เยเรมีย์ 30
New Thai Version
การนำอิสราเอลและยูดาห์กลับมา
30 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์ 2 พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลกล่าวดังนี้ “จงเขียนทุกคำที่เราได้บอกกับเจ้าลงในหนังสือ 3 ดูเถิด พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า ใกล้จะถึงเวลาที่เราจะให้ชนชาติของเราคืออิสราเอลและยูดาห์เจริญรุ่งเรืองอีก ให้พวกเขากลับไปยังแผ่นดินที่เราได้มอบให้แก่บรรพบุรุษของพวกเขา ซึ่งพวกเขาจะได้ยึดเป็นเจ้าของ” พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนั้น
4 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวถึงอิสราเอลและยูดาห์ดังนี้
5 “พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า
เราได้ยินเสียงร้องอันตื่นตระหนก
ตกใจกลัว และปราศจากสันติสุข
6 บัดนี้จงถาม และดูสิว่า
ผู้ชายคลอดลูกได้หรือ
แล้วเหตุใดเราจึงเห็นผู้ชายทุกคน
กำท้องของเขาอย่างผู้หญิงเจ็บครรภ์
เหตุใดใบหน้าของทุกคนจึงได้ซีดลง
7 วันนั้นจะเป็นวันที่เลวร้ายเหลือเกิน
จะไม่มีวันไหนอย่างวันนี้อีก
เป็นเวลาแห่งความทุกข์ของยาโคบ
แต่เขาก็ยังจะรอดชีวิตมาได้”
8 พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศดังนี้ “เมื่อวันนั้นมาถึง เราจะหักแอกให้หลุดจากคอของเจ้า และเราจะตัดสิ่งที่ผูกตัวเจ้าให้หลุดออกไป และพวกเขาจะไม่เป็นทาสของคนต่างชาติอีกต่อไป 9 แต่พวกเขาจะรับใช้พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเขา และรับใช้ดาวิดกษัตริย์ของพวกเขาซึ่งเราจะกำหนดขึ้นเพื่อพวกเขา”[a]
10 พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า
“โอ ยาโคบผู้รับใช้ของเรา เจ้าไม่ต้องกลัว
โอ อิสราเอล เจ้าไม่ต้องตกใจ
เพราะว่าดูเถิด เราจะช่วยเจ้าให้รอดปลอดภัยจากแผ่นดินที่ห่างไกล
และช่วยเชื้อสายของเจ้าจากแผ่นดินที่ไปอยู่เป็นเชลย
ยาโคบจะกลับไปและมีสันติสุขและความมั่นคง
และไม่มีใครที่จะทำให้เขากลัว
11 เพราะเราอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยเจ้าให้รอดปลอดภัย”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“เราจะทำลายประชาชาติทั้งปวงให้สิ้นซาก
ในท่ามกลางพวกเจ้าที่เราทำให้กระจัดกระจายไป
แต่เราจะไม่ทำลายเจ้าให้สิ้นซาก
เราจะลงโทษเจ้าอย่างยุติธรรม
เราจะไม่ปล่อยเจ้าไปโดยไม่ถูกลงโทษ”
12 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้ว่า
“ความเจ็บปวดของเจ้านั้นแสนสาหัส
และบาดแผลของเจ้ารักษาไม่หาย
13 ไม่มีใครจะช่วยเหลือเจ้า
ไม่มียารักษาแผลของเจ้า
ไม่มีการรักษาให้หายขาด
14 มิตรสหายทุกคนของเจ้าก็ลืมเจ้าแล้ว
พวกเขาไม่ห่วงใยเจ้าเลย
เพราะเราได้กระทำต่อเจ้าอย่างศัตรูกระทำ
การลงโทษของศัตรูที่ปราศจากความเมตตา
เพราะความผิดของเจ้ามากนัก
เพราะบาปของเจ้าร้ายแรงนัก
15 ทำไมเจ้าจึงส่งเสียงร้องเมื่อเจ็บปวด
ความเจ็บปวดของเจ้านั้นแสนสาหัส
เพราะความผิดของเจ้ามากนัก
เพราะบาปของเจ้าร้ายแรงนัก เราจึงได้กระทำสิ่งเหล่านี้ต่อเจ้า
16 ฉะนั้น ทุกคนที่ทำลายเจ้าก็จะถูกทำลาย
และศัตรูของเจ้าทั้งปวง ไม่เว้นสักคนเดียวก็จะถูกจับไปเป็นเชลย
บรรดาผู้ที่ริบของได้จากการสู้รบกับเจ้าก็จะถูกริบของไปด้วย
และทุกคนที่ล่าเจ้าดั่งล่าเหยื่อ เราก็จะทำให้พวกเขาเป็นเหยื่อ
17 ด้วยว่า เราจะให้เจ้ามีสุขภาพดีดังเดิม
และเราจะรักษาบาดแผลของเจ้าให้หายขาด”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
“เพราะว่าพวกเขาได้เรียกเจ้าว่า ผู้ที่ถูกขับไล่ไสส่ง
คือศิโยนซึ่งไม่มีใครห่วงใย”
18 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนี้
“ดูเถิด เราจะให้กระโจมของยาโคบเจริญรุ่งเรืองในแผ่นดินอีก
และมีความเมตตาต่อครอบครัวของเขา
เมืองจะถูกสร้างบนเนินเขา
และป้อมปราการจะยืนตั้งอยู่ในที่เหมาะสม
19 ผู้ที่อาศัยอยู่ที่นั่นจะร้องเพลงสรรเสริญ
และจะมีเสียงแห่งความยินดี
เราจะทวีจำนวนพวกเขามากขึ้น
พวกเขาจะไม่ลดน้อยลง
เราจะทำให้พวกเขาได้รับเกียรติ
พวกเขาจะไม่ด้อยเลย
20 ลูกๆ ของพวกเขาจะเป็นอย่างที่เคยเป็นในสมัยก่อน
และสังคมของพวกเขาจะก่อตั้งขึ้น ณ เบื้องหน้าเรา
และเราจะลงโทษทุกคนที่กดขี่ข่มเหงพวกเขา[b]
21 คนหนึ่งในพวกเขาเองจะมาเป็นผู้นำ
คนหนึ่งในท่ามกลางพวกเขาจะเป็นผู้ปกครอง
เราจะทำให้เขาเข้ามาใกล้ และเขาจะเข้าใกล้เรา
ใครคือผู้นี้ที่ตั้งมั่นในใจว่าจะเข้ามาใกล้เรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
22 “ฉะนั้น พวกเจ้าจะเป็นชนชาติของเรา
และเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า”
23 ดูเถิด ความกริ้วดั่งพายุของพระผู้เป็นเจ้า
การลงโทษได้ก้าวออกไปแล้ว
พายุอันแรงกล้าจะกระหน่ำลงบนหัวของคนชั่ว
24 ความกริ้วของพระผู้เป็นเจ้าจะไม่หวนกลับ
จนกว่าพระองค์จะได้กระทำ
ตามความตั้งใจให้สำเร็จ
พวกท่านจะเข้าใจอย่างชัดเจน
ในวันข้างหน้า
Footnotes
Copyright © 1998, 2012, 2020 by New Thai Version Foundation