คำพยากรณ์กล่าวโทษคูช

18 วิบัติแก่ดินแดนแห่งตั๊กแตน[a]
ซึ่งอยู่ตามห้วงน้ำแห่งคูช[b]
ซึ่งส่งทูตมาทางทะเล
โดยเรือพาไพรัส

ไปเถิดม้าเร็ว
จงไปยังชนชาติที่ตัวสูงและผิวเนียนเกลี้ยง
ซึ่งเป็นที่ครั่นคร้ามทั้งใกล้และไกล
ชนชาติที่แข็งกร้าวและมีสำเนียงภาษาแปลกๆ
ดินแดนของพวกเขาถูกแบ่งแยกด้วยแม่น้ำ

ชาวโลกทั้งมวลเอ๋ย
ทุกชีวิตในโลกเอ๋ย
เมื่อธงรบผืนหนึ่งถูกชูขึ้นเหนือภูเขาทั้งหลาย
ท่านจะได้เห็น
และเมื่อเสียงแตรดังขึ้น
ท่านจะได้ยิน
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า
“เราจะนิ่งอยู่และมองลงมาจากที่พำนักของเรา
เหมือนความร้อนระยิบระยับยามตะวันฉาย
เหมือนเมฆน้ำค้างกลางแดดระอุของฤดูเก็บเกี่ยว”
เพราะก่อนการเก็บเกี่ยว เมื่อกลีบดอกร่วงไปแล้ว
และดอกกลายเป็นผลองุ่นสุก
พระองค์จะทรงใช้ขอลิดฟันแขนง
และโค่นกิ่งก้านทิ้ง
พวกเขาจะถูกทิ้งไว้บนภูเขาให้นกล่าเหยื่อ
และให้สัตว์ป่าทั้งหลาย
ฝูงนกจะทึ้งซากกินตลอดฤดูร้อน
และสัตว์ป่าจะแทะซากตลอดฤดูหนาว

ในเวลานั้นจะมีผู้นำของกำนัลมาถวายแด่พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

พวกเขาเป็นชนชาติที่ตัวสูงและผิวเนียนเกลี้ยง
ซึ่งเป็นที่ครั่นคร้ามทั้งใกล้และไกล
ชนชาติที่แข็งกร้าวและมีสำเนียงภาษาแปลกๆ
ซึ่งดินแดนของเขาถูกแบ่งแยกด้วยแม่น้ำ

พวกเขาจะนำของกำนัลมาถวายที่ภูเขาศิโยน ซึ่งเป็นที่สถาปนาพระนามของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์

Footnotes

  1. 18:1 หรือปีกอันกระหึ่ม
  2. 18:1 คือ ตอนบนของลุ่มแม่น้ำไนล์