² โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าจะต้องร้องขอความช่วยเหลือไปอีกนานแค่ไหน
    โดยที่พระองค์ไม่ฟัง
หรือจะร้องบอกพระองค์ว่า “ความรุนแรง”
    และพระองค์ไม่ช่วยให้รอดปลอดภัย
³ เหตุใดพระองค์จึงให้ข้าพเจ้าทนดูความไม่ยุติธรรม
    เหตุใดพระองค์จึงทนต่อการกระทำผิด
ความหายนะและความรุนแรงรอข้าพเจ้าอยู่
    เกิดการทะเลาะวิวาทและการไม่ลงรอยกัน
⁴ ฉะนั้นกฎบัญญัติจึงใช้การไม่ได้
    และความยุติธรรมไม่มีวันสำเร็จผล
เพราะคนชั่วอยู่ล้อมรอบคนมีความชอบธรรม
    ความยุติธรรมจึงถูกบิดเบือน

⁵ “จงแลดูบรรดาประชาชาติ และคอยเฝ้าดู
    และเจ้าจะอัศจรรย์ใจอย่างที่สุด
ด้วยว่า เรากำลังจะทำบางสิ่งในสมัยของเจ้า
    ซึ่งแม้มีคนบอกเจ้า เจ้าก็จะไม่เชื่อ^[a]
6 เรากำลังจะให้บรรดาชาวเคลเดีย^[b]มีอำนาจขึ้น
    พวกเขาเป็นประชาชาติที่โหดร้ายและยับยั้งไม่อยู่
ซึ่งเดินไปตามความกว้างของแผ่นดินโลก^[c]
    เพื่อยึดที่อาศัยของผู้อื่น
⁷ พวกเขาเป็นชนชาติที่น่ากลัวและน่าหวาดหวั่น
    พวกเขาตั้งความยุติธรรม
    และส่งเสริมเกียรติให้แก่ตนเอง
⁸ ม้าของพวกเขาคล่องแคล่วยิ่งกว่าเสือดาว
    ดุร้ายยิ่งกว่าสุนัขป่ายามพลบค่ำ
    ทหารม้าของพวกเขาควบอย่างรวดเร็ว
บรรดาทหารม้าของพวกเขามาจากแดนไกล
    พวกเขาบินไปอย่างแร้งและโฉบเฉี่ยวลง
⁹ พวกเขาทุกคนมาเพื่อกระทำความรุนแรง
    ต่างก็มุ่งหน้ารุดไป
    และรวบรวมบรรดาเชลยได้มากอย่างเม็ดทราย
¹⁰ พวกเขาดูหมิ่นบรรดากษัตริย์
    และเย้ยหยันบรรดาผู้ปกครอง
พวกเขาหัวเราะเยาะเมืองต่างๆ
    ที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่ง
พวกเขาใช้ดินก่อขึ้นเป็นสะพานข้าม
    และยึดเมือง
¹¹ พวกเขาเดินผ่านไปเหมือนลมพัดผ่าน
    และพัดฉิวต่อไป
มีความผิดเพราะพึ่งในพละกำลังของตน
    เสมือนว่าเป็นพระเจ้า”

¹² โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ดำรงมาตั้งแต่นิรันดร์กาลมิใช่หรือ
    พระเจ้าของข้าพเจ้า องค์ผู้บริสุทธิ์ของข้าพเจ้า พวกเราจะไม่สิ้นชีวิต
โอ พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้กำหนดให้พวกเขาเป็นผู้ตัดสิน
    โอ องค์ผู้เป็นศิลา พระองค์ได้กำหนดให้พวกเขาเป็นผู้ลงโทษ
¹³ นัยน์ตาของพระองค์บริสุทธิ์เกินกว่าจะมองดูสิ่งชั่วร้าย
    พระองค์ไม่ทนต่อการกระทำผิด
แล้วเหตุใดพระองค์จึงทนต่อคนทรยศ
    เหตุใดพระองค์จึงนิ่งเฉยในขณะที่คนชั่วร้าย
    ทำลายคนที่มีความชอบธรรมมากกว่าเขา
¹⁴ พระองค์ได้สร้างมนุษย์ขึ้นเหมือนปลาในทะเล
    เหมือนบรรดาสิ่งมีชีวิตที่ไร้ผู้ปกครอง
¹⁵ คนชั่วร้ายดึงพวกเขาทุกคนขึ้นมาด้วยเบ็ด
    เขาทอดแหจับพวกเขา
เขารวบรวมพวกเขาเข้าด้วยกันในอวนของเขา
    เขาจึงร่าเริงใจและดีใจ
¹⁶ ดังนั้นเขาจึงมอบเครื่องสักการะแก่แหของเขา
    และเผาเครื่องหอมแก่อวนของเขา
เขาใช้ชีวิตอย่างหรูหรา
    และมีความสุขกับอาหารดีที่สุดได้
    ก็เพราะแหของเขา
¹⁷ เขาจะกอบโกยผลประโยชน์จากแหของเขาเรื่อยไป
    และล้างผลาญบรรดาประชาชาติโดยไร้ความเมตตาอย่างนั้นหรือ