Add parallel Print Page Options

ทารกผู้หนึ่งมาบังเกิดเพื่อพวกเรา

แต่จะไม่มีความมืดมนสำหรับผู้ที่อยู่ในความเจ็บปวดรวดร้าว ในอดีตพระองค์ทำให้เขตแดนของเผ่าเศบูลุนและเขตแดนของเผ่านัฟทาลีเป็นที่ดูหมิ่น แต่ต่อมาภายหลัง พระองค์ให้กาลิลีของบรรดาประชาชาติได้รับเกียรติ โดยเส้นทางทะเล ดินแดนโพ้นแม่น้ำจอร์แดน

ชนชาติที่ดำเนินชีวิตในความมืด
    ได้เห็นความสว่างอันยิ่งใหญ่
ผู้ที่อยู่อาศัยในดินแดนของความมืดมน
    ได้รับความสว่างที่ส่องมาถึงแล้ว
พระองค์ทวีจำนวนคนให้แก่ประชาชาตินั้น
    พระองค์เพิ่มความยินดีให้
และพวกเขาก็ยินดี ณ เบื้องหน้าพระองค์
    เป็นความยินดีอย่างที่มีในฤดูเก็บเกี่ยว
    ยินดีอย่างที่พวกเขาดีใจเมื่อแบ่งปันสิ่งที่ริบมา
ทั้งแอกที่เป็นภาระของเขา
    ไม้เท้าที่เขาแบกบนบ่า
    และไม้ตะบองของผู้บีบบังคับเขา
พระองค์ได้ทำให้สิ่งเหล่านั้นยับเยินไป
    เหมือนวันที่พวกมีเดียนพ่ายแพ้
รองเท้าของนักรบทุกคู่ที่ย่ำในสงคราม
    และเครื่องแต่งกายทุกชิ้นที่แปดเปื้อนเลือด
    จะถูกเผาดั่งเชื้อเพลิง
ด้วยว่า ทารกมาบังเกิดเพื่อพวกเรา
    คือบุตรชายที่ประทานให้แก่พวกเรา
และท่านจะเป็นผู้แบกภาระปกครอง
    และท่านจะได้รับพระนามว่า
ที่ปรึกษาผู้ล้ำเลิศ พระเจ้าผู้มีอานุภาพ
    พระบิดาแห่งนิรันดร์กาล ราชาแห่งสันติสุข
การปกครองและสันติสุขของท่านเพิ่มพูน
    อย่างไม่มีวันสิ้นสุด
ท่านจะครองบัลลังก์ของดาวิด และอาณาจักรของท่าน
    เพื่อสถาปนาและเชิดชูอาณาจักร
ด้วยความเป็นธรรมและความชอบธรรม
    นับจากบัดนี้ไปจนชั่วนิรันดร์กาล
ความรักอันแรงกล้าของพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธากระทำการนี้

การลงโทษความยโสของอิสราเอล

พระผู้เป็นเจ้าได้ส่งข้อความกล่าวโทษยาโคบ
    ซึ่งจะตกอยู่กับอิสราเอล
และชนชาติทั้งปวงจะทราบเรื่องนี้
    ทั้งเอฟราอิมและบรรดาผู้อยู่อาศัยของสะมาเรีย
    พูดด้วยความภูมิใจและหยิ่งยโสว่า
10 “อิฐพังทลายลงแล้ว
    แต่พวกเราจะสร้างด้วยหินที่แต่งแล้ว
ต้นมะเดื่อถูกโค่นลง
    แต่พวกเราก็จะปลูกต้นซีดาร์แทน”
11 แต่พระผู้เป็นเจ้าเตรียมพวกศัตรูของเรซีนให้พร้อมเพื่อมาสู้รบกับพวกเขา
    และกระตุ้นศัตรูเหล่านั้น
12 ทั้งพวกชาวอารัมที่ด้านตะวันออก และชาวฟีลิสเตียที่ด้านตะวันตก
    ก็ได้อ้าปากเพื่อเขมือบอิสราเอล
ถึงกระนั้นพระองค์ก็ยังไม่หายกริ้วกับเรื่องเหล่านี้
    และมือของพระองค์จึงยังเหยียดออกไป

13 ประชาชนไม่ได้หันเข้าหาพระองค์ผู้ลงโทษพวกเขา
    และไม่ได้แสวงหาพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา
14 ดังนั้นพระผู้เป็นเจ้าจึงตัดหัวและหางของอิสราเอล
    ทั้งกิ่งอินทผลัมและไม้อ้อภายในวันเดียว
15 หัวหน้าชั้นผู้ใหญ่และชายผู้สูงศักดิ์ก็คือหัว
    และผู้เผยคำกล่าวที่สอนความเท็จก็คือหาง
16 บรรดาผู้ที่นำทางชนชาตินี้ได้นำพวกเขาให้หลงผิด
    และบรรดาผู้ที่ถูกพวกเขานำไปก็ถูกกลืนกิน
17 ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าไม่ยินดียินร้ายกับพวกคนหนุ่มของพวกเขา
    และไม่สงสารพวกเด็กๆ และแม่ม่ายของพวกเขา
เพราะทุกคนไร้คุณธรรมและทำความชั่ว
    ทุกปากพูดแต่สิ่งโง่เขลา
พระองค์ก็ยังไม่หายกริ้วกับเรื่องเหล่านี้
    และมือของพระองค์จึงยังเหยียดออกไป

18 ด้วยว่า ความชั่วลุกไหม้เหมือนไฟ
    มันเผาพุ่มไม้หนามและต้นหนาม
มันปะทุให้พุ่มไม้ทึบในป่าลุกโพลง
    และลอยตัวขึ้นเป็นกลุ่มควันดั่งเสาหลัก
19 แผ่นดินถูกเผาด้วยความ
    โกรธเกรี้ยวของพระผู้เป็นเจ้าจอมโยธา
และประชาชนเป็นเหมือนเชื้อเพลิง
    ไม่มีใครไว้ชีวิตใคร
20 พวกเขาเฉือนเนื้อทางด้านขวา
    แต่ก็ยังหิวอยู่
พวกเขากัดกินทางด้านซ้าย
    แต่ก็ไม่อิ่มหนำ
แต่ละคนกัดกินเชื้อสายของตนเอง
21     มนัสเสห์เขมือบเอฟราอิม และเอฟราอิมเขมือบมนัสเสห์
    พวกเขาร่วมกันต่อสู้ยูดาห์
พระองค์ก็ยังไม่หายกริ้วกับเรื่องเหล่านี้
    และมือของพระองค์จึงยังเหยียดออกไป