชนชาติทั้งหลายผิวปากด้วยความตะลึงงัน
    เจ้าได้มาถึงจุดจบอันน่าสะพรึงกลัวและจะไม่มีเจ้าอีกต่อไป’”

Footnotes

  1. 27:5 เสนีร์ คือ “ภูเขาเฮอร์โมน”
  2. 27:9 เกบาล หรืออีกชื่อหนึ่งว่า “บีบลอส”
  3. 27:14 เบธโทการมาห์ ตั้งอยู่ทางตะวันออกของเอเชียน้อย ปัจจุบันคือประเทศอาร์เมเนีย
  4. 27:15 โรเดส หรืออีกชื่อหนึ่งคือ “เดดาน” ดูข้อ 20
  5. 27:16 ชาวอารัม ในสำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูและภาษาซีเรียบางฉบับเขียนว่า “ชาวเอโดม”
  6. 27:17 ขนมหวาน ความหมายของคำนี้ในภาษาฮีบรูยังไม่ชัดเจน