พระเจ้าทรงเมินคำทูลขอของเศเดคียาห์

21 พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าซึ่งมาถึงเยเรมีย์เมื่อกษัตริย์เศเดคียาห์ส่งปาชเฮอร์บุตรมัลคิยาห์และปุโรหิตเศฟันยาห์บุตรมาอาเสอาห์มาพบเยเรมีย์และกล่าวว่า “ช่วยทูลถามองค์พระผู้เป็นเจ้าให้เราด้วย เพราะกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์[a]แห่งบาบิโลนยกทัพมาโจมตีเรา บางทีองค์พระผู้เป็นเจ้าอาจจะทำการอัศจรรย์เพื่อพวกเราเหมือนในอดีต เนบูคัดเนสซาร์จะได้ถอนทัพกลับไป”

แต่เยเรมีย์ตอบพวกเขาว่า “ไปทูลเศเดคียาห์เถิดว่า ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เราจะหันอาวุธทั้งปวงในมือของเจ้าซึ่งเจ้าใช้ต่อกรกับกษัตริย์บาบิโลนและกับชาวบาบิโลน[b]ที่กำลังล้อมเมืองเจ้าอยู่นั้นให้หวนกลับมาเล่นงานเจ้า และเราจะรวบรวมพวกเขาเข้ามาในกรุงนี้ เราเองจะสู้รบกับเจ้าด้วยมือที่เงื้ออยู่ และด้วยแขนอันทรงพลัง เนื่องจากความโกรธ ความเกรี้ยวกราด และโทสะอันใหญ่หลวง เราจะเล่นงานทุกชีวิตในกรุงนี้ ทั้งคนและสัตว์จะตายด้วยภัยพิบัติร้ายแรง หลังจากนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่าเราจะมอบกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ ข้าราชการและชาวกรุงนี้ที่รอดจากโรคระบาด สงคราม และการกันดารอาหารไว้ในมือกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนและในมือศัตรูซึ่งหมายเอาชีวิตของพวกเขา เนบูคัดเนสซาร์จะเข่นฆ่าเขาด้วยดาบ ไม่ยอมเมตตาเอ็นดูหรือสงสารเลย’

“อีกทั้งจงบอกเหล่าประชากรว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราให้เจ้าเลือกเอาระหว่างความเป็นกับความตาย ผู้ที่อยู่ในกรุงนี้จะตายเพราะสงคราม การกันดารอาหาร และโรคระบาด แต่ใครก็ตามที่ออกไปยอมแพ้แก่ชาวบาบิโลนซึ่งมาล้อมเมืองอยู่ก็จะรอดชีวิต 10 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า เราตั้งใจจะทำร้ายกรุงนี้ ไม่ใช่ทำดี กรุงนี้จะตกอยู่ในกำมือของกษัตริย์บาบิโลน เขาจะเผามันวอดวาย’

11 “นอกจากนี้จงกล่าวแก่ราชวงศ์ยูดาห์ว่า ‘จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า 12 วงศ์วานของดาวิดเอ๋ย องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า

“ ‘ทุกเช้าจงอำนวยความยุติธรรม
จงช่วยเหลือผู้ที่ถูกปล้น
จากมือของผู้กดขี่ข่มเหง
มิฉะนั้นโทสะของเราจะระเบิดออกและแผดเผาดั่งไฟ
เผาผลาญโดยไม่มีใครดับได้
เนื่องจากความชั่วร้ายที่พวกเจ้าได้ทำ
13 เยรูซาเล็มเอ๋ย เราเป็นศัตรูกับเจ้า
ผู้อาศัยอยู่เหนือหุบเขาแห่งนี้
บนที่ราบอันเต็มไปด้วยหิน
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า
เจ้าผู้พูดว่า “ใครจะมาสู้เราได้?
ใครจะเข้ามายังที่ลี้ภัยของเราได้?”
14 เราเองจะลงโทษเจ้าให้สาสมกับความประพฤติของเจ้า
องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้
เราจะจุดไฟในป่าของเจ้า
ซึ่งจะเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเจ้า’ ”

Footnotes

  1. 21:2 ภาษาฮีบรูว่าเนบูคัดเรสซาร์เป็นอีกรูปหนึ่งของเนบูคัดเนสซาร์พบบ่อยๆ ในพระธรรมเยเรมีย์และพระธรรมเอเสเคียล
  2. 21:4 หรือชาวเคลเดียเช่นเดียวกับข้อ 9

