59 อย่าคิดว่ามือของพระยาห์เวห์สั้นจนช่วยเจ้าไม่ได้
    หรือหูของพระองค์ตึงจนไม่ได้ยินเสียงของเจ้า
² แต่เป็นความผิดบาปทั้งหลายของพวกเจ้าต่างหากที่เป็นอุปสรรคระหว่างเจ้ากับพระเจ้าของเจ้า
เป็นพวกบาปของเจ้าที่ทำให้พระองค์ซ่อนหน้าไปจากเจ้า
    พระองค์จึงไม่ได้ยินเสียงของเจ้า
³ เพราะมือของเจ้าเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด
    และนิ้วของเจ้าเปรอะเปื้อนไปด้วยความผิด
ริมฝีปากของเจ้าพูดโกหก
    ลิ้นของเจ้ากระซิบวางแผนทำชั่ว
⁴ ไม่มีใครเอาเรื่องจริงมาขึ้นศาล
    และไม่มีใครเลยพูดความจริงในศาล
ทุกคนพึ่งคำพูดที่ไม่มีหลักฐานและพูดโกหก
    พวกเขาตั้งท้องความชั่วร้ายและคลอดความผิดบาปออกมา
⁵ พวกเขาฟักแผนร้ายเหมือนฟักไข่งู
    และทอแผนชั่วอย่างทอใยแมงมุม
ใครที่กินไข่เหล่านั้นของมันก็จะตาย
    แล้วถ้าไข่แตกก็จะมีงูพิษออกมา
⁶ ใยแมงมุมของพวกเขาจะเอามาใช้เป็นเสื้อผ้าก็ไม่ได้
    พวกเขาไม่สามารถเอาสิ่งที่เขาสร้างขึ้นมาคลุมตัวได้
งานต่างๆของพวกเขาเป็นงานชั่ว
    มือของพวกเขาเต็มไปด้วยความโหดร้ายทารุณ
⁷ เท้าของพวกเขาวิ่งไปทำชั่ว
    พวกเขารีบไปทำให้เลือดของคนบริสุทธิ์หลั่งไหล
ความคิดต่างๆของพวกเขาเป็นความคิดชั่วร้าย
    พวกเขาไปถึงที่ไหน ความพินาศและการทำลายก็เกิดขึ้นที่นั่น
⁸ พวกเขาไม่รู้จักทางที่นำไปสู่สันติสุข
    ไม่มีความยุติธรรมในทางของพวกเขา
พวกเขาได้ทำทางของพวกเขาให้คดเคี้ยวไป
    ทุกคนที่เดินบนเส้นทางนั้นจะไม่ได้เจอกับสันติสุข
⁹ อย่างนี้ การตัดสินอย่างยุติธรรมของพระเจ้าจึงอยู่ห่างไกลจากพวกเรา
    ความรอดของพระองค์มาไม่ถึงพวกเรา
พวกเรารอคอยแสงสว่าง แต่มีแต่ความมืด
    พวกเรารอคอยแสงสว่างจ้า แต่พวกเราต้องเดินอยู่ในความมืดครึ้ม
¹⁰ พวกเราเดินคลำไปตามกำแพงเหมือนคนตาบอด
    เราคลำหาเหมือนคนไม่มีลูกตา
เราสะดุดล้มในตอนเที่ยงอย่างกับเป็นตอนกลางคืน
    ถึงคนอื่นแข็งแรง แต่พวกเราเป็นเหมือนศพ
¹¹ เราทุกคนบ่นเหมือนหมีร้องคราง
    และร้องคร่ำครวญเหมือนนกเขาร้อง
พวกเรารอคอยการตัดสินอันยุติธรรมของพระองค์ แต่มันไม่มาสักที
    พวกเรารอคอยความรอด แต่มันห่างไกลจากพวกเรา
¹² เพราะการกบฏต่างๆที่เราทำต่อพระองค์นั้นมีมากมาย
    และความบาปต่างๆของพวกเราเป็นพยานฟ้องพวกเราเอง
เพราะพวกเรารู้อยู่แก่ใจถึงการกบฏต่างๆของพวกเรา
    พวกเรารู้จักความผิดบาปของพวกเราเอง
¹³ พวกเราได้กบฏต่อพระยาห์เวห์และไม่สัตย์ซื่อต่อพระองค์
    พวกเราได้หันเหไปจากพระเจ้าของพวกเรา
พวกเราได้พูดถึงการกดขี่และการกบฏ
    ได้วางแผนด้วยคำพูดหลอกลวงและพูดสิ่งเหล่านั้นออกมาจากใจ
¹⁴ ความยุติธรรมก็เลยถูกไล่กลับไป
    ความถูกต้องก็อยู่ห่างไกล
ความจริงสะดุดล้มในลานเมือง
    ความสัตย์ซื่อเข้ามาในเมืองไม่ได้
¹⁵ ความจริงไม่อยู่แล้ว
    แล้วถ้าใครไม่ยอมทำชั่วก็จะถูกโจมตี