“ ‘มารดาของเจ้าช่างเหมือนนางสิงห์
ในหมู่สิงห์เสียนี่กระไร!
นางเอนกายลงในหมู่สิงห์หนุ่ม
และเลี้ยงดูลูกๆ ของนาง
³ ลูกสิงห์ตัวหนึ่งของนาง
เติบโตเป็นสิงห์หนุ่มผู้แกร่งกล้า
เขาเรียนรู้ที่จะฉีกเหยื่อ
และขย้ำมนุษย์
⁴ เมื่อประชาชาติทั้งหลายได้ยินเรื่องของเขา
ก็ดักจับเขาไว้ได้ในหลุมพราง
พวกเขาเอาขอเกี่ยวสิงห์หนุ่มนั้น
นำเขาไปยังดินแดนอียิปต์

⁵ “ ‘เมื่อนางสิงห์เห็นว่าความหวังไม่เป็นจริง
ความคาดหมายก็สูญสิ้นไป
นางจึงเอาลูกสิงห์อีกตัวหนึ่งมาเลี้ยง
ให้เป็นสิงห์หนุ่มผู้แกร่งกล้า
⁶ เขาเที่ยวไปในหมู่สิงห์
เพราะบัดนี้เขาเป็นสิงห์หนุ่มแกร่งกล้า
เขาเรียนรู้ที่จะฉีกเหยื่อ
และขย้ำมนุษย์
⁷ เขาทลาย^[a]ที่มั่น
และทำลายล้างเมืองต่างๆ ของพวกเขา
ดินแดนนั้นและพลเมืองทุกคนก็ตระหนกตกใจ
เมื่อเขาขู่คำราม
⁸ แล้วประชาชาติทั้งปวงจากภูมิภาคต่างๆ โดยรอบ
ก็มาสู้กับเขา
พวกเขากางตาข่ายดักเขา
แล้วก็จับเขาได้ในหลุมพราง
⁹ เขาถูกลากด้วยขอเกี่ยวไปขังไว้ในกรง
ถูกนำตัวไปเข้าเฝ้ากษัตริย์บาบิโลน
เขาถูกขังไว้ในคุก
จึงไม่ได้ยินเสียงคำรามของเขา
บนภูเขาทั้งหลายของอิสราเอลอีกต่อไป

¹⁰ “ ‘มารดาของเจ้าเหมือนเถาองุ่น
ปลูกไว้ริมน้ำในสวนองุ่นของเจ้า^[b]
มีผลดกและเต็มไปด้วยกิ่งก้านสาขา
เพราะมีน้ำท่าบริบูรณ์
¹¹ กิ่งก้านของมันแข็งแรง
เหมาะเป็นคทาของผู้ครอบครอง
มันชูก้านสูง
เหนือแขนงอันหนาทึบ
โดดเด่นเพราะชูขึ้นสูง
และแผ่ก้านงาม
¹² แต่มันถูกถอนรากขึ้นมาด้วยโทสะอันแรงกล้า
และถูกเหวี่ยงทิ้งลงกับพื้น
ลมตะวันออกทำให้มันเหี่ยวเฉา
ผลของมันถูกปลิดไป
กิ่งก้านแข็งแรงของมันเหี่ยวเฉา
และไฟก็เผาผลาญมัน
¹³ บัดนี้มันถูกนำไปปลูกไว้ในถิ่นกันดาร
ซึ่งพื้นดินแห้งแล้งแตกระแหง
¹⁴ มีไฟลามออกมาจากกิ่งใหญ่กิ่งหนึ่ง^[c]ของมัน
เผาผลของมันวอดวาย
จึงไม่เหลือกิ่งก้านแข็งแรง
ที่เหมาะจะทำเป็นคทาของผู้ครอบครองอีก’