เยรูซาเล็มจะถล่ม

21 พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับเยเรมีย์ เมื่อกษัตริย์เศเดคียาห์ใช้ปาชเฮอร์บุตรของมัลคิยาห์ และเศฟันยาห์ปุโรหิตบุตรของมาอาเสยาห์ ขอร้องท่านว่า “ช่วยพูดกับพระผู้เป็นเจ้าให้พวกเราด้วยเถิด เนื่องจากเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลนกำลังโจมตีพวกเรา[a] พระผู้เป็นเจ้าอาจจะแสดงสิ่งมหัศจรรย์เพื่อพวกเรา และจะทำให้เขาถอยทัพกลับไป”

เยเรมีย์พูดกับพวกเขาว่า “ท่านไปบอกเศเดคียาห์ดังนี้ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลได้กล่าวว่า ดูเถิด เราจะให้อาวุธสงครามที่อยู่ในมือของเจ้ากลับมาต่อต้านเจ้า ซึ่งเจ้าใช้ต่อสู้กับกษัตริย์แห่งบาบิโลน และต่อสู้กับชาวเคลเดียซึ่งใช้กำลังล้อมนอกกำแพงเมือง และเราจะรวมพวกเขาเข้าด้วยกันเพื่อเข้าไปสู่ใจกลางเมืองนี้ เราเองที่จะต่อสู้กับพวกเจ้าด้วยอานุภาพและพลานุภาพ ด้วยความกริ้วและความฉุนเฉียว และด้วยการลงโทษอย่างหนัก และเราจะฆ่าบรรดาผู้อยู่อาศัยของเมืองนี้ ทั้งมนุษย์และสัตว์ ซึ่งจะตายด้วยโรคระบาด พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า หลังจากนั้น เราจะมอบเศเดคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ รวมทั้งบรรดาผู้รับใช้และประชาชนของเมืองนี้ ที่รอดจากโรคระบาด การสู้รบ และการอดอยาก ไว้ในมือของเนบูคัดเนสซาร์กษัตริย์แห่งบาบิโลน และในมือของศัตรูของพวกเขา และในมือของบรรดาผู้ที่ต้องการจะฆ่าพวกเขา เนบูคัดเนสซาร์จะฆ่าพวกเขาด้วยคมดาบ เขาจะไม่มีเมตตาหรือไว้ชีวิตพวกเขา หรือแม้แต่ความสงสาร’

และเจ้าจงไปพูดกับประชาชนพวกนี้ว่า ‘พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า ดูเถิด เรามอบวิถีทางแห่งชีวิตและวิถีทางแห่งความตายไว้ตรงหน้าพวกเจ้าแล้ว ผู้ที่อยู่ในเมืองนี้จะตายด้วยการสู้รบ การอดอยาก และด้วยโรคระบาด แต่ผู้ที่ออกไปและยอมจำนนกับพวกชาวเคลเดียที่ใช้กำลังล้อมเมือง ก็จะมีชีวิตคงอยู่ และจะเอาชีวิตหนีรอดไปได้ 10 เพราะเราได้ตั้งใจให้เมืองนี้ประสบกับภัยอันตราย ไม่ใช่ความปลอดภัย พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า เมืองนี้จะถูกมอบไว้ในมือของกษัตริย์แห่งบาบิโลน และเขาจะใช้ไฟเผาเมือง’

ข้อความถึงพงศ์พันธุ์ของดาวิด

11 และจงพูดกับพงศ์พันธุ์ของกษัตริย์แห่งยูดาห์ดังนี้ ‘จงฟังคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า 12 โอ พงศ์พันธุ์ของดาวิดเอ๋ย พระผู้เป็นเจ้ากล่าวว่า

จงให้ความเป็นธรรมทุกเช้าค่ำ
    ช่วยปกป้องผู้ที่ถูกปล้นสิทธิ
    ให้พ้นจากมือของผู้กดขี่ข่มเหง
มิฉะนั้น ความกริ้วของเราจะพลุ่งออกไปอย่างไฟ
    และเผาผลาญอย่างไม่มีใครจะดับได้
    เพราะการกระทำอันชั่วร้ายของพวกเจ้า

13 โอ ผู้อยู่อาศัยแห่งหุบเขา
    หินแห่งที่ราบเอ๋ย ดูเถิด เราจะโจมตีเจ้า

พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า

พวกที่พูดว่า “ใครจะลงมาโจมตีพวกเรา
    หรือใครจะบุกรุกเข้ามาในถิ่นของเราได้”

14 พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า

เราจะลงโทษพวกเจ้าตามการกระทำของเจ้า
    เราจะจุดไฟในป่าของเมืองนั้น
    และไฟจะเผาผลาญทุกสิ่งที่อยู่รอบข้าง’”

Footnotes

  1. 21:2 587 ปีก่อน ค.ศ. เยรูซาเล็มพินาศ ฉบับ 2 พงศ์กษัตริย์ 25:1-11; 2 พงศาวดาร 36:17-